The roots of Panax ginseng C.A. Mey

The roots of Panax ginseng C.A. Meyer (Araliaceae) were
recorded as early as 1st century AD in the Shen Nung Ben Cao
Jing as one of the most important Chinese herbal medicines for the
promotion of physical strength and resistance to diseases (Wu
et al., 2002; Tachikawa et al., 2003). It is reported that more than 40
ginsenosides have been isolated and identified from ginseng
species (Park et al., 2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รากของโสมซาน C.A. Meyer (Araliaceae) ได้บันทึกไว้เป็นช่วงต้นเดิม 1 ใน Shen นัง Ben Caoจิงเป็นหนึ่งในยาจีนสมุนไพรสำคัญที่สุดสำหรับการส่งเสริมความแข็งแรงทางกายภาพและความต้านทานต่อโรค (Wuและ al., 2002 ทาชิกาว่าและ al., 2003) มีรายงานที่มากกว่า 40ginsenosides ได้แยกต่างหาก และระบุจากโสมสปีชีส์ (สวนร้อยเอ็ด al., 2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รากของโสม Panax CA เมเยอร์ (Araliaceae) ได้รับการ
บันทึกเป็นช่วงต้นของศตวรรษที่ 1 ใน Shen Nung เบนโจ
จิงเป็นหนึ่งในสิ่งที่สำคัญที่สุดของจีนยาสมุนไพรสำหรับ
โปรโมชั่นของความแข็งแรงทางกายภาพและความต้านทานต่อโรค (Wu
et al., 2002. Tachikawa et al, 2003) มีรายงานว่ากว่า 40
ginsenosides ได้รับการแยกและระบุจากโสม
สปีชีส์ (สวน et al., 2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รากของโสม Panax C.A . Meyer ( Araceae )
บันทึกเร็วใน Shen Nung เบนเคา
จิงศตวรรษที่โฆษณาเป็นหนึ่งในที่สำคัญที่สุดยาสมุนไพรจีนสำหรับ
ส่งเสริมพละกำลังและความต้านทานต่อโรค ( Wu
et al . , 2002 ; Tachikawa et al . , 2003 ) มีรายงานว่า มากกว่า 40
ginsenosides ได้รับการแยกและระบุจากโสม
~ ปาร์ค et al . ,2005 )