Transmissionโดยช่องทางหลักของการแพร

Transmissionโดยช่องทางหลักของการแพร่เชื้อไวรัสซิกาที่มีการยืนยันและยอมรับกันในทางการสาธารณสุขคือการนำพาเชื้อโดยมียุงลายเป็นพาหะนำโรค โดยยุงลายที่มีเชื้อแล้วไปกัดคน ส่วนช่องทางการแพร่เชื้ออื่น เช่น ส่งผ่านจากหญิงตั้งครรภ์ที่ติดเชื้อไวรัสซิกาไปยังทารกในครรภ์ หรือผ่านทางการให้นมบุตร ผ่านทางการถ่ายเลือด การมีเพศสัมพันธ์ และทางสารคัดหลั่งต่าง ๆ เช่น น้ำมูก น้ำลาย ปัสสาวะ ฯลฯ ก็ยังถือว่า ข้อมูลมีจำกัด เป็นไปในลักษณะของการคาดการณ์ แม้ว่าจะทยอยพบหลักฐานเชื่อมโยงมากขึ้นเรื่อย ๆตามที่ระบุไว้ในรายงานของประเทศที่มีการระบาด แต่ทั้งองค์การอนามัยแห่งทวีปอเมริกา (PAHO) และองค์การอนามัยโลก (WHO) ต่างก็ประสานเสียงว่า ยังอยู่ในขั้นตอนศึกษาความเชื่อมโยงของหลักฐานที่พบ และทั้งหมดทั้งมวลต้องอยู่บนพื้นฐานทางวิทยาศาสตร์ ซึ่งนอกจากต้องได้ตามเกณฑ์มาตรฐานในการยืนยันผลทางระบาดวิทยา ไวรัสวิทยาแล้ว ก็ยังต้องเป็นไปตามหลักทางสถิติอีกด้วย ซึ่งส่วนที่ยากที่สุดในการวินิจฉัยก็น่าจะเป็นการชี้ขาดว่า ต้นเหตุเกิดจากเชื้อไวรัสซิกาโดยตรง หรือมีภาวะแทรกซ้อน หรือปัจจัยอื่นร่วมด้วย

ทางเว็บไซต์ของศูนย์ควบคุมและป้องกันโรค (CDC) ของสหรัฐฯ (อัพเดต 5 ก.พ.2559) ก็ได้ระบุถึงข้อมูลเหล่านี้ด้วยเช่นกัน เป็นต้นว่า หญิงตั้งครรภ์ที่ติดเชื้อไวรัสซิกาในช่วงใกล้คลอดสามารถส่งผ่านเชื้อไวรัสนี้ไปยังทารกแรกเกิดในห้วงเวลาที่เกิดได้ (แต่ไม่ค่อยปรากฏ) และมีความเป็นไปได้ที่เชื้อไวรัสซิกาจะส่งผ่านจากแม่ไปสู่ทารกได้ในช่วงของการตั้งครรภ์ แต่กำลังอยู่ในช่วงของการศึกษา ว่าแม่บางรายสามารถส่งผ่านเชื้อไวรัสนี้ไปยังทารกในครรภ์ได้อย่างไร จวบจนปัจจุบัน ก็ยังไม่มีรายงานของเด็กทารกได้รับเชื้อไวรัสซิกาจากการให้นมแม่ และแม้จะอยู่ในพื้นที่เสี่ยงก็ยังไม่มีการห้ามให้นมลูกแต่อย่างใด แต่ CDC ยอมรับว่ามีรายงานการแพร่กระจายของเชื้อไวรัสซิกาผ่านทางการถ่ายเลือดและการมีเพศสัมพันธ์ โดยมีหลักฐานใน 2 กรณีตัวอย่าง ว่าเชื้อไวรัสซิกาสามารถแพร่เชื้อผ่านชายผู้ติดเชื้อไปยังคู่รักหญิงจากการมีเพศสัมพันธ์ หนึ่งในนั้นพบการแพร่เชื้อเกิดขึ้นเพียงไม่กี่วันก่อนที่ผู้ชายจะเริ่มแสดงอาการป่วยชัดเจนขึ้นเสียอีก ในรายงานหนึ่งระบุว่าพบเชื้อไวรัสนี้อยู่ในน้ำอสุจิเป็นเวลาอย่างน้อย 2 อาทิตย์ภายหลังจากที่ผู้ป่วยเริ่มแสดงอาการติดเชื้อ จึงทำให้ทราบในตอนนี้ว่าเชื้อไวรัสซิกาอยู่ในน้ำอสุจิได้นานกว่าในเลือด แต่สิ่งที่ยังไม่รู้ คือ เชื้อไวรัสนี้มีชีวิตอยู่ในน้ำอสุจิได้นานเท่าไร ถ้าชายที่ติดเชื้อแต่อาการไม่แสดงชัดเจนนักจะยังคงมีเชื้อไวรัสนี้อยู่ในน้ำอสุจิหรือไม่และสามารถส่งผ่านไปยังคู่รักหญิงได้หรือไม่ และก็เกิดคำถามว่า ในทางกลับกัน หญิงที่ติดเชื้อไวรัสนี้จะสามารถส่งผ่านไปยังคู่รักชายผ่านการมีเพศสัมพันธ์ได้หรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Transmissionโดยช่องทางหลักของการแพร่เชื้อไวรัสซิกาที่มีการยืนยันและยอมรับกันในทางการสาธารณสุขคือการนำพาเชื้อโดยมียุงลายเป็นพาหะนำโรค โดยยุงลายที่มีเชื้อแล้วไปกัดคนส่วนช่องทางการแพร่เชื้ออื่นเช่นส่งผ่านจากหญิงตั้งครรภ์ที่ติดเชื้อไวรัสซิกาไปยังทารกในครรภ์หรือผ่านทางการให้นมบุตรผ่านทางการถ่ายเลือดการมีเพศสัมพันธ์และทางสารคัดหลั่งต่างๆ เช่นน้ำมูกน้ำลายปัสสาวะฯลฯ ก็ยังถือว่าข้อมูลมีจำกัดเป็นไปในลักษณะของการคาดการณ์แม้ว่าจะทยอยพบหลักฐานเชื่อมโยงมากขึ้นเรื่อยๆตามที่ระบุไว้ในรายงานของประเทศที่มีการระบาดแต่ทั้งองค์การอนามัยแห่งทวีปอเมริกา (PAHO) และองค์การอนามัยโลก (WHO) ต่างก็ประสานเสียงว่ายังอยู่ในขั้นตอนศึกษาความเชื่อมโยงของหลักฐานที่พบและทั้งหมดทั้งมวลต้องอยู่บนพื้นฐานทางวิทยาศาสตร์ซึ่งนอกจากต้องได้ตามเกณฑ์มาตรฐานในการยืนยันผลทางระบาดวิทยาไวรัสวิทยาแล้วก็ยังต้องเป็นไปตามหลักทางสถิติอีกด้วยซึ่งส่วนที่ยากที่สุดในการวินิจฉัยก็น่าจะเป็นการชี้ขาดว่าต้นเหตุเกิดจากเชื้อไวรัสซิกาโดยตรงหรือมีภาวะแทรกซ้อนหรือปัจจัยอื่นร่วมด้วย ทางเว็บไซต์ของศูนย์ควบคุมและป้องกันโรค (CDC) ของสหรัฐฯ (อัพเดต 5 ก.พ.2559) ก็ได้ระบุถึงข้อมูลเหล่านี้ด้วยเช่นกันเป็นต้นว่าหญิงตั้งครรภ์ที่ติดเชื้อไวรัสซิกาในช่วงใกล้คลอดสามารถส่งผ่านเชื้อไวรัสนี้ไปยังทารกแรกเกิดในห้วงเวลาที่เกิดได้ (แต่ไม่ค่อยปรากฏ) และมีความเป็นไปได้ที่เชื้อไวรัสซิกาจะส่งผ่านจากแม่ไปสู่ทารกได้ในช่วงของการตั้งครรภ์แต่กำลังอยู่ในช่วงของการศึกษาว่าแม่บางรายสามารถส่งผ่านเชื้อไวรัสนี้ไปยังทารกในครรภ์ได้อย่างไรจวบจนปัจจุบันก็ยังไม่มีรายงานของเด็กทารกได้รับเชื้อไวรัสซิกาจากการให้นมแม่และแม้จะอยู่ในพื้นที่เสี่ยงก็ยังไม่มีการห้ามให้นมลูกแต่อย่างใดแต่ CDC ยอมรับว่ามีรายงานการแพร่กระจายของเชื้อไวรัสซิกาผ่านทางการถ่ายเลือดและการมีเพศสัมพันธ์โดยมีหลักฐานใน 2 กรณีตัวอย่างว่าเชื้อไวรัสซิกาสามาอาทิตในรายงานหนึ่งระบุว่าพบเชื้อไวรัสนี้อยู่ในน้ำอสุจิเป็นเวลาอย่างน้อย 2 หนึ่งในนั้นพบการแพร่เชื้อเกิดขึ้นเพียงไม่กี่วันก่อนที่ผู้ชายจะเริ่มแสดงอาการป่วยชัดเจนขึ้นเสียอีกรถแพร่เชื้อผ่านชายผู้ติดเชื้อไปยังคู่รักหญิงจากการมีเพศสัมพันธ์ย์ภายหลังจากที่ผู้ป่วยเริ่มแสดงอาการติดเชื้อจึงทำให้ทราบในตอนนี้ว่าเชื้อไวรัสซิกาอยู่ในน้ำอสุจิได้นานกว่าในเลือดแต่สิ่งที่ยังไม่รู้คือเชื้อไวรัสนี้มีชีวิตอยู่ในน้ำอสุจิได้นานเท่าไรถ้าชายที่ติดเชื้อแต่อาการไม่แสดงชัดเจนนักจะยังคงมีเชื้อไวรัสนี้อยู่ในน้ำอสุจิหรือไม่และสามารถส่งผ่านไปยังคู่รักหญิงได้หรือไม่และก็เกิดคำถามว่าในทางกลับกันหญิงที่ติดเชื้อไวรัสนี้จะสามารถส่งผ่านไปยังคู่รักชายผ่านการมีเพศสัมพันธ์ได้หรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เกียร์โดยช่องทางหลักของการแพร่เชื้อ ไวรัสซิกาที่มีการยืนยันและยอมรับกันในทางการสาธารณสุขคือการนำพาเชื้อโดยมียุงลายเป็นพาหะนำโรคโดยยุงลายที่มีเชื้อแล้วไปกัดคนส่วนช่องทางการแพร่เชื้ออื่น เช่นส่งผ่านจากหญิงตั้งครรภ์ที่ ติดเชื้อไวรัสซิกาไปยังทารกในครรภ์หรือผ่านทางการให้นมบุตรผ่านทางการถ่ายเลือดการมีเพศสัมพันธ์และทางสารคัดหลั่งต่าง ๆ เช่นน้ำมูกน้ำลายปัสสาวะ ฯลฯ ก็ยังถือว่าข้อมูลมี จำกัด เป็นไปในลักษณะของการคาดการณ์ แม้ว่าจะทยอยพบหลักฐานเชื่อมโยงมากขึ้นเรื่อย ๆ ตามที่ระบุไว้ในรายงานของประเทศที่มีการระบาด แต่ทั้งองค์การอนามัยแห่งทวีปอเมริกา (PAHO) และองค์การอนามัยโลก (WHO) ต่างก็ ประสานเสียงว่ายังอยู่ในขั้นตอนศึกษา ความเชื่อมโยงของหลักฐานที่พบและทั้งหมดทั้งมวลต้องอยู่บนพื้นฐานทางวิทยาศาสตร์ซึ่งนอกจากต้องได้ตามเกณฑ์มาตรฐานในการยืนยันผลทางระบาดวิทยาไวรัสวิทยาแล้วก็ยังต้องเป็นไปตามหลักทางสถิติ อีกด้วยซึ่งส่วนที่ยากที่สุดในห้างหุ้นส่วนจำกัดหัวเรื่อง: การวินิจฉัยก็น่าจะเป็นการชี้ขาดว่าได้ต้นเหตุเกิดจากเนชั่เชื้อไวรัสซิกาโดยตรงหรือมีภาวะแทรกซ้อนหรือปัจจัยอื่นร่วมด้วย

ทางเว็บไซต์ของศูนย์ควบคุมและป้องกันโรค (CDC) ของสหรัฐฯ (อัพเดต 5 ก . พ. 2559) ก็ได้ระบุถึงข้อมูลเหล่านี้ด้วยเช่น กันเป็นต้นว่าหญิงตั้งครรภ์ที่ติดเชื้อไวรัสซิกาในช่วงใกล้คลอดสามารถส่งผ่านเชื้อไวรัสนี้ไปยังทารกแรกเกิดในห้วงเวลาที่เกิดได้ ( แต่ไม่ค่อยปรากฏ ) และมีความเป็นไปได้ที่เชื้อ ไวรัสซิกาจะส่งผ่านจากแม่ไปสู่ทารกได้ในช่วงของการตั้งครรภ์ แต่กำลังอยู่ในช่วงของการศึกษาว่าแม่บางรายสามารถส่งผ่านเชื้อไวรัสนี้ไปยังทารกในครรภ์ ได้อย่างไรจวบจนปัจจุบันก็ยังไม่มี รายงานของเด็กทารกได้รับเชื้อไวรัสซิกาจากการให้นมแม่และแม้จะอยู่ในพื้นที่เสี่ยงก็ยังไม่มีการห้ามให้นมลูก แต่อย่างใด แต่ CDC ยอมรับว่ามีรายงานการแพร่กระจาย ของเชื้อไวรัสซิกาผ่านทางการถ่าย เลือดและการมีเพศสัมพันธ์โดยมีหลักฐานใน 2 กรณีตัวอย่างว่าเชื้อไวรัสซิกาสามารถ แพร่เชื้อผ่านชายผู้ติดเชื้อไปยังคู่รักหญิงจากการมีเพศสัมพันธ์หนึ่งในนั้นพบการแพร่เชื้อ เกิดขึ้นเพียงไม่กี่วันก่อนที่ ผู้ชายจะเริ่มแสดงอาการป่วยชัดเจนขึ้นเสียอีกในรายงานหนึ่งระบุว่าพบเชื้อไวรัสนี้อยู่ในน้ำอสุจิเป็นเวลาอย่างน้อย 2 อาทิตย์ภายหลังจากที่ผู้ป่วยเริ่มแสดง อาการติดเชื้อจึงทำให้ทราบ ในตอนนี้ว่าเชื้อไวรัสซิกา อยู่ในน้ำอสุจิได้นานกว่าในเลือด แต่สิ่งที่ยังไม่รู้คือเชื้อไวรัสนี้มีชีวิตอยู่ในน้ำอสุจิได้นานเท่าไรถ้าชายที่ติดเชื้อ แต่อาการไม่แสดงชัดเจนนักจะยังคงมี เชื้อไวรัสนี้อยู่ในน้ำอสุจิหรือ ไม่และสามารถส่งผ่านไปยังคู่รักหญิงได้หรือไม่และก็เกิดคำถามว่าในทางกลับกันหญิงที่ติดเชื้อไวรัสนี้จะสามารถส่งผ่านไปยังคู่รักชายผ่านการมีเพศสัมพันธ์ได้หรือ ไม่