The Vietnam War (Vietnamese: Chiến

The Vietnam War (Vietnamese: Chiến tranh Việt Nam), also known as the Second Indochina War,and also known in Vietnam as Resistance War Against America (Vietnamese: Kháng chiến chống Mỹ) or simply the American War, was a Cold War-era proxy war that occurred in Vietnam, Laos, and Cambodia from 1 November 1955 to the fall of Saigon on 30 April 1975. This war followed the First Indochina War (1946–54) and was fought between North Vietnam—supported by the Soviet Union, China and other communist allies—and the government of South Vietnam—supported by the United States and other anti-communist allies. The Viet Cong (also known as the National Liberation Front, or NLF), a South Vietnamese communist common front aided by the North, fought a guerrilla war against anti-communist forces in the region. The People's Army of Vietnam (also known as the North Vietnamese Army) engaged in a more conventional war, at times committing large units to battle.
As the war continued, the part of the Viet Cong in the fighting decreased as the role of the NVA grew. U.S. and South Vietnamese forces relied on air superiority and overwhelming firepower to conduct search and destroy operations, involving ground forces, artillery, and airstrikes. In the course of the war, the U.S. conducted a large-scale strategic bombing campaign against North Vietnam, and over time the North Vietnamese airspace became the most heavily defended in the world.
The U.S. government viewed American involvement in the war as a way to prevent a Communist takeover of South Vietnam. This was part of a wider containment strategy, with the stated aim of stopping the spread of communism. According to the U.S. domino theory, if one state went Communist, other states in the region would follow, and U.S. policy thus held that Communist rule over all of Vietnam was unacceptable. The North Vietnamese government and the Viet Cong were fighting to reunify Vietnam under communist rule. They viewed the conflict as a colonial war, fought initially against forces from France and then America, as France was backed by the U.S., and later against South Vietnam, which it regarded as a U.S. puppet state.

Beginning in 1950, American military advisors arrived in what was then French Indochina. U.S. involvement escalated in the early 1960, with troop levels tripling in 1961 and again in 1962. U.S. involvement escalated further following the 1964 Gulf of Tonkin incident, in which a U.S. destroyer clashed with North Vietnamese fast attack craft, which was followed by the Gulf of Tonkin Resolution, which gave the U.S. president authorization to increase U.S. military presence. Regular U.S. combat units were deployed beginning in 1965. Operations crossed international borders: bordering areas of Laos and Cambodia were heavily bombed by U.S. forces as American involvement in the war peaked in 1968, the same year that the communist side launched the Tet Offensive. The Tet Offensive failed in its goal of overthrowing the South Vietnamese government but became the turning point in the war, as it persuaded a large segment of the United States population that its government's claims of progress toward winning the war were illusory despite many years of massive U.S. military aid to South Vietnam.
Disillusionment with the war by the U.S. led to the gradual withdrawal of U.S. ground forces as part of a policy known as Vietnamization, which aimed to end American involvement in the war while transferring the task of fighting the Communists to the South Vietnamese themselves. Despite the Paris Peace Accord, which was signed by all parties in January 1973, the fighting continued. In the U.S. and the Western world, a large anti-Vietnam War movement developed. This movement was part of a larger Counterculture of the 1960.
Direct U.S. military involvement ended on 15 August 1973 as a result of the Case–Church Amendment passed by the U.S. Congress. The capture of Saigon by the North Vietnamese Army in April 1975 marked the end of the war, and North and South Vietnam were reunified the following year. The war exacted a huge human cost in terms of fatalities (see Vietnam War casualties). Estimates of the number of Vietnamese service members and civilians killed vary from 800,000 to 3.1 million. Some 200,000–300,000 Cambodians, 20,000–200,000 Laotians, and 58,220 U.S. service members also died in the conflict.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สงครามเวียดนาม (เวียดนาม: Chiến tranh Việt Nam), เรียกอีก อย่างว่าสงครามอินโดจีนที่สอง และรู้จักในเวียดนามเป็นสงครามต่อต้านอเมริกาต่อต้าน (เวียดนาม: Kháng chiến chống Mỹ) หรือเพียงอเมริกันสงคราม เป็นสงครามพร็อกซี่ยุคสงครามเย็นที่เกิดขึ้นในเวียดนาม ลาว และกัมพูชาจาก 1 1955 พฤศจิกายนการล่มสลายของไซ่ง่อนใน 30 1975 เมษายน สงครามนี้ตามสงครามอินโดจีนครั้งแรก (1946 – 54) และมีการต่อสู้กันระหว่างเวียดนามเหนือ — สหภาพโซเวียต จีน และพันธมิตรคอมมิวนิสต์อื่น ๆ — และรัฐบาลเวียดนามใต้ซึ่งสนับสนุน โดยสหรัฐอเมริกาและพันธมิตรต่อต้านคอมมิวนิสต์อื่น ๆ โรงแรมเวียดนาม (ยังเรียกว่าปลดปล่อยแห่งชาติ หรือ NLF), หน้าคอมมิวนิสต์ทั่วเวียดนามใต้จากเหนือ เคยทำสงครามกองโจรกับกองกำลังต่อต้านคอมมิวนิสต์ในภูมิภาค ประชาชนกองทัพของเวียดนาม (เรียกอีกอย่างว่ากองทัพเวียดนามเหนือ) เข้าร่วมในสงครามมากกว่าปกติ ยอมรับหน่วยขนาดใหญ่ในเวลาต่อ เป็นสงครามต่อเนื่อง ส่วนของคอเวียดนามในการต่อสู้ลดลงเป็นบทบาทของ NVA เติบโต กองทัพสหรัฐฯ และเวียดนามใต้ที่อาศัยในปมอากาศและอาวุธกระทำการดำเนินการค้นหา และทำลายการดำเนินงาน กอง ปืนใหญ่ และ airstrikes ในหลักสูตรของสงคราม สหรัฐอเมริกาดำเนินการแคมเปญกลยุทธ์ bombing ขนาดใหญ่จากเวียดนามเหนือ และเวลา airspace เหนือเวียดนามกลายเป็น defended มากที่สุดในโลก รัฐบาลสหรัฐฯ ดูอเมริกันมีส่วนร่วมในสงครามเป็นวิธีการป้องกันการ takeover คอมมิวนิสต์เวียดนามใต้ นี้เป็นส่วนหนึ่งของกลยุทธ์การบรรจุกว้าง มีจุดประสงค์ระบุไว้เพื่อหยุดการแพร่กระจายของลัทธิคอมมิวนิสต์ ตามทฤษฎีโดมิโนสหรัฐฯ ถ้าสถานะหนึ่งไปคอมมิวนิสต์ รัฐในภูมิภาคอื่น ๆ จะทำตาม และนโยบายสหรัฐอเมริกาจัดขึ้นที่กฎคอมมิวนิสต์จึงผ่าน ทั้งหมดของเวียดนามนั้นไม่สามารถยอมรับ รัฐบาลเวียดนามเหนือและคอเวียดนามได้ต่อสู้กับ reunify เวียดนามภายใต้ปกครองของคอมมิวนิสต์ พวกเขาดูความขัดแย้งเป็นสงครามโคโลเนียล สู้รบครั้งแรกกับกองกำลังจากฝรั่งเศส และอเมริกา เป็นฝรั่งเศสที่สนับสนุน โดยสหรัฐอเมริกา และภายหลังประเทศ เวียดนามใต้ ซึ่งก็ถือว่าเป็นรัฐหุ่นสหรัฐอเมริกา เริ่มต้นในปี 1950 ปรึกษาทางทหารอเมริกันถึงในสิ่งถูกแล้วอินโดจีนฝรั่งเศส สหรัฐอเมริกามีส่วนร่วมใน 1960 ต้น เลื่อนระดับกองทหารระดับ tripling ใน 1961 และอีกครั้ง ในปี 1962 สหรัฐฯ มีส่วนร่วมเลื่อนต่อไป ตามเหตุการณ์ของอ่าว Tonkin 1964 พิฆาตสหรัฐฯ กระทบกับยานโจมตีเวียดนามเหนืออย่างรวดเร็ว ซึ่งถูกตามโดยอ่าวของ Tonkin ความละเอียด ซึ่งให้การตรวจสอบประธานาธิบดีสหรัฐเพื่อเพิ่มสถานะทหารสหรัฐฯ ปกติหน่วยต่อสู้ของสหรัฐฯ ได้ใช้งานเริ่มต้นในปี 1965 การดำเนินการข้ามแดน: พื้นที่พรมแดนติดลาวและกัมพูชาได้หนัก bombed โดยกองกำลังสหรัฐ ตาม peaked อเมริกันมีส่วนร่วมในสงครามในปี 2511 ปีเดียวกันที่ด้านคอมมิวนิสต์เปิด Tet ก้าวร้าว Tet ก้าวร้าวไม่สำเร็จในเป้าหมายของการโค่นรัฐบาลเวียดนามใต้ ได้กลายเป็น จุดเปลี่ยนในสงคราม จะเกลี้ยกล่อมส่วนใหญ่ของประชากรสหรัฐอเมริกาที่เรียกร้องของรัฐบาลของก้าวหน้าชนะสงครามถูก illusory แม้ มีหลายปีของความช่วยเหลือทางทหารสหรัฐฯ ใหญ่เวียดนามใต้ Disillusionment กับสงครามโดยสหรัฐอเมริกานำไปกองสหรัฐถอนขึ้นเป็นส่วนหนึ่งของนโยบายที่เรียกว่า Vietnamization ซึ่งมีวัตถุประสงค์เพื่อสิ้นสุดอเมริกันมีส่วนร่วมในสงครามในขณะถ่ายโอนงานการต่อสู้คอมมิวนิสต์เวียดนามใต้เอง แม้ มีแอคคอร์ดของสันติภาพที่ ปารีสซึ่งเซ็น โดยทุกฝ่ายในเดือน 1973 มกราคม การต่อสู้อย่างต่อเนื่อง ในสหรัฐอเมริกาและโลกตะวันตก การเคลื่อนไหวของสงครามเวียดนามต่อต้านใหญ่พัฒนา ขบวนการนี้เป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมต่อต้านใหญ่ของ 1960 เกี่ยวข้องทางทหารสหรัฐอเมริกาโดยตรงสิ้นสุดใน 15 1973 สิงหาคมจากการแก้ไขกรณี – โบสถ์ที่ผ่าน โดยสภาคองเกรสของสหรัฐอเมริกา การจับกุมโดยกองทัพเวียดนามเหนือในเดือน 1975 เมษายนไซ่ง่อนทำเครื่องหมายสิ้นสุดของสงคราม และเหนือและเวียดนามใต้ถูก reunified ปีต่อไปนี้ สงครามได้เรียกร้องเอาต้นทุนมนุษย์มากในแง่ของผู้ (ดูสงครามเวียดนามคน) ประเมินจำนวนของเวียดนามบริการสมาชิกและพลเรือนเสียชีวิตแตกต่างไปจาก 800000 ถึง 3.1 ล้าน ชาวกัมพูชาบาง 200000 – 300,000 เที่ยว 20000 – 200000 และ 58,220 สหรัฐอเมริกาบริการสมาชิกเสียชีวิตยังความขัดแย้ง