- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
I cry myself to sleep at night, wis
I cry myself to sleep at night, wishing I hadn‘t walked out, wishing that he could be
different, wishing that we were together. How long will this hideous overwhelming feeling
last? I am in purgatory.
Anastasia Steele, you are at work! I must be strong, but I want to go to José‘s show,
and deep down, the masochist in me wants to see Christian. Taking a deep breath, I head
back to my desk.
From: Anastasia Steele
Subject: Tomorrow
Date: June 8, 2011 14:25
To: Christian Grey
Hi Christian
Thank you for the flowers; they are lovely.
Yes, I would appreciate a lift.
Thank you.
Anastasia Steele
Assistant to Jack Hyde, Commissioning Editor, SIP
Checking my phone, I find that it is still switched to divert. Jack is in a meeting, so I quickly
call José.
―Hi, José. It‘s Ana.‖
―Hello, stranger.‖ His tone is so warm and welcoming it‘s almost enough to push me
over the edge again.
―I can‘t talk long. What time should I be there tomorrow for your show?‖
―You‘re still coming?‖ He sounds excited.
―Yes, of course.‖ I smile my first genuine smile in five days as I picture his broad grin.
―Seven thirty.‖
―See you then. Good-bye, José.‖
―Bye, Ana.‖
From: Christian Grey
Subject: Tomorrow
Date: June 8, 2011 14:27
To: Anastasia Steele
Dear Anastasia
What time shall I collect you?
Christian Grey
CEO, Grey Enterprises Holdings Inc.
From: Anastasia Steele
Subject: Tomorrow
Date: June 8, 2011 14:32
To: Christian Grey
José‘s show starts at 7:30. What time would you suggest?
Anastasia Steele
Assistant to Jack Hyde, Commissioning Editor, SIP
From: Christian Grey
Subject: Tomorrow
Date: June 8, 2011 14:34
To: Anastasia Steele
Dear Anastasia
Portland is some distance away. I shall collect you at 5:45.
I look forward to seeing you.
Christian Grey
CEO, Grey Enterprises Holdings Inc.
From: Anastasia Steele
Subject: Tomorrow
Date: June 8, 2011 14:38
To: Christian Grey
See you then.
Anastasia Steele
Assistant to Jack Hyde, Commissioning Editor, SIP
Oh my. I‘m going to see Christian, and for the first time in five days, my spirits lift a fraction
and I allow myself to wonder how he‘s been.
Has he missed me? Probably not like I‘ve missed him. Has he found a new submissive
from wherever they come from? The thought is so painful that I dismiss it immediately. I
look at the pile of correspondence I need to sort for Jack and tackle it as I try to push Christian
out of my mind once more.
That night in bed, I toss and turn, trying to sleep. It is the first time in a while I haven‘t
cried myself to sleep.
In my mind‘s eye, I visualize Christian‘s face the last time I saw him as I left his apartment.
His tortured expression haunts me. I remember he didn‘t want me to go, which was
odd. Why would I stay when things had reached such an impasse? We were each skirting
around our own issues—my fear of punishment, his fear of . . . what? Love?
Turning on my side, I hug my pillow, filled with an overwhelming sadness. He thinks
he doesn‘t deserve to be loved. Why does he feel that way? Is it something to do with his
upbringing? His birth mom, the crack whore? My thoughts plague me into the early hours
until eventually I fall into a fitful, exhausted sleep.
The day drags and drags and Jack is unusually attentive. I suspect it‘s Kate‘s plum dress and
the black high-heeled boots I‘ve stolen from her closet, but I don‘t dwell on the thought.
I resolve to go clothes shopping with my first paycheck. The dress is looser on me than it
was, but I pretend not to notice.
Finally, it‘s five thirty, and I collect my jacket and purse, trying to quell my nerves. I’m
going to see him!
―Do you have a date tonight?‖ Jack asks as he strolls past my desk on his way out.
―Yes. No. Not really.‖
He cocks an eyebrow at me, his interest clearly piqued. ―Boyfriend?‖
I flush. ―No, a friend. An ex-boyfriend.‖
―Maybe tomorrow you‘d like to come for a drink after work. You‘ve had a stellar first
week, Ana. We should celebrate.‖ He smiles and some unknown emotion flits across his
face, making me uneasy.
Putting his hands in his pockets, he saunters through the double doors. I frown at his
retreating back. Drinks with the boss, is that a good idea?
I shake my head. I have an evening of Christian Grey to get through first. How am I
going to do this? I hurry into the restroom to make last-minute adjustments.
In the large mirror on the wall, I take a long, hard look at my face. I am my usual pale
self, dark circles round my too-large eyes. I look gaunt, haunted.
Jeez, I wish I knew how to use makeup. I apply some mascara and eyeliner and pinch
my cheeks, hoping to bring some color their way. Tidying my hair so that it hangs artfully
down my back, I take a deep breath. This will have to do.
Nervously I walk through the foyer with a smile and a wave to Claire at reception. I
think she and I could become friends. Jack is talking to Elizabeth as I head for the doors.
Smiling broadly, he hurries over to open them for me.
―After you, Ana,‖ he murmurs.
―Thank you.‖ I smile, embarrassed.
Outside on the curb, Taylor is waiting. He opens the rear door of the car. I glance
hesitantly at Jack who has followed me out. He‘s looking toward the Audi SUV in dismay.
I turn and climb into the back, and there he sits—Christian Grey—wearing his gray
suit, no tie, his white shirt open at the collar. His gray eyes are glowing.
My mouth dries. He looks glorious except he‘s scowling at me. Oh no!
―When did you last eat?‖ he snaps as Taylor closes the door behind me.
Crap. ―Hello, Christian. Yes, it‘s nice to see you, too.‖
―I don‘t want your smart mouth now. Answer me.‖ His eyes blaze.
Holy shit. ―Um . . . I had a yogurt at lunchtime. Oh—and a banana.‖
―When did you last have a proper meal?‖ he asks acidly.
Taylor slips into the driver‘s seat, starts the car, and pulls out into the traffic.
I glance up and Jack is waving at me, though how he can see me through the dark glass,
I don‘t know. I wave back.
―Who‘s that?‖ Christian snaps.
―My boss.‖ I peek up at the beautiful man beside me, and his mouth is pressed into a
hard line.
―Well? Your last meal?‖
―Christian, that really is none of your concern,‖ I murmur, feeling extraordinarily
brave.
―Whatever you do concerns me. Tell me.‖
No, it doesn’t. I groan in frustration, rolling my eyes heavenward, and Christian narrows
his eyes. And for the first time in a long time, I want to laugh. I try hard to stifle the
giggle that threatens to bubble up. Christian‘s face softens as I struggle to keep a straight
face, and I see a trace of a smile kiss his beautifully sculptured lips.
―Well?‖ he asks, his voice softer.
―Pasta alla vongole, last Friday,‖ I whisper.
He closes his eyes as fury and possibly regret, sweeps across his face. ―I see,‖ he says,
his voice expressionless. ―You look like you‘ve lost at least five pounds, possibly more
since then. Please eat, Anastasia,‖ he scolds.
I stare down at the knotted fingers in my lap. Why does he always make me feel like
an errant child?
He shifts and turns toward me. ―How are you?‖ he asks, his voice still soft.
Well, I’m shit really . . . I swallow. ―If I told you I was fine, I‘d be lying.‖
He inhales sharply. ―Me, too,‖ he murmurs and reaches over and clasps my hand. ―I
miss you,‖ he adds.
Oh no. Skin against skin.
―Christian, I—‖
―Ana, please. We need to talk.‖
I’m going to cry. No. ―Christian, I . . . please . . . I‘ve cried so much,‖ I whisper, trying
to keep my emotions in check
―Oh, baby, no.‖ He tugs my hand, and before I know it I‘m on his lap. He has his arms
around me, and his nose is in my hair. ―I‘ve missed you so much, Anastasia,‖ he breathes.
I want to struggle out of his hold, to maintain some distance, but his arms are wrapped
around me. He‘s pressing me to his chest. I melt. Oh, this is where I want to be.
I rest my head against him, and he kisses my hair repeatedly. This is home. He smells
of linen, fabric softener, body wash, and my favorite smell—Christian. For a moment, I
allow myself the illusion that all will be well, and it soothes my ravaged soul.
A few minutes later Taylor pulls to a stop at the curb, even though we‘re still in the city.
―Come‖—Christian shifts me off his lap—―we‘re here.‖
What?
―Helipad—on the top of this building.‖ Christian glances toward the building by way
of explanation.
Of course. Charlie Tango. Taylor opens the door and I slide out. He gives me a warm,
avuncular smile that makes me feel safe. I smile back.
―I should give you back your handkerchief.‖
―Keep it, Miss Steele, with my best wishes.‖
I flush as Christian comes around the car and takes my hand. He looks quizzically at
Taylor who stares impassively back at him, revealing nothing.
―Nine?‖ Christian says to him.
―Yes, sir.‖
Christian nods as he turns and leads me through the double doors into the grandiose
foyer. I revel in the feel of his large hand and his long, skilled fingers curled around mine.
I feel the familiar pull—I am drawn, Icarus to his sun. I have been burned already, and yet
here I am again.
Reaching the elevators, he presses the call button. I peek up at him, and he‘s wearing
his enigmatic half smile. As the doors open, he releases my hand and ushers me in.
The doors close and I risk a second peek. He glances down at me, gray eyes alive, and
it‘s there in the air between us, that electricity. It‘s palpable. I can almost taste it, pulsing
between us, drawing us together.
―Oh my,‖ I gasp as I bask briefly in the intensity of this visceral, primal attraction.
―I feel it, too,‖ he says, his eyes clouded and intense.
Desire pools dark and deadly in my groin. He clasps my hand and grazes my knuckles
with his thumb, and all my muscles clench tightly, deliciously, deep inside me.
Holy cow. How can he still do this to me?
―Please don‘t bite your lip, Anastasia,‖ he whispers.
I gaze up at him, releasing my lip. I want him. Here, now, in the elevator. How could
I not?
―You
different, wishing that we were together. How long will this hideous overwhelming feeling
last? I am in purgatory.
Anastasia Steele, you are at work! I must be strong, but I want to go to José‘s show,
and deep down, the masochist in me wants to see Christian. Taking a deep breath, I head
back to my desk.
From: Anastasia Steele
Subject: Tomorrow
Date: June 8, 2011 14:25
To: Christian Grey
Hi Christian
Thank you for the flowers; they are lovely.
Yes, I would appreciate a lift.
Thank you.
Anastasia Steele
Assistant to Jack Hyde, Commissioning Editor, SIP
Checking my phone, I find that it is still switched to divert. Jack is in a meeting, so I quickly
call José.
―Hi, José. It‘s Ana.‖
―Hello, stranger.‖ His tone is so warm and welcoming it‘s almost enough to push me
over the edge again.
―I can‘t talk long. What time should I be there tomorrow for your show?‖
―You‘re still coming?‖ He sounds excited.
―Yes, of course.‖ I smile my first genuine smile in five days as I picture his broad grin.
―Seven thirty.‖
―See you then. Good-bye, José.‖
―Bye, Ana.‖
From: Christian Grey
Subject: Tomorrow
Date: June 8, 2011 14:27
To: Anastasia Steele
Dear Anastasia
What time shall I collect you?
Christian Grey
CEO, Grey Enterprises Holdings Inc.
From: Anastasia Steele
Subject: Tomorrow
Date: June 8, 2011 14:32
To: Christian Grey
José‘s show starts at 7:30. What time would you suggest?
Anastasia Steele
Assistant to Jack Hyde, Commissioning Editor, SIP
From: Christian Grey
Subject: Tomorrow
Date: June 8, 2011 14:34
To: Anastasia Steele
Dear Anastasia
Portland is some distance away. I shall collect you at 5:45.
I look forward to seeing you.
Christian Grey
CEO, Grey Enterprises Holdings Inc.
From: Anastasia Steele
Subject: Tomorrow
Date: June 8, 2011 14:38
To: Christian Grey
See you then.
Anastasia Steele
Assistant to Jack Hyde, Commissioning Editor, SIP
Oh my. I‘m going to see Christian, and for the first time in five days, my spirits lift a fraction
and I allow myself to wonder how he‘s been.
Has he missed me? Probably not like I‘ve missed him. Has he found a new submissive
from wherever they come from? The thought is so painful that I dismiss it immediately. I
look at the pile of correspondence I need to sort for Jack and tackle it as I try to push Christian
out of my mind once more.
That night in bed, I toss and turn, trying to sleep. It is the first time in a while I haven‘t
cried myself to sleep.
In my mind‘s eye, I visualize Christian‘s face the last time I saw him as I left his apartment.
His tortured expression haunts me. I remember he didn‘t want me to go, which was
odd. Why would I stay when things had reached such an impasse? We were each skirting
around our own issues—my fear of punishment, his fear of . . . what? Love?
Turning on my side, I hug my pillow, filled with an overwhelming sadness. He thinks
he doesn‘t deserve to be loved. Why does he feel that way? Is it something to do with his
upbringing? His birth mom, the crack whore? My thoughts plague me into the early hours
until eventually I fall into a fitful, exhausted sleep.
The day drags and drags and Jack is unusually attentive. I suspect it‘s Kate‘s plum dress and
the black high-heeled boots I‘ve stolen from her closet, but I don‘t dwell on the thought.
I resolve to go clothes shopping with my first paycheck. The dress is looser on me than it
was, but I pretend not to notice.
Finally, it‘s five thirty, and I collect my jacket and purse, trying to quell my nerves. I’m
going to see him!
―Do you have a date tonight?‖ Jack asks as he strolls past my desk on his way out.
―Yes. No. Not really.‖
He cocks an eyebrow at me, his interest clearly piqued. ―Boyfriend?‖
I flush. ―No, a friend. An ex-boyfriend.‖
―Maybe tomorrow you‘d like to come for a drink after work. You‘ve had a stellar first
week, Ana. We should celebrate.‖ He smiles and some unknown emotion flits across his
face, making me uneasy.
Putting his hands in his pockets, he saunters through the double doors. I frown at his
retreating back. Drinks with the boss, is that a good idea?
I shake my head. I have an evening of Christian Grey to get through first. How am I
going to do this? I hurry into the restroom to make last-minute adjustments.
In the large mirror on the wall, I take a long, hard look at my face. I am my usual pale
self, dark circles round my too-large eyes. I look gaunt, haunted.
Jeez, I wish I knew how to use makeup. I apply some mascara and eyeliner and pinch
my cheeks, hoping to bring some color their way. Tidying my hair so that it hangs artfully
down my back, I take a deep breath. This will have to do.
Nervously I walk through the foyer with a smile and a wave to Claire at reception. I
think she and I could become friends. Jack is talking to Elizabeth as I head for the doors.
Smiling broadly, he hurries over to open them for me.
―After you, Ana,‖ he murmurs.
―Thank you.‖ I smile, embarrassed.
Outside on the curb, Taylor is waiting. He opens the rear door of the car. I glance
hesitantly at Jack who has followed me out. He‘s looking toward the Audi SUV in dismay.
I turn and climb into the back, and there he sits—Christian Grey—wearing his gray
suit, no tie, his white shirt open at the collar. His gray eyes are glowing.
My mouth dries. He looks glorious except he‘s scowling at me. Oh no!
―When did you last eat?‖ he snaps as Taylor closes the door behind me.
Crap. ―Hello, Christian. Yes, it‘s nice to see you, too.‖
―I don‘t want your smart mouth now. Answer me.‖ His eyes blaze.
Holy shit. ―Um . . . I had a yogurt at lunchtime. Oh—and a banana.‖
―When did you last have a proper meal?‖ he asks acidly.
Taylor slips into the driver‘s seat, starts the car, and pulls out into the traffic.
I glance up and Jack is waving at me, though how he can see me through the dark glass,
I don‘t know. I wave back.
―Who‘s that?‖ Christian snaps.
―My boss.‖ I peek up at the beautiful man beside me, and his mouth is pressed into a
hard line.
―Well? Your last meal?‖
―Christian, that really is none of your concern,‖ I murmur, feeling extraordinarily
brave.
―Whatever you do concerns me. Tell me.‖
No, it doesn’t. I groan in frustration, rolling my eyes heavenward, and Christian narrows
his eyes. And for the first time in a long time, I want to laugh. I try hard to stifle the
giggle that threatens to bubble up. Christian‘s face softens as I struggle to keep a straight
face, and I see a trace of a smile kiss his beautifully sculptured lips.
―Well?‖ he asks, his voice softer.
―Pasta alla vongole, last Friday,‖ I whisper.
He closes his eyes as fury and possibly regret, sweeps across his face. ―I see,‖ he says,
his voice expressionless. ―You look like you‘ve lost at least five pounds, possibly more
since then. Please eat, Anastasia,‖ he scolds.
I stare down at the knotted fingers in my lap. Why does he always make me feel like
an errant child?
He shifts and turns toward me. ―How are you?‖ he asks, his voice still soft.
Well, I’m shit really . . . I swallow. ―If I told you I was fine, I‘d be lying.‖
He inhales sharply. ―Me, too,‖ he murmurs and reaches over and clasps my hand. ―I
miss you,‖ he adds.
Oh no. Skin against skin.
―Christian, I—‖
―Ana, please. We need to talk.‖
I’m going to cry. No. ―Christian, I . . . please . . . I‘ve cried so much,‖ I whisper, trying
to keep my emotions in check
―Oh, baby, no.‖ He tugs my hand, and before I know it I‘m on his lap. He has his arms
around me, and his nose is in my hair. ―I‘ve missed you so much, Anastasia,‖ he breathes.
I want to struggle out of his hold, to maintain some distance, but his arms are wrapped
around me. He‘s pressing me to his chest. I melt. Oh, this is where I want to be.
I rest my head against him, and he kisses my hair repeatedly. This is home. He smells
of linen, fabric softener, body wash, and my favorite smell—Christian. For a moment, I
allow myself the illusion that all will be well, and it soothes my ravaged soul.
A few minutes later Taylor pulls to a stop at the curb, even though we‘re still in the city.
―Come‖—Christian shifts me off his lap—―we‘re here.‖
What?
―Helipad—on the top of this building.‖ Christian glances toward the building by way
of explanation.
Of course. Charlie Tango. Taylor opens the door and I slide out. He gives me a warm,
avuncular smile that makes me feel safe. I smile back.
―I should give you back your handkerchief.‖
―Keep it, Miss Steele, with my best wishes.‖
I flush as Christian comes around the car and takes my hand. He looks quizzically at
Taylor who stares impassively back at him, revealing nothing.
―Nine?‖ Christian says to him.
―Yes, sir.‖
Christian nods as he turns and leads me through the double doors into the grandiose
foyer. I revel in the feel of his large hand and his long, skilled fingers curled around mine.
I feel the familiar pull—I am drawn, Icarus to his sun. I have been burned already, and yet
here I am again.
Reaching the elevators, he presses the call button. I peek up at him, and he‘s wearing
his enigmatic half smile. As the doors open, he releases my hand and ushers me in.
The doors close and I risk a second peek. He glances down at me, gray eyes alive, and
it‘s there in the air between us, that electricity. It‘s palpable. I can almost taste it, pulsing
between us, drawing us together.
―Oh my,‖ I gasp as I bask briefly in the intensity of this visceral, primal attraction.
―I feel it, too,‖ he says, his eyes clouded and intense.
Desire pools dark and deadly in my groin. He clasps my hand and grazes my knuckles
with his thumb, and all my muscles clench tightly, deliciously, deep inside me.
Holy cow. How can he still do this to me?
―Please don‘t bite your lip, Anastasia,‖ he whispers.
I gaze up at him, releasing my lip. I want him. Here, now, in the elevator. How could
I not?
―You
0/5000
ฉันร้องไห้ตัวเองนอนดึก ฉันไม่ได้เดิน คิดว่า เขาอาจจะต้องต่าง ๆ ปรารถนาที่เรามีร่วมกัน ระยะจะรู้สึกนี้ครอบงำ hideousสุดท้าย ฉันอยู่ในนรกอนาสตาเซีย Steele คุณอยู่ที่ทำงาน ฉันต้องแข็งแกร่ง แต่อยากไปดูของ Joséและลึก masochist ในผมอยากให้คริสเตียน การหายใจลึก ๆ ฉันใหญ่กลับไปที่โต๊ะของฉันจาก: อนาสตาเซีย Steeleหัวข้อ: พรุ่งนี้วัน: 8 june, 2011 14:25ถึง: คริสเตียนสีเทาสวัสดี คริสเตียนขอบคุณสำหรับดอกไม้ พวกเขาจะน่ารักใช่ ฉันจะขอบคุณลิฟท์ ขอบคุณอนาสตาเซีย Steeleผู้ช่วยสิบแจ็คไฮด์ แก้ไข Commissioningตรวจสอบโทรศัพท์ของฉัน ฉันค้นหาว่า มันเป็นยังสลับสำราญ แจ็คเป็นประชุม ดังนั้นฉันได้อย่างรวดเร็วโทร José―Hi, José เป็น Ana ‖―Hello คนแปลกหน้า‖เสียงของเขาดังนั้นอบอุ่น และต้อนรับมันเกือบจะเพียงพอที่จะผลักดันให้ฉันเหนือขอบอีกด้วย―I ไม่คุยนาน เวลาฉันควรจะมีวันพรุ่งนี้สำหรับการแสดงของคุณ? ‖―You กำลังมายัง? ตื่นเต้น‖เสียงของเขา―Yes หลักสูตรการ‖ฉันยิ้มยิ้มของแท้ของฉันแรกในห้าวันฉันรูปรอบ ๆ ไร้ของเขากว้างขึ้น―Seven สามสิบ‖―See คุณแล้ว Good-bye, José. ‖―Bye, Ana ‖จาก: คริสเตียนสีเทาหัวข้อ: พรุ่งนี้วัน: 8 june, 2011 14:27ถึง: อนาสตาเซีย Steeleอนาสตาเซียรักเวลาจะฉันเก็บคุณหรือไม่สีเทาของคริสเตียนCEO เทาวิสาหกิจโฮลดิ้ง อิงค์จาก: อนาสตาเซีย Steeleหัวข้อ: พรุ่งนี้วัน: 8 june, 2011 14:32ถึง: คริสเตียนสีเทาดูของ José เริ่มเวลา 7:30 เวลาคุณแนะนำอนาสตาเซีย Steeleผู้ช่วยสิบแจ็คไฮด์ แก้ไข Commissioningจาก: คริสเตียนสีเทาหัวข้อ: พรุ่งนี้วัน: 8 june, 2011 14:34ถึง: อนาสตาเซีย Steeleอนาสตาเซียรักพอร์ตแลนด์เป็นบางห่าง ฉันจะเก็บคุณที่ 5:45ฉันหวังว่าจะเห็นคุณ สีเทาของคริสเตียนCEO เทาวิสาหกิจโฮลดิ้ง อิงค์จาก: อนาสตาเซีย Steeleหัวข้อ: พรุ่งนี้วัน: 8 june, 2011 14:38ถึง: คริสเตียนสีเทาเจอแล้วอนาสตาเซีย Steeleผู้ช่วยสิบแจ็คไฮด์ แก้ไข Commissioningโอ้ ของฉัน ฉันจะดูคริสเตียน และเป็นครั้งแรกในวันที่ห้า วิญญาณของฉันยกเศษและอนุญาตให้ตัวเองคิดว่าเขาได้รับเขาได้พลาดฉัน คงไม่ต้องฉันได้พลาดเขา เขาได้พบใหม่ยอมแพ้จากที่ใดก็ตามพวกเขามาจากไหน คิดได้ดังนั้นความเจ็บปวดที่ฉันบอกเลิกได้ทันที ฉันดูกองของการสื่อสารที่ต้องการเรียงลำดับสำหรับแจ็ค และเล่นงานพยายามผลักดันคริสเตียนออกจากจิตใจของฉันอีกครั้งคืนเตียง ฉันโยน และ เปิด พยายามนอนหลับ มันเป็นครั้งแรกเวลาในในขณะที่ฉันไม่ได้ร้องเองไปนอนในตาของฉันจิตใจ ฉันเห็นภาพของคริสเตียนหน้าครั้งสุดท้ายที่ผมเห็นเขาทันทีอพาร์ทเมนท์ของเขานิพจน์ของเขาทรมานสู่ haunts ฉัน ผมจำได้ว่า เขาไม่ต้องการให้ฉันไป ซึ่งคี่ ทำไมจะเข้าพักเมื่อสิ่งที่มาถึงตาจน เราได้แต่ละรอบรอบปัญหาของเราเองคือฉันกลัวการลงโทษ ความกลัวของเขา...อะไร ความรักกอดหมอนของฉัน เต็มไป ด้วยความโศกเศร้าการครอบงำเปลี่ยนด้านของฉัน เขาคิดเขาไม่สมควรรัก เหตุใดเขาจึงไม่รู้สึกวิธี มันเป็นสิ่งที่จะทำกับเขาupbringing แม่ของเขาเกิด whore แตก ความคิดของฉันให้เกิดภัยพิบัติในช่วงชั่วโมงแรกฉันจนในที่สุด ฉันตกนอนต่อสู้ เหนื่อยวันลาก และลาก และแจ็คจะมาผิดปกติ ฉันสงสัยว่า จะแต่งตัวเคทพลัม และรองเท้าส้นสูงสีดำที่ผมได้ถูกขโมยจากตู้เสื้อผ้าของเธอ แต่ฉันไม่อาศัยอยู่บนความคิดผมแก้ผ้าช้อปปิ้งกับสมทบครั้งแรกของฉันไป การแต่งกายเป็น looser ฉันกว่าแต่ฉันทำเป็นไม่ให้สังเกตเห็นสุดท้าย ถึงสามสิบห้า และฉันเก็บเสื้อและกระเป๋าเงิน ฉันพยายาม quell เส้นประสาทของฉัน ฉันไปดูเขา―Do คุณมีวันคืนนี้? ‖แจ็คถามกับเขา strolls ผ่านโต๊ะของฉันเมื่อเขาออก―Yes 555 จริง ๆ ไม่‖เขา cocks คิ้วผิดที่ฉัน สนใจ piqued อย่างชัดเจน ―Boyfriend ? ‖ฉันล้าง ―No เพื่อน เป็นอดีตแฟน‖ ―Maybe วันพรุ่งนี้คุณต้องดื่มกันหลังจากทำงานมา ได้เป็นครั้งแรกของดาวฤกษ์สัปดาห์ Ana เราจะฉลองการ‖ยิ้ม และอารมณ์รู้จักบาง flits ข้ามเขาใบหน้า ทำให้ฉันไม่สบายใจเขาใส่มือในกระเป๋าของเขา saunters ผ่านประตูคู่นั้น ผมคิ้วที่เขาเพียงกลับ เครื่องดื่มกับเจ้านาย เป็นความคิดที่ดีที่ผมจับหัวของฉัน ยามเย็นสีเทาคริสเตียนผ่านครั้งแรกแล้ว วิธีผมหรือไม่จะทำหรือไม่ ผมรีบเข้าห้องน้ำต้องปรับปรุงด่วนในกระจกขนาดใหญ่บนผนัง ฉันจะดูยาว หนักที่ใบหน้าของฉัน ผมจางปกติของฉันตนเอง เข้มวงรอบตาเกินไปใหญ่ ขอดูอนต์ บ้านผีสิงJeez ฉันต้องการฉันรู้วิธีการใช้แต่งหน้า ใช้มาสคาร่า และทาหนังตา และบางหยิกแก้มของฉัน หวังที่จะนำสีคน Tidying ผมว่ามันแฮงค์ artfullyลงหลัง ฉันมีลมหายใจ นี้จะต้องทำคนฉันเดินผ่านเคาน์เตอร์รับด้วยรอยยิ้มและคลื่นกับแคลร์ที่รับ ฉันคิดว่า เธอและฉันอาจกลายเป็น เพื่อน แจ็คกำลังพูดกับอลิซาเบธฉันมุ่งหน้าประตูยิ้มอย่างกว้างขวาง เขา hurries กว่าจะเปิดให้สำหรับฉัน―After คุณ Ana, ‖เขา murmurs―Thank คุณฉันยิ้ม ‖อับอายนอกบนนุ่ง เทย์เลอร์จะรอ เขาเปิดประตูหลังของรถ ฉันชำเลืองhesitantly ที่แจ็คที่จะตามผม เขาจะมองไปที่รถ SUV ของออดี้ในกังวลฉันเปิด และปีนเข้าด้านหลัง และมีเขาอยู่ — คริสเตียนสีเทาแบบสวมใส่สีเทาของเขาเหมาะ ไม่เสมอ เสื้อสีขาวของเขาเปิดปลอกคอ ตาสีเทาจะเรืองแสงปากของฉันแห้ง เขามองรุ่งโรจน์ยกเว้นเขาเป็น scowling ที โอ้ ไม่―When ไม่ได้คุณกินสุดท้าย ? ‖เขาจัดชิดกับ Taylor ปิดประตูข้างหลังอึ ―Hello คริสเตียน ใช่ มันจะดีจะดูคุณ เกินไป. ‖―I ไม่ต้องปากสมาร์ทของคุณตอนนี้ ตอบ me. ‖ตาไฟลุกโชนฉิบหาย ―Um ... มีโยเกิร์ตเป็นกลางวัน โอ้ — และกล้วย‖―When did you last have a proper meal?‖ he asks acidly.Taylor slips into the driver‘s seat, starts the car, and pulls out into the traffic.I glance up and Jack is waving at me, though how he can see me through the dark glass,I don‘t know. I wave back.―Who‘s that?‖ Christian snaps.―My boss.‖ I peek up at the beautiful man beside me, and his mouth is pressed into ahard line.―Well? Your last meal?‖ ―Christian, that really is none of your concern,‖ I murmur, feeling extraordinarilybrave.―Whatever you do concerns me. Tell me.‖No, it doesn’t. I groan in frustration, rolling my eyes heavenward, and Christian narrowshis eyes. And for the first time in a long time, I want to laugh. I try hard to stifle thegiggle that threatens to bubble up. Christian‘s face softens as I struggle to keep a straightface, and I see a trace of a smile kiss his beautifully sculptured lips.―Well?‖ he asks, his voice softer.―Pasta alla vongole, last Friday,‖ I whisper.He closes his eyes as fury and possibly regret, sweeps across his face. ―I see,‖ he says,his voice expressionless. ―You look like you‘ve lost at least five pounds, possibly moresince then. Please eat, Anastasia,‖ he scolds.I stare down at the knotted fingers in my lap. Why does he always make me feel likean errant child?He shifts and turns toward me. ―How are you?‖ he asks, his voice still soft.Well, I’m shit really . . . I swallow. ―If I told you I was fine, I‘d be lying.‖
He inhales sharply. ―Me, too,‖ he murmurs and reaches over and clasps my hand. ―I
miss you,‖ he adds.
Oh no. Skin against skin.
―Christian, I—‖
―Ana, please. We need to talk.‖
I’m going to cry. No. ―Christian, I . . . please . . . I‘ve cried so much,‖ I whisper, trying
to keep my emotions in check
―Oh, baby, no.‖ He tugs my hand, and before I know it I‘m on his lap. He has his arms
around me, and his nose is in my hair. ―I‘ve missed you so much, Anastasia,‖ he breathes.
I want to struggle out of his hold, to maintain some distance, but his arms are wrapped
around me. He‘s pressing me to his chest. I melt. Oh, this is where I want to be.
I rest my head against him, and he kisses my hair repeatedly. This is home. He smells
of linen, fabric softener, body wash, and my favorite smell—Christian. For a moment, I
allow myself the illusion that all will be well, and it soothes my ravaged soul.
A few minutes later Taylor pulls to a stop at the curb, even though we‘re still in the city.
―Come‖—Christian shifts me off his lap—―we‘re here.‖
What?
―Helipad—on the top of this building.‖ Christian glances toward the building by way
of explanation.
Of course. Charlie Tango. Taylor opens the door and I slide out. He gives me a warm,
avuncular smile that makes me feel safe. I smile back.
―I should give you back your handkerchief.‖
―Keep it, Miss Steele, with my best wishes.‖
I flush as Christian comes around the car and takes my hand. He looks quizzically at
Taylor who stares impassively back at him, revealing nothing.
―Nine?‖ Christian says to him.
―Yes, sir.‖
Christian nods as he turns and leads me through the double doors into the grandiose
foyer. I revel in the feel of his large hand and his long, skilled fingers curled around mine.
I feel the familiar pull—I am drawn, Icarus to his sun. I have been burned already, and yet
here I am again.
Reaching the elevators, he presses the call button. I peek up at him, and he‘s wearing
his enigmatic half smile. As the doors open, he releases my hand and ushers me in.
The doors close and I risk a second peek. He glances down at me, gray eyes alive, and
it‘s there in the air between us, that electricity. It‘s palpable. I can almost taste it, pulsing
between us, drawing us together.
―Oh my,‖ I gasp as I bask briefly in the intensity of this visceral, primal attraction.
―I feel it, too,‖ he says, his eyes clouded and intense.
Desire pools dark and deadly in my groin. He clasps my hand and grazes my knuckles
with his thumb, and all my muscles clench tightly, deliciously, deep inside me.
Holy cow. How can he still do this to me?
―Please don‘t bite your lip, Anastasia,‖ he whispers.
I gaze up at him, releasing my lip. I want him. Here, now, in the elevator. How could
I not?
―You
He inhales sharply. ―Me, too,‖ he murmurs and reaches over and clasps my hand. ―I
miss you,‖ he adds.
Oh no. Skin against skin.
―Christian, I—‖
―Ana, please. We need to talk.‖
I’m going to cry. No. ―Christian, I . . . please . . . I‘ve cried so much,‖ I whisper, trying
to keep my emotions in check
―Oh, baby, no.‖ He tugs my hand, and before I know it I‘m on his lap. He has his arms
around me, and his nose is in my hair. ―I‘ve missed you so much, Anastasia,‖ he breathes.
I want to struggle out of his hold, to maintain some distance, but his arms are wrapped
around me. He‘s pressing me to his chest. I melt. Oh, this is where I want to be.
I rest my head against him, and he kisses my hair repeatedly. This is home. He smells
of linen, fabric softener, body wash, and my favorite smell—Christian. For a moment, I
allow myself the illusion that all will be well, and it soothes my ravaged soul.
A few minutes later Taylor pulls to a stop at the curb, even though we‘re still in the city.
―Come‖—Christian shifts me off his lap—―we‘re here.‖
What?
―Helipad—on the top of this building.‖ Christian glances toward the building by way
of explanation.
Of course. Charlie Tango. Taylor opens the door and I slide out. He gives me a warm,
avuncular smile that makes me feel safe. I smile back.
―I should give you back your handkerchief.‖
―Keep it, Miss Steele, with my best wishes.‖
I flush as Christian comes around the car and takes my hand. He looks quizzically at
Taylor who stares impassively back at him, revealing nothing.
―Nine?‖ Christian says to him.
―Yes, sir.‖
Christian nods as he turns and leads me through the double doors into the grandiose
foyer. I revel in the feel of his large hand and his long, skilled fingers curled around mine.
I feel the familiar pull—I am drawn, Icarus to his sun. I have been burned already, and yet
here I am again.
Reaching the elevators, he presses the call button. I peek up at him, and he‘s wearing
his enigmatic half smile. As the doors open, he releases my hand and ushers me in.
The doors close and I risk a second peek. He glances down at me, gray eyes alive, and
it‘s there in the air between us, that electricity. It‘s palpable. I can almost taste it, pulsing
between us, drawing us together.
―Oh my,‖ I gasp as I bask briefly in the intensity of this visceral, primal attraction.
―I feel it, too,‖ he says, his eyes clouded and intense.
Desire pools dark and deadly in my groin. He clasps my hand and grazes my knuckles
with his thumb, and all my muscles clench tightly, deliciously, deep inside me.
Holy cow. How can he still do this to me?
―Please don‘t bite your lip, Anastasia,‖ he whispers.
I gaze up at him, releasing my lip. I want him. Here, now, in the elevator. How could
I not?
―You
การแปล กรุณารอสักครู่..
ฉันร้องไห้ตัวเองให้นอนในเวลากลางคืนที่ต้องการผมไม่ได้เดินออกมา, คิดว่าเขาอาจจะ
แตกต่างกันที่คิดว่าเราอยู่ด้วยกัน นี้จะนานแค่ไหนรู้สึกที่ท่วมท้นน่าเกลียด
ครั้งสุดท้าย ผมอยู่ในนรก.
Anastasia สตีลคุณอยู่ในที่ทำงาน! ฉันจะต้องแข็งแกร่ง แต่ผมอยากจะไปกับการแสดงของJosé,
และลงลึกทำโทษในตัวผมต้องการที่จะเห็นคริสเตียน การหายใจเข้าลึก ๆ ผมมุ่งหน้า
กลับไปที่โต๊ะทำงานของฉัน.
เริ่มต้นที่: Anastasia Steele
เรื่อง: วันพรุ่งนี้
วันที่: 8 มิถุนายน 2011 14:25
เรียนคริสเตียนสีเทา
Hi คริสเตียน
ขอบคุณสำหรับดอกไม้; พวกเขาจะน่ารัก.
ใช่ฉันอยากจะขอบคุณยก.
ขอบคุณ.
Anastasia สตีล
ผู้ช่วยแจ็คไฮด์ว่าจ้างบรรณาธิการ SIP
การตรวจสอบโทรศัพท์มือถือของฉันฉันพบว่ามันยังคงเปลี่ยนไปเบี่ยงเบนความสนใจ แจ็คในการประชุมเพื่อให้ฉันได้อย่างรวดเร็ว
เรียกJosé. -Hi, José
มันAna.‖
-Hello, stranger.‖เสียงของเขาเพื่อให้ความอบอุ่นและยินดีต้อนรับก็เกือบจะมากพอที่จะผลักดันให้ฉัน
อยู่เหนือขอบอีกครั้ง.
-I ไม่สามารถพูดคุยนาน อะไรเวลาที่ฉันควรจะมีในวันพรุ่งนี้สำหรับการแสดงของคุณ? ‖
-You're ยังคงมา? ‖เขาเสียงตื่นเต้น.
ใช่ของcourse.‖ฉันยิ้มฉันยิ้มของแท้ครั้งแรกในห้าวันตามที่ผมถ่ายภาพรอยยิ้มกว้างของเขา.
-Seven สามสิบ .‖
-See คุณแล้ว ดีลาก่อน, José.‖
ลาก่อน, Ana.‖
จาก: คริสเตียนสีเทา
เรื่อง: วันพรุ่งนี้
วันที่: 8 มิถุนายน 2011 14:27
เรียน Anastasia Steele
เรียน Anastasia
? เวลาสิ่งที่ฉันจะเก็บคุณ
คริสเตียนสีเทา
ซีอีโอสีเทา Enterprises Holdings Inc .
เริ่มต้นที่: Anastasia Steele
เรื่อง: วันพรุ่งนี้
วันที่: 8 มิถุนายน 2011 14:32
เรียนคริสเตียนสีเทา
แสดงJoséเริ่มเวลา 7:30 เวลาอะไรที่คุณจะแนะนำ?
Anastasia สตีล
ผู้ช่วยแจ็คไฮด์ว่าจ้างบรรณาธิการ SIP
จาก: คริสเตียนสีเทา
เรื่อง: วันพรุ่งนี้
วันที่: 8 มิถุนายน 2011 14:34
เรียน Anastasia Steele
เรียน Anastasia
พอร์ตแลนด์เป็นระยะทางบางส่วนออกไป ฉันจะเก็บคุณที่ 05:45.
ฉันหวังว่าจะได้เห็นคุณ.
คริสเตียนสีเทา
ซีอีโอสีเทา Enterprises Holdings Inc.
จาก: Anastasia Steele
เรื่อง: วันพรุ่งนี้
วันที่: 8 มิถุนายน 2011 14:38
เรียนคริสเตียนสีเทา
ดูแล้วคุณ.
Anastasia สตีล
ผู้ช่วยแจ็คไฮด์ว่าจ้างบรรณาธิการ SIP
โอ้ ผมจะไปดูที่นับถือศาสนาคริสต์และเป็นครั้งแรกในรอบห้าวันวิญญาณของฉันยกส่วน
และผมให้ตัวเองสงสัยว่าที่เขาได้รับ.
มีเขาคิดถึงฉัน? อาจจะไม่ชอบฉันคิดถึงเขา มีเขาพบใหม่อ่อนน้อม
จากที่ใดก็ตามที่พวกเขามาจากไหน? คิดเป็นความเจ็บปวดเพื่อที่ฉันยกเลิกทันที ฉัน
มองไปที่กองจดหมายที่ผมจำเป็นต้องเรียงลำดับสำหรับแจ็คและรับมือกับมันเท่าที่ฉันพยายามที่จะผลักดันคริสเตียน
ออกมาจากใจของฉันอีกครั้ง.
คืนนั้นนอนอยู่บนเตียงผมพลิกพยายามที่จะนอนหลับ มันเป็นครั้งแรกในขณะที่ผมยังไม่ได้
ร้องไห้ตัวเองไปนอน.
ในความคิดของฉันฉันเห็นภาพใบหน้าของคริสเตียนครั้งสุดท้ายที่ผมเห็นว่าเขาเป็นผมออกจากอพาร์ตเมนต์ของเขา.
แสดงออกทรมานของเขาหลอกหลอนฉัน ผมจำได้ว่าเขาไม่อยากให้ผมไปซึ่งเป็นที่
แปลก ทำไมฉันจะอยู่ที่เมื่อสิ่งที่ได้มาถึงทางตันดังกล่าว? เราได้รับในแต่ละรอบ
รอบปัญหาของฉันของเราเองกลัวการลงโทษ, ความกลัวของเขา . . อะไร? รัก?
เลี้ยวด้านข้างของฉันฉันกอดหมอนของฉันเต็มไปด้วยความโศกเศร้าอย่างท่วมท้น เขาคิดว่า
เขาไม่สมควรที่จะได้รับความรัก ทำไมเขาไม่รู้สึกอย่างนั้น? มันเป็นบางสิ่งบางอย่างจะทำอย่างไรกับเขา
การศึกษา? แม่ของเขาเกิดโสเภณีแตก? ความคิดของฉันเกิดภัยพิบัติฉันเป็นชั่วโมงแรก
จนในที่สุดผมตกอยู่ในสม่ำเสมอนอนหลับหมด.
วันลากและลากและแจ็คเป็นใส่ใจผิดปกติ ฉันสงสัยว่ามันเป็นชุดของเคทพลัมและ
รองเท้าส้นสูงสีดำผมเคยถูกขโมยมาจากตู้เสื้อผ้าของเธอ แต่ฉันไม่ได้อาศัยอยู่ในความคิด.
ฉันแก้ไขที่จะไปช้อปปิ้งกับเสื้อผ้า paycheck ครั้งแรกของฉัน การแต่งกายเป็นโยกกับฉันกว่าที่มัน
เป็น แต่ฉันแกล้งทำเป็นไม่เห็น.
สุดท้ายก็สามสิบห้าและฉันเก็บแจ็คเก็ตและกระเป๋าเงินของฉันพยายามที่จะระงับประสาทของฉัน ฉัน
จะไปดูเขา! ต้องการให้คุณมีคืนวันที่? ‖แจ็คถามว่าในขณะที่เขาเดินเล่นผ่านโต๊ะของฉันในทางของเขาออก. ใช่ ที่ไม่really.‖ เขา cocks คิ้วที่ผมสนใจเขาป่องๆอย่างชัดเจน -Boyfriend? ‖ ฉันล้าง ไม่มีเพื่อน อดีตboyfriend.‖ -Maybe วันพรุ่งนี้คุณต้องการที่จะมาสำหรับเครื่องดื่มหลังเลิกงาน คุณมีตัวเอกเป็นครั้งแรกในสัปดาห์หน้า เราควรcelebrate.‖เขายิ้มและบางอารมณ์ที่ไม่รู้จักเขาผละทั่วใบหน้าทำให้ฉันไม่สบายใจ. ใส่มือของเขาในกระเป๋าของเขาเขา saunters ผ่านประตูสองครั้ง ผมขมวดคิ้วที่เขาถอยกลับ เครื่องดื่มที่มีเจ้านายเป็นว่าเป็นความคิดที่ดีหรือไม่? ผมสั่นหัวของฉัน ฉันมีตอนเย็นของคริสเตียนสีเทาจะได้รับผ่านครั้งแรก ฉันวิธีที่จะไปทำเช่นนี้? ฉันรีบเข้าไปในห้องน้ำเพื่อให้การปรับนาทีสุดท้าย. ในกระจกบานใหญ่บนผนังที่ผมใช้เวลานานดูยากที่ใบหน้าของฉัน ผมซีดของฉันปกติตัวเอง, ความหมองคล้ำรอบดวงตาขนาดใหญ่เกินไปของฉัน ผมมองผอมแห้งผีสิง. Jeez, ฉันหวังว่าฉันรู้วิธีที่จะใช้แต่งหน้า ผมใช้มาสคาร่าบางและอายไลเนอร์และหยิกแก้มของฉันหวังว่าจะนำสีบางวิธีของพวกเขา การจัดเก็บผมเพื่อให้มันแฮงค์สวยลงด้านหลังของฉันฉันจะหายใจลึก นี้จะต้องทำ. ประหม่าผมเดินผ่านห้องโถงด้วยรอยยิ้มและคลื่นแคลร์ได้ที่แผนกต้อนรับ ฉันคิดว่าเธอและฉันจะกลายเป็นเพื่อนกัน แจ็คกำลังพูดคุยกับลิซาเบ ธ เป็นฉันมุ่งหน้าประตู. ยิ้มกว้างเขารีบไปเปิดพวกเขาสำหรับฉัน. หลังจากคุณ Ana, ‖เขาร่าย. -Thank you.‖ฉันยิ้มอาย. นอกบนขอบ, เทย์เลอร์ กำลังรอ เขาเปิดประตูด้านหลังของรถ ผมเหลือบมองลังเลที่แจ็คที่ได้ดำเนินการตามฉันออก เขามองไปออดี้เอสยูวีในความกลัว. ผมเปิดและปีนเข้าด้านหลังและมีเขานั่งคริสเตียนสีเทาสวมสีเทาของเขาชุดสูทผูกไม่มีเสื้อเชิ้ตสีขาวของเขาเปิดที่คอ ดวงตาสีเทาของเขาจะเรืองแสง. แห้งปากของฉัน เขามองรุ่งโรจน์ยกเว้นเขาหน้าบึ้งมาที่ฉัน โอ้ไม่! ตอนไหนคุณไม่กินสุดท้าย‖เขายึดเป็นเทย์เลอร์ปิดประตูอยู่ข้างหลังผม. ไร้สาระ -Hello คริสเตียน ใช่มันเป็นเรื่องดีที่จะเห็นคุณ, too.‖ -I ไม่ต้องการสมาร์ทปากของคุณตอนนี้ คำตอบที่ดวงตาของเขาme.‖ลุกโชน. อึศักดิ์สิทธิ์ -Um . . ผมมีโยเกิร์ตในเวลาอาหารกลางวัน โอ้และbanana.‖ ตอนไหนคุณไม่ล่าสุดมีอาหารที่เหมาะสม? ‖เขาถาม acidly. เทย์เลอร์หลุดเข้าไปในที่นั่งคนขับเริ่มต้นรถและดึงออกไปในการเข้าชม. ผมเหลือบมองขึ้นและแจ็คโบกที่ผม แต่วิธีการที่เขาสามารถมองเห็นฉันผ่านกระจกสีเข้มผมไม่ทราบ ฉันคลื่นกลับ. -Who ที่? ‖คริสเตียน snaps. -My boss.‖ผมมองขึ้นที่สวยงามมนุษย์ข้างเราและปากของเขาถูกกดลงไปในสายแข็ง. -Well? อาหารมื้อสุดท้ายของคุณ? ‖ -Christian ที่จริงเป็นใครมาจากความกังวลของคุณ‖ฉันบ่นรู้สึกพิเศษที่กล้าหาญ. -Whatever คุณทำฉันกังวล บอกme.‖ ไม่มีก็ไม่ได้ ฉันคร่ำครวญในแห้วกลิ้งตาของฉันสวรรค์และคริสเตียนแคบสายตาของเขา และเป็นครั้งแรกในเวลานานฉันต้องการที่จะหัวเราะ ผมพยายามอย่างหนักที่จะยับยั้งขำที่ขู่ว่าจะฟองขึ้น ใบหน้าของคริสเตียนนุ่มขณะที่ผมต่อสู้เพื่อให้ตรงใบหน้าและผมเห็นร่องรอยของรอยยิ้มจูบริมฝีปากที่สวยงามของเขา. -Well? ‖เขาถามเสียงของเขานุ่ม. -Pasta alla vongole, เมื่อวันศุกร์ที่‖ผมกระซิบ. เขา ปิดตาของเขาเป็นความโกรธและอาจจะเสียใจกวาดทั่วใบหน้าของเขา -I เห็น‖เขาบอกว่าเสียงของเขาอารมณ์ ที่คุณมีลักษณะเหมือนคุณได้สูญเสียอย่างน้อยห้าปอนด์อาจจะมากขึ้นตั้งแต่นั้นมา กรุณากิน Anastasia, ‖เขาดุ. ฉันจ้องมองลงที่นิ้วมือที่ผูกปมในตักของฉัน ทำไมเขามักจะทำให้ฉันรู้สึกเหมือนเด็กหลงทาง? เขากะและเปิดตรงมาที่ผม วิธี are you? ‖เขาถามเสียงของเขายังคงอ่อน. ดีฉันอึจริงๆ . . ผมกลืน ถ้าผมบอกคุณฉันไม่เป็นไรฉันจะlying.‖ เขาสูดลมหายใจอย่างรวดเร็ว -Me เกินไป‖เขาร่ายและถึงกว่าและทาบมือของฉัน -I คิดถึงคุณ‖เขาเพิ่ม. โอ้ไม่ ผิวจากผิว. -Christian I-‖ -Ana โปรด เราจำเป็นต้องtalk.‖ ฉันจะร้องไห้ เลข -Christian ผม . . กรุณา . . ผมเคยร้องไห้มาก‖กระซิบผมพยายามที่จะเก็บความรู้สึกของฉันในการตรวจสอบ-Oh, ทารก, no.‖เขา tugs มือของฉันและก่อนที่ฉันรู้ว่ามันฉันอยู่บนตักของเขา เขามีแขนของเขารอบ ๆ ตัวผมและจมูกของเขาอยู่ในผมของฉัน -I've คิดถึงเธอมาก Anastasia, ‖เขาหายใจ. ฉันต้องการที่จะต่อสู้ออกจากการถือของเขาเพื่อรักษาระยะห่างบาง แต่อ้อมแขนของเขาถูกห่อรอบ ๆ ตัวผม เขากดให้ฉันไปที่หน้าอกของเขา ฉันละลาย โอ้นี่เป็นที่ที่ฉันอยากจะเป็น. ผมส่วนที่เหลือหัวของฉันกับเขาและเขาจูบผมซ้ำแล้วซ้ำอีก ที่นี่คือบ้าน เขามีกลิ่นของผ้าลินิน, น้ำยาปรับผ้านุ่มล้างร่างกายและกลิ่นคริสเตียนที่ชื่นชอบ สำหรับช่วงเวลาที่ผมให้ตัวเองภาพลวงตาว่าทั้งหมดจะดีและมันบรรเทาจิตวิญญาณซากของฉัน. ไม่กี่นาทีต่อมาเทย์เลอร์ดึงไปหยุดที่ขอบแม้ว่าเรายังคงอยู่ในเมือง. -Come‖คริสเตียน กะผมวางไว้บนตักของเขา - we're here.‖ อะไร? -Helipad-ด้านบนของbuilding.‖นี้คริสเตียนสายตาไปสู่อาคารโดยวิธีการ ของคำอธิบาย. แน่นอน ชาร์ลี Tango เทย์เลอร์เปิดประตูและผมก็เลื่อนออก เขาทำให้ผมอบอุ่นรอยยิ้มหนุ่มจุดเด่นที่ทำให้ฉันรู้สึกปลอดภัย ฉันยิ้มกลับ. -I ควรให้คุณกลับhandkerchief.‖ของคุณ -Keep มันนางสาวสตีลกับwishes.‖ดีที่สุดของฉันฉันล้างเป็นคริสเตียนมารอบรถและใช้มือของฉัน เขามองอย่างแปลกที่เทย์เลอร์ที่ไม่ยินดียินร้ายจ้องกลับมาที่เขาเผยให้เห็นอะไร. -Nine? ‖คริสเตียนพูดกับเขา. ใช่, sir.‖ พยักหน้าคริสเตียนในขณะที่เขาหันมาทำให้ฉันผ่านประตูสองครั้งยิ่งใหญ่เป็นห้องโถง ฉันมีความสุขมากในความรู้สึกของมือของเขามีขนาดใหญ่และยาวของเขานิ้วมือที่มีทักษะขดรอบเหมือง. ฉันรู้สึกคุ้นเคยดึงฉันกำลังวาดอิคารัสกับดวงอาทิตย์ของเขา ฉันได้รับการเผาแล้วและยังนี่ฉันอีกครั้ง. ถึงลิฟท์เขากดปุ่มโทรออก ผมมองขึ้นไปที่เขาและเขาก็สวมใส่ครึ่งลึกลับของเขารอยยิ้ม ในฐานะที่เป็นประตูเปิดเขาออกมือของฉันและพาฉันใน. ประตูใกล้ชิดและมีความเสี่ยงผมมองที่สอง เขาสายตาลงที่ฉัน, ดวงตาสีเทามีชีวิตอยู่และก็มีอยู่ในอากาศระหว่างเราที่กระแสไฟฟ้า มันเห็นได้ชัด ฉันเกือบจะสามารถลิ้มรสมันเต้นระหว่างเราวาดเราเข้าด้วยกัน. โอ้ฉัน‖ผมอ้าปากค้างในขณะที่ฉันได้รับความสุขในเวลาสั้น ๆ ความรุนแรงของอวัยวะภายในนี้สถานที่แรก. -I รู้สึกว่ามันเกินไป‖เขาบอกว่าดวงตาของเขาและลายเมฆ รุนแรง. สระว่ายน้ำความปรารถนาที่มืดและร้ายแรงในขาหนีบของฉัน เขาทาบมือของฉันและ grazes นิ้วของฉันด้วยนิ้วหัวแม่มือของเขาและกล้ามเนื้อของฉันกำแน่นโอชะลึกภายในฉัน. วัวศักดิ์สิทธิ์ วิธีการที่เขายังคงทำเช่นนี้กับผมหรือเปล่ารบกวนไม่กัดริมฝีปากของคุณ Anastasia, ‖เขากระซิบ. ฉันจ้องมองขึ้นไปที่เขาปล่อยริมฝีปากของฉัน ผมต้องการให้เขา ที่นี่ตอนนี้อยู่ในลิฟท์ วิธีสามารถฉันไม่? ได้คุณ
แตกต่างกันที่คิดว่าเราอยู่ด้วยกัน นี้จะนานแค่ไหนรู้สึกที่ท่วมท้นน่าเกลียด
ครั้งสุดท้าย ผมอยู่ในนรก.
Anastasia สตีลคุณอยู่ในที่ทำงาน! ฉันจะต้องแข็งแกร่ง แต่ผมอยากจะไปกับการแสดงของJosé,
และลงลึกทำโทษในตัวผมต้องการที่จะเห็นคริสเตียน การหายใจเข้าลึก ๆ ผมมุ่งหน้า
กลับไปที่โต๊ะทำงานของฉัน.
เริ่มต้นที่: Anastasia Steele
เรื่อง: วันพรุ่งนี้
วันที่: 8 มิถุนายน 2011 14:25
เรียนคริสเตียนสีเทา
Hi คริสเตียน
ขอบคุณสำหรับดอกไม้; พวกเขาจะน่ารัก.
ใช่ฉันอยากจะขอบคุณยก.
ขอบคุณ.
Anastasia สตีล
ผู้ช่วยแจ็คไฮด์ว่าจ้างบรรณาธิการ SIP
การตรวจสอบโทรศัพท์มือถือของฉันฉันพบว่ามันยังคงเปลี่ยนไปเบี่ยงเบนความสนใจ แจ็คในการประชุมเพื่อให้ฉันได้อย่างรวดเร็ว
เรียกJosé. -Hi, José
มันAna.‖
-Hello, stranger.‖เสียงของเขาเพื่อให้ความอบอุ่นและยินดีต้อนรับก็เกือบจะมากพอที่จะผลักดันให้ฉัน
อยู่เหนือขอบอีกครั้ง.
-I ไม่สามารถพูดคุยนาน อะไรเวลาที่ฉันควรจะมีในวันพรุ่งนี้สำหรับการแสดงของคุณ? ‖
-You're ยังคงมา? ‖เขาเสียงตื่นเต้น.
ใช่ของcourse.‖ฉันยิ้มฉันยิ้มของแท้ครั้งแรกในห้าวันตามที่ผมถ่ายภาพรอยยิ้มกว้างของเขา.
-Seven สามสิบ .‖
-See คุณแล้ว ดีลาก่อน, José.‖
ลาก่อน, Ana.‖
จาก: คริสเตียนสีเทา
เรื่อง: วันพรุ่งนี้
วันที่: 8 มิถุนายน 2011 14:27
เรียน Anastasia Steele
เรียน Anastasia
? เวลาสิ่งที่ฉันจะเก็บคุณ
คริสเตียนสีเทา
ซีอีโอสีเทา Enterprises Holdings Inc .
เริ่มต้นที่: Anastasia Steele
เรื่อง: วันพรุ่งนี้
วันที่: 8 มิถุนายน 2011 14:32
เรียนคริสเตียนสีเทา
แสดงJoséเริ่มเวลา 7:30 เวลาอะไรที่คุณจะแนะนำ?
Anastasia สตีล
ผู้ช่วยแจ็คไฮด์ว่าจ้างบรรณาธิการ SIP
จาก: คริสเตียนสีเทา
เรื่อง: วันพรุ่งนี้
วันที่: 8 มิถุนายน 2011 14:34
เรียน Anastasia Steele
เรียน Anastasia
พอร์ตแลนด์เป็นระยะทางบางส่วนออกไป ฉันจะเก็บคุณที่ 05:45.
ฉันหวังว่าจะได้เห็นคุณ.
คริสเตียนสีเทา
ซีอีโอสีเทา Enterprises Holdings Inc.
จาก: Anastasia Steele
เรื่อง: วันพรุ่งนี้
วันที่: 8 มิถุนายน 2011 14:38
เรียนคริสเตียนสีเทา
ดูแล้วคุณ.
Anastasia สตีล
ผู้ช่วยแจ็คไฮด์ว่าจ้างบรรณาธิการ SIP
โอ้ ผมจะไปดูที่นับถือศาสนาคริสต์และเป็นครั้งแรกในรอบห้าวันวิญญาณของฉันยกส่วน
และผมให้ตัวเองสงสัยว่าที่เขาได้รับ.
มีเขาคิดถึงฉัน? อาจจะไม่ชอบฉันคิดถึงเขา มีเขาพบใหม่อ่อนน้อม
จากที่ใดก็ตามที่พวกเขามาจากไหน? คิดเป็นความเจ็บปวดเพื่อที่ฉันยกเลิกทันที ฉัน
มองไปที่กองจดหมายที่ผมจำเป็นต้องเรียงลำดับสำหรับแจ็คและรับมือกับมันเท่าที่ฉันพยายามที่จะผลักดันคริสเตียน
ออกมาจากใจของฉันอีกครั้ง.
คืนนั้นนอนอยู่บนเตียงผมพลิกพยายามที่จะนอนหลับ มันเป็นครั้งแรกในขณะที่ผมยังไม่ได้
ร้องไห้ตัวเองไปนอน.
ในความคิดของฉันฉันเห็นภาพใบหน้าของคริสเตียนครั้งสุดท้ายที่ผมเห็นว่าเขาเป็นผมออกจากอพาร์ตเมนต์ของเขา.
แสดงออกทรมานของเขาหลอกหลอนฉัน ผมจำได้ว่าเขาไม่อยากให้ผมไปซึ่งเป็นที่
แปลก ทำไมฉันจะอยู่ที่เมื่อสิ่งที่ได้มาถึงทางตันดังกล่าว? เราได้รับในแต่ละรอบ
รอบปัญหาของฉันของเราเองกลัวการลงโทษ, ความกลัวของเขา . . อะไร? รัก?
เลี้ยวด้านข้างของฉันฉันกอดหมอนของฉันเต็มไปด้วยความโศกเศร้าอย่างท่วมท้น เขาคิดว่า
เขาไม่สมควรที่จะได้รับความรัก ทำไมเขาไม่รู้สึกอย่างนั้น? มันเป็นบางสิ่งบางอย่างจะทำอย่างไรกับเขา
การศึกษา? แม่ของเขาเกิดโสเภณีแตก? ความคิดของฉันเกิดภัยพิบัติฉันเป็นชั่วโมงแรก
จนในที่สุดผมตกอยู่ในสม่ำเสมอนอนหลับหมด.
วันลากและลากและแจ็คเป็นใส่ใจผิดปกติ ฉันสงสัยว่ามันเป็นชุดของเคทพลัมและ
รองเท้าส้นสูงสีดำผมเคยถูกขโมยมาจากตู้เสื้อผ้าของเธอ แต่ฉันไม่ได้อาศัยอยู่ในความคิด.
ฉันแก้ไขที่จะไปช้อปปิ้งกับเสื้อผ้า paycheck ครั้งแรกของฉัน การแต่งกายเป็นโยกกับฉันกว่าที่มัน
เป็น แต่ฉันแกล้งทำเป็นไม่เห็น.
สุดท้ายก็สามสิบห้าและฉันเก็บแจ็คเก็ตและกระเป๋าเงินของฉันพยายามที่จะระงับประสาทของฉัน ฉัน
จะไปดูเขา! ต้องการให้คุณมีคืนวันที่? ‖แจ็คถามว่าในขณะที่เขาเดินเล่นผ่านโต๊ะของฉันในทางของเขาออก. ใช่ ที่ไม่really.‖ เขา cocks คิ้วที่ผมสนใจเขาป่องๆอย่างชัดเจน -Boyfriend? ‖ ฉันล้าง ไม่มีเพื่อน อดีตboyfriend.‖ -Maybe วันพรุ่งนี้คุณต้องการที่จะมาสำหรับเครื่องดื่มหลังเลิกงาน คุณมีตัวเอกเป็นครั้งแรกในสัปดาห์หน้า เราควรcelebrate.‖เขายิ้มและบางอารมณ์ที่ไม่รู้จักเขาผละทั่วใบหน้าทำให้ฉันไม่สบายใจ. ใส่มือของเขาในกระเป๋าของเขาเขา saunters ผ่านประตูสองครั้ง ผมขมวดคิ้วที่เขาถอยกลับ เครื่องดื่มที่มีเจ้านายเป็นว่าเป็นความคิดที่ดีหรือไม่? ผมสั่นหัวของฉัน ฉันมีตอนเย็นของคริสเตียนสีเทาจะได้รับผ่านครั้งแรก ฉันวิธีที่จะไปทำเช่นนี้? ฉันรีบเข้าไปในห้องน้ำเพื่อให้การปรับนาทีสุดท้าย. ในกระจกบานใหญ่บนผนังที่ผมใช้เวลานานดูยากที่ใบหน้าของฉัน ผมซีดของฉันปกติตัวเอง, ความหมองคล้ำรอบดวงตาขนาดใหญ่เกินไปของฉัน ผมมองผอมแห้งผีสิง. Jeez, ฉันหวังว่าฉันรู้วิธีที่จะใช้แต่งหน้า ผมใช้มาสคาร่าบางและอายไลเนอร์และหยิกแก้มของฉันหวังว่าจะนำสีบางวิธีของพวกเขา การจัดเก็บผมเพื่อให้มันแฮงค์สวยลงด้านหลังของฉันฉันจะหายใจลึก นี้จะต้องทำ. ประหม่าผมเดินผ่านห้องโถงด้วยรอยยิ้มและคลื่นแคลร์ได้ที่แผนกต้อนรับ ฉันคิดว่าเธอและฉันจะกลายเป็นเพื่อนกัน แจ็คกำลังพูดคุยกับลิซาเบ ธ เป็นฉันมุ่งหน้าประตู. ยิ้มกว้างเขารีบไปเปิดพวกเขาสำหรับฉัน. หลังจากคุณ Ana, ‖เขาร่าย. -Thank you.‖ฉันยิ้มอาย. นอกบนขอบ, เทย์เลอร์ กำลังรอ เขาเปิดประตูด้านหลังของรถ ผมเหลือบมองลังเลที่แจ็คที่ได้ดำเนินการตามฉันออก เขามองไปออดี้เอสยูวีในความกลัว. ผมเปิดและปีนเข้าด้านหลังและมีเขานั่งคริสเตียนสีเทาสวมสีเทาของเขาชุดสูทผูกไม่มีเสื้อเชิ้ตสีขาวของเขาเปิดที่คอ ดวงตาสีเทาของเขาจะเรืองแสง. แห้งปากของฉัน เขามองรุ่งโรจน์ยกเว้นเขาหน้าบึ้งมาที่ฉัน โอ้ไม่! ตอนไหนคุณไม่กินสุดท้าย‖เขายึดเป็นเทย์เลอร์ปิดประตูอยู่ข้างหลังผม. ไร้สาระ -Hello คริสเตียน ใช่มันเป็นเรื่องดีที่จะเห็นคุณ, too.‖ -I ไม่ต้องการสมาร์ทปากของคุณตอนนี้ คำตอบที่ดวงตาของเขาme.‖ลุกโชน. อึศักดิ์สิทธิ์ -Um . . ผมมีโยเกิร์ตในเวลาอาหารกลางวัน โอ้และbanana.‖ ตอนไหนคุณไม่ล่าสุดมีอาหารที่เหมาะสม? ‖เขาถาม acidly. เทย์เลอร์หลุดเข้าไปในที่นั่งคนขับเริ่มต้นรถและดึงออกไปในการเข้าชม. ผมเหลือบมองขึ้นและแจ็คโบกที่ผม แต่วิธีการที่เขาสามารถมองเห็นฉันผ่านกระจกสีเข้มผมไม่ทราบ ฉันคลื่นกลับ. -Who ที่? ‖คริสเตียน snaps. -My boss.‖ผมมองขึ้นที่สวยงามมนุษย์ข้างเราและปากของเขาถูกกดลงไปในสายแข็ง. -Well? อาหารมื้อสุดท้ายของคุณ? ‖ -Christian ที่จริงเป็นใครมาจากความกังวลของคุณ‖ฉันบ่นรู้สึกพิเศษที่กล้าหาญ. -Whatever คุณทำฉันกังวล บอกme.‖ ไม่มีก็ไม่ได้ ฉันคร่ำครวญในแห้วกลิ้งตาของฉันสวรรค์และคริสเตียนแคบสายตาของเขา และเป็นครั้งแรกในเวลานานฉันต้องการที่จะหัวเราะ ผมพยายามอย่างหนักที่จะยับยั้งขำที่ขู่ว่าจะฟองขึ้น ใบหน้าของคริสเตียนนุ่มขณะที่ผมต่อสู้เพื่อให้ตรงใบหน้าและผมเห็นร่องรอยของรอยยิ้มจูบริมฝีปากที่สวยงามของเขา. -Well? ‖เขาถามเสียงของเขานุ่ม. -Pasta alla vongole, เมื่อวันศุกร์ที่‖ผมกระซิบ. เขา ปิดตาของเขาเป็นความโกรธและอาจจะเสียใจกวาดทั่วใบหน้าของเขา -I เห็น‖เขาบอกว่าเสียงของเขาอารมณ์ ที่คุณมีลักษณะเหมือนคุณได้สูญเสียอย่างน้อยห้าปอนด์อาจจะมากขึ้นตั้งแต่นั้นมา กรุณากิน Anastasia, ‖เขาดุ. ฉันจ้องมองลงที่นิ้วมือที่ผูกปมในตักของฉัน ทำไมเขามักจะทำให้ฉันรู้สึกเหมือนเด็กหลงทาง? เขากะและเปิดตรงมาที่ผม วิธี are you? ‖เขาถามเสียงของเขายังคงอ่อน. ดีฉันอึจริงๆ . . ผมกลืน ถ้าผมบอกคุณฉันไม่เป็นไรฉันจะlying.‖ เขาสูดลมหายใจอย่างรวดเร็ว -Me เกินไป‖เขาร่ายและถึงกว่าและทาบมือของฉัน -I คิดถึงคุณ‖เขาเพิ่ม. โอ้ไม่ ผิวจากผิว. -Christian I-‖ -Ana โปรด เราจำเป็นต้องtalk.‖ ฉันจะร้องไห้ เลข -Christian ผม . . กรุณา . . ผมเคยร้องไห้มาก‖กระซิบผมพยายามที่จะเก็บความรู้สึกของฉันในการตรวจสอบ-Oh, ทารก, no.‖เขา tugs มือของฉันและก่อนที่ฉันรู้ว่ามันฉันอยู่บนตักของเขา เขามีแขนของเขารอบ ๆ ตัวผมและจมูกของเขาอยู่ในผมของฉัน -I've คิดถึงเธอมาก Anastasia, ‖เขาหายใจ. ฉันต้องการที่จะต่อสู้ออกจากการถือของเขาเพื่อรักษาระยะห่างบาง แต่อ้อมแขนของเขาถูกห่อรอบ ๆ ตัวผม เขากดให้ฉันไปที่หน้าอกของเขา ฉันละลาย โอ้นี่เป็นที่ที่ฉันอยากจะเป็น. ผมส่วนที่เหลือหัวของฉันกับเขาและเขาจูบผมซ้ำแล้วซ้ำอีก ที่นี่คือบ้าน เขามีกลิ่นของผ้าลินิน, น้ำยาปรับผ้านุ่มล้างร่างกายและกลิ่นคริสเตียนที่ชื่นชอบ สำหรับช่วงเวลาที่ผมให้ตัวเองภาพลวงตาว่าทั้งหมดจะดีและมันบรรเทาจิตวิญญาณซากของฉัน. ไม่กี่นาทีต่อมาเทย์เลอร์ดึงไปหยุดที่ขอบแม้ว่าเรายังคงอยู่ในเมือง. -Come‖คริสเตียน กะผมวางไว้บนตักของเขา - we're here.‖ อะไร? -Helipad-ด้านบนของbuilding.‖นี้คริสเตียนสายตาไปสู่อาคารโดยวิธีการ ของคำอธิบาย. แน่นอน ชาร์ลี Tango เทย์เลอร์เปิดประตูและผมก็เลื่อนออก เขาทำให้ผมอบอุ่นรอยยิ้มหนุ่มจุดเด่นที่ทำให้ฉันรู้สึกปลอดภัย ฉันยิ้มกลับ. -I ควรให้คุณกลับhandkerchief.‖ของคุณ -Keep มันนางสาวสตีลกับwishes.‖ดีที่สุดของฉันฉันล้างเป็นคริสเตียนมารอบรถและใช้มือของฉัน เขามองอย่างแปลกที่เทย์เลอร์ที่ไม่ยินดียินร้ายจ้องกลับมาที่เขาเผยให้เห็นอะไร. -Nine? ‖คริสเตียนพูดกับเขา. ใช่, sir.‖ พยักหน้าคริสเตียนในขณะที่เขาหันมาทำให้ฉันผ่านประตูสองครั้งยิ่งใหญ่เป็นห้องโถง ฉันมีความสุขมากในความรู้สึกของมือของเขามีขนาดใหญ่และยาวของเขานิ้วมือที่มีทักษะขดรอบเหมือง. ฉันรู้สึกคุ้นเคยดึงฉันกำลังวาดอิคารัสกับดวงอาทิตย์ของเขา ฉันได้รับการเผาแล้วและยังนี่ฉันอีกครั้ง. ถึงลิฟท์เขากดปุ่มโทรออก ผมมองขึ้นไปที่เขาและเขาก็สวมใส่ครึ่งลึกลับของเขารอยยิ้ม ในฐานะที่เป็นประตูเปิดเขาออกมือของฉันและพาฉันใน. ประตูใกล้ชิดและมีความเสี่ยงผมมองที่สอง เขาสายตาลงที่ฉัน, ดวงตาสีเทามีชีวิตอยู่และก็มีอยู่ในอากาศระหว่างเราที่กระแสไฟฟ้า มันเห็นได้ชัด ฉันเกือบจะสามารถลิ้มรสมันเต้นระหว่างเราวาดเราเข้าด้วยกัน. โอ้ฉัน‖ผมอ้าปากค้างในขณะที่ฉันได้รับความสุขในเวลาสั้น ๆ ความรุนแรงของอวัยวะภายในนี้สถานที่แรก. -I รู้สึกว่ามันเกินไป‖เขาบอกว่าดวงตาของเขาและลายเมฆ รุนแรง. สระว่ายน้ำความปรารถนาที่มืดและร้ายแรงในขาหนีบของฉัน เขาทาบมือของฉันและ grazes นิ้วของฉันด้วยนิ้วหัวแม่มือของเขาและกล้ามเนื้อของฉันกำแน่นโอชะลึกภายในฉัน. วัวศักดิ์สิทธิ์ วิธีการที่เขายังคงทำเช่นนี้กับผมหรือเปล่ารบกวนไม่กัดริมฝีปากของคุณ Anastasia, ‖เขากระซิบ. ฉันจ้องมองขึ้นไปที่เขาปล่อยริมฝีปากของฉัน ผมต้องการให้เขา ที่นี่ตอนนี้อยู่ในลิฟท์ วิธีสามารถฉันไม่? ได้คุณ
การแปล กรุณารอสักครู่..
ฉันร้องไห้จนหลับไปทุกคืน ปรารถนา ผมยังไม่เดินออกมา คิดว่า เขาน่าจะ
แตกต่างกัน ขอให้เราอยู่ด้วยกัน วิธีนี้จะน่าเกลียดท่วมท้นความรู้สึก
สุดท้าย ? ฉันอยู่ในนรก
อนาสเตเชีย สตีล คุณทำงาน ! ฉันต้องเข้มแข็ง แต่ฉันต้องการไปที่โฮเซ โชว์
และลึกลง มาโซคิสต์ในฉันต้องการเห็นคริสเตียน สูดหายใจเข้าลึกๆ ผมกลับ
กลับไปที่โต๊ะของตัวเอง ดังนี้หัวข้อ : Anastasia Steele
: พรุ่งนี้วันที่ 8 มิถุนายน 2554 14 : 25
สวัสดีเกรย์ : คริสเตียนคริสเตียน
ขอบคุณสำหรับดอกไม้ พวกเขาน่ารัก .
ครับ ขอหน่อยนะ
ขอบคุณ อนาสตาเซีย Steele
ผู้ช่วยแจ๊ค ไฮด์ , บรรณาธิการมอบหมาย จิบ
ตรวจสอบโทรศัพท์ของฉัน ฉันพบว่า มันยังเปลี่ยนผัน . แจ็คกำลังประชุมอยู่ ฉันรีบเรียกโฮเซ
.
ผมอยากสวัสดี โฮเซ . มันคืออนา ‖
ผมอยากสวัสดีคนแปลกหน้า ‖น้ำเสียงของเขาช่างอบอุ่นและต้อนรับมันใกล้พอที่จะผลักฉัน
ผมอยากเหนือขอบอีกครั้ง ผมพูดนานไม่ได้ แล้วเวลาที่ฉันควรจะมีพรุ่งนี้สำหรับการแสดงของคุณ ‖
ผมอยากจะมาไหม ? ‖ฟังดูตื่นเต้น
ผมอยากได้ครับ ผมยิ้ม ยิ้ม‖แท้ครั้งแรกใน 5 วัน เป็นรูปยิ้มกว้างของเขา ‖
ผมอยากเจ็ดโมงครึ่ง ผมอยากเห็นคุณแล้ว ลาก่อน , โฮเซ . ‖
ผมอยากไปนะ แอนนา ‖
:หัวข้อ : พรุ่งนี้วันที่คริสเตียนสีเทา
: มิถุนายน 8 , 2011 14 : 27 : Anastasia Steele
แล้วเวลาที่รักอนาสตาเซียจะเก็บเธอ
คริสเตียนสีเทา ( เกรย์วิสาหกิจ Holdings Inc .
: Anastasia Steele
เรื่อง :
: พรุ่งนี้วันที่ 8 มิถุนายน พ.ศ. 2554 14 : 32 : คริสเตียนสีเทา
ของโฮเซ การแสดงเริ่มตอนเจ็ดโมงครึ่ง . เวลาที่คุณจะแนะนำ ?
อนาสตาเซีย Steele
ผู้ช่วยแจ๊ค ไฮด์ , บรรณาธิการมอบหมาย จิบ
:หัวข้อ : พรุ่งนี้วันที่คริสเตียนสีเทา
: มิถุนายน 8 , 2011 14 : 34 : Anastasia Steele
ที่รัก Anastasia
พอร์ตแลนด์เป็นบางระยะห่าง ผมจะเก็บคุณที่ 5 : 45 .
ฉันหวังว่าจะได้พบคุณ
คริสเตียนสีเทา ( เกรย์วิสาหกิจ Holdings Inc .
: Anastasia Steele
เรื่อง :
: พรุ่งนี้วันที่ 8 มิถุนายน พ.ศ. 2554 14:38
: คริสเตียนสีเทา
เจอแล้ว อนา อิวาโนวิช สตีล
ผู้ช่วยแจ๊ค ไฮด์ , บรรณาธิการ 30จิบ
โอ้ . ฉันกำลังจะได้เห็น คริสเตียน และเป็นครั้งแรกในรอบ 5 วัน วิญญาณของฉันยกเศษส่วน
และฉันปล่อยให้ตัวเอง สงสัยว่าเขาเป็นอย่างไร .
เขาคิดถึงผม ? อาจจะไม่เหมือนที่ฉันคิดถึงเขา เขาพบ
ซูฮกใหม่จากที่ใดก็ตามที่พวกเขามาจาก ความคิดนั้นเจ็บปวดที่ฉันยกเลิกได้ทันที ผม
มองกองจดหมายฉันต้องการจัดเรียงสำหรับแจ็ค และรับมือกับมันอย่างที่ผมพยายามผลักดันให้คริสเตียน
เสียสติอีกครั้ง .
คืนนั้นนอนอยู่บนเตียง ผมนอนพลิกตัวไปมา พยายามที่จะนอน มันเป็นครั้งแรกในตอนที่ผมยังไม่ได้
ร้องไห้จนหลับไป ในใจก็อาย ฉันมองเห็นใบหน้าของคริสเตียนเป็นครั้งสุดท้ายที่ฉันเห็นเขาขณะที่ฉันออกจากห้องของเขา เขาถูกทรมาน
การแสดงออกหลอกหลอนฉัน
แตกต่างกัน ขอให้เราอยู่ด้วยกัน วิธีนี้จะน่าเกลียดท่วมท้นความรู้สึก
สุดท้าย ? ฉันอยู่ในนรก
อนาสเตเชีย สตีล คุณทำงาน ! ฉันต้องเข้มแข็ง แต่ฉันต้องการไปที่โฮเซ โชว์
และลึกลง มาโซคิสต์ในฉันต้องการเห็นคริสเตียน สูดหายใจเข้าลึกๆ ผมกลับ
กลับไปที่โต๊ะของตัวเอง ดังนี้หัวข้อ : Anastasia Steele
: พรุ่งนี้วันที่ 8 มิถุนายน 2554 14 : 25
สวัสดีเกรย์ : คริสเตียนคริสเตียน
ขอบคุณสำหรับดอกไม้ พวกเขาน่ารัก .
ครับ ขอหน่อยนะ
ขอบคุณ อนาสตาเซีย Steele
ผู้ช่วยแจ๊ค ไฮด์ , บรรณาธิการมอบหมาย จิบ
ตรวจสอบโทรศัพท์ของฉัน ฉันพบว่า มันยังเปลี่ยนผัน . แจ็คกำลังประชุมอยู่ ฉันรีบเรียกโฮเซ
.
ผมอยากสวัสดี โฮเซ . มันคืออนา ‖
ผมอยากสวัสดีคนแปลกหน้า ‖น้ำเสียงของเขาช่างอบอุ่นและต้อนรับมันใกล้พอที่จะผลักฉัน
ผมอยากเหนือขอบอีกครั้ง ผมพูดนานไม่ได้ แล้วเวลาที่ฉันควรจะมีพรุ่งนี้สำหรับการแสดงของคุณ ‖
ผมอยากจะมาไหม ? ‖ฟังดูตื่นเต้น
ผมอยากได้ครับ ผมยิ้ม ยิ้ม‖แท้ครั้งแรกใน 5 วัน เป็นรูปยิ้มกว้างของเขา ‖
ผมอยากเจ็ดโมงครึ่ง ผมอยากเห็นคุณแล้ว ลาก่อน , โฮเซ . ‖
ผมอยากไปนะ แอนนา ‖
:หัวข้อ : พรุ่งนี้วันที่คริสเตียนสีเทา
: มิถุนายน 8 , 2011 14 : 27 : Anastasia Steele
แล้วเวลาที่รักอนาสตาเซียจะเก็บเธอ
คริสเตียนสีเทา ( เกรย์วิสาหกิจ Holdings Inc .
: Anastasia Steele
เรื่อง :
: พรุ่งนี้วันที่ 8 มิถุนายน พ.ศ. 2554 14 : 32 : คริสเตียนสีเทา
ของโฮเซ การแสดงเริ่มตอนเจ็ดโมงครึ่ง . เวลาที่คุณจะแนะนำ ?
อนาสตาเซีย Steele
ผู้ช่วยแจ๊ค ไฮด์ , บรรณาธิการมอบหมาย จิบ
:หัวข้อ : พรุ่งนี้วันที่คริสเตียนสีเทา
: มิถุนายน 8 , 2011 14 : 34 : Anastasia Steele
ที่รัก Anastasia
พอร์ตแลนด์เป็นบางระยะห่าง ผมจะเก็บคุณที่ 5 : 45 .
ฉันหวังว่าจะได้พบคุณ
คริสเตียนสีเทา ( เกรย์วิสาหกิจ Holdings Inc .
: Anastasia Steele
เรื่อง :
: พรุ่งนี้วันที่ 8 มิถุนายน พ.ศ. 2554 14:38
: คริสเตียนสีเทา
เจอแล้ว อนา อิวาโนวิช สตีล
ผู้ช่วยแจ๊ค ไฮด์ , บรรณาธิการ 30จิบ
โอ้ . ฉันกำลังจะได้เห็น คริสเตียน และเป็นครั้งแรกในรอบ 5 วัน วิญญาณของฉันยกเศษส่วน
และฉันปล่อยให้ตัวเอง สงสัยว่าเขาเป็นอย่างไร .
เขาคิดถึงผม ? อาจจะไม่เหมือนที่ฉันคิดถึงเขา เขาพบ
ซูฮกใหม่จากที่ใดก็ตามที่พวกเขามาจาก ความคิดนั้นเจ็บปวดที่ฉันยกเลิกได้ทันที ผม
มองกองจดหมายฉันต้องการจัดเรียงสำหรับแจ็ค และรับมือกับมันอย่างที่ผมพยายามผลักดันให้คริสเตียน
เสียสติอีกครั้ง .
คืนนั้นนอนอยู่บนเตียง ผมนอนพลิกตัวไปมา พยายามที่จะนอน มันเป็นครั้งแรกในตอนที่ผมยังไม่ได้
ร้องไห้จนหลับไป ในใจก็อาย ฉันมองเห็นใบหน้าของคริสเตียนเป็นครั้งสุดท้ายที่ฉันเห็นเขาขณะที่ฉันออกจากห้องของเขา เขาถูกทรมาน
การแสดงออกหลอกหลอนฉัน
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- ฉันไปงานศพของเพื่อน
- Tong's grandfather think this is a fine
- คุณสามารถพูดได้กี่ภาษา
- การถ่ายรูป มันยากไม๊
- IntroductionLandsat 8 Science TeamMissio
- Di benh vien duoc roi
- ใบเสร็จรับเงิน
- danny does not allow it
- Kelley was in the band Poetics with fell
- อะไรที่ชอบก็อยากจะทำให้ดีที่สุด
- แห้ง
- She's frequently kind and she's suddenly
- ช่างมันเถอะ
- ข้อมูลความปลอดภัยของของเสียอันตราย
- ไม่เชื่อ อย่าลบหลู่
- ไม่มีใครที่เพอร์เฟคไปซะทุกเรื่องหรอก
- steel rod
- How are you today? I hope everything is
- conclusion
- Please return bad part BGA to RM4, Refer
- ครั้งหนึ่ง หล่อนเคยซักผ้าแล้ว ลืมเอาเศษก
- ตำแหน่งบริษัท
- flag
- ฉันของที่นั่งแถวหน้าได้มั้ย
