The annual net groundwater evaporat

The annual net groundwater evaporation from continental salt
pans (playas) is a result of total evaporation (42 mm ± 13 mm)
minus groundwater recharge (3 mm). The resulting estimate of
39 mm ± 13 mm is at the lower end of the range derived from
the literature of 20 mm a
1 (Robinson and Gunatilaka, 1991) to
120 mm a
1 (Patterson and Kinsman, 1981; Shehata and Lotfi,
1993). It is important to note that most of the previous studies
reported about evaporation rates from salt pans close to the Arabian
Gulf, however, this study focuses on evaporation of groundwater
and hence on evaporation from salt pans further inland.
This is relevant as Patterson and Kinsman (1981) stated higher
evaporation rates from coastal salt pans (120 mm a
1) than from
those which are located more inland (60 mm a
1).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การระเหยน้ำบาดาลสุทธิประจำปีจากเกลือคอนติเนนตัลกระทะ (โดส) เป็นผลจากการระเหยรวม (± 42 มม. 13 มม.)ลบน้ำบาดาลอีก (3 มม.) การประเมินผลของ± 39 มม. 13 มม.เป็นที่ต่ำสุดของช่วงได้มาจากวรรณกรรมของ 20 มม.ต่อ 1 (โรบินสันและ Gunatilaka, 1991)120 มม.เป็น 1 (แพตเตอร์สันและ Kinsman, 1981 Shehata และ Lotfi1993) . มันเป็นสิ่งสำคัญโปรดสังเกตว่า ส่วนใหญ่ศึกษาก่อนหน้านี้รายงานเกี่ยวกับอัตราการระเหยจากกระทะเกลือใกล้ที่อาหรับอ่าว อย่างไรก็ตาม การศึกษานี้เน้นการระเหยของน้ำบาดาลและดังนั้น การระเหยจากเกลือกระทะต่อไปในแผ่นดินนี้จะเกี่ยวข้องเป็นแพตเตอร์สันและ Kinsman (1981) ระบุไว้สูงกว่าอัตราการระเหยจากชายฝั่งทะเลเกลือกระทะ (120 มม.เป็น 1) กว่าจากเหล่านั้นซึ่งเป็นอยู่เพิ่มเติมน้ำจืด (60 มม.ที่ 1)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระเหยน้ำบาดาลสุทธิประจำปีจากเกลือคอนติเนน
กระทะ (Playas) เป็นผลมาจากการระเหยรวม (42 มม± 13 มิลลิเมตร)
ลบน้ำใต้ดิน (3 มิลลิเมตร) ประมาณการที่เกิดจาก
39 มิลลิเมตร± 13 มิลลิเมตรอยู่ที่ปลายล่างของช่วงที่ได้มาจาก
วรรณกรรมของ 20 มม 1 (โรบินสันและ Gunatilaka, 1991) เพื่อ?
120 มม 1 (แพตเตอร์สันและญาติพี่น้อง 1981; Shehata และ Lotfi ,
1993) มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องทราบว่าส่วนใหญ่ของการศึกษาก่อนหน้านี้
มีรายงานเกี่ยวกับอัตราการระเหยจากเกลือกระทะใกล้กับอาหรับ
อ่าว แต่การศึกษาครั้งนี้มุ่งเน้นไปที่การระเหยของน้ำบาดาล
และด้วยเหตุนี้การระเหยจากเกลือกระทะส่งเสริมการประมง.
นี้มีความเกี่ยวข้องเป็นแพตเตอร์สันและญาติพี่น้อง (1981) กล่าวสูงกว่า
อัตราการระเหยจากเกลือกระทะชายฝั่ง (120 มม? 1) กว่าจาก
ผู้ซึ่งตั้งอยู่ภายในประเทศมากขึ้น (60 มม? 1)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประจำปีสุทธิน้ำใต้ดินการระเหยจากเกลือคอนติเนนกระทะ ( Playas ) เป็นผลของการระเหยทั้งหมด ( 42 mm ± 13 มม.ลบน้ำใต้ดิน ( 3 มม. ) ผลประเมินของ± 39 มม. 13 มม. ที่ปลายล่างของช่วงที่ได้มาจากวรรณกรรมของ 20 มม. A1 ( โรบินสัน และ gunatilaka , 1991 )120 มม. A1 ( Patterson และญาติพี่น้อง , 1981 ; shehata lotfi และ ,1993 ) มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะทราบว่าส่วนใหญ่ของการศึกษารายงานเกี่ยวกับอัตราการระเหยจากเกลือกระทะอยู่ใกล้กับอาหรับอ่าว อย่างไรก็ตาม การศึกษานี้มุ่งเน้นในการระเหยของน้ำใต้ดินและด้วยเหตุนี้ในการระเหยจากถาดเพิ่มเติมเกลือทะเลนี่คือที่เกี่ยวข้องเป็นแพตเตอร์สันและญาติพี่น้อง ( 1981 ) ระบุไว้สูงกว่าอัตราการระเหยของน้ำจากเกลือกระทะชายฝั่ง ( 120 มม. A1 ) มากกว่าจากซึ่งอยู่ภายในประเทศมากขึ้น ( 60 มม. A1 )