Privacy, for Altman, is “the select

Privacy, for Altman, is “the selective control of access to the self” (1975, p. 24).
Privacy has five properties. Firstly, privacy involves a dynamic process of interpersonal
boundary control. Secondly, Altman differentiates desired and actual levels
of privacy. Thirdly, privacy is a non-monotonic function, with an optimal level of
privacy (desired ¼ actual level) and possibilities of too much privacy (actual >
desired level) (e.g., crowding) and too little (desired > actual level) (e.g., social
isolation). Fourthly, privacy is bi-directional, involving inputs from others (e.g.,
noise) and outputs to others (e.g., oral communication). Fifthly, privacy operates
at the individual and group level (Altman 1975; Margulis 1977).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ส่วนตัว สำหรับ Altman เป็น "มาตรการควบคุมการเข้าถึงตนเอง" (1975, p. 24)ความเป็นส่วนตัวมีคุณสมบัติห้า ประการแรก ความเป็นส่วนตัวเกี่ยวข้องกับกระบวนการแบบไดนามิกของมนุษยสัมพันธ์ขอบเขตการควบคุม ประการที่สอง Altman ระเบียบจริง และระบุระดับความเป็นส่วนตัว ประการ ความเป็นส่วนตัวคือ ฟังก์ชันไม่ monotonic กับระดับสูงสุดความเป็นส่วนตัว (¼จริงระดับ) และเพื่อความเป็นส่วนตัวมาก (จริง >ระดับที่ต้องการ) (เช่น กครั้ง) และน้อยเกินไป (ต้อง > ระดับจริง) (เช่น สังคมแยก) เป็นสิทธิ fourthly ทิศทาง เกี่ยวข้องกับปัจจัยการผลิตจากผู้อื่น (เช่นเสียง) และแสดงผลให้ผู้อื่น (เช่น ปากสื่อสาร) Fifthly ดำเนินการความเป็นส่วนตัวในกลุ่ม และแต่ละระดับ (Altman 1975 Margulis 1977)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความเป็นส่วนตัวสำหรับอัลท์แมนก็คือ "การควบคุมการคัดเลือกในการเข้าถึงตัวเอง" (1975, น. 24).
ความเป็นส่วนตัวมีห้าคุณสมบัติ
ประการแรกความเป็นส่วนตัวเกี่ยวข้องกับกระบวนการพลวัตของความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลการควบคุมขอบเขต ประการที่สอง Altman
แตกต่างในระดับที่ต้องการและที่เกิดขึ้นจริงของความเป็นส่วนตัว ประการที่สามความเป็นส่วนตัวเป็นฟังก์ชั่นที่ไม่ต่อเนื่องมีระดับที่เหมาะสมของความเป็นส่วนตัว (ที่ต้องการ¼ระดับที่เกิดขึ้นจริง) และความเป็นไปของความเป็นส่วนตัวมากเกินไป (ที่เกิดขึ้นจริง> ระดับที่ต้องการ) (เช่น crowding) และน้อยเกินไป (ที่ต้องการ> ระดับที่เกิดขึ้นจริง) (เช่น สังคมแยก) ประการที่สี่ความเป็นส่วนตัวเป็นสองทิศทางที่เกี่ยวข้องกับปัจจัยการผลิตจากคนอื่น ๆ (เช่นเสียง) และผลกับคนอื่น ๆ (เช่นการสื่อสารในช่องปาก) ประการที่ห้าความเป็นส่วนตัวดำเนินในระดับบุคคลและกลุ่มที่ (Altman 1975; Margulis 1977)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความเป็นส่วนตัว สำหรับ อัลท์แมน คือ " การควบคุมการเข้าถึงด้วยตนเอง " ( 1975 , หน้า 24 ) .
ความเป็นส่วนตัวมี 5 คุณสมบัติ ประการแรก ความเป็นส่วนตัวที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการพลวัตของการควบคุมเขตแดนระหว่างบุคคล

ประการที่สอง อัลท์แมน ทำให้ต้องการจริงและระดับ
ของความเป็นส่วนตัว มีความเป็นส่วนตัวไม่เนื่องฟังก์ชันที่มีระดับที่เหมาะสมของ
ความเป็นส่วนตัว ( ¼ระดับที่แท้จริงต้องการ ) และความเป็นไปได้ของความเป็นส่วนตัวมากเกินไป ( จริงๆ >
ระดับที่ต้องการ ) ( เช่นกัน ) และน้อยมาก ( ระดับที่แท้จริงที่ต้องการ > ) ( เช่น สังคม
แยก ) และความเป็นส่วนตัวเป็นสองทิศทางที่เกี่ยวข้องกับปัจจัยการผลิตจากผู้อื่น ( เช่น
เสียง ) และผลต่อผู้อื่น ( การสื่อสารทางวาจาเช่น ) เรื่องความเป็นส่วนตัวทำงาน
ที่บุคคลและระดับกลุ่ม ( อัลแมน 1975 ; มาร์เกอลิส 1977 )