Since B ages 10 years between E1 an

Since B ages 10 years between E1 and E6, B, while in the outgoing frame, will find that A ages 5 years between E1 and E2, and thus is 25 at E2. Similarly, B, while in the incoming frame, will find that A ages 5 years between E4 and E5, and thus (since A is 60 at E5) is 55 at E4. The point is that although B can use the standard time-dilation formula while in any one inertial frame, when changing from the outgoing to the incoming frame B must take account of the fact that the event in A’s life that is simultaneous with the turnaround has jumped 30 years ahead. (For a discussion that does not rely on a particular numerical example, see Janis, 1983a.)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เนื่องจาก B อายุ 10 ปีระหว่าง E1 E6, B ในกรอบขา จะ find ที่อายุ 5 ปีระหว่าง E1 และ E2 แล้วจึง 25 ที่ E2 ในทำนองเดียวกัน B ในกรอบเข้ามา จะ find ที่ A อายุ 5 ปีระหว่าง E4 และ E5 จึง (เป็น 60 ที่ E5) เป็น 55 ที่ E4 จุดอยู่ที่แม้ว่า B สามารถใช้สูตร dilation มาตรฐานเวลาในทุกหนึ่ง inertial frame เมื่อเปลี่ยนจากการส่งออกไปยังเฟรมเข้ามา B ต้องใช้บัญชีจริงที่เหตุการณ์ใน A ของชีวิตที่เกิดขึ้นพร้อมกันกับระยะได้ไป 30 ปีข้างหน้า (สำหรับการสนทนาที่ไม่ต้องอาศัยตัวอย่างตัวเลขเฉพาะ ดู Janis, 1983a)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตั้งแต่วัย B 10 ปีระหว่าง E1 และ E6, B, ในขณะที่อยู่ในกรอบขาออกจะ fi ครั้งที่ทุกเพศทุกวัย 5 ปีระหว่าง E1 และ E2 และทำให้เป็น 25 ใน E2 ในทำนองเดียวกัน, B, ในขณะที่อยู่ในกรอบที่เข้ามาจะ fi ครั้งที่ทุกเพศทุกวัย 5 ปีระหว่าง E4 และ E5 และทำให้ (ตั้งแต่เป็น 60 E5) 55 ที่ E4 ประเด็นก็คือว่าแม้ว่า B สามารถใช้สูตรเวลาการขยายมาตรฐานในขณะที่คนใดคนหนึ่งกรอบเฉื่อยเมื่อเปลี่ยนจากการส่งออกไปยัง B กรอบที่เข้ามาจะต้องคำนึงถึงความจริงที่ว่าเหตุการณ์ในชีวิตที่เป็นพร้อมกันกับการตอบสนองได้ เพิ่มขึ้น 30 ปีข้างหน้า (สำหรับการอภิปรายที่ไม่พึ่งพาตัวอย่างเช่นตัวเลขโดยเฉพาะอย่างยิ่งให้ดูเจนิส, 1983a.)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตั้งแต่ บี อายุ 10 ปี และระหว่าง E1 E6 B ในขณะที่ในกรอบขาออกจะถ่ายทอด ND ที่อายุ 5 ปีและระหว่าง E1 E2 และจึงเป็น 25 ที่ E2 . ในทำนองเดียวกัน , B , ในขณะที่ในกรอบที่เข้ามาจะถ่ายทอด ND ที่อายุ 5 ปี และระหว่าง e4 e5 จึง ( ตั้งแต่ 60 ที่ E5 ) 55 e4 . ประเด็นก็คือว่าแม้ว่า B สามารถใช้มาตรฐานการยืดออกของเวลาใด ๆในขณะที่ในสูตรหนึ่งแบบกรอบเมื่อเปลี่ยนจากขาออกกับขาเข้า เฟรม B ต้องใช้บัญชีของข้อเท็จจริงว่าเหตุการณ์ในชีวิตที่ควบคู่กับการเคลื่อนไหวได้เพิ่มขึ้นอีก 30 ปี ข้างหน้า ( สำหรับการอภิปรายที่ไม่ได้พึ่งพาเฉพาะทาง เช่น เห็นเจนิส 1983a )