Early Recognition of Malnutrition i

Early Recognition of Malnutrition in the Older Adult:
A Quality Improvement Project Using a Standardized
Nutritional Tool
Margaret Wadas-Enright, DNP, FNP-BC
WellMed @Esplanade, Corpus Christi, Texas
Anita King, DNP, MA, FNP-BC, FAADE
College of Nursing, University of South Alabama, Mobile, Alabama
Purpose: The purpose of this project was to identify the nutritional status of older adults in a primary
care setting by using a standardized nutritional tool and to improve clinical outcomes by implementing
appropriate interventions. Methods: A retrospective chart review of 50 records was conducted
prior to any intervention to document what was being done before the use of a standardized nutritional
tool. Clinic staff was instructed on the Mini Nutritional Assessment tool. After implementing
the tool, a chart review was conducted on 25 participants. Results: Prior to implementing the tool,
data showed that 42% of the patients’ charts recorded a body mass index and there was no documentation
of any nutritional concerns. After the implementation of the standardized tool, data showed 40%
of the older adult patients had normal nutritional status, 56% were at risk, and 4% were malnourished.
Furthermore, 100% of records continued to show no documentation of any nutritional interventions.
Conclusion: Data suggest that many older adult patients are at risk or have malnourishment that is
unrecognized. Documentation of nutritional interventions needs to be evaluated and recorded.
Malnutrition is a significant problem that can have serious consequences on the well-being of
the older adult. Malnutrition in the older adult is associated with a decline in functional status,
increased morbidity, and mortality (Bollwein et al., 2013; Cereda, Valzolgher, & Pedrolli, 2008;
Lin, Hwang, Liu, & Lin, 2012; Saka, Kaya, Ozturk, Erten, & Akif Karan, 2010). Malnourished
older adults have increased hospitalizations, increased lengths of hospital stay, and increased
health complications (Feldblum et al., 2009). Thus, malnutrition can lead to increased health care
costs and poor quality of life. Although this is a serious problem, current literature shows that malnutrition
in the older adult population is poorly recognized by health care professionals (Adams,
Bowie, Simmance, Murray, & Crowe, 2008; Suominen, Sandelin, Soini, & Pitkala, 2009). The
early identification of malnutrition in the older adult and the implementation of appropriate
nutritional interventions can prevent the poor outcomes that are associated with malnutrition.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ช่วงการรับรู้ขาดสารอาหารในผู้ใหญ่เก่า:โครงการปรับปรุงคุณภาพโดยใช้มาตรฐานการเครื่องมือทางโภชนาการมาร์กาเร็ต Wadas Enright, DNP, FNP-BCWellMed การ @Esplanade ศคอร์ปัส เท็กซัสFAADE อนิตาคิง DNP, MA, FNP-BCวิทยาลัยพยาบาล มหาวิทยาลัยของใต้อลาบามา มือถือ อลาบามาวัตถุประสงค์: วัตถุประสงค์ของโครงการนี้คือการ ระบุสถานะโภชนาการหลักผู้ใหญ่รุ่นเก่าดูแลการตั้งค่า โดยใช้เครื่องมือทางโภชนาการมาตรฐาน และ การปรับปรุงผลลัพธ์ทางคลินิก โดยใช้การแทรกแซงที่เหมาะสม วิธีการ: ทบทวนแผนภูมิคาด 50 ระเบียนถูกดำเนินการก่อนการแทรกแซงใด ๆ เอกสารอะไรกระทำก่อนที่จะใช้เป็นมาตรฐานทางโภชนาการเครื่องมือการ เจ้าหน้าที่คลินิกถูกคำสั่งในเครื่องมือการประเมินโภชนาการมินิ หลังจากใช้เครื่องมือ ทบทวนแผนภูมิวิธีการผู้เข้าร่วม 25 ผลลัพธ์: ก่อนใช้เครื่องมือข้อมูลพบว่า 42% ของผู้ป่วยภูมิบันทึกมีดัชนีมวลกาย และมีเอกสารไม่ของข้อสงสัยใด ๆ ทางโภชนาการ หลังจากการใช้งานของเครื่องมือมาตรฐาน ข้อมูลแสดงให้เห็นว่า 40%ของเก่าในผู้ป่วยผู้ใหญ่มีโภชนาการปกติ 56% ก็เสี่ยง และ 4% ได้ malnourishedนอกจากนี้ 100% ของยังคงแสดงเอกสารไม่แทรกแซงใด ๆ ทางโภชนาการสรุป: ข้อมูลแนะนำว่า ผู้ป่วยผู้ใหญ่รุ่นเก่าที่มีความเสี่ยง หรือมี malnourishment ที่ละเลยจัดการ เอกสารงานวิจัยทางโภชนาการที่จำเป็นต้องประเมิน และบันทึกขาดสารอาหารเป็นปัญหาสำคัญที่สามารถมีผลร้ายแรงตามดีผู้ใหญ่รุ่นเก่า ขาดสารอาหารในผู้ใหญ่อายุที่สัมพันธ์กับการลดลงในสถานะการทำงานmorbidity เพิ่มขึ้น และการตาย (Bollwein et al., 2013 Cereda, Valzolgher, & Pedrolli, 2008หลิน Hwang หลิว และ หลิน 2012 สกา Kaya, Ozturk, Erten และกา รัน Akif, 2010) Malnourishedผู้ใหญ่รุ่นเก่ามีเพิ่ม hospitalizations เพิ่มความยาวของโรงพยาบาล และเพิ่มภาวะ (Feldblum et al., 2009) ดังนั้น ขาดสารอาหารสามารถนำไปสู่สุขภาพที่เพิ่มขึ้นต้นทุนและคุณภาพชีวิตไม่ดี แม้ว่าจะมีปัญหาร้ายแรง วรรณกรรมปัจจุบันแสดงว่าขาดสารอาหารประชากรผู้ใหญ่เก่าไม่ดีรับรู้ โดยผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพ (Adamsโบวี Simmance เมอร์เรย์ และ โครว์ 2008 Suominen, Sandelin, Soini, & Pitkala, 2009) ที่ระบุช่วงของขาดสารอาหารในผู้ใหญ่สูงอายุและการปฏิบัติที่เหมาะสมงานวิจัยทางโภชนาการสามารถป้องกันผลไม่ดีที่เกี่ยวข้องกับการขาดสารอาหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในช่วงต้นของการรับรู้ภาวะทุพโภชนาการในที่เก่ากว่าผู้ใหญ่: โครงการพัฒนาคุณภาพมาตรฐานการใช้เครื่องมือทางโภชนาการมาร์กาเร็Wadas-Enright, DNP, FNP-BC WellMed @Esplanade, Corpus Christi, เท็กซัสแอนนิต้าคิงDNP, MA, FNP-BC, faade วิทยาลัย การพยาบาล, มหาวิทยาลัยเซาท์อลาบามา, มือถือ, อลาบามาวัตถุประสงค์: วัตถุประสงค์ของโครงการนี้คือการระบุภาวะโภชนาการของผู้สูงอายุในหลักการตั้งค่าการดูแลโดยใช้เครื่องมือที่มีคุณค่าทางโภชนาการที่ได้มาตรฐานและเพื่อปรับปรุงผลการรักษาโดยการใช้การแทรกแซงที่เหมาะสม วิธีการ: การทบทวนแผนภูมิย้อนหลัง 50 บันทึกได้ดำเนินการก่อนที่จะมีการแทรกแซงใด ๆ เอกสารสิ่งที่กำลังทำก่อนการใช้งานของทางโภชนาการมาตรฐานเครื่องมือ คลินิกเจ้าหน้าที่ได้รับคำสั่งในเครื่องมือการประเมินทางโภชนาการมินิ หลังจากการใช้เครื่องมือตรวจสอบแผนภูมิได้ดำเนินการใน 25 ผู้เข้าร่วม ผลการดำเนินการก่อนที่จะมีเครื่องมือข้อมูลที่แสดงให้เห็นว่า 42% ของผู้ป่วยที่ชาร์ต 'บันทึกดัชนีมวลกายและมีเอกสารไม่มีความกังวลใดๆ ทางโภชนาการ หลังจากที่การดำเนินงานของเครื่องมือมาตรฐานข้อมูลแสดงให้เห็นว่า 40% ของผู้ป่วยผู้ใหญ่ที่มีอายุมากกว่าที่มีภาวะโภชนาการปกติ 56% มีความเสี่ยงและ 4% มีโรคขาดสารอาหาร. นอกจากนี้ 100% ของบันทึกยังคงแสดงเอกสารของการแทรกแซงทางโภชนาการใด ๆสรุป: ข้อมูลแสดงให้เห็นว่าผู้ป่วยผู้ใหญ่ที่มีอายุมากกว่ามากที่มีความเสี่ยงหรือมี malnourishment ที่ไม่รู้จัก เอกสารของการแทรกแซงทางโภชนาการที่จำเป็นต้องได้รับการประเมินและบันทึก. ภาวะทุพโภชนาการเป็นปัญหาสำคัญที่สามารถมีผลกระทบอย่างรุนแรงต่อความเป็นอยู่ของผู้ใหญ่ที่มีอายุมากกว่า ภาวะทุพโภชนาการในผู้ใหญ่ที่มีอายุมากกว่ามีความเกี่ยวข้องกับการลดลงของสถานะการทำงาน, การเจ็บป่วยที่เพิ่มขึ้นและอัตราการตาย (Bollwein et al, 2013;. Cereda, Valzolgher และ Pedrolli 2008; หลินฮวงหลิวและหลิน 2012; สกายะ , Ozturk, Erten และ Akif Karan 2010) โรคขาดสารอาหารผู้สูงอายุได้เพิ่มขึ้นในโรงพยาบาลความยาวที่เพิ่มขึ้นของโรงพยาบาลและเพิ่มภาวะแทรกซ้อนสุขภาพ(Feldblum et al., 2009) ดังนั้นการขาดสารอาหารสามารถนำไปสู่การดูแลสุขภาพที่เพิ่มขึ้นค่าใช้จ่ายและคุณภาพของชีวิต แม้ว่านี่จะเป็นปัญหาที่ร้ายแรงวรรณกรรมปัจจุบันแสดงให้เห็นว่าการขาดสารอาหารในประชากรผู้ใหญ่ที่มีอายุมากกว่าไม่ดีได้รับการยอมรับโดยผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพ (อดัมส์, โบวี่, Simmance เมอเรย์และโครว์, 2008; Suominen, Sandelin, Soini และ Pitkala 2009) ตัวแรกของการขาดสารอาหารในผู้ใหญ่ที่มีอายุมากกว่าและการดำเนินการที่เหมาะสมในการแทรกแซงทางโภชนาการสามารถป้องกันไม่ให้ผลที่ไม่ดีที่มีความเกี่ยวข้องกับการขาดสารอาหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การยอมรับในช่วงต้นของการขาดสารอาหารในเก่าผู้ใหญ่ : : โครงการพัฒนาคุณภาพการใช้เครื่องมือมาตรฐาน

มาร์กาเร็ต wadas Enright โภชนาการ , wellmed อุทยาน fnp-bc
@ Esplanade , คอร์ปัสคริสตี
ต้าคิง , DNP , MA , fnp-bc ด้านหน้า
, วิทยาลัยพยาบาล มหาวิทยาลัย South Alabama , Mobile , Alabama
วัตถุประสงค์ :โครงการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาภาวะโภชนาการของผู้สูงอายุในการดูแล
ตั้งค่า โดยใช้เครื่องมือและมาตรฐานทางโภชนาการเพื่อปรับปรุงผลลัพธ์ทางคลินิกโดยการใช้
การแทรกแซงที่เหมาะสม วิธีการ : การทบทวนกราฟย้อนหลัง 50 ระเบียนดำเนินการ
ก่อนการแทรกแซงใด ๆ เอกสารที่ถูกทำมาก่อนการใช้มาตรฐานทางโภชนาการ
เครื่องมือ เจ้าหน้าที่คลินิกถูกสั่งในมิโภชนาการประเมินเครื่องมือ หลังใช้
เครื่องมือแผนภูมิทบทวนจำนวน 25 คน ผลลัพธ์ : ก่อนที่จะใช้เครื่องมือ
ข้อมูลพบว่า 42% ของแผนภูมิผู้ป่วยบันทึกดัชนีมวลกายและไม่มีเอกสารใด ๆเกี่ยวกับโภชนาการ
. หลังการใช้เครื่องมือมาตรฐานข้อมูลพบว่า 40 %
ในผู้ป่วยผู้ใหญ่ที่มีอายุมากกว่ามีภาวะโภชนาการปกติ 56 % มีความเสี่ยง และ 4 % เป็นเด็กขาดสารอาหาร .
และ 100% ของระเบียนที่ยังคงไม่แสดงเอกสารของทางโภชนาการ ( .
สรุป : ข้อมูลแนะนำว่าเก่ามากในผู้ป่วยผู้ใหญ่ที่มีความเสี่ยงหรือ malnourishment เป็น
ที่ไม่รู้จัก . เอกสารของการแทรกแซงทางโภชนาการจะต้องมีการประเมินและบันทึก
ภาวะทุพโภชนาการเป็นปัญหาสำคัญที่สามารถมีผลกระทบร้ายแรงต่อความกินดีอยู่ดีของ
พี่ผู้ใหญ่ ภาวะทุพโภชนาการในเก่าผู้ใหญ่ที่เกี่ยวข้องกับการลดลงในสถานะการทำงาน ,
การเจ็บป่วยที่เพิ่มขึ้นและอัตราการตาย ( bollwein et al . , 2013 ; cereda valzolgher & , , pedrolli , 2008 ;
หลิน , หวัง หลิว &หลิน , 2012 ; สกา , ดังนั้น , ozturk erten & , , akif Karan , 2010 ) ขาดสารอาหาร
ผู้สูงอายุได้เพิ่มขึ้น ซึ่ง เพิ่มความยาวของการเข้าพักที่โรงพยาบาล และเพิ่มขึ้น
ภาวะแทรกซ้อนสุขภาพ ( feldblum et al . , 2009 ) ดังนั้น เด็กสามารถนำค่าใช้จ่ายในการดูแลสุขภาพที่เพิ่มขึ้นและ
คุณภาพของชีวิต แม้ว่านี้เป็นปัญหาที่ร้ายแรง วรรณกรรมปัจจุบัน พบว่า การขาดสารอาหาร
ในประชากรผู้ใหญ่รุ่นเก่าคืองานที่เป็นที่ยอมรับโดยผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพ (
อดัมส์โบวี่ simmance เมอเรย์ &โครว์ 2008 ; suominen sandelin โม โซย์นิ , , , pitkala & , 2009 )
ก่อนการขาดสารอาหารในเด็กผู้ใหญ่และการโภชนาการที่เหมาะสมจะสามารถป้องกันการแทรกแซง
คนจนผลที่เกี่ยวข้องกับการขาดสารอาหาร