The water required to prepare the p

The water required to prepare the puri dough determined using
RWAM was 66% for CON and it varied between 62 and 67% for those
with hydrocolloids. The moisture content and the oil content of the
CON puri was 20.7% and 27.56% respectively. With the addition of
hydrocolloids, the moisture content of puri increased, whereas, oil
content reduced in all samples (Fig. 1). The highest moisture
content was found in puri sample containing 0.5% of CMC (25.15%)
followed by XN (23.58%), LBG (23.33%), CG (22.9%), GG (22.6%),
HPMC (22.49%) and AG (22.27). Sudhakar, Pandey, Mallika,
Radhakrishna, and Bawa (2006) while deep fat frying of chicken
enrolled with flours containing HPMC showed that moisture
retention capacity of the product increased with increase in the
level of HPMC. Frying results in moisture loss from the food thereby
resulting in the formation of crevices and this gets filled by the fat.
The moisture loss during frying is accompanied by simultaneous fat
uptake. With the addition of all hydrocolloids the oil content of puri
decreased from 27.56% to 17.22%. The least oil content was found in
the puri samples containing 0.5% of GG (17.22%) followed by AG
(18.72%), CG (19.13%), LBG (21.50%), HPMC (21.70%), CMC (21.70%)
and XN (22.66%). Akdeniz, Sahin, and Sumnu (2006), while
studying the effect of different hydrocolloids on quality of deep-fatfried
carrot slices, showed that a guarexanthan gum combination
gave a maximum of 53% reduction in oil content. Annapure et al.
(1998) stated that the surface properties rather than the chemical
composition were primarily responsible for oil uptake during deep
fat frying. Their results showed that wheat flour had a higher oilholding
capacity than rice flour, which had higher water-holding
capacity. Additionally, the differences in the chemical structure of
wheat proteins play a critical role in oil absorption. The Warner
Bratzler values (WB shear), which are an indication of shearing
strength, significantly reduced from 955 g to 570 g force with 0.5%
addition of different hydrocolloids, indicating that incorporation of
hydrocolloids helped in shearing of puri. The highest WB shear
value was observed for CG (863 g force) followed by GG (772 g
force), CMC (756 g force), AG (740 g force), HPMC (620 g force), LBG
(610 g force) and XN (570 g force). Shalini and Laxmi (2007) also
reported reduction in tensile strength values of chapati when
prepared using HPMC. This decrease seems to be partially due to
higher retention of moisture as it acts as a barrier and decrease
water vapor loss. Similar results were obtained by Bell (1990) and
Guarda et al. (2004) while studying the bread quality using

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ต้องจัดเตรียมปูที่กำหนดใช้แป้งน้ำRWAM ถูก 66% สำหรับคอน และมันแตกต่างกันระหว่าง 62 และ 67% สำหรับกับ hydrocolloids ชื้นและปริมาณน้ำมันของการปูคอนเป็น 20.7% และ 27.56% ตามลำดับ ด้วยการเพิ่มhydrocolloids ชื้นของปูเพิ่มขึ้น ขณะที่ น้ำมันเนื้อหาลดลงในตัวอย่างทั้งหมด (Fig. 1) ความชื้นสูงเนื้อหาที่พบในตัวอย่างปูที่ประกอบด้วย 0.5% ของ CMC (25.15%)ตาม ด้วย XN (23.58%), LBG (23.33%), CG (22.9%) GG (22.6%),HPMC (22.49%) และ AG (22.27) Sudhakar, Pandey มัลลิกาRadhakrishna และบา (2006) ในขณะที่ไขมันลึกทอดของไก่ลงทะเบียนกับแป้งประกอบด้วย HPMC ที่แสดงให้เห็นว่าความชื้นกำลังเก็บข้อมูลของผลิตภัณฑ์เพิ่มขึ้น ด้วยการเพิ่มการระดับของ HPMC ผลสูญเสียความชื้นจากอาหารทอดดังนั้นจึงเกิดการก่อตัวของ crevices และนี้ได้รับเต็มไป ด้วยไขมันการสูญเสียความชื้นในระหว่างการทอดจะมาพร้อมกับไขมันพร้อมดูดซับ แห่ง hydrocolloids ทั้งหมดปริมาณน้ำมันของปูลดลงจาก 27.56% 17.22% พบน้ำมันอย่างน้อยเนื้อหาในปูตัวอย่างที่มี 0.5% ของ GG (17.22%) ตาม ด้วย AG(18.72%), CG (19.13%), LBG (21.50%), HPMC (21.70%) CMC (21.70%)และ XN (22.66%) Akdeniz, Sahin และ Sumnu (2006), ในขณะที่ศึกษาผลของ hydrocolloids ต่าง ๆ คุณภาพดี fatfriedชิ้นแครอท ชี้ให้เห็นว่าชุดหมากฝรั่ง guarexanthangave a maximum of 53% reduction in oil content. Annapure et al.(1998) stated that the surface properties rather than the chemicalcomposition were primarily responsible for oil uptake during deepfat frying. Their results showed that wheat flour had a higher oilholdingcapacity than rice flour, which had higher water-holdingcapacity. Additionally, the differences in the chemical structure ofwheat proteins play a critical role in oil absorption. The WarnerBratzler values (WB shear), which are an indication of shearingstrength, significantly reduced from 955 g to 570 g force with 0.5%addition of different hydrocolloids, indicating that incorporation ofhydrocolloids helped in shearing of puri. The highest WB shearvalue was observed for CG (863 g force) followed by GG (772 gforce), CMC (756 g force), AG (740 g force), HPMC (620 g force), LBG(610 g force) and XN (570 g force). Shalini and Laxmi (2007) alsoreported reduction in tensile strength values of chapati whenprepared using HPMC. This decrease seems to be partially due tohigher retention of moisture as it acts as a barrier and decreasewater vapor loss. Similar results were obtained by Bell (1990) andGuarda et al. (2004) while studying the bread quality using

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

น้ำที่จำเป็นในการเตรียมแป้ง Puri ที่กำหนดโดยใช้
RWAM เป็น 66% สำหรับ CON และมันแตกต่างกันระหว่าง 62 และ 67%
สำหรับผู้ที่มีไฮโดรคอลลอยด์ ความชื้นและปริมาณน้ำมันของ
CON Puri เป็น 20.7% และ 27.56% ตามลำดับ ด้วยนอกเหนือจากไฮโดรความชื้น Puri เพิ่มขึ้นในขณะที่น้ำมันเนื้อหาที่ลดลงในทุกตัวอย่าง(รูปที่ 1). ความชื้นสูงสุดเนื้อหาที่พบในตัวอย่าง Puri ที่มี 0.5% ของซีเอ็มซี (25.15%) ตามมาด้วย XN (23.58%) LBG (23.33%) การกำกับดูแลกิจการ (22.9%) GG (22.6%) HPMC (22.49%) และ AG (22.27) Sudhakar, Pandey, มัลลิกา, Radhakrishna และ Bawa (2006) ในขณะที่ทอดไขมันลึกของไก่ที่ลงทะเบียนเรียนกับแป้งที่มี HPMC พบว่าความชื้นกำลังการผลิตการเก็บรักษาของผลิตภัณฑ์ที่เพิ่มขึ้นกับการเพิ่มขึ้นในระดับของHPMC ผลการทอดในการสูญเสียความชื้นจากอาหารจึงส่งผลให้การก่อตัวของรอยแยกและนี้ได้รับเต็มไปด้วยไขมัน. การสูญเสียความชุ่มชื้นในระหว่างการทอดจะมาพร้อมกับไขมันพร้อมกันการดูดซึม ด้วยการเพิ่มของไฮโดรคอลลอยด์ทั้งหมดปริมาณน้ำมันของรีซันลดลงจาก 27.56% เป็น 17.22% ปริมาณน้ำมันน้อยที่พบในตัวอย่าง Puri ที่มี 0.5% ของ GG (17.22%) ตามด้วยเอจี (18.72%) การกำกับดูแลกิจการ (19.13%) LBG (21.50%) HPMC (21.70%) ซีเอ็มซี (21.70%) และ XN (22.66%) Akdeniz, ริซาฮินและ Sumnu (2006) ในขณะที่การศึกษาผลของไฮโดรคอลลอยด์ที่แตกต่างกันเกี่ยวกับคุณภาพของลึกfatfried ชิ้นแครอทแสดงให้เห็นว่าการรวมกันเหงือก guarexanthan ให้ลดสูงสุด 53% ในเนื้อหาของน้ำมัน Annapure et al. (1998) ระบุว่าคุณสมบัติของพื้นผิวมากกว่าเคมีองค์ประกอบมีความรับผิดชอบหลักสำหรับการดูดซึมน้ำมันในช่วงลึกทอดไขมัน ผลของพวกเขาแสดงให้เห็นว่าแป้งสาลีมี oilholding สูงกว่ากำลังการผลิตกว่าแป้งข้าวเจ้าซึ่งมีน้ำสูงขึ้นถือความจุ นอกจากนี้ความแตกต่างในโครงสร้างทางเคมีของโปรตีนข้าวสาลีมีบทบาทสำคัญในการดูดซับน้ำมัน วอร์เนอร์ค่า Bratzler (เฉือน WB) ซึ่งเป็นข้อบ่งชี้ของการตัดความแข็งแรงอย่างมีนัยสำคัญลดลงจาก955 กรัม 570 กรัมจะมีผลบังคับใช้กับ 0.5% การเพิ่มขึ้นของไฮโดรคอลลอยด์ที่แตกต่างกันแสดงให้เห็นว่าการรวมตัวกันของไฮโดรคอลลอยด์ช่วยในการตัดของ Puri เฉือน WB สูงสุดมูลค่าเป็นข้อสังเกตสำหรับการกำกับดูแลกิจการ(863 แรงกรัม) ตามด้วย GG (772 กรัมแรง) ซีเอ็มซี (756 แรงกรัม) AG (740 กรัมแรง) HPMC (620 กรัมแรง) LBG (610 แรง g) และ XN (570 กรัมแรง) Shalini และลักษมี (2007) นอกจากนี้ยังมีรายงานการลดลงของค่าความต้านทานแรงดึงของchapati เมื่อเตรียมใช้HPMC การลดลงนี้น่าจะเป็นบางส่วนเนื่องจากการเก็บรักษาที่สูงขึ้นของความชุ่มชื้นในขณะที่มันทำหน้าที่เป็นอุปสรรคและลดการสูญเสียไอน้ำ ผลที่คล้ายกันได้จากเบลล์ (1990) และกัวร์ตอัล (2004) ในขณะที่การศึกษาที่มีคุณภาพขนมปังโดยใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

น้ำต้องเตรียมการพิจารณา
rwam ปุริแป้งคือ 66% สำหรับ con และมันแตกต่างกันระหว่าง 62 และ 67 % สำหรับ
ด้วยไฮโดรคอลลอยด์ . ความชื้นและปริมาณน้ำมันของ
คอนพูเป็น 20.7 เปอร์เซ็นต์ และ 27.56 ตามลำดับ ด้วยนอกเหนือจาก
ไฮโดรคอลลอยด์ , ความชื้นของ Puri เพิ่มขึ้น ส่วนน้ำมัน
เนื้อหาลดลงในตัวอย่างทั้งหมด ( รูปที่ 1 )
ความชื้นสูงสุดเนื้อหาที่พบในปูรีที่มีตัวอย่าง 0.5 ของ CMC ( 25.15 ) %
ตามด้วยซิน ( 23.58 % ) lbg ( เดียวกัน % ) , CG ( ร้อยละ 22.9 ) GG ( 22.6 % )
ซี ( 22.49 % ) และเงิน ( 22.27 ) sudhakar มัลลิกาเดย์ , , ,
radhakrishna และบาวา ( 2006 ) ในขณะที่ทอดไก่
ลงทะเบียนเรียนกับแป้งผสม HPMC พบความจุที่กักเก็บความชุ่มชื้นของผลิตภัณฑ์เพิ่มขึ้น

เพิ่มในระดับของซี .ทอดผลลัพธ์ในการสูญเสียความชื้นจากอาหารจึง
เป็นผลให้การสร้างของรอยแยก และนี้จะเต็มไปด้วยไขมัน การสูญเสียความชื้นขณะทอด

การดูดไขมันจะมาพร้อมกับพร้อมกัน . ด้วยการเพิ่มของปริมาณน้ำมันไฮโดรคอลลอยด์ของ Puri
% ลดลงจาก 27.56 17.22 % น้ำมันอย่างน้อยเนื้อหาที่พบใน
ปุริตัวอย่างที่มี 0.5% ของ GG ( 17.22 % ) รองลงมาคือ AG
( 18.72 % ) , CG ( 19.13 % ) lbg ( 21.50 % ) ซี ( 21.70 เปอร์เซ็นต์ ) , CMC ( 21.70 เปอร์เซ็นต์ ) และ คริสเตียน ( 22.66
% ) ลากและเมดิเตอร์เรเนียน , , sumnu ( 2006 ) , ในขณะที่
ศึกษาผลของไฮโดรคอลลอยด์ที่แตกต่างกันต่อคุณภาพของชิ้นแครอท fatfried
ลึก พบว่า guarexanthan หมากฝรั่งรวมกัน
ให้สูงสุดลด 53 % น้ำมันในเนื้อหา annapure et al .
( 1998 ) กล่าวว่า คุณสมบัติของพื้นผิวมากกว่าสารเคมี
องค์ประกอบหลักในน้ำมันมีการลึกไขมันทอด
. ผลของพวกเขาแสดงให้เห็นว่าแป้งสาลีมีสูงกว่า oilholding
ความจุกว่าแป้งข้าวเจ้า ซึ่งมีระดับน้ำถือ
ความจุ นอกจากนี้ความแตกต่างในโครงสร้างทางเคมีของโปรตีนข้าวสาลี
มีบทบาทสำคัญในการดูดซึมของน้ำมัน วอร์เนอร์ ( WB ค่า
bratzler เฉือน ) ซึ่งเป็นตัวบ่งชี้ของการตัด
ความแข็งแกร่งลดลงอย่างมากจาก 955 กรัมบังคับ 570 กรัม 0.5
เติมไฮโดรคอลลอยด์แตกต่างกัน ระบุว่า การรวมตัวกันของ
ไฮโดรคอลลอยด์ช่วยตัดของ Puri . ของแรงเฉือนสูงสุด
ค่าคือว่า CG ( 863 G Force ) ตามด้วย GG ( 772 กรัม
บังคับ ) , CMC ( 85 g force ) , เอจี ( 740 กรัม force ) , HPMC ( 620 กรัมแรง ) , lbg
( 610 กรัม force ) และซิน ( 570 กรัม force ) Shalini และลักษมี ( 2007 ) ยัง
รายงานการลดลงในค่าความต้านทานแรงดึงของ chapati เมื่อ
เตรียมใช้ HPMC . นี้ดูเหมือนว่าจะลดลงบางส่วนจาก
สูงกว่าการเก็บรักษาความชื้นมันทำหน้าที่เป็นสิ่งกีดขวาง และการสูญเสียไอน้ำลดลง

ผลที่คล้ายกันได้รับจากเบลล์ ( 1990 ) และ
กัวดา et al . ( 2547 ) ศึกษาคุณภาพของขนมปังที่ใช้ในขณะที่