“At least you have a doctor in the

“At least you have a doctor in the house to look after you,” sighed Bhatia, having vividly described his martyrdom to piles.
“Look after me?” cried Varma, his voice cracking like an ancient clay jar. “He—he does not even give me enough to eat.”
“What?” said Bhatia, the white hairs in his ears twitching. “Doesn’t give you enough to eat? Your own son?”
“My own son. If I ask him for one more piece of bread, he says no, papa, I weighed out the ata myself and I can’t allow you to have more than two hundred grams of cereal a day. He weighs the food he gives me, Bhatia—he has scales to weigh it on. That is what it has come to.”
“Never,” murmured Bhatia in disbelief. “Is it possible, even in this evil age, for a son to refuse his father food?”
“Let me tell you,” Varma whispered eagerly. “Today the family was having fried fish—I could smell it. I called to my daughter-in-law to bring me a piece. She came to the door and said no. . . .”
“Said no?” It was Bhatia’s voice that cracked. A drongo shot out of the tree and sped away. “No?”
“No, she said no, Rakesh has ordered her to give me nothing fried. No butter, he says, no oil. . . .”
“No butter? No oil? How does he expect his father to live?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"น้อยคุณมีหมอในบ้านเอาใจคุณ, " ถอนหายใจ Bhatia มีการอธิบายไว้น่าฟังความทุกข์ทรมานของเขากับกอง"ดูแลฉัน" ร้อง Varma เสียงของเขาแตกเช่นมีขวดดินเผาโบราณ "เขาคือเขาไม่ได้ให้ฉันพอจะกิน""อะไร" ว่า Bhatia เส้นขนในหูของเขา twitching สีขาว "ไม่ให้พอกินหรือไม่ คุณสน""ลูกชายของฉันเอง ถ้าฉันขอเขาขนมปังหนึ่งชิ้นที่เพิ่มมากขึ้น เขากล่าวว่า ไม่มี ปาป้า ฉันหนักออก ata ตัวเอง และไม่สามารถให้คุณมีมากกว่าสองร้อยกรัมเยอะวันนั้น เขาน้ำหนักอาหารที่เขาให้ฉัน Bhatia — มีเครื่องชั่งน้ำหนักชั่งน้ำหนักในการ ก็มันมีมาให้""ไม่ murmured Bhatia ใน disbelief "เป็นไปได้ แม้ในยุคนี้ความชั่วร้าย สำหรับบุตรกับบิดาปฏิเสธอาหาร""ให้ฉันบอกคุณ กระซิบ Varma กระหาย "วันนี้ครอบครัวมีปลาทอด — ฉันได้กลิ่น ฉันเรียก daughter-in-law ของฉันนำฉันชิ้น เธอมาถึงประตู และกล่าวว่า ไม่.. ""ไม่ว่าอย่างไร" มันเป็นเสียงของ Bhatia ที่แตก นกแซงแซวมียิงจากต้นไม้ และ sped เก็บ "ไม่มี""ไม่มี เธอบอกว่า ไม่มี ราเกมีสั่งเธอให้ฉันไม่ทอด เนยไม่ เขากล่าวว่า น้ำมันไม่.. ""ไม่มีเนย ไม่มีน้ำมันหรือไม่ วิธีไม่เขาคาดว่าพ่อของเขาอยู่หรือไม่"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"อย่างน้อยคุณมีแพทย์ในบ้านเพื่อดูแลคุณ" ถอนหายใจ Bhatia มีฟังบรรยายความทุกข์ทรมานของเขาไปยังกอง.
"ดูหลังจากที่ผมได้ไหม" ร้องไห้วาร์เสียงของเขาแตกเช่นไหดินโบราณ "เขาเขาไม่ได้ให้ฉันพอที่จะกิน."
"คืออะไร?" กล่าวว่า Bhatia, ขนสีขาวในหูของเขากระตุก "ไม่ให้คุณพอที่จะกินหรือ? ลูกชายของตัวเองของคุณ? "
"ลูกชายของฉันเอง ถ้าผมถามเขาอีกชิ้นของขนมปังเขาบอกว่าไม่มีพ่อผมชั่งน้ำหนักออก ATA ตัวเองและฉันไม่สามารถช่วยให้คุณมีมากกว่าสองร้อยกรัมของธัญพืชวัน เขามีน้ำหนักอาหารที่เขาให้ฉัน Bhatia เขามีเกล็ดจะมีน้ำหนักมันใน นั่นคือสิ่งที่มันได้มาถึง. "
"ไม่เคย" บ่น Bhatia เชื่อ "มันเป็นไปได้แม้จะอยู่ในวัยชั่วร้ายนี้สำหรับลูกชายที่จะปฏิเสธอาหารที่พ่อของเขา?"
"ผมขอบอกคุณ" วาร์มากระซิบกระหาย "วันนี้คนในครอบครัวก็มีการทอดปลาผมได้กลิ่นมัน ฉันเรียกว่ากับลูกสาวในกฎหมายของฉันที่จะนำมาให้ฉันชิ้น เธอมาที่ประตูและกล่าวว่าไม่มี . . . "
"กล่าวหรือไม่?" มันเป็นเสียง Bhatia ที่แตก นกแซงแซวยิงออกมาจากต้นไม้และเร่งออกไป "ไม่?"
"ไม่มีเธอกล่าวว่าไม่มี Rakesh ได้มีคำสั่งของเธอจะให้ฉันไม่มีอะไรทอด ไม่มีเนยเขากล่าวว่าไม่มีน้ำมัน . . . "
"ไม่มีเนย? ไม่มีน้ำมัน? อย่างไรเขาคาดหวังว่าพ่อของเขาจะมีชีวิตอยู่? "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" อย่างน้อยก็มีหมออยู่ในบ้านดูแลคุณ " ถอนหายใจ บัดติยา , มีเต็มตาอธิบายความทุกข์ทรมานของเขาไปกอง .
" ดูแลฉันเหรอ ? " ร้องไห้ Varma เสียงของเขาแตกเหมือนไหโบราณ " เขาไม่ได้ให้ฉันมากพอที่จะกิน . "
" อะไร ? " บอกว่า บัดติยา , ผมหงอกขาวในหูของเขากระตุก " ไม่ได้ให้คุณเพียงพอที่จะกิน ลูกชายของคุณเอง "
" ลูกชายผมถ้าฉันถามเขาอีกชิ้นของขนมปัง เขาบอกว่าไม่มี พ่อ ฉันหนักออกถึงตัวเองและฉันไม่สามารถช่วยให้คุณมีมากกว่าสองร้อยกรัม ข้าว วัน เขาหนักอาหารที่เขาทำให้ผม บัดติยา เขามีเครื่องชั่งชั่งมัน นั่นคือสิ่งที่ได้มา "
" เคย " บ่นบัดติยาไม่อยากเชื่อ " มันเป็นไปได้แม้ในวัยที่ชั่วร้ายนี้ สำหรับลูกที่จะปฏิเสธอาหารที่พ่อของเขา "
" ให้ฉันบอกคุณ , " Varma กระซิบอย่างกระตือรือร้น " วันนี้ครอบครัวกำลังทอด fish-i ได้กลิ่นมัน ผมเรียกลูกสะใภ้มาชิ้นนึง เธอมาที่ประตู และบอกว่าไม่ . . . . . . . "
" บอกว่าไม่ " มันเป็นเสียงของบัดติยาที่แตก เป็นนกแซงแซวยิงออกมาจากต้นไม้และหลบหนี " ไม่ "
" ไม่ เธอบอกว่าไม่ สหรัฐ ได้สั่งให้เธอให้อะไรฉัน ทอด ไม่มีเนย เค้าบอกว่า ไม่มีน้ำมัน. . . . . . . . "
" เนย ไม่มีน้ำมัน ? ทำไมเขาคิดว่าพ่อของเขาอยู่ ? "