The painting depicts the Virgin Mar

The painting depicts the Virgin Mary seated on a high pedestal in luxurious robes, holding a rather large baby Jesus on her lap. Six angels crowded together on the Madonna's right, adore the Christ-child.

In the lower right-hand corner of the painting is an enigmatic scene, with a row of marble columns and the emaciated figure of St. Jerome. A depiction of St. Jerome was required by the commissioner because of the saint's connection with the adoration of the Virgin Mary.

The painting is popularly called "Madonna of the Long Neck" because "the painter, in his eagerness to make the Holy Virgin look graceful and elegant, has given her a neck like that of a swan."[3] On the unusual arrangement of figures, Austrian-British art historian E. H. Gombrich writes:

Instead of distributing his figures in equal pairs on both sides of the Madonna, he crammed a jostling crowd of angels into a narrow corner, and left the other side wide open to show the tall figure of the prophet, so reduced in size through the distance that he hardly reaches the Madonna's knee. There can be no doubt, then, that if this be madness there is method in it. The painter wanted to be unorthodox. He wanted to show that the classical solution of perfect harmony is not the only solution conceivable ... Parmigianino and all the artists of his time who deliberately sought to create something new and unexpected, even at the expense of the 'natural' beauty established by the great masters, were perhaps the first 'modern' artists.[3]

Parmigianino has distorted nature for his own artistic purposes, creating a typical Mannerist figura serpentinata. Jesus is also extremely large for a baby and he lies precariously on Mary's lap as if about to fall at any moment. The Madonna herself is of hardly human proportions—she is almost twice the size of the angels to her right.[4] Her right foot rests on cushions that appear to be only a few inches away from the picture plane, but the foot itself seems to project beyond it, and is thus on "our" side of the canvas, breaking the conventions of a framed picture.[4] Her slender hands and long fingers have also led the Italian medical scientist Vito Franco of the University of Palermo to diagnose that Parmigianino's model had the genetic disorder Marfan syndrome affecting her connective tissue.[5][6]

Following a recent restoration of the painting, the unfinished face of an angel just below the Madonna's right elbow can be seen more clearly. Also the angel in the middle of the bottom row now looks at the vase held by the angel on his right, in which can be seen the faint image of a cross. Before the restoration this angel looked down at the Christ child. The changes made during the restoration likely reflect the original painting, which must have been altered at some time in its history. The angel who faces the viewer has a resemblance to Parmigianino's Antea portrait.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาพวาดแสดงให้เห็นอาสนนั่งบนฐานสูงในเสื้อคลุมหรูหรา ถือพระเยซูทารกค่อนข้างใหญ่บนตักของเธอ แออัดอยู่ทางขวาของพระแม่มารี เทวดาหกรักพระบุตรมุมล่างขวาของภาพคือฉากลึกลับ มีแถวของเสาหินอ่อนและรูปร่างผอมของนักบุญเจอโรม ภาพของนักบุญเจอโรมเป็นสิ่งจำเป็น โดยกรรมาธิการการเนื่องจากการเชื่อมต่อของเซนต์กับนมัสการของเวอร์จินแมรีการวาดภาพนิยมเรียกว่า "พระแม่มารีของเดอะคอยาว" เพราะ "จิตรกร ในความกระตือรือร้นของเขาในการทำให้เลือดบริสุทธิ์ที่ดูสง่างาม และ หรูหรา ได้ให้เธอคอเหมือนหงส์แบบนี้" [3] ตามต้องการปกติของตัวเลข นักประวัติศาสตร์ศิลปะที่ออสเตรียอังกฤษ E. H. Gombrich เขียน:แทนการกระจายของตัวเลขในคู่ที่เท่ากันทั้งสองด้านของ Madonna เขาหนาตาฝูงชนการกระแทกของเทวดาในมุมแคบ และซ้ายอีกด้านเปิดการแสดงตัวเลขที่สูงของศาสดาพยากรณ์ เพื่อ ลดขนาดผ่านระยะทางที่เขาแทบไม่ถึงเข่าของมาดอนน่า อาจมีข้อสงสัย แล้ว ถ้านี้เป็นบ้า ว่ามีวิธีการใน จิตรกรต้องการเป็นแนว เขาต้องการแสดงว่า การแก้ปัญหาคลาสสิกของการผสานไม่ใช่ทางออกเดียวที่เป็นไปได้... Parmigianino และศิลปินทั้งหมดเวลาของเขาที่พยายามจงใจสร้างสิ่งใหม่ และไม่คาด คิด แม้จะแลกกับความงามของ 'ธรรมชาติ' ก่อตั้งขึ้น โดยต้นแบบที่ดี มีบางที 'ทันสมัย' ศิลปินแรก [3]Parmigianino มีผิดเพี้ยนธรรมชาติของตัวเองเพื่อศิลปะ สร้างแบบ serpentinata รูปสซึมโดยทั่วไป พระเยซูก็ขนาดใหญ่มากสำหรับทารก และเขาอยู่หมิ่นเหม่บนตักแมรี่ว่าจะลดลงในช่วงเวลาใด มาดอนน่าเองเป็นของสัดส่วนมนุษย์แทบ — เธอเป็นเกือบสองเท่าขนาดของเทวดาทางขวาของเธอ [4] ของเธอวางเท้าขวาบนเบาะที่ปรากฏเป็นเพียงสองสามนิ้วออกจากภาพเครื่องบิน แต่เท้าตัวเอง ดูเหมือนโครงการอื่น ๆ และดังนั้นจึงเป็น "ของเรา" ด้านบนของผ้าใบ ทำลายการประชุมของกรอบภาพ [4] ของเธอเรียวมือและนิ้วยาวได้นำนักวิทยาศาสตร์การแพทย์อิตาลีฝรั่งเศส Vito ของมหาวิทยาลัยปาแลร์โมเพื่อวิเคราะห์ว่า รูปแบบของ Parmigianino มีโรคทางพันธุกรรมกลุ่มอาการ Marfan ที่ส่งผลกระทบต่อเนื้อเยื่อเกี่ยวพันของเธอ [5] [6]ต่อไปนี้การคืนค่าล่าสุดของภาพวาด ใบหน้ายังไม่เสร็จของเทวดาด้านล่างข้อศอกขวาของมาดอนน่าสามารถมองเห็นชัดเจนขึ้น ยังเทวดากลางแถวล่างตอนนี้ดูที่แจกันจัดขึ้น โดยเทวดาอยู่ด้านขวามือของเขา ซึ่งสามารถเห็นภาพจาง ๆ ของข้าม ก่อนคืนค่า นี้เทวดามองลงที่พระบุตร การเปลี่ยนแปลงในระหว่างการบูรณะได้สะท้อนถึงภาพวาดต้นฉบับ ซึ่งต้องมีการเปลี่ยนแปลงในบางเวลาในประวัติศาสตร์ เทวดาที่ใบหน้าตัวแสดงได้คล้ายคลึงกับภาพของ Parmigianino Antea

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาพวาดแสดงให้เห็นพระแม่มารีนั่งอยู่บนแท่นสูงในอาภรณ์หรูหราถือทารกค่อนข้างใหญ่พระเยซูบนตักของเธอ หกเทวดาแออัดร่วมกันในของมาดอนน่าขวา, รักพระคริสต์เด็ก.

ที่มุมขวาล่างของภาพวาดเป็นฉากลึกลับกับแถวของเสาหินอ่อนและร่างผอมแห้งของนักบุญเจอโรม เป็นภาพของนักบุญเจอโรมที่ถูกต้องโดยข้าราชการเพราะการเชื่อมต่อของนักบุญที่มีความรักของพระแม่มารี.

ภาพวาดที่นิยมเรียกกันว่า "มาดอนน่าของคอยาว" เพราะ "จิตรกรในความกระตือรือร้นของเขาเพื่อให้พระเวอร์จินดู สง่างามและหรูหราได้ให้เธอคอเหมือนหงส์ "[3] ในการจัดเรียงที่ผิดปกติของตัวเลขออสเตรียอังกฤษประวัติศาสตร์ศิลป์ EH Gombrich เขียน:.

แทนที่จะกระจายตัวเลขของเขาในคู่ที่เท่าเทียมกันทั้งสองด้านของมาดอนน่า เขาหนาตาฝูงชนกระแทกของเทวดาเป็นมุมแคบและซ้ายด้านอื่น ๆ ที่เปิดกว้างเพื่อแสดงตัวเลขที่สูงของท่านศาสดาลดลงดังนั้นในขนาดผ่านระยะทางที่เขาแทบจะไม่ถึงหัวเข่าของมาดอนน่า สามารถมีได้ไม่มีข้อสงสัยแล้วว่าถ้านี้เป็นความบ้ามีวิธีในนั้น จิตรกรต้องการที่จะแหกคอก เขาต้องการที่จะแสดงให้เห็นว่าการแก้ปัญหาคลาสสิกของความสามัคคีที่สมบูรณ์ไม่ได้เป็นเพียงการแก้ปัญหาที่เป็นไปได้ ... Parmigianino และศิลปินทั้งหมดของเวลาของเขาที่พยายามจงใจเพื่อสร้างสิ่งใหม่และไม่คาดคิดแม้ค่าใช้จ่ายของความงาม 'ธรรมชาติ' ที่จัดตั้งขึ้นโดย ต้นแบบที่ดีเป็นอาจจะเป็นครั้งแรกที่ 'ทันสมัยศิลปิน. [3]

Parmigianino ได้บิดเบือนธรรมชาติเพื่อวัตถุประสงค์ทางศิลปะของตัวเองสร้างทั่วไป serpentinata figura ปฎิบัติ พระเยซูยังมีขนาดใหญ่มากสำหรับทารกและเขาอยู่หมิ่นเหม่อยู่บนตักของแมรี่เป็นถ้าเกี่ยวกับการที่จะตกอยู่ในช่วงเวลาใด มาดอนน่าตัวเองเป็นมนุษย์แทบจะไม่ได้สัดส่วนที่เธอเป็นเกือบสองเท่าของขนาดของเทวดาไปทางขวาของเธอ. [4] เท้าขวาของเธอวางอยู่บนเบาะที่ดูเหมือนจะเป็นเพียงไม่กี่นิ้วออกไปจากภาพเครื่องบิน แต่เท้าของตัวเองดูเหมือนว่าโครงการเกินกว่านั้นและดังนั้นจึงเป็นที่ด้านข้างของผืนผ้าใบ "ของเรา" ทำลายการประชุมของภาพกรอบ [4] มือเรียวของเธอและนิ้วยาวนอกจากนี้ยังได้นำอิตาลีนักวิทยาศาสตร์การแพทย์ Vito ฝรั่งเศสของมหาวิทยาลัยปาแลร์โมที่จะวินิจฉัยว่ารูปแบบ Parmigianino ของมีโรคดาวน์ซินโดร Marfan ทางพันธุกรรมมีผลต่อเนื้อเยื่อเกี่ยวพันของเธอ. [5] [6]

หลังจากการบูรณะที่ผ่านมาของการวาดภาพ, ใบหน้าที่ยังไม่เสร็จของทูตสวรรค์เพียงด้านล่างข้อศอกขวาของมาดอนน่าและสามารถมองเห็นได้ชัดเจนมากขึ้น นอกจากนี้ยังมีแองเจิลในช่วงกลางของแถวด้านล่างในขณะนี้มีลักษณะที่แจกันที่จัดขึ้นโดยแองเจิลทางด้านขวาของเขาที่สามารถมองเห็นภาพลมของบอล ก่อนการบูรณะทูตสวรรค์องค์นี้มองลงไปที่เด็กคริสต์ การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในระหว่างการฟื้นฟูมีแนวโน้มที่สะท้อนให้เห็นถึงภาพวาดต้นฉบับซึ่งจะต้องมีการเปลี่ยนแปลงในบางเวลาในประวัติศาสตร์ แองเจิลที่ใบหน้าของผู้ชมที่มีความคล้ายคลึงกับ Parmigianino ของ Antea ภาพ