Disability at 12 months, as assesse

Disability at 12 months, as assessed by the ODI was not signifi
cantly better in patients receiving the booklet (ODI mean difference 2.7, 95% CI: − 1.5 to 6.9) or those receiving rehabilitation
(ODI mean difference − 2.7, 95% CI: − 6.8 to 1.5),
however, there was a signifi cant improvement from baseline
in all four groups ( P < 0.001) ( Figure 2 ). Similarly, all secondary
outcomes improved signifi cantly from baseline ( P <
0.001). However, apart from average leg pain and the difference
between leg and back pain, where rehabilitation leads
to a signifi cant reduction in severity ( P < 0.05), no effect of
either treatment intervention was evident ( Table 3 ). There
were no signifi cant interactions ( P < 0.05) between our two
interventions ( Table 3 ) indicating that it is reasonable to focus
on the average effects of the two treatments—booklet and
rehabilitation

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พิการใน 12 เดือน เป็นประเมิน โดยจากไม่ได้ความดี cantly ในผู้ป่วยที่ได้รับหนังสือเล่ม (จากหมายถึง ความแตกต่าง 2.7, 95% CI: − 1.5-6.9) หรือผู้ที่ได้รับการฟื้นฟูสมรรถภาพ(จากหมายถึง ความแตกต่าง− 2.7, 95% CI: − 6.8 ถึง 1.5),อย่างไรก็ตาม มีพัฒนาการต้อนความจากพื้นฐานในกลุ่มทั้งหมด 4 (P < 0.001) (รูปที่ 2) ในทำนองเดียวกัน ทั้งหมดรองcantly จากพื้นฐานความปรับปรุงผลลัพธ์ (P <0.001) จากอาการปวดขาเฉลี่ยและความแตกต่างอย่างไรก็ตามระหว่างขาและการปวดหลัง ที่ฟื้นฟูเป้าหมายเพื่อความเป็นต้อนลดในความรุนแรง (P < 0.05), ไม่มีผลของแทรกแซงการรักษาอย่างใดอย่างหนึ่งเห็นได้ชัด (ตาราง 3) มีความไม่ได้โต้ตอบต้อน (P < 0.05) ระหว่างสองเรามาตรการ (ตาราง 3) แสดงว่า เหมาะสมกับความในผลเฉลี่ยของการรักษาสองตัวหนังสือ และฟื้นฟู

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คนพิการที่ 12 เดือนขณะที่การประเมินโดย ODI ไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญ
ด้วยกันได้ดีขึ้นในผู้ป่วยที่ได้รับหนังสือเล่มเล็ก (ODI หมายถึงความแตกต่าง 2.7, 95% CI: - 1.5-6.9) หรือผู้ที่ได้รับการฟื้นฟูสมรรถภาพ
(ODI หมายถึงความแตกต่าง - 2.7, 95% CI: - 6.8-1.5)
แต่มีการปรับปรุงลาดเทคัญจาก baseline
ในทั้งสี่กลุ่ม (p <0.001) (รูปที่ 2) ในทำนองเดียวกันรองทั้งหมด
ผลลัพธ์ที่ดีขึ้นด้วยกันอย่างมีนัยสำคัญจาก baseline (p <
0.001) แต่นอกเหนือจากอาการปวดขาเฉลี่ยและความแตกต่าง
ระหว่างขาและอาการปวดหลังที่นำไปสู่การฟื้นฟู
ไปสู่การลดลาดเทคัญในความรุนแรง (p <0.05) ผลของการไม่
แทรกแซงการรักษาอย่างใดอย่างหนึ่งที่เห็นได้ชัด (ตารางที่ 3) มี
ไม่มีปฏิสัมพันธ์ลาดเทคัญ (p <0.05) ระหว่างสองเรา
แทรกแซง (ตารางที่ 3) แสดงให้เห็นว่ามันมีเหตุผลที่จะมุ่งเน้น
เกี่ยวกับผลกระทบเฉลี่ยของทั้งสองการรักษาหนังสือเล่มเล็กและ
การฟื้นฟูสมรรถภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความพิการที่ 12 เดือนตามการประเมินโดย ODI ไม่ได้ลดลงอย่างมีนัยสําคัญเมื่อ signifi
ดีกว่าผู้ป่วยที่ได้รับหนังสือเล่มเล็ก ( ODI หมายถึงความแตกต่าง 2.7 , 95% Cl − 1.5 ถึง 6.9 ) หรือผู้ที่ได้รับการฟื้นฟูสมรรถภาพ
( ODI หมายถึงความแตกต่าง− 2.7 , 95% Cl − 6.8 1.5 ) ,
แต่มี ไม่สามารถปรับปรุงจากพื้นฐาน signifi
ทั้ง 4 กลุ่ม ( P < 0.001 ) ( รูปที่ 2 ) ทั้งหมดมัธยม
ในทํานองเดียวกันเภสัชกร signifi ลดลงอย่างมีนัยสําคัญเมื่อพื้นฐานจาก ( P =
= ) อย่างไรก็ตาม นอกจากปวดขาและค่าเฉลี่ยความแตกต่าง
ระหว่างขาและปวดหลังที่ฟื้นฟูนัก
เพื่อลดความรุนแรง signifi ลาดเทอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 0.05 ) , ไม่มีผลของการแทรกแซงด้วยการรักษา
ได้ชัดเจน ( ตารางที่ 3 ) มี
ไม่มี signifi ไม่สามารถปฏิสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 0.05 ) ระหว่างสอง
ของเราการแทรกแซง ( ตารางที่ 3 ) แสดงว่ามันมีเหตุผลที่จะโฟกัส
ผลเฉลี่ยของการรักษาและการฟื้นฟูสมรรถภาพ
2 เล่มเล็ก ๆ