Background—Lorcaserin is a selectiv

Background—Lorcaserin is a selective 5-HT2C agonist evaluated for weight management in clinical trials. Echocardiographic
monitoring was conducted to test the hypothesis that selective 5-HT2C agonism would avoid valvular heart disease.
Methods and Results—Echocardiographic and weight change data from 5249 obese and overweight patients in 3 phase 3
trials were integrated. Treatment duration with 10 mg lorcaserin twice daily or placebo was 52 weeks. The proportions
of patients who developed Food and Drug Administration–defined valvulopathy (≥ mild aortic or ≥ moderate mitral
regurgitation) and changes in regurgitant grade at each heart valve were evaluated. Possible associations between weight
or body mass index change and valvulopathy were explored. New valvulopathy was present in 2.04% of placebo and
2.37% of lorcaserin recipients at 52 weeks (risk difference, 0.33%; 95% confidence interval, −0.46 to 1.13; risk ratio, 1.16
[all patients with sufficient echocardiographic data, last-observation-carried-forward imputation] or 1.03 [patients who
completed 52 weeks]). Changes in weight and body mass index were negatively associated with presence of valvulopathy
at week 52 (P=0.02 and P=0.04, respectively); a 5% decrease in weight was associated with an odds ratio of 1.15 for Food
and Drug Administration–defined valvulopathy. Most changes in regurgitation were ±1 grade in both treatment groups
at all heart valves.
Conclusions—In 3 prospective placebo-controlled trials with integrated data for 5249 patients, the rate of echocardiographic
valvulopathy was similar with lorcaserin and placebo. Point estimates for risk ratios ranged from 1.03 to 1.16 and may be
at least partially influenced by greater weight loss in the lorcaserin group than in the placebo group

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

lorcaserin พื้นหลังเป็นแบบปิด 5-ht2c ประเมินการจัดการน้ำหนักในการทดลองทางคลินิก การตรวจสอบ echocardiographic
การทดสอบสมมติฐานที่ใช้ 5-ht2c agonism จะหลีกเลี่ยงโรค ลิ้นหัวใจรั่ว และผล echocardiographic
วิธีและน้ำหนักเปลี่ยนข้อมูลจาก 5249 อ้วนและน้ำหนักเกินในผู้ป่วย 3 เฟส 3
การทดลองแบบบูรณาการระยะเวลาของการรักษาด้วย lorcaserin 10 มก. วันละสองครั้งหรือยาหลอกเป็น 52 สัปดาห์ สัดส่วนของผู้ป่วยที่พัฒนา
อาหารและยา–กำหนด valvulopathy ( ≥อ่อนหรือปานกลาง mitral regurgitation ของ≥
) และการเปลี่ยนแปลงในแต่ละระดับซึ่งสำรอกที่ลิ้นหัวใจถูกประเมิน สมาคมที่เป็นไปได้ระหว่างน้ำหนัก
หรือเปลี่ยนร่างกายดัชนีมวล และ valvulopathy ถูกสํารวจใหม่ที่ถูกนำเสนอใน valvulopathy 2.04 % ของยาหลอกและ
2.37 % ของผู้รับ lorcaserin ที่ 52 สัปดาห์ ( ความแตกต่าง , ความเสี่ยง 0.33 % ; ช่วงความเชื่อมั่น 95% − 3 , 1.13 ความเสี่ยงต่อผู้ป่วย 1.16
[ ข้อมูล echocardiographic เพียงพอสังเกตสุดท้ายยกยอดการใส่ความ หรือ 1.03 [ ผู้ป่วย
เสร็จ 52 สัปดาห์ ] )การเปลี่ยนแปลงของน้ำหนักและดัชนีมวลกายมีความสัมพันธ์ทางลบกับการปรากฏตัวของ valvulopathy
สัปดาห์ที่ 52 ( P = 0.02 และ p = 0.04 ตามลำดับ ) ; ลด 5 % ของน้ำหนักที่เกี่ยวข้องกับ Odds Ratio ของ 1.15 อาหาร
และยา–กำหนด valvulopathy . การเปลี่ยนแปลงมากที่สุดใน± regurgitation คือชั้นที่ 1 ทั้งในกลุ่ม

ที่ลิ้นหัวใจทั้งหมดข้อสรุปใน 3 อนาคตและบูรณาการข้อมูลสำหรับ 5249 การทดลองกับผู้ป่วย , อัตรา echocardiographic
valvulopathy คล้ายคลึงกับ lorcaserin ลอก . ประเด็นการประเมินความเสี่ยงสำหรับอัตราส่วนระหว่าง 1.03 1.16 และอาจ
อย่างน้อยบางส่วนได้รับอิทธิพลจากมากกว่าการสูญเสียน้ำหนักในกลุ่ม lorcaserin มากกว่าในกลุ่มยาหลอก