When John Andros felt old he found

When John Andros felt old he found solace in the thought of life continuing through his child. The dark trumpets of oblivion were less loud at the patter of his child’s feet or at the sound of his child’s voice babbling mad non sequiturs to him over the telephone. The latter incident occurred every afternoon at three when his wife called the office from the country, and he came to look forward to it as one of the vivid minutes of his day.
He was not physically old, but his life had been a series of struggles up a series of rugged hills, and here at thirty-eight having won his battles against ill-health and poverty he cherished less than the usual number of illusions. Even his feeling about his little girl was qualified. She had interrupted his rather intense love-affair with his wife, and she was the reason for their living in a suburban town, where they paid for country air with endless servant troubles and the weary merry-go-round of the commuting train.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่ออานดรอสจอห์นรู้สึกเก่า เขาพบการปลอบประโลมในความคิดของชีวิตดำเนินต่อไปผ่านลูก เสียงดังน้อย ที่ลายเท้าของลูก หรือเสียงเสียงของลูก babbling บ้าไม่ sequiturs เขาโทรศัพท์ trumpets เข้มของการให้อภัยได้ เหตุการณ์หลังเกิดขึ้นทุกบ่ายที่ภรรยาเรียกว่าสำนักงานจากประเทศ และพระองค์มองไปข้างหน้าจะเป็นหนึ่งนาทีของท่านสดใสเขาไม่เก่าจริง แต่ชีวิตของเขาได้รับชุดย่างค่าชุดของเขาทนทาน และที่นี่ที่สามสิบแปดได้รับรางวัลของเขาต่อสู้กับความยากจนและสุขภาพ เขาหวงแหนน้อยกว่าจำนวนปกติของมายา แม้ความรู้สึกของเขาเกี่ยวกับสาวน้อยของเขาไม่มีคุณสมบัติ เธอมีจังหวะรักเรื่องของเขาค่อนข้างรุนแรงกับภรรยาของเขา และเธอมีเหตุผลของพวกเขาที่อาศัยอยู่ในเมืองชานเมือง ที่พวกเขาจ่ายอากาศที่ประเทศ มีปัญหาข้าราชการสิ้นสุดและ merry-go-round ภูมิใจรถไฟ commuting

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อจอห์น Andros รู้สึกเก่าเขาพบปลอบใจในความคิดของชีวิตอย่างต่อเนื่องผ่านลูกของเขา แตรมืดของการให้อภัยดังน้อยกว่าที่กุกกักของเท้าเด็กของเขาหรือที่เสียงของเสียงเด็กของเขาพูดพล่าม sequiturs ไม่บ้ากับเขาผ่านทางโทรศัพท์ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นหลังเกิดขึ้นทุกบ่ายที่สามเมื่อภรรยาของเขาที่เรียกว่าสำนักงานจากประเทศและเขามาที่จะมองไปข้างหน้ามันเป็นหนึ่งในไม่กี่นาทีที่สดใสของวันของเขา.
เขาไม่ได้เก่าร่างกาย แต่ชีวิตของเขาได้รับชุดของ การต่อสู้ขึ้นชุดของภูเขาขรุขระและที่นี่ที่สามสิบแปดได้รับรางวัลการต่อสู้ของเขากับสุขภาพไม่ดีและความยากจนที่เขาหวงแหนน้อยกว่าจำนวนปกติของภาพลวงตา แม้ความรู้สึกของเขาเกี่ยวกับสาวน้อยของเขามีคุณสมบัติ เธอได้ขัดจังหวะรักเรื่องค่อนข้างรุนแรงของเขากับภรรยาของเขาและเธอก็เป็นเหตุผลที่ทำให้ชีวิตของพวกเขาในเมืองชานเมืองที่พวกเขาจ่ายเงินสำหรับอากาศประเทศที่มีปัญหาไม่มีที่สิ้นสุดและคนรับใช้ม้ารอบเบื่อรถไฟการเดินทาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อจอห์น แอนดรอสรู้สึกว่าเก่า เขาพบปลอบใจในความคิดของชีวิตที่ต่อเนื่องไปถึงลูก เสียงเข้มของการให้อภัยเสียงดังน้อยกว่าที่ลายเท้าของลูกของเขา หรือ เสียงของลูกเขาพล่ามบ้าไม่ sequiturs กับเขาทางโทรศัพท์ เหตุการณ์ต่อมาเกิดขึ้นทุกบ่ายสาม เมื่อภรรยาของเขาโทรไปที่ทำงาน จากประเทศและเขาก็หวังว่าจะเป็นหนึ่งในนาทีที่สดใสของวันของเขา .
เขาไม่ได้จริง เก่า แต่ชีวิตของเขามีชุดของการต่อสู้ขึ้นชุดของภูเขาขรุขระและที่นี่ที่ 38 มีชนะการต่อสู้ของเขากับสุขภาพและความยากจนเขายกย่องน้อยกว่าจำนวนปกติของภาพลวงตา แม้ความรู้สึกของเขาเกี่ยวกับสาวน้อยของเขาที่มีคุณสมบัติเธอขัดจังหวะของเขาค่อนข้างรุนแรงเรื่องความรักกับภรรยาของเขาและเธอคือเหตุผลของชีวิตของพวกเขาในเมืองชานเมืองที่พวกเขาจ่ายสำหรับอากาศของประเทศที่มีปัญหาคนใช้เจ็ดชั่วโคตร และอ่อนล้า เมอร์รี่ไปตลอดของการเดินทางรถไฟ