Marxism is a method of socioeconomi

Marxism is a method of socioeconomic analysis, originating from the mid-to-late 19th century works of German philosophers Karl Marx and Friedrich Engels, that analyzes class relations and societal conflict using a materialist interpretation of historical development and a dialectical view of social transformation.

Marxist methodology originally used economic and sociopolitical inquiry to analyze and critique the development of capitalism and the role of class struggle in systemic economic change. According to Marxist analysis, class conflict within capitalism arises due to intensifying contradictions between highly productive mechanized and socialized production performed by the proletariat, and private ownership and appropriation of the surplus product in the form of surplus value (profit) by a small minority of private owners called the bourgeoisie. As the contradiction becomes apparent to the proletariat, social unrest between the two antagonistic classes intensifies, culminating in a social revolution. The eventual long-term outcome of this revolution would be the establishment of socialism – a socioeconomic system based on social ownership of the means of production, distribution based on one's contribution, and production organized directly for use. As the productive forces and technology continued to advance, Marx hypothesized that socialism would eventually give way to a communist stage of social development, which would be a classless, stateless, humane society erected on common ownership and the principle of "From each according to his ability, to each according to his needs".

Marxism has since developed into different branches and schools of thought, and there is now no single definitive Marxist theory.[1] Different schools place a greater emphasis on certain aspects of classical Marxism while de-emphasizing or rejecting other aspects, and sometimes combine Marxist analysis with non-Marxian concepts. As a result, different schools of Marxism might reach contradictory conclusions from one another.[2]

Marxist analyses and methodologies have influenced multiple political ideologies and social movements, and Marxist understandings of history and society have been adopted by academics in the disciplines of archaeology, anthropology,[3] media studies,[4] political science, theater, history, sociology, art history and theory, cultural studies, education, economics, geography, literary criticism, aesthetics, critical psychology, and philosophy.[5]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลัทธิมากซ์คือ วิธีการวิเคราะห์ประชากร เกิดจากกลางถึงปลายศตวรรษที่ 19 งานของนักปรัชญาเยอรมันคาร์ล Marx และ Engels ฟรีดริชที่วิเคราะห์ระดับความสัมพันธ์และความขัดแย้งที่นิยมใช้การตีความประวัติศาสตร์พัฒนา materialist และมุม dialectical การเปลี่ยนแปลงทางสังคมวิธี Marxist ใช้เศรษฐกิจ และ sociopolitical สอบถามการวิเคราะห์ และวิจารณ์บทบาทของคลาสต่อสู้ในระบบการเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจและการพัฒนาของทุนนิยมเดิม ตามการวิเคราะห์ Marxist ระดับความขัดแย้งภายในทุนนิยมเกิดขึ้นเนื่องจากกันข้ามระหว่างสูง mechanized สังสรรค์ผลิต และดำเนินการ โดย กรุงฯ และเป็นเจ้าของส่วนตัว และจัดสรรเงินส่วนเกินผลิตภัณฑ์ในรูปของมูลค่าส่วนเกิน (กำไร) โดยชนกลุ่มน้อยเล็ก ๆ ของเจ้าของส่วนตัวที่เรียกว่า bourgeoisie ทวีความรุนแรง เป็นความขัดแย้งที่ชัดเจนถึงกรุงฯ สังคมระหว่าง 2 ต่อต้านชนชั้นมากขึ้น intensifies จบในการปฏิวัติสังคม ผลในระยะยาวของการปฏิวัตินี้จะก่อตั้งระบอบสังคมนิยม – ระบบประชากรที่ตามสังคมเป็นเจ้าของวิธีการผลิต การจำหน่ายตามจัดของสัดส่วน และผลิตโดยตรงสำหรับการใช้ เป็นกองกำลังที่มีประสิทธิภาพและเทคโนโลยีอย่างต่อเนื่องเพื่อเลื่อน Marx ตั้งสมมติฐานว่าที่สังคมนิยมในที่สุดก็ไปขั้นคอมมิวนิสต์พัฒนาสังคม ซึ่งจะเป็นสังคม classless รณรงค์ จรจัดเกร็งเจ้าทั่วไปและหลักการของ "จากแต่ละคนตามความสามารถของเขา แต่ละตามความต้องการของเขา"ลัทธิมากซ์ได้ตั้งแต่พัฒนาในสาขาต่าง ๆ และความคิดของโรงเรียน และขณะนี้มีทฤษฎี Marxist ไม่ทั่วไปเดียว [1] โรงเรียนแตกต่างวางเน้นลักษณะของลัทธิมากซ์คลาสสิกมากกว่าขณะ emphasizing ชื่น หรือปฏิเสธด้านอื่น ๆ และบางครั้งรวมวิเคราะห์ Marxist มีแนวคิดไม่ใช่ Marxian ดัง โรงเรียนต่าง ๆ ของลัทธิมากซ์อาจถึงข้อสรุปที่ขัดแย้งกัน [2]วิเคราะห์ Marxist และวิธีได้รับอิทธิพลหลายเพื่อเผยแพร่อุดมการณ์ทางการเมืองและความเคลื่อนไหวทางสังคม และ Marxist เปลี่ยนความเข้าใจของสังคมและประวัติศาสตร์ที่ได้รับการรับรอง โดยนักวิชาการในวิทยาโบราณคดี มานุษยวิทยา ศึกษาสื่อ [3], [4] รัฐศาสตร์ โรงละคร ประวัติศาสตร์ สังคมวิทยา ประวัติศาสตร์ศิลปะ และทฤษฎี วัฒนธรรมศึกษา ศึกษา เศรษฐศาสตร์ ภูมิศาสตร์ วิจารณ์วรรณคดี สุนทรียศาสตร์ จิตวิทยาสำคัญ และปรัชญา [5]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มาร์กซ์เป็นวิธีการของการวิเคราะห์ทางเศรษฐกิจและสังคมที่เกิดจากช่วงกลางถึงปลายศตวรรษที่ 19 ผลงานของนักปรัชญาเยอรมันคาร์ลมาร์กซ์และเองเงิลส์ฟรีดริชที่การวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างระดับและความขัดแย้งทางสังคมโดยใช้การตีความของวัตถุนิยมประวัติศาสตร์การพัฒนาและมุมมองที่วิภาษของการเปลี่ยนแปลงทางสังคมวิธีการเดิมที่ใช้มาร์กซ์สอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมทางเศรษฐกิจและการเมืองในการวิเคราะห์และวิจารณ์การพัฒนาของระบบทุนนิยมและบทบาทของการต่อสู้ทางชนชั้นในการเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจของระบบ ตามการวิเคราะห์ของมาร์กซ์ระดับความขัดแย้งภายในทุนนิยมที่เกิดขึ้นเนื่องจากการที่ทวีความรุนแรงความขัดแย้งระหว่างการผลิตยานยนต์และสังคมมีประสิทธิภาพสูงที่ดำเนินการโดยชนชั้นแรงงานและเอกชนเป็นเจ้าของและการจัดสรรสินค้าส่วนเกินในรูปแบบของมูลค่าส่วนเกิน (กำไร) โดยชนกลุ่มน้อยเล็ก ๆ ของภาคเอกชน เจ้าของที่เรียกว่าสังคม ขณะที่ความขัดแย้งจะกลายเป็นที่ชัดเจนให้กับชนชั้นแรงงานไม่สงบทางสังคมระหว่างสองชั้นปฏิปักษ์ทวีความรุนแรงสูงสุดในการปฏิวัติทางสังคม ผลระยะยาวที่สุดของการปฏิวัตินี้จะเป็นที่ตั้งของสังคมนิยม - ระบบทางสังคมและเศรษฐกิจบนพื้นฐานของความเป็นเจ้าของทางสังคมของปัจจัยการผลิตกระจายอยู่บนพื้นฐานของการมีส่วนร่วมของคนและการผลิตจัดโดยตรงสำหรับการใช้งาน ในฐานะที่เป็นกองกำลังการผลิตและเทคโนโลยีอย่างต่อเนื่องเพื่อความก้าวหน้าของมาร์กซ์ตั้งสมมติฐานว่าสังคมนิยมในที่สุดก็จะให้วิธีการขั้นตอนของพรรคคอมมิวนิสต์ของการพัฒนาทางสังคมซึ่งจะเป็นเจ้าขุนมูลนาย, ไร้สัญชาติสังคมมนุษยธรรมสร้างขึ้นในการเป็นเจ้าของร่วมกันและหลักการของ "จากแต่ละคนตามเขา ความสามารถให้กับแต่ละตามความต้องการของเขา ". มาร์กซ์มีตั้งแต่การพัฒนาในสาขาที่แตกต่างกันและโรงเรียนของความคิดและมีอยู่ในขณะนี้ไม่มีทฤษฎีมาร์กซ์ที่ชัดเจนเดียว. [1] โรงเรียนที่แตกต่างกันที่ความสำคัญมากขึ้นในบางแง่มุมของมาร์กซ์ในขณะที่คลาสสิกจากโรงงาน หรือปฏิเสธเน้นด้านอื่น ๆ และบางครั้งรวมการวิเคราะห์มาร์กซ์กับแนวความคิดที่ไม่ได้มาร์กซ์ เป็นผลให้โรงเรียนต่าง ๆ ของมาร์กซ์อาจบรรลุข้อสรุปที่ขัดแย้งจากคนอื่น. [2] มาร์กซ์วิเคราะห์และวิธีการที่มีอิทธิพลต่ออุดมการณ์ทางการเมืองที่หลากหลายและการเคลื่อนไหวทางสังคมและความเข้าใจมาร์กซ์ของประวัติศาสตร์และสังคมได้รับการรับรองโดยนักวิชาการในสาขาวิชาโบราณคดีที่ มานุษยวิทยา [3] การศึกษาสื่อ [4] รัฐศาสตร์, ละคร, ประวัติศาสตร์สังคมวิทยาประวัติศาสตร์ศิลปะและทฤษฎีการศึกษาวัฒนธรรมการศึกษาเศรษฐศาสตร์ภูมิศาสตร์วิจารณ์วรรณกรรมความงามจิตวิทยาที่สำคัญและปรัชญา. [5]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มาร์กเป็นวิธีการของการวิเคราะห์ทางเศรษฐกิจและสังคม ที่เกิดจากกลางถึงปลายศตวรรษที่ 19 ผลงานของนักปรัชญาเยอรมันคาร์ลมาร์กซ์และฟรีดริชเองเงิลส์ , ที่วิเคราะห์ความสัมพันธ์ทางชนชั้นและความขัดแย้งทางสังคมการตีความของวัตถุนิยมประวัติศาสตร์การพัฒนาและมุมมองวิภาษของการเปลี่ยนแปลงทางสังคม .

แต่เดิมใช้วิธีการมาร์กซ์สอบถามทางเศรษฐกิจและ sociopolitical วิเคราะห์และวิพากษ์การพัฒนาของระบบทุนนิยม และบทบาทของการต่อสู้ทางชนชั้นในการเปลี่ยนแปลงระบบเศรษฐกิจ ตามการวิเคราะห์ลัทธิมาร์กซ์ ระดับของความขัดแย้งในระบบทุนนิยมเกิดจากความขัดแย้งระหว่างกลุ่มที่มีประสิทธิภาพสูง และเป็นที่ผลิตโดย เรื่อยเปื่อยและเอกชนเป็นเจ้าของและความเหมาะสมของผลิตภัณฑ์ในรูปแบบของส่วนเกินมูลค่าส่วนเกิน ( กำไร ) โดยชนกลุ่มน้อยเล็ก ๆของเจ้าของส่วนบุคคลที่เรียกว่าปี่พาทย์ . ขณะที่ความขัดแย้งจะกลายเป็นที่ชัดเจนกับกรรมาชีพ , ความไม่สงบทางสังคมระหว่างสองปฏิปักษ์ชั้นเรียน intensifies , culminating ในการปฏิวัติสังคม