He looked at Chen Chang Sheng’s fac

He looked at Chen Chang Sheng’s face and asked, “How do you feel?”

Chen Chang Sheng looked at the surface of the river and was silent for a long time. He thought deeply.

The old temple outside of Xi Ning Village. The old books filled the entire room. That old bamboo dragonfly. That old marriage vow. The insults he received from General’s Mansion. The oppression of Heavenly Academy and other Ivies. The exile to the ruined garden. The forgotten Tradition Academy……..many scenes flew past his eyes and disappeared.

Just like the rays emitted by the lamp boats on River Luo.

The last image appeared.

It was the entrance of Tradition Academy after removing the overgrown ivies. The dark floor of the library, the tree around the lake and the little girl was standing beneath the tree. And friends.

“I’m happy.”

Chen Chang Sheng glanced at Thang Thirty Six and Luo Luo and said, “I’m very happy.”

Although he was not afraid to speak, he didn’t like to talk much. Besides, he didn’t know how to talk in a fancy manner.

If he said he was happy, then he was truly happy.

He was happy to be a student of Tradition Academy. He was happy that Tradition Academy won against Mountain Li’s Sword Sect. He was happy that Xu You Rong couldn’t marry Qiu Shan Jun.

Yes, the marriage vow wasn’t important, but respect was.

Lastly. he was happy to know them.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขามองใบหน้าเฉินช้าง Sheng และ ถาม "คุณรู้สึกอย่างไร"Chen Sheng ช้างมองไปที่พื้นผิวของแม่น้ำ และเงียบเป็นเวลานาน เขาคิดลึกวัดที่เก่าแก่ที่อยู่นอกหมู่บ้านซีหนิง หนังสือเก่าเต็มห้องทั้งหมด แมลงปอไม้ไผ่ที่เก่า แต่งงานที่เก่าสาบาน ดูหมิ่นเขารับจากแมนชั่นของทั่วไป กดขี่ของสถาบันแห่งสวรรค์และอื่น ๆ Ivies ถูกเนรเทศไปยังสวนเจ๊ง สถาบันประเพณีลืม...หลายฉากบินอดีตเขาตา และหายไปเช่นเดียวกับรังสีที่ปล่อยออกมา โดยเรือไฟในแม่น้ำลูรูปสุดท้ายที่ปรากฏมันเป็นของสถาบันประเพณีหลังจากถอด ivies รก ชั้นเข้มของไลบรารี ต้นไม้รอบทะเลสาบและสาวน้อยกำลังยืนอยู่ใต้ต้นไม้ และเพื่อน"ฉันมีความสุข"Chen Sheng ช้าง glanced ตังสามสิบหกและ Luo Luo และกล่าว ว่า "ฉันมีความสุขมาก"แต่เขาไม่กลัวที่จะพูด เขาไม่อยากพูดมาก นอกจากนี้ เขาไม่รู้วิธีการพูดคุยในลักษณะแฟนซีถ้าเขาบอกว่า เขามีความสุข แล้วเขามีความสุขอย่างแท้จริงเขามีความสุขที่จะ เป็นนักศึกษาของสถาบันประเพณี เขามีความสุขที่สถาบันประเพณีชนะภูเขาหลี่ดาบนิกาย เขามีความสุขว่า Xu คุณร้องไม่แต่งงานกับชานคูมิ.ย.ใช่ สาบานแต่งงานไม่สำคัญ แต่ก็เคารพสุดท้าย เขามีความสุขรู้ว่าพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขามองไปที่ใบหน้าของเฉินช้าง Sheng และถามว่า "คุณรู้สึกอย่างไร?" เฉินช้าง Sheng มองที่พื้นผิวของแม่น้ำและเงียบเป็นเวลานาน เขาคิดลึก. นอกวัดเก่าแก่ของหนิงจินวิลเลจ หนังสือเก่าที่เต็มไปทั้งห้อง ว่าแมลงปอไม้ไผ่เก่า ที่สาบานแต่งงานเก่า ด่าเขาได้รับจากนายพลแมนชั่น การกดขี่ของสวรรค์สถาบันการศึกษาและอื่น ๆ Ivies ถูกเนรเทศไปที่สวนเจ๊ง ลืมประเพณีสถาบัน ...... ฉาก ..many บินผ่านดวงตาของเขาและหายไป. เช่นเดียวกับรังสีที่ปล่อยออกมาจากโคมไฟเรือในแม่น้ำ Luo. ภาพสุดท้ายที่ปรากฏ. มันเป็นทางเข้าของประเพณีสถาบันการศึกษาหลังจากถอด ivies รก ชั้นมืดของห้องสมุดต้นไม้รอบ ๆ ทะเลสาบและสาวน้อยที่กำลังยืนอยู่ใต้ต้นไม้ และเพื่อน. "ฉันมีความสุข." เฉินช้าง Sheng เหลือบมองไปที่ Thang สามสิบหกและ Luo Luo และกล่าวว่า "ผมมีความสุขมาก." แม้ว่าเขาจะไม่กลัวที่จะพูดว่าเขาไม่ได้ต้องการที่จะพูดมาก นอกจากนี้เขาไม่ได้รู้วิธีการพูดคุยในลักษณะแฟนซี. ถ้าเขาบอกว่าเขาก็มีความสุขแล้วเขาก็มีความสุขอย่างแท้จริง. เขามีความสุขที่จะเป็นนักเรียนของสถาบันการศึกษาประเพณี เขามีความสุขที่ได้รับรางวัลออสการ์ประเพณีกับภูเขาหลี่ดาบนิกาย เขามีความสุขที่เขาฮิวร่องไม่สามารถแต่งงานกับ Qiu Shan มิถุนายนใช่ปฏิญาณแต่งงานก็ไม่สำคัญ แต่ความเคารพเป็น. สุดท้าย เขามีความสุขที่จะรู้ว่าพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขามองดูใบหน้าของเฉินฉาง เซิง และถามว่า " คุณจะรู้สึกยังไง "เฉินฉาง เซิง มองที่พื้นผิวของแม่น้ำ และอยู่เงียบๆมานาน เขาคิดอย่างลึกซึ้งวัดเก่าแก่ของซีหนิง นอกหมู่บ้าน หนังสือเก่าที่เต็มไปทั่วทั้งห้อง ที่เก่าไม้ไผ่แมลงปอ การแต่งงานที่เก่าแล้ว ด่าเขาได้รับจากทั่วไปของแมนชั่น การกดขี่ของโรงเรียนบนสวรรค์และในความแสบของเธออื่น ๆ เนรเทศไปทำลายสวน ลืม . . . . . โรงเรียนประเพณีหลายฉากบินผ่านดวงตาของเขา และหายตัวไปเหมือนรังสีที่ปล่อยออกมาจากหลอดไฟเรือบนแม่น้ำหลัว .ภาพสุดท้ายที่ปรากฏมันเป็นทางเข้าโรงเรียนประเพณีหลังจากลบในความแสบของเธอโต้ง . พื้นสีเข้มของห้องสมุด ต้นไม้รอบๆ ทะเลสาบและสาวน้อยที่ยืนอยู่ใต้ต้นไม้ และเพื่อนๆ" ฉันมีความสุข " .เฉินฉาง เซิง ชายตามองทางสามสิบหกและ Luo หลัว และกล่าวว่า " ผมมีความสุขมาก "แม้ว่าเขาจะไม่กลัวที่จะพูด เขาไม่อยากจะพูดเลย นอกจากนี้ เขายังไม่รู้จะพูดยังไงในลักษณะแฟนซีถ้าเขาบอกว่าเขามีความสุข เขาก็มีความสุขจริงๆเขามีความสุขที่จะเป็นนักเรียนของสถาบันประเพณี เขามีความสุขที่โรงเรียนประเพณีชนะภูเขาหลี่ดาบของนิกาย เขามีความสุขที่ซูคุณร้องไม่ได้แต่งงานชิวฉาน จุนใช่ , การแต่งงานสาบานไม่ใช่สิ่งสำคัญ แต่นับถือเป็นสุดท้าย เขาดีใจที่จะได้รู้จักพวกเขา