This book is about a woman named Kinsey Millhone. She’s a licensed pri การแปล - This book is about a woman named Kinsey Millhone. She’s a licensed pri ไทย วิธีการพูด

This book is about a woman named Ki

This book is about a woman named Kinsey Millhone. She’s a licensed private investigator. She’s twice divorced and lives in Santa Teresa, California. Her landlord is Henry Pitts. Henry is a retired baker. His Brother William is going to marry her friend Rosie on Thanksgiving Day.

It was Thursday a week before thanksgiving; Henry came to Kinsey to tell her that one of their neighbors had died of a hearth attack 4 to 5 months ago. His name was Mr. Lee, but they used to call him Johnny. Johnny lived with his grandson Bucky and his wife Babe.


Henry told Kinsey that he ran into Bucky a while ago and that he told him that he had a problem. The problem was that Johnny didn’t want a funeral, but he wanted to be cremated, which was done right away. But then it occurred to him that Johnny was entitled to a military burial. Henry said that he guessed that Johnny was a fighter pilot during world war two, part of the American Volunteer Group under Claire Chennault.
Bucky thought I’d be nicer: white marble with his name engraved, and that kind of thing.
His father Chester thought that it sounded pretty good. So Bucky went out to the local Veterans Administration Office and filled out a claim form. He didn’t have all the information but he did what he could. He got the claim back after 3 months. It was marked: ‘‘cannot identify’’. Bucky called the VA, the guy send him another form to complete. The form was a request for military records. The request came back after only 3 weeks with the same rubber stamp. Bucky told Chester what happened. Chester called the Randolph Air Force Base in Texas, which is where the Air force keeps personnel files. They said that they had no record of Johnny Lee, or if they did they wouldn’t talk. They wanted to see Johnny get what he deserved. Kinsey offered to help. Henry left, he went to pickup family members who came for the wedding. He invited Kinsey for dinner. Kinsey went to Bucky’s house after Henry left. Bucky opened the door and invited her in. He gave her a pile of papers and also told her that they couldn’t afford to pay for her services. There was a death certificate, the mortuary release, his birth certificate, Social Security card, and copies of the two Veterans Administration forms. The first form was the application for burial benefits, the second a request for military records. On the latter the branch of service had been filled out, but the service number, grade, rank, and the dates the old man had served were all missing. No wonder the VA would have trouble verifying the claim. Kinsey asked Bucky if Johnny was receiving military pension. Bucky didn’t know and told her that he lived on Social Security checks and that he and Babe paid the rent. Johnny owned the property free and clear, so he used the money for food, utilities, property taxes and stuff like that. Kinsey asked him if the local VA clinic had a file number for him somewhere. Bucky said that he already went there. Then they went to Johnny’s apartment. Babe called Bucky and told him that they had to leave. Kinsey stayed to search the apartment and the boxes that were on the floor. She found nothing helpful. She heard footsteps. It was Ray Rawson; he was an old friend of Johnny’s. He was looking for Bucky. Ray wanted to rent the place. He said that Bucky was dragging his feet on the rental agreement. Ray wasn’t in the Air Force with Johnny. They met on the job. They both worked shipyards in the old days. It was just after World War two started. They searched some more and left. When Kinsey came home she saw that she had a message on her answering machine, it was form her cousin Tasha. She called Tasha; she asked if Kinsey wanted to spend thanksgiving with her and her family.

Kinsey told her that she was tied up and couldn’t come. They hung up after they had an argument. Kinsey went to the store to buy some groceries. The phone rang when she came back it was Bucky. He told her to come over because someone had broken into Johnny’s apartment. Kinsey went to the apartment. The place was a mess. Chester was very mad because he thought that Kinsey had done it. Kinsey thought that ray could have done it. Chester called the police and told Bucky and Babe to clean up afterwards. Chester and Kinsey went into the house and talked. Chester told her that Johnny was hiding from the police and that he was working for military intelligence. So that’s why his files were sealed. Kinsey went to Henry’s house for dinner that night. Chester called Kinsey the next morning and asked her if she could come over because Bucky had found something while he was cleaning the apartment. Kinsey went to the apartment; Bucky had found a hidden safe. Chester called a locksmith, he opened the safe, and it was empty. They also found a skeleton key. Kinsey went back to the apartment the next day no one was home. She started to read a World War two book that she found in a box. Bucky had told her that Johnny came back from serving on 17 August in 1944. But the book said that the Central Air Craft Manufacturing Company recruited the pilots between April and July 1941. Bucky had also told her that Johnny didn’t like to talk about the war. Kinsey thought that Johnny only acquired the books so he could bullshit about the subject. Kinsey went to a cheap hotel were Ray was staying. Ray didn’t want to tell her anything. Kinsey went to Henry’s house after that. His sister Nell was home, she was in the kitchen. Kinsey wanted to ask her if she wanted to go to the movies with her. But then she lost interest. Nell ran out of milk so Kinsey went to buy some for her at the store. She drove past Bucky’s house, she saw a man moving out of their driveway with a hefty duffel bag in his right hand. He was walking with his head down and his shoulders hunched. It wasn’t Bucky, Chester or Ray. The man stepped into a car and drove off. Kinsey followed him. The car parked into the parking lot of a motel. The man went inside. Kinsey waited for a bout 15 minutes. She saw some movement in the apartment when she was about to leave. A woman came out with a suitcase and the duffel bag. They left. Kinsey followed them to the airport. The woman looked like she was about 6 to 7 months pregnant. Kinsey decided to call Bucky to tell him what was going on. Chester picked up the phone and told Kinsey that she should come over immediately. They found Ray crawling down the driveway. His face was bloody, hands swollen up he looked horrible. Somebody busted in again. Kinsey told Chester what she saw and that she found out that the man and the woman were heading to Palm Beach with a stop in Dallas. Kinsey bought a ticket. When she was at the gate she saw that the man gave her the bag and that he walked away. Kinsey decided to follow the woman. Because she had to know what the duffel bag contained. Kinsey sat behind the woman in the airplane. The woman went to the lavatory. Kinsey decided to search for identification. She put the woman’s boarding pass in her pocket. Her name was Laura Huckaby her destination Palm Beach. The plane landed in Dallas. The steward person came on the intercom with the gate numbers for various connecting flights. She also advised the passengers that the plane would be on the ground before the continuation flight 508 to Palm Beach. If the passengers intended to deplane they’d need to have their boarding passes with them for re boarding purposes. Kinsey followed Laura into a bus. The driver started to name the names he had on a list. When he said Hudson, Laura Huckaby raised her hand. They drove to a hotel. Laura checked in and went to her room. Kinsey lied to the clerk and told her that she was Laura’s sister and that she wanted to stay on the same floor as she did. There was no more room on the 12th floor. But there was a room empty on the 8th floor. Kinsey asked what room Laura was staying in. The clerk told her that she wasn’t allowed to give room numbers. Kinsey went to her room and fell asleep. Kinsey called Henry the next morning. Henry told her that the police questioned Ray but that he didn’t talk. Kinsey went to the lobby after the phone call. She got Laura’s number and called her. Laura picked up the phone, she sounded anxious. She said Farley? Maybe Farley was the guy she’d left back at the airport back in Santa Teresa. Kinsey lied that she was Sara Fullerton. Jillian Brace’s assistant in Sales and Marketing. And that she was doing a survey of certain selected guests. Kinsey got all the information she needed. Her room number was 1236. Kinsey walked into a room that said employees only. She stole a maid’s uniform. She put it on and went to Laura’s room. Kinsey went into the utility room on the 12th floor and grabbed a dust rag and a vacuum cleaner. She began to vacuum her way towards Laura’s room. Kinsey knocked on her door and said ‘’housekeeping’’. Kinsey went into the room. She made up her bed and cleaned the toilet and stole her room key. She found the duffel bag in a closet. Kinsey left and got a tip. When she came back to her room she saw a red light flashing on her telephone. She called the operator. The operator told her that a Mr. Pitts had called her and asked for her to call him back. She called Henry. He told her that Ray showed up at Chester’s and that Bucky told him what was happening. He told her that she was in danger because she had taken the key that they found in Johnny’s safe. And that Charlie had told him about her current whereabouts. Kinsey hid the key into the shoulder pad of her blazer. Ray called her the next morning and told her that’s he was in the coffee shop and asked her if she wanted to meet him there in 15 minutes. Kinsey went to the coffee shop; she saw Ray and sat with him at a table. Ray looked very bad. Ray told her that Johnny had never been in service but that he had been in jail, just as she had suspected. They both never went to the army. They were bored and they started bur
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
หนังสือเล่มนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับผู้หญิงชื่อ Kinsey Millhone เธอเป็นนักสืบส่วนตัวที่ได้รับใบอนุญาต เธอได้หย่าแล้วสองครั้ง และชีวิตในซานตาเทเรซา แคลิฟอร์เนีย เจ้าของเธอเป็น Pitts เฮนรี เฮนรีเบเกอร์ต้องออกตามวาระได้ William พี่ชายของเขากำลังจะแต่งงานกับเพื่อน Rosie ในวันขอบคุณพระเจ้ามันเป็นวันพฤหัสบดีสัปดาห์ก่อนขอบคุณ เฮนรี่มา Kinsey จะบอกเธอว่า บ้านของพวกเขาอย่างใดอย่างหนึ่งเสียชีวิตโจมตีพื้นเตา 4-5 เดือนที่ผ่านมา ชื่อของเขาถูกนาย Lee แต่พวกเขาใช้เรียกจอห์นนี่ จอห์นอาศัยอยู่กับหลานเหลน Bucky ภรรยา Babe เฮนรี่บอก Kinsey ที่ เขาวิ่งมา Bucky ขณะที่ผ่านมา และที่ เขาบอกว่า เขามีปัญหา ปัญหามีว่า จอห์นนี่ไม่ต้องจันทร์ แต่เขาอยากจะ cremated ที่ทำทันที แต่แล้ว ก็เกิดเขาว่า จอห์นนี่มีสิทธิฝังศพทหาร เฮนรี่กล่าวว่า เขาเดาว่า จอห์นเป็นนักบินรบในช่วงสงครามโลกครั้งสอง ส่วนหนึ่งของ กลุ่มอาสาสมัครที่อเมริกันภายใต้แคลร์ Chennault Bucky คิดว่า ฉันจะไป: หินอ่อนสีขาวแกะสลักชื่อของเขา และชนิดของสิ่งที่ เชสเตอร์พ่อของเขาคิดว่า มันแต่เพียงแห่งสวยดี Bucky ไปสำนักงานจัดการทหารผ่านศึกภายใน และกรอกแบบฟอร์มเคลม ไม่ได้มีข้อมูลทั้งหมด แต่เขาไม่สามารถของเขา เขาได้เรียกร้องกลับมาหลังจาก 3 เดือน ถูกทำเครื่องหมาย: ''ไม่ระบุ '' ได้ Bucky เรียกว่า VA คนส่งเขาฟอร์มอื่นให้เสร็จสมบูรณ์ แบบฟอร์มคำร้องขอระเบียนทหารได้ คำกลับมาหลังจาก 3 สัปดาห์กับตราเดียวกัน Bucky บอกเชสเตอร์เกิดอะไรขึ้น เชสเตอร์เรียกว่าฐานทัพอากาศแรนโดล์ฟในเท็กซัส ซึ่งเป็นที่กองทัพอากาศรักษาบุคลากรแฟ้ม พวกเขากล่าวว่า พวกเขาไม่มีบันทึกของจอห์นนี่ลี หรือถ้าพวกเขา จะไม่คุย พวกเขาอยากเห็นจอห์นได้รับสิ่งที่เขาสมควรได้รับ Kinsey เสนอเพื่อช่วย เฮนรี่ซ้าย เขาไปรับครอบครัวที่มาในงานแต่งงาน เขาเชิญ Kinsey สำหรับอาหารค่ำ Kinsey ไปบ้านของ Bucky หลังจากเฮนรี่ซ้าย Bucky เปิดประตู และเชิญเธอใน เขาให้เธอกองกระดาษ และยัง บอกเธอว่า พวกเขาไม่สามารถจ่ายชำระค่าบริการของเธอ มีใบมรณบัตร ปล่อย mortuary พระสูติบัตร บัตรประกันสังคม และสำเนาของแบบฟอร์มการดูแลทหารผ่านศึกสอง แบบแรกเป็นโปรแกรมประยุกต์สำหรับสวัสดิการงานศพ สองคำขอสำหรับระเบียนทหาร บนหลัง สาขาของบริการมีการกรอกข้อมูล แต่บริการจำนวน ระดับ ลำดับ และวันที่มีบริการคนได้หายไปทั้งหมด เสน่ห์ VA จะมีปัญหาในการตรวจสอบสิทธิ์ Kinsey ถาม Bucky ถ้า จอห์นได้รับเงินบำนาญทหาร Bucky ไม่ทราบ และบอกเธอว่า เขาอาศัยอยู่ในสังคมปลอดภัย และว่า Babe และชำระเงินค่าเช่าบ้าน จอห์นนี่เป็นคุณสมบัติฟรี และ ชัดเจน ดังนั้นเขาใช้เงินสำหรับอาหาร อรรถประโยชน์ ภาษีทรัพย์สิน และสิ่งที่ต้องการ Kinsey ถามเขาถ้า คลินิก VA เครื่องมีหมายเลขของไฟล์เขาอยู่ Bucky กล่าวว่า เขาแล้วก็มี แล้วพวกเขาไปอพาร์ทเมนท์ของจอห์นนี่ Babe เรียก Bucky และบอกว่า พวกเขาไป Kinsey อยู่หาอพาร์ทเมนท์ในกล่องที่อยู่บนพื้น เธอพบว่าไม่มีอะไรดี เธอได้ยินอย่าง คำสอนศาสนา Ray เขาเป็นเพื่อนเก่าของจอห์นนี่ เขาถูกหา Bucky เรย์ต้องการเช่าสถานที่ เขากล่าวว่า Bucky ได้ลากเท้าในข้อตกลงเช่า เรย์ไม่ได้ในกองทัพอากาศกับจอห์นนี่ พวกเขาได้พบในงาน พวกเขาทั้งสองทำงาน shipyards ในวันเก่า หลังจากสงครามโลกครั้งสองเริ่มได้ พวกเขาค้นหาบางขึ้น และซ้าย เมื่อ Kinsey มาบ้านเธอเห็นว่า เธอมีข้อความเครื่องตอบรับของเธอ มันเป็นฟอร์มของลูกพี่ลูกน้องทาช่า เธอเรียกว่าทาช่า เธอถาม Kinsey ต้องใช้ขอบคุณเธอและครอบครัวของเธอKinsey told her that she was tied up and couldn’t come. They hung up after they had an argument. Kinsey went to the store to buy some groceries. The phone rang when she came back it was Bucky. He told her to come over because someone had broken into Johnny’s apartment. Kinsey went to the apartment. The place was a mess. Chester was very mad because he thought that Kinsey had done it. Kinsey thought that ray could have done it. Chester called the police and told Bucky and Babe to clean up afterwards. Chester and Kinsey went into the house and talked. Chester told her that Johnny was hiding from the police and that he was working for military intelligence. So that’s why his files were sealed. Kinsey went to Henry’s house for dinner that night. Chester called Kinsey the next morning and asked her if she could come over because Bucky had found something while he was cleaning the apartment. Kinsey went to the apartment; Bucky had found a hidden safe. Chester called a locksmith, he opened the safe, and it was empty. They also found a skeleton key. Kinsey went back to the apartment the next day no one was home. She started to read a World War two book that she found in a box. Bucky had told her that Johnny came back from serving on 17 August in 1944. But the book said that the Central Air Craft Manufacturing Company recruited the pilots between April and July 1941. Bucky had also told her that Johnny didn’t like to talk about the war. Kinsey thought that Johnny only acquired the books so he could bullshit about the subject. Kinsey went to a cheap hotel were Ray was staying. Ray didn’t want to tell her anything. Kinsey went to Henry’s house after that. His sister Nell was home, she was in the kitchen. Kinsey wanted to ask her if she wanted to go to the movies with her. But then she lost interest. Nell ran out of milk so Kinsey went to buy some for her at the store. She drove past Bucky’s house, she saw a man moving out of their driveway with a hefty duffel bag in his right hand. He was walking with his head down and his shoulders hunched. It wasn’t Bucky, Chester or Ray. The man stepped into a car and drove off. Kinsey followed him. The car parked into the parking lot of a motel. The man went inside. Kinsey waited for a bout 15 minutes. She saw some movement in the apartment when she was about to leave. A woman came out with a suitcase and the duffel bag. They left. Kinsey followed them to the airport. The woman looked like she was about 6 to 7 months pregnant. Kinsey decided to call Bucky to tell him what was going on. Chester picked up the phone and told Kinsey that she should come over immediately. They found Ray crawling down the driveway. His face was bloody, hands swollen up he looked horrible. Somebody busted in again. Kinsey told Chester what she saw and that she found out that the man and the woman were heading to Palm Beach with a stop in Dallas. Kinsey bought a ticket. When she was at the gate she saw that the man gave her the bag and that he walked away. Kinsey decided to follow the woman. Because she had to know what the duffel bag contained. Kinsey sat behind the woman in the airplane. The woman went to the lavatory. Kinsey decided to search for identification. She put the woman’s boarding pass in her pocket. Her name was Laura Huckaby her destination Palm Beach. The plane landed in Dallas. The steward person came on the intercom with the gate numbers for various connecting flights. She also advised the passengers that the plane would be on the ground before the continuation flight 508 to Palm Beach. If the passengers intended to deplane they’d need to have their boarding passes with them for re boarding purposes. Kinsey followed Laura into a bus. The driver started to name the names he had on a list. When he said Hudson, Laura Huckaby raised her hand. They drove to a hotel. Laura checked in and went to her room. Kinsey lied to the clerk and told her that she was Laura’s sister and that she wanted to stay on the same floor as she did. There was no more room on the 12th floor. But there was a room empty on the 8th floor. Kinsey asked what room Laura was staying in. The clerk told her that she wasn’t allowed to give room numbers. Kinsey went to her room and fell asleep. Kinsey called Henry the next morning. Henry told her that the police questioned Ray but that he didn’t talk. Kinsey went to the lobby after the phone call. She got Laura’s number and called her. Laura picked up the phone, she sounded anxious. She said Farley? Maybe Farley was the guy she’d left back at the airport back in Santa Teresa. Kinsey lied that she was Sara Fullerton. Jillian Brace’s assistant in Sales and Marketing. And that she was doing a survey of certain selected guests. Kinsey got all the information she needed. Her room number was 1236. Kinsey walked into a room that said employees only. She stole a maid’s uniform. She put it on and went to Laura’s room. Kinsey went into the utility room on the 12th floor and grabbed a dust rag and a vacuum cleaner. She began to vacuum her way towards Laura’s room. Kinsey knocked on her door and said ‘’housekeeping’’. Kinsey went into the room. She made up her bed and cleaned the toilet and stole her room key. She found the duffel bag in a closet. Kinsey left and got a tip. When she came back to her room she saw a red light flashing on her telephone. She called the operator. The operator told her that a Mr. Pitts had called her and asked for her to call him back. She called Henry. He told her that Ray showed up at Chester’s and that Bucky told him what was happening. He told her that she was in danger because she had taken the key that they found in Johnny’s safe. And that Charlie had told him about her current whereabouts. Kinsey hid the key into the shoulder pad of her blazer. Ray called her the next morning and told her that’s he was in the coffee shop and asked her if she wanted to meet him there in 15 minutes. Kinsey went to the coffee shop; she saw Ray and sat with him at a table. Ray looked very bad. Ray told her that Johnny had never been in service but that he had been in jail, just as she had suspected. They both never went to the army. They were bored and they started bur
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!
หนังสือเล่มนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับผู้หญิงคนหนึ่งชื่อ Millhone ซีส์ เธอเป็นผู้ตรวจสอบใบอนุญาตส่วนตัว เธอหย่าสองครั้งและอาศัยอยู่ในซานตาเทเรซา, แคลิฟอร์เนีย เจ้าของบ้านของเธอคือเฮนรี่พิตส์ เฮนรี่ขนมปังเกษียณ บราเดอร์วิลเลียมของเขากำลังจะแต่งงานกับเพื่อนของเธอโรซี่ในวันขอบคุณพระเจ้า. มันเป็นพฤหัสบดีสัปดาห์ก่อนวันขอบคุณพระเจ้า; เฮนรี่มาถึงซีส์ที่จะบอกเธอว่าหนึ่งในเพื่อนบ้านของพวกเขาเสียชีวิตจากการโจมตีเตา 4-5 เดือนที่ผ่านมา ชื่อของเขาคือนายลี แต่พวกเขาใช้ในการเรียกเขาว่าจอห์นนี่ จอห์นนี่อาศัยอยู่กับหลานชายของเขาบัคกี้และภรรยาของเขาไร้เดียงสา. เฮนรีบอกซีส์เขาว่าบัคกี้วิ่งเข้าไปในขณะที่ผ่านมาและการที่เขาบอกว่าเขามีปัญหา ปัญหาก็คือจอห์นนี่ไม่ได้ต้องการงานศพ แต่เขาอยากจะเผาซึ่งได้ทำทันที แต่แล้วมันเกิดขึ้นกับเขาว่าจอห์นนี่ก็มีสิทธิที่จะฝังศพทหาร เฮนรี่กล่าวว่าเขาคาดเดาว่าจอห์นนี่เป็นนักบินรบในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มอาสาสมัครอเมริกันภายใต้แคลร์ Chennault. บัคกี้คิดว่าฉันต้องการจะดีกว่า. หินอ่อนสีขาวที่มีชื่อของเขาสลักและชนิดของสิ่งที่พ่อของเขาเชสเตอร์ คิดว่ามันฟังดูดีงาม ดังนั้นบัคกี้ออกไปสำนักงานท้องถิ่นทหารผ่านศึกบริหารและกรอกแบบฟอร์มการเรียกร้อง เขาไม่ได้มีข้อมูลทั้งหมด แต่เขาทำในสิ่งที่เขาสามารถทำได้ เขาได้เรียกร้องกลับมาหลังจาก 3 เดือน มันถูกทำเครื่องหมาย: '' ไม่สามารถระบุ '' บัคกี้เรียกว่า VA, คนส่งเขาอีกรูปแบบหนึ่งที่จะเสร็จสมบูรณ์ แบบฟอร์มคำขอสำหรับบันทึกทหาร คำขอกลับมาหลังจากนั้นเพียง 3 สัปดาห์ด้วยตรายางเดียวกัน บัคกี้บอกว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเชสเตอร์ เชสเตอร์ที่เรียกว่า Randolph ฐานทัพอากาศในเท็กซัสซึ่งเป็นที่ที่กองทัพอากาศเก็บไฟล์บุคลากร พวกเขากล่าวว่าพวกเขามีบันทึกของจอห์นนี่ลีไม่มีหรือถ้าพวกเขาไม่ว่าพวกเขาจะไม่พูด พวกเขาต้องการที่จะเห็นจอห์นนี่ได้รับสิ่งที่เขาสมควรได้รับ ซีส์นำเสนอเพื่อช่วย เฮนรี่ทิ้งเขาไปให้สมาชิกในครอบครัวรถกระบะที่มาสำหรับงานแต่งงาน เขาได้รับเชิญซีส์สำหรับอาหารค่ำ ซีส์ไปที่บ้านของบัคกี้หลังจากที่เฮนรี่ที่เหลือ บัคกี้เปิดประตูและเชิญเธอใน. เขาให้เธอกองเอกสารและยังบอกเธอว่าพวกเขาไม่สามารถที่จะจ่ายสำหรับการให้บริการของเธอ มีหนังสือรับรองการตายเป็นศพปล่อยสูติบัตรของเขาบัตรประกันสังคมและสำเนาของทั้งสองรูปแบบการบริหารทหารผ่านศึก รูปแบบแรกคือการประยุกต์ใช้เพื่อประโยชน์ที่ฝังศพที่สองขอระเบียนทหาร บนหลังสาขาที่ให้บริการที่ได้รับการกรอก แต่จำนวนการบริการชั้นยศและวันที่ชายชราได้ทำหน้าที่ทุกคนที่หายไป ไม่น่าแปลกใจ VA จะมีปัญหาในการยืนยันการเรียกร้อง ซีส์บัคกี้ถามถ้าจอห์นนี่ได้รับเงินบำนาญทหาร บัคกี้ไม่ทราบและบอกเธอว่าเขาอาศัยอยู่ในการตรวจสอบประกันสังคมและบอกว่าเขาและ Babe จ่ายค่าเช่า จอห์นนี่ที่เป็นเจ้าของสถานที่ให้บริการฟรีและชัดเจนเพื่อให้เขาใช้เงินสำหรับอาหารสาธารณูปโภคภาษีทรัพย์สินและสิ่งที่ชอบ ซีส์ถามเขาว่าคลินิก VA ท้องถิ่นมีจำนวนไฟล์สำหรับเขาอยู่ที่ไหนสักแห่ง บัคกี้บอกว่าเขาไปที่นั่นแล้ว แล้วพวกเขาก็เดินไปที่อพาร์ทเม้นจอห์นนี่ Babe เรียกว่าบัคกี้และบอกเขาว่าพวกเขาต้องออกจาก ซีส์อยู่ในการค้นหาพาร์ทเมนท์และกล่องที่อยู่บนพื้น เธอพบว่าไม่มีอะไรที่เป็นประโยชน์ เธอได้ยินเสียงฝีเท้า มันเป็นเรย์รอว์; เขาเป็นเพื่อนเก่าของจอห์นนี่ เขากำลังมองหาบัคกี้ เรย์ต้องการที่จะเช่าสถานที่ เขาบอกว่าบัคกี้ได้รับการลากเท้าของเขาในสัญญาเช่า เรย์ไม่ได้อยู่ในกองทัพอากาศกับจอห์นนี่ พวกเขาพบกันในงาน พวกเขาทั้งสองทำงานอู่ต่อเรือในวันเก่า มันเป็นเพียงหลังสงครามโลกครั้งที่สองเริ่มต้น พวกเขาค้นหาบางมากขึ้นและซ้าย เมื่อซีส์กลับมาถึงบ้านเธอเห็นว่าเธอมีข้อความบนเครื่องตอบรับของเธอมันเป็นรูปแบบญาติ Tasha เธอ เธอเรียก Tasha; เธอถามว่าซีส์ต้องการที่จะใช้จ่ายวันขอบคุณพระเจ้ากับเธอและครอบครัวของเธอ. ซีส์บอกเธอว่าเธอถูกผูกขึ้นและไม่สามารถมา พวกเขาแขวนขึ้นหลังจากที่พวกเขาได้โต้แย้ง ซีส์เดินไปที่ร้านที่จะซื้อร้านขายของชำบาง โทรศัพท์ดังเมื่อเธอกลับมามันเป็นบัคกี้ เขาบอกให้เธอมาเพราะใครบางคนได้บุกเข้าไปในอพาร์ทเม้นจอห์นนี่ ซีส์ไปอพาร์ทเม้น สถานที่เป็นระเบียบ เชสเตอร์บ้ามากเพราะเขาคิดว่าซีส์ได้ทำมัน ซีส์คิดว่าเรย์จะได้ทำมัน เชสเตอร์เรียกตำรวจและบอกว่าบัคกี้และไร้เดียงสาในการทำความสะอาดขึ้นหลังจากนั้น เชสเตอร์และซีส์เดินเข้าไปในบ้านและพูดคุยกัน เชสเตอร์บอกเธอว่าจอห์นนี่ได้รับการซ่อนตัวจากตำรวจและบอกว่าเขากำลังทำงานให้กับหน่วยข่าวกรองทางทหาร ดังนั้นที่ว่าทำไมไฟล์ของเขาถูกปิดผนึก ซีส์เดินไปที่บ้านของเฮนรี่สำหรับอาหารค่ำในคืนนั้น เชสเตอร์ที่เรียกว่าซีส์เช้าวันรุ่งขึ้นและถามเธอว่าเธอจะได้มาเพราะบัคกี้ได้พบบางสิ่งบางอย่างในขณะที่เขาได้รับการทำความสะอาดอพาร์ทเม้น ซีส์ไปพาร์ทเมนท์; บัคกี้ได้พบความปลอดภัยที่ซ่อนอยู่ เชสเตอร์ที่เรียกว่าช่างทำกุญแจเขาเปิดที่ปลอดภัยและมันก็เป็นที่ว่างเปล่า นอกจากนี้ยังพบโครงกระดูกที่สำคัญ ซีส์เดินกลับไปที่อพาร์ทเม้นในวันถัดไปไม่มีใครอยู่ที่บ้าน เธอเริ่มที่จะอ่านสงครามโลกครั้งที่สองหนังสือที่เธอพบในกล่อง บัคกี้ได้บอกเธอว่าจอห์นนี่กลับมาจากการให้บริการเมื่อวันที่ 17 เดือนสิงหาคมในปี 1944 แต่หนังสือเล่มนี้กล่าวว่า บริษัท Air Craft กลางการผลิตได้รับคัดเลือกนักบินระหว่างเดือนเมษายนและกรกฎาคม 1941 บัคกี้ก็บอกเธอว่าจอห์นนี่ไม่ชอบที่จะพูดคุยเกี่ยวกับ สงคราม ซีส์คิดว่าจอห์นนี่เท่านั้นที่ได้รับหนังสือเพื่อที่เขาจะพล่ามเกี่ยวกับเรื่อง ซีส์ไปโรงแรมราคาถูกถูกเรย์พักอยู่ เรย์ก็ไม่อยากจะบอกอะไรเธอ ซีส์เดินไปที่บ้านของเฮนรี่หลังจากนั้น น้องสาวของเนลล์ของเขาเป็นบ้านที่เธออยู่ในห้องครัว ซีส์อยากจะถามเธอว่าเธออยากจะไปดูหนังกับเธอ แต่แล้วเธอสูญเสียความสนใจ เนลล์วิ่งออกมาจากนมเพื่อให้ซีส์ไปซื้อบางอย่างสำหรับการที่ร้านของเธอ เธอขับรถผ่านบ้านบัคกี้เธอเห็นชายคนย้ายออกจากบ้านของพวกเขาด้วยถุงหนักในมือข้างขวาของเขา เขาเป็นคนที่เดินไปกับศีรษะของเขาลงและไหล่ของเขาทำให้โค้ง มันไม่ได้เป็นบัคกี้, เชสเตอร์หรือเรย์ คนที่ก้าวเข้ามาในรถและขับรถออกไป ซีส์ตามเขา รถจอดอยู่เป็นจำนวนมากที่จอดรถของโรงแรมม่านรูด คนเข้าไปข้างใน ซีส์รอคอยการแข่งขัน 15 นาที เธอเห็นการเคลื่อนไหวในอพาร์ทเม้นบางอย่างเมื่อเธอกำลังจะออกจาก ผู้หญิงคนหนึ่งออกมาพร้อมกับกระเป๋าและถุง พวกเขาออก ซีส์ตามพวกเขาไปยังสนามบิน ผู้หญิงดูเหมือนเธอกำลัง 6-7 เดือนที่ตั้งครรภ์ ซีส์ตัดสินใจที่จะเรียกบัคกี้ที่จะบอกเขาว่าเกิดอะไรขึ้น เชสเตอร์หยิบโทรศัพท์ขึ้นและบอกซีส์ว่าเธอควรจะมาทันที พวกเขาพบว่าเรย์คลานลงทางรถวิ่ง ใบหน้าของเขาเป็นเลือด, มือบวมขึ้นเขาดูน่ากลัว ใครบางคนถูกจับอีกครั้ง ซีส์บอกเชสเตอร์สิ่งที่เธอเห็นและบอกว่าเธอพบว่าชายและหญิงกำลังมุ่งหน้าไปยังหาดปาล์มที่มีการหยุดในดัลลัส ซีส์ซื้อตั๋ว เมื่อเธออยู่ที่ประตูเธอเห็นว่าผู้ชายคนนั้นให้เธอถุงและบอกว่าเขาเดินออกไป ซีส์ตัดสินใจที่จะทำตามผู้หญิง เพราะเธอต้องรู้ว่าสิ่งที่ถุงที่มีอยู่ ซีส์นั่งอยู่หลังผู้หญิงคนหนึ่งในเครื่องบิน ผู้หญิงคนหนึ่งเดินไปที่ห้องน้ำ ซีส์ตัดสินใจที่จะค้นหาเพื่อระบุตัวตน เธอใส่บัตรผ่านขึ้นเครื่องของผู้หญิงในกระเป๋าของเธอ ชื่อของเธอคือลอร่าฮักกาเบย์ปลายทางที่เธอปาล์มบีช เครื่องบินลงจอดในดัลลัส บุคคลสจ๊วตมาในอินเตอร์คอมที่มีตัวเลขประตูสำหรับเที่ยวบินเชื่อมต่อต่างๆ นอกจากนี้เธอยังได้รับคำแนะนำผู้โดยสารที่เครื่องบินจะอยู่บนพื้นดินก่อนที่เที่ยวบินต่อเนื่อง 508 เพื่อปาล์มบีช หากผู้โดยสารมีเจตนาที่จะดำเนินการดังกล่าวพวกเขาจะต้องมีการขึ้นเครื่องของพวกเขาผ่านไปกับพวกเขาอีกครั้งวัตถุประสงค์กินนอน ตามซีส์ลอร่าเป็นรถบัส คนขับเริ่มต้นที่จะตั้งชื่อชื่อที่เขามีอยู่ในรายชื่อ เมื่อเขากล่าวว่าฮัดสัน, ลอร่าฮักกาเบย์ยกมือของเธอ พวกเขาขับรถไปที่โรงแรม ลอร่าในการตรวจสอบและเดินไปที่ห้องของเธอ ซีส์โกหกเสมียนและบอกเธอว่าเธอเป็นน้องสาวของลอร่าและว่าเธอต้องการที่จะอยู่ในชั้นเดียวกับที่เธอทำ ไม่มีห้องพักมากขึ้นบนชั้นที่ 12 เป็น แต่มีห้องพักว่างบนชั้น 8 ซีส์ถามว่าสิ่งที่ลอร่าห้องพักอยู่ใน. พนักงานบอกเธอว่าเธอไม่ได้รับอนุญาตที่จะให้หมายเลขห้องพัก ซีส์เดินไปที่ห้องของเธอและผล็อยหลับไป ซีส์เฮนรี่ที่เรียกว่าเช้าวันรุ่งขึ้น เฮนรี่บอกเธอว่าตำรวจสอบสวนเรย์ แต่ที่เขาไม่ได้พูดคุย ซีส์ไปล็อบบี้หลังจากที่สายโทรศัพท์ เธอได้จำนวนของลอร่าและเรียกเธอว่า ลอร่าหยิบโทรศัพท์ขึ้นเธอฟังกังวล เธอบอกว่าฟาร์ลี่ย์? บางทีลี่ย์เป็นผู้ชายที่เธอทิ้งกลับมาที่สนามบินกลับมาอยู่ใน Santa Teresa ซีส์โกหกว่าเธอเป็นซาร่าฟูลเลอร์ ผู้ช่วยจิลรั้งในการขายและการตลาด และบอกว่าเธอกำลังทำสำรวจความคิดเห็นของผู้เข้าพักที่เลือกบางอย่าง ซีส์ได้รับข้อมูลทั้งหมดที่เธอต้องการ จำนวนห้องพักของเธอคือ 1236. ซีส์เดินเข้าไปในห้องที่กล่าวว่าพนักงานเท่านั้น เธอขโมยแม่บ้านเครื่องแบบ เธอวางไว้บนและเดินไปที่ห้องพักของลอร่า ซีส์เดินเข้าไปในห้องยูทิลิตี้บนชั้น 12 และคว้าเศษฝุ่นและเครื่องดูดฝุ่น เธอเริ่มที่จะสูญญากาศทางของเธอที่มีต่อห้องลอร่า ซีส์เคาะประตูเธอและกล่าวว่า '' การดูแลห้อง '' ซีส์เดินเข้าไปในห้อง เธอขึ้นเตียงของเธอและทำความสะอาดห้องน้ำและขโมยกุญแจห้องของเธอ เธอพบว่าถุงในตู้เสื้อผ้า ซีส์ซ้ายและมีเคล็ดลับ เมื่อเธอกลับมาที่ห้องของเธอที่เธอเห็นแสงสีแดงกระพริบบนโทรศัพท์ของเธอ เธอเรียกผู้ประกอบการ ผู้ประกอบการบอกเธอว่านายพิตส์ได้เรียกเธอและขอให้เธอเรียกเขากลับมา เธอเรียกว่าเฮนรี่ เขาบอกเธอว่าเรย์ปรากฏตัวขึ้นที่เชสเตอร์และบัคกี้บอกเขาว่าสิ่งที่เกิดขึ้น เขาบอกเธอว่าเธอตกอยู่ในอันตรายเพราะเธอได้รับที่สำคัญที่เขาพบในจอห์นนี่ปลอดภัย และที่ชาร์ลีเคยบอกเขาเกี่ยวกับสถานที่ปัจจุบันของเธอ ซีส์ซ่อนตัวสำคัญลงในแป้นไหล่ของเสื้อของเธอ เรย์เรียกเธอว่าเช้าวันรุ่งขึ้นและบอกเธอว่าเป็นที่เขาอยู่ในร้านกาแฟและถามเธอว่าเธออยากเจอเขาที่นั่นในเวลา 15 นาที ซีส์ไปที่ร้านกาแฟ; เธอเห็นเรย์และนั่งอยู่กับเขาที่โต๊ะ เรย์มองที่เลวร้ายมาก เรย์บอกเธอว่าจอห์นนี่ไม่เคยได้รับในการให้บริการ แต่ที่เขาได้รับในคุกเช่นเดียวกับที่เธอเคยสงสัยว่า พวกเขาทั้งสองไม่เคยไปกองทัพ พวกเขาเบื่อและพวกเขาเริ่มต้นหนาม








การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
หนังสือเล่มนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับผู้หญิงที่ชื่อคินซีย์ millhone . เธอมีใบอนุญาตนักสืบเอกชน เธอหย่ามาสองครั้งแล้ว และอยู่ใน ซานตา เทเรซา แคลิฟอร์เนีย เจ้าของบ้านเธอเฮนรี่พิตส์ . เฮนรี่เป็นคนทำขนมปังที่เกษียณแล้ว พี่ชายของเขา วิลเลี่ยม กำลังจะแต่งงานกับเพื่อนของเธอที่โรซี่ในวันขอบคุณพระเจ้า .

มันคือวันพฤหัสบดีสัปดาห์ก่อนวันขอบคุณพระเจ้า ;เฮนรี่มา คินซีย์ เพื่อบอกเธอว่า หนึ่งในเพื่อนบ้านของพวกเขาเสียชีวิตจากการโจมตีของครอบครัว 4 - 5 เดือนที่ผ่านมา ชื่อของเขาคือ นาย ลี แต่พวกเขาใช้เรียกเขา จอห์นนี่ จอห์นนี่ อยู่ กับ บักกี้ หลานชายของเขาและภรรยาที่รัก


เฮนรี่บอกคินซีย์ ที่เขาเจอบัคกี้มานานแล้ว และเขาบอกว่าเขามีปัญหา ปัญหาคือ จอห์นนี่ ไม่ได้ต้องการจัดงานศพแต่เขาต้องการที่จะถูกเผา ซึ่งก็เสร็จทันที แต่มันเกิดขึ้นกับเขาที่จอห์นนี่ได้รับการฝังศพทหาร เฮนรี่กล่าวว่า เขาเดาว่าจอห์นนี่เป็นนักบินรบในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง ส่วนหนึ่งของกลุ่มอาสาสมัครอเมริกันภายใต้แคลร์ชนูลท์ .
บักกี้นึกว่าจะเป็นคนดี : หินอ่อนสีขาวที่มีชื่อของเขาสลักอะไรทำนองนั้น
พ่อของเชสเตอร์คิดว่ามันฟังดูค่อนข้างดี ดังนั้น บักกี้เข้าสำนักงานทหารผ่านศึกท้องถิ่น และกรอกแบบฟอร์มการเรียกร้อง . เขาไม่ได้มีข้อมูลทั้งหมด แต่เขาทำในสิ่งที่เขาทำได้ เขาได้เรียกร้องกลับหลัง 3 เดือน มันคือเครื่องหมาย " 'cannot ระบุ ' ' บัคกี้ เรียกวา คนที่ส่งเขาอีกรูปแบบหนึ่งให้เสร็จสมบูรณ์ รูปแบบ คือ การขอประวัติทางทหารขอให้กลับมาหลังจากเพียง 3 สัปดาห์ มีตรายาง เดียวกัน บัคกี้บอกเชสเตอร์ เกิดอะไรขึ้น เชสเตอร์ เรียกว่า แรนดอล์ฟฐานทัพอากาศในเท็กซัส ซึ่งกองทัพอากาศเก็บแฟ้มบุคลากร พวกเขาบอกว่าพวกเขาไม่มีบันทึกของจอห์นนี่ลี หรือถ้าพวกเขาทำพวกเขาจะไม่พูด พวกเขาอยากจะเห็นจอห์นนี่ได้รับสิ่งที่สมควรแล้ว คินซีย์เสนอจะช่วย เฮนรี่แล้วเขาไปกลับครอบครัว สมาชิกทุกคนมาเพื่องานแต่งงาน เขาชวนคินซี่ สำหรับมื้อค่ำ คินซี่ไปบักบ้านหลังจากที่เฮนรี่แล้ว บัคกี้เปิดประตูและเชิญเธอเข้ามา เขาให้เธอกองกระดาษและบอกเธอว่าพวกเขาไม่สามารถที่จะจ่ายสำหรับบริการของเธอ มีหนังสือรับรองการตาย ศพออกสูติบัตรของเขา , บัตรประกันสังคมและชุดของทั้งสองรูปแบบการบริหารทหารผ่านศึก . รูปแบบแรก คือ การใช้เพื่อประโยชน์การฝังศพ ที่สองขอประวัติทางทหาร บนหลังสาขาบริการได้กรอก แต่บริการจำนวน คะแนน อันดับ และวันที่ ชายชราได้เสิร์ฟทั้งหมดหายไป ไม่น่าแปลกใจที่ VA จะมีปัญหาในการเรียกร้องคินซี่ถามบักกี้ถ้าจอห์นนี่ได้รับบำเหน็จบำนาญทหาร บัคกี้ไม่ทราบ และบอกเธอว่าเขาอยู่ในการตรวจสอบการรักษาความปลอดภัยทางสังคมและเขาและ Babe จ่ายค่าเช่า จอห์นนี่ เป็นเจ้าของทรัพย์สินฟรีและชัดเจน เพื่อให้เขาใช้เงินสำหรับค่าอาหาร ค่าสาธารณูปโภค ภาษีทรัพย์สินและสิ่งที่ชอบ คินซี่ถามเขา ถ้าคลินิกและท้องถิ่นมีไฟล์เบอร์เขาที่ไหนสักแห่งบัคกี้บอกว่าเขาไปที่นั่น แล้วพวกเขาก็ไป จอห์นนี่ อพาร์ทเม้นท์ ที่รักโทรหา บัคกี้ และบอกเขาว่าเขาต้องจากไป คินซี่อยู่ค้นหาพาร์ทเมนต์และกล่องที่กองอยู่กับพื้น เธอพบอะไรที่เป็นประโยชน์ เธอได้ยินเสียงฝีเท้า มันคือ เรย์ รอว์สัน เขาเป็นสหายเก่าของจอห์นนี่ เขากำลังหาบักกี้ เรย์ ต้องการเช่าสถานที่เขาบอกว่า บัคกี้ลากเท้าของเขาในสัญญาเช่า เรย์ไม่ได้อยู่ในกองทัพอากาศกับจอห์นนี่ พวกเขาพบกันในงาน พวกเขาทั้งสองทำงานอู่ต่อเรือในวันเก่า มันก็แค่หลังสงครามโลกครั้งที่สองเริ่มขึ้นแล้ว พวกเขาค้นไปอีกและ เมื่อคินซี่กลับบ้าน เธอเห็นว่าเธอมีข้อความในเครื่องตอบรับของเธอ มันเป็นฟอร์มที่ญาติของเธอ ทาชา เธอชื่อทาชา ;เธอถามว่า คินซีย์ต้องการใช้จ่ายวันขอบคุณพระเจ้ากับเธอและครอบครัวของเธอ . . . . .

คินซี่บอกว่าเธอถูกมัด และไม่ได้มา พวกเขาวางสายหลังจากที่พวกเขาเถียงกัน คินซี่ไปร้านที่จะซื้อร้านขายของชำ โทรศัพท์ดังขึ้น เมื่อเธอกลับมา มันเป็น บัคกี้ เขาบอกให้เธอมาเพราะมีคนแบ่งเป็น จอห์นนี่ อพาร์ทเม้นท์ คินซีไปเม้น สถานที่ที่วุ่นวายเชสเตอร์ก็โมโหมาก เพราะเขาคิดว่า คินซีย์ ได้ทำมัน คินซี่คิดว่าเรย์คงทำไปแล้ว เชสเตอร์ เรียกตำรวจมาและบอกบักกี้และ Babe ทำความสะอาดหลังจากนั้น เชสเตอร์ และคินซี่เข้าไปในบ้าน แล้วก็คุย เชสเตอร์บอกเธอว่า จอห์นนี่ หลบซ่อนตัวจากตำรวจ และเขาได้ทำงานให้กับหน่วยข่าวกรอง ทำไมไฟล์ของเขาถูกปิดสนิทคินซี่ไปที่บ้านของเฮนรี่สำหรับมื้อค่ำในคืนนั้น เชสเตอร์ เรียกว่า คินซีย์ในเช้าวันถัดไป และถามเธอว่าถ้าเธอมาเพราะบัคกี้ ได้พบบางอย่าง ขณะที่เขากำลังทำความสะอาดอพาร์ทเม้น คินซีไปเม้น ; บัคกี้หาที่ซ่อนที่ปลอดภัย เชสเตอร์ เรียกช่างทำกุญแจ เขาเปิดเซฟ และมันว่างเปล่า นอกจากนี้ยังพบโครงกระดูกคีย์คินซี่กลับไปที่ห้องชุด วันรุ่งขึ้นไม่มีใครอยู่บ้าน เธอเริ่มอ่านสงครามโลกครั้งที่สอง หนังสือที่เธอพบในกล่อง บัคกี้ ได้บอกเธอว่า จอห์นนี่ กลับมาจากการรับใช้ในวันที่ 17 สิงหาคม ค.ศ. 1944 . แต่หนังสือเล่มนี้กล่าวว่า บริษัทผลิตแอร์คราฟท์คัดเลือกนักบินระหว่างเดือนเมษายนและกรกฎาคม 1941 . บัคกี้ยังบอกเธอว่า จอห์นนี่ ไม่ได้ต้องการที่จะพูดคุยเกี่ยวกับสงคราม
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: