Milk, meat and eggs tend not to be

Milk, meat and eggs tend not to be regarded as an important source of PUFA. They are
disproportionally high in SFA compared with their PUFA content, especially those from
cattle and sheep, since their rumen microbes are responsible for the loss of over 90% of
PUFA intake by livestock. This need not necessarily be the case since the relative proportion
of PUFA in these foods is dictated by livestock management, especially feeding, and this
can be manipulated to boost their content of crucial long-chain n-3 fatty acids and
conjugated linoleic fatty acids. The present paper considers the fatty acid composition in
animal-derived foods and how these can be manipulated to be more conducive for consumers’
health. The importance of recognising the effect of livestock production systems
on fat composition is also highlighted along with the fact that we may have to compromise
between intensive, high levels of production and this particular aspect of food quality.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นม เนื้อสัตว์ และไข่มักไม่ให้ถือเป็นแหล่งสำคัญของ PUFA พวกเขาจะdisproportionally สูงเมื่อเทียบกับเนื้อหา PUFA โดยเฉพาะอย่างยิ่ง SFAวัวและแกะ เนื่องจากจุลินทรีย์ต่อความรับผิดชอบการสูญหายกว่า 90% ของบริโภค PUFA โดยปศุสัตว์ นี้ไม่จำเป็นต้องกรณีตั้งแต่สัดส่วนสัมพัทธ์ของ PUFA ในอาหารเหล่านี้จะถูกควบคุม โดยการจัดการปศุสัตว์ การให้อาหารโดยเฉพาะอย่างยิ่ง และนี้สามารถจัดการการเพิ่มเนื้อหาของกรดไขมัน n-3 ห่วงโซ่ยาวสำคัญ และกรดไขมัน linoleic กลวง กระดาษนำเสนอพิจารณาองค์ประกอบกรดไขมันในสัตว์ได้รับอาหารและวิธีเหล่านี้สามารถจัดการกับจะเอื้อมากขึ้นสำหรับผู้บริโภคสุขภาพ ความสำคัญของการตระหนักถึงผลกระทบของระบบการผลิตปศุสัตว์ในองค์ประกอบไขมันยังเน้นกับความจริงที่ว่าเราอาจจะต้องทำระหว่างเร่งรัด สูงระดับของการผลิตและคุณภาพอาหารด้านนี้เฉพาะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นมเนื้อสัตว์และไข่มีแนวโน้มที่จะไม่ได้รับการยกย่องในฐานะที่เป็นแหล่งสำคัญของ PUFA พวกเขาเป็น
disproportionally สูง SFA เมื่อเทียบกับเนื้อหาของพวกเขา PUFA โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่มาจาก
วัวและแกะเนื่องจากจุลินทรีย์ในกระเพาะรูเมนของพวกเขามีความรับผิดชอบในการสูญเสียมากกว่า 90% ของ
การบริโภค PUFA โดยปศุสัตว์ ต้องนี้ไม่จำเป็นต้องเป็นกรณีเนื่องจากสัดส่วน
ของ PUFA ในอาหารเหล่านี้จะกำหนดโดยการจัดการปศุสัตว์โดยเฉพาะอย่างยิ่งการให้อาหารและนี้
สามารถจัดการเพื่อเพิ่มเนื้อหาของพวกเขาที่สำคัญของห่วงโซ่ยาวกรดไขมัน n-3 และ
กรดไขมันคอนจูเกตไลโนเลอิก กระดาษปัจจุบันพิจารณาองค์ประกอบของกรดไขมันใน
อาหารที่ได้จากสัตว์และวิธีการเหล่านี้สามารถจัดการให้มากขึ้นเอื้อต่อผู้บริโภค
ด้านสุขภาพ ความสำคัญของการตระหนักถึงผลกระทบของระบบการผลิตปศุสัตว์
กับองค์ประกอบไขมันเป็นไฮไลต์ยังพร้อมกับความจริงที่ว่าเราอาจจะต้องประนีประนอม
ระหว่างเข้มข้นระดับสูงของการผลิตและการด้านนี้โดยเฉพาะอาหารที่มีคุณภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นม , เนื้อสัตว์และไข่มักจะไม่ถือเป็นแหล่งสำคัญของภูฟ้า . พวกเขาเป็น
disproportionally สูงใน SFA เมื่อเทียบกับเนื้อหา PUFA , โดยเฉพาะอย่างยิ่งจาก
วัวและแกะ ตั้งแต่กระบวนการของจุลินทรีย์เป็นผู้รับผิดชอบสำหรับการสูญเสียกว่า 90% ของ
การบริโภคภูฟ้า โดยปศุสัตว์ ความต้องการนี้ไม่จำเป็นต้องเป็นกรณีเนื่องจาก
สัดส่วนสัมพัทธ์ของ PUFA ในอาหารเหล่านี้เป็น dictated โดยการจัดการปศุสัตว์ โดยเฉพาะการเลี้ยงและนี้
สามารถจัดการเพื่อเพิ่มปริมาณของกรดไขมันโซ่ยาว เป็นแนวทางที่สำคัญและ
conjugated linoleic กรดไขมัน กระดาษที่นำเสนอจะพิจารณาองค์ประกอบกรดไขมันในอาหารและวิธีการ
มาจากสัตว์เหล่านี้สามารถจัดการเพื่อจะเอื้ออำนวย เพื่อสุขภาพของผู้บริโภค

ความสำคัญของการตระหนักถึงผลของระบบการผลิตปศุสัตว์
ต่อองค์ประกอบไขมันยังเน้นพร้อมกับความจริงที่ว่า เราอาจจะต้องประนีประนอม
ระหว่างเร่งรัดการผลิตระดับสูงและด้านนี้โดยเฉพาะ คุณภาพอาหาร