It’s breakfast time. You reach for

It’s breakfast time. You reach for the milk, but a voice says, “Don’t drink that!” Your fridge is reading a computer chip on the milk. Every item from the grocery has a chip. Your fridge knows the milk is old, and tells the store you need new milk.
Finally, it’s time to go to work. In 2035, cars drive themselves. Just tell your “smart car” where to go, and soon you will be there.
So, will all these pre dictions come true? Perhaps the future is much closer than we think.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เวลาเช้าได้ คุณถึงนม แต่พูดว่า "ไม่ ดื่มที่" ตู้เย็นคืออ่านในคอมพิวเตอร์ชิปบนนม สินค้าที่ทุกร้านมีชิ ตู้เย็นรู้นมเก่า และบอกร้านต้องนมใหม่ในที่สุด ถึงเวลาต้องไปทำงาน ในปี 2035 รถขับเอง เพียงแค่บอก "รถอัจฉริยะ" ที่จะไป และเร็ว ๆ นี้ คุณจะมีดังนั้น จะ dictions ก่อนเหล่านี้ทั้งหมดเป็นจริงหรือไม่ บางทีอนาคตถูกมากใกล้กว่าที่เราคิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ก็ถึงเวลาอาหารเช้า คุณเข้าถึงสำหรับนม แต่เสียงพูดว่า "อย่าดื่มเครื่องดื่มที่!" ตู้เย็นของคุณคือการอ่านชิปคอมพิวเตอร์ในนม รายการจากร้านขายของชำทุกคนมีชิป ตู้เย็นของคุณรู้ว่านมเป็นเก่าและบอกว่าร้านค้าที่คุณต้องการนมใหม่.
ในที่สุดก็ถึงเวลาที่จะไปทำงาน ใน 2035 รถยนต์ขับรถเอง เพียงแค่บอก "รถยนต์สมาร์ท" ของคุณจะไปที่ไหนและในไม่ช้าคุณจะมี.
ดังนั้นจะทั้งหมดเหล่านี้ dictions ก่อนมาจริงหรือไม่? บางทีในอนาคตจะใกล้ชิดมากเกินกว่าที่เราคิด