shows the viability of W. confusa s

shows the viability of W. confusa strain grown in MRS and MYEG fermentation substrates and preserved by refrigeration and lyophilization during six weeks. Significant interaction effect (p < 0.05) was found among factors fermentation substrate, method of conservation and storage time, suggesting that the effect of each factor on the viability of W. confusa strain depended on the levels of the other two factors. After 4 hrs of fermentation, cell concentration was higher in strain grown in MRS (2.1 x 1010 cfu/mL) than MYEG (1.4 x 109 cfu/mL). The survival of W. confusa strain was significantly reduced due to lyophilization, with final counts immediately after lyophilization of 3.3 x 109 cfu/mL for strain grown in MRS and 5.4 x 107 cfu/mL for strain grown in MYEG. No further significant loss in cell viability was observed up to the 5th week of storage of lyophilized strain grown in MRS.

The method of conservation significantly affected (p < 0.05) the viability of W. confusa strain grown in MRS and MYEG substrates. The survival of refrigerated W. confusa strain grown in MRS declined progressively until the 6th week of storage. In the case of lyophilized strain, the viability remained essentially unchanged during the study period (six weeks), with an average of 1.9 x 109 cfu/mL. A very different pattern was found for the case of strain grown in MYEG substrate, where strain preserved by lyophilization exhibited less viability than strain preserved by refrigeration.

The observed reduction in viable strain after lyophilization was consistent with results by Zarate and Nader-Macias (2006), who reported a 0.05 to 2 reduction in viable Log cfu/mL after the lyophilization of L. acidophilus, L. paracasei, and L. salivarius. These authors reported that the viability in lyophilized strain stored in lactose or skim milk, strongly declined during the first months of storage. According to Carvalho et al. (2004), the different growth kinetics corresponding to different fermentation substrates, are due to the degree of stress affecting the cell membrane fatty acid composition. The loss of viability during the lyophilization process has been also linked to physical changes in the cell membrane (Koch et al. 2008).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แสดงชีวิตของปริมาณ confusa ต้องใช้ปลูกในวัสดุหมักนางและ MYEG และเก็บรักษาไว้ โดยการแช่แข็งและ lyophilization ในช่วงหกสัปดาห์ ผลโต้ตอบอย่างมีนัยสำคัญ (p < 0.05) พบระหว่างปัจจัยหมักพื้นผิว วิธีการอนุรักษ์และจัดเก็บเวลา แนะนำว่า ผลของปัจจัยแต่ละชีวิตของปริมาณ confusa ต้องใช้ขึ้นอยู่กับระดับของสองปัจจัยอื่น ๆ หลังจาก 4 ชั่วโมงของการหมัก เซลล์เข้มข้นสูงกว่าต้องการใช้ปลูกนาง (2.1 x 1010 cfu/mL) มากกว่า MYEG (1.4 x 109 cfu/mL) ความอยู่รอดของปริมาณต้องใช้ confusa ถูกลดลงอย่างมีนัยสำคัญเนื่องจาก lyophilization มีจำนวนสุดท้ายทันทีหลัง lyophilization 3.3 x 109 cfu/mL สำหรับปลูก ในนาง และ 5.4 x 107 cfu/mL สำหรับต้องการใช้เติบโตขึ้นใน MYEG ต้องใช้ สูญเสียในชีวิตเซลล์ไป ได้สังเกตถึงสัปดาห์ 5 ของการเก็บต้องใช้ lyophilized ปลูกนางวิธีการอนุรักษ์อย่างมากผลกระทบ (p < 0.05) ชีวิตของปริมาณต้องใช้ confusa ปลูกพื้นผิวนางและ MYEG ความอยู่รอดของรเออร์ปริมาณต้องใช้ confusa ปลูกนางปฏิเสธความก้าวหน้าจนถึงสัปดาห์ 6 ของการจัดเก็บ ในกรณีที่ต้องใช้ lyophilized ชีวิตที่ยังคงไม่เปลี่ยนแปลงเป็นช่วงศึกษา (6 สัปดาห์), โดยเฉลี่ย 1.9 x 109 cfu/mL รูปแบบแตกต่างกันมากถูกพบในกรณีต้องการใช้ปลูกในพื้นผิว MYEG ที่ต้องใช้รักษา โดย lyophilization จัดแสดงชีวิตน้อยกว่าต้องใช้รักษา โดยการแช่แข็งลดสังเกตในต้องใช้ทำงานได้หลังจาก lyophilization ได้สอดคล้องกับผลลัพธ์ทาง Zarate Nader-Macias (2006), ผู้รายงาน 0.05 2 ลดได้ล็อก cfu/mL หลังจากที่ lyophilization L. acidophilus, L. paracasei และ L. salivarius ผู้เขียนเหล่านี้รายงานว่า ชีวิตใน lyophilized ต้องใช้ในการย่อยแลคโตสหรือ skim นม ขอปฏิเสธในช่วงเดือนแรกของการจัดเก็บ ตาม Carvalho et al. (2004), จลนพลศาสตร์เติบโตแตกต่างกันสอดคล้องกับพื้นผิวต่าง ๆ หมัก เนื่องจากระดับของความเครียดที่ส่งผลกระทบต่อองค์ประกอบกรดไขมันของเยื่อหุ้มเซลล์ได้ ลิงค์จะเสียชีวิตระหว่าง lyophilization เพื่อเปลี่ยนแปลงทางกายภาพในเยื่อหุ้มเซลล์ (คอ et al. 2008) ยัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แสดงให้เห็นถึงศักยภาพของ W. confusa สายพันธุ์ที่ปลูกใน MRS MYEG และพื้นผิวการหมักและการรักษาโดยการทำความเย็นและแห้งแบบเยือกแข็งในช่วงหกสัปดาห์ ผลการทำงานร่วมกันอย่างมีนัยสำคัญ (p <0.05) ก็พบว่าปัจจัยพื้นผิวหมักวิธีการของการอนุรักษ์และการเก็บรักษาบอกว่าผลกระทบของปัจจัยแต่ละสายพันธุ์มีชีวิตของ W. confusa ขึ้นอยู่กับระดับของอีกสองปัจจัย หลังจาก 4 ชั่วโมงของการหมักเข้มข้นมือถือเป็นที่สูงขึ้นในสายพันธุ์ที่ปลูกใน MRS (2.1 x 1,010 โคโลนี / มิลลิลิตร) กว่า MYEG (1.4 x 109 โคโลนี / มิลลิลิตร) การอยู่รอดของ W. confusa ความเครียดลดลงอย่างมีนัยสำคัญเนื่องจากการ lyophilization ด้วยข้อหาสุดท้ายทันทีหลังจาก lyophilization 3.3 x 109 cfu / mL สำหรับสายพันธุ์ที่ปลูกใน MRS และ 5.4 x 107 cfu / mL สำหรับสายพันธุ์ที่ปลูกใน MYEG ต่อไปไม่สูญเสียที่สำคัญในชีวิตของเซลล์ก็สังเกตเห็นได้ถึงสัปดาห์ที่ 5 ของการเก็บรักษาสายพันธุ์ที่ปลูกในแห้ง MRS. วิธีการของการอนุรักษ์ได้รับผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญ (p <0.05) มีชีวิตของ W. confusa สายพันธุ์ที่ปลูกในพื้นผิวและ MRS MYEG อยู่รอดของสายพันธุ์ confusa ดับเบิลยูในตู้เย็นที่ปลูกใน MRS ลดลงต่อไปจนถึงสัปดาห์ที่ 6 ของการจัดเก็บ ในกรณีที่มีสายพันธุ์แห้งที่มีชีวิตยังคงไม่มีการเปลี่ยนแปลงในช่วงระยะเวลาการศึกษา (หกสัปดาห์) มีค่าเฉลี่ย 1.9 x 109 โคโลนี / มิลลิลิตร รูปแบบที่แตกต่างกันมากก็พบว่าสำหรับกรณีของสายพันธุ์ที่ปลูกในพื้นผิว MYEG ที่สายพันธุ์ที่เก็บรักษาไว้โดย lyophilization แสดงความมีชีวิตน้อยกว่าสายพันธุ์ที่เก็บรักษาไว้โดยการแช่แข็ง. ลดลงสังเกตได้ในสายพันธุ์ที่ทำงานได้หลังจาก lyophilization สอดคล้องกับผลการค้นหาโดยโรซาราเตและ Nader-Macias (2006 ) ที่รายงาน 0.05-2 ลดลงในการเข้าสู่ระบบที่ทำงานได้ cfu / mL หลังจาก lyophilization ของ L. acidophilus ที่ paracasei ลิตรและลิตร salivarius ผู้เขียนเหล่านี้มีรายงานว่าในการมีชีวิตสายพันธุ์แห้งที่เก็บไว้ในแลคโตสหรือนมพร่องมันเนยอย่างยิ่งลดลงในช่วงเดือนแรกของการจัดเก็บข้อมูล ตามที่ร์วัลโญ่, et al (2004), จลนพลศาสตร์การเจริญเติบโตที่แตกต่างกันเพื่อให้ตรงกับการหมักพื้นผิวที่แตกต่างกันเนื่องจากระดับของความเครียดที่มีผลต่อเยื่อหุ้มเซลล์องค์ประกอบของกรดไขมันที่ การสูญเสียของการมีชีวิตในระหว่างกระบวนการ lyophilization ที่ได้รับการเชื่อมโยงไปยังการเปลี่ยนแปลงทางกายภาพในเยื่อหุ้มเซลล์ (Koch et al. 2008)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แสดงศักยภาพของ W . confusa สายพันธุ์ปลูกในนาง และ myeg การหมักพื้นผิว และรักษาโดยการทำความเย็นและเอนไซม์ในหกสัปดาห์ ปฏิสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญ ( p < 0.05 ) พบว่าปัจจัยด้านวัสดุหมัก วิธีการอนุรักษ์และกระเป๋าเวลา แนะนำว่า อิทธิพลของแต่ละปัจจัยในชีวิต .confusa สายพันธุ์ขึ้นอยู่กับระดับของอีกสองปัจจัย หลังจาก 4 ชั่วโมงของการหมักเซลล์ความเข้มข้นสูงกว่าในสายพันธุ์ที่ปลูกในนาง ( 2.1 x 1010 CFU / ml ) กว่า myeg ( 1.4 x 109 CFU / ml ) การอยู่รอดของ W . confusa สายพันธุ์ลดลงอย่างมากเนื่องจากการไลโอฟิไลเซชัน กับนับสุดท้ายทันทีหลังจากหลักสูตร 3.3 x 109 CFU / ml สำหรับสายพันธุ์ที่ปลูกในนาง และ 5 .4 x 107 CFU / ml สายพันธุ์ที่ปลูกใน myeg . ไม่มีการสูญเสียในระดับเซลล์พบว่าจนถึงสัปดาห์ที่ 5 ของการจัดเก็บของไลโอสายพันธุ์ปลูกคุณนาย

วิธีอนุรักษ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) 3 . confusa สายพันธุ์ที่ปลูกใน myeg นาง และท การอยู่รอดของตู้เย็น .สายพันธุ์ที่ปลูกในนางปฏิเสธความก้าวหน้า confusa จนถึง 6 สัปดาห์ของการจัดเก็บ ในกรณีของไลโอความเครียด ชีวิตยังคงไม่เปลี่ยนแปลงหลักในระหว่างระยะเวลาการศึกษา ( 6 สัปดาห์ ) โดยเฉลี่ย 1.9 x 109 CFU / ml พบว่ารูปแบบที่แตกต่างกันมากในกรณีของสายพันธุ์ที่ปลูกใน myeg ตั้งต้นที่ถนอมด้วยเอนไซม์มีความเครียดน้อยกว่าสายพันธุ์เก็บรักษาไว้โดยการแช่แข็ง

สังเกตการวางความเครียดหลังจากหลักสูตรสอดคล้องกับผลและ macias Nader ซาราเต้ ( 2006 ) ที่รายงาน 0.05 2 ลดได้ log CFU / ml ตามหลักสูตรของ L . acidophilus L paracasei และ L . salivarius .ผู้เขียนเหล่านี้ รายงานว่า ความเครียดในแห้งเก็บไว้ในแลคโตสหรือหางนม ขอปฏิเสธในช่วงเดือนแรกของการจัดเก็บ ตาม คาร์วัลโญ่ et al . ( 2004 ) ต่าง ๆที่สอดคล้องกับพื้นผิวของจลนพลศาสตร์การหมักแตกต่างกัน เนื่องจากระดับของความเครียดที่มีผลต่อเยื่อหุ้มเซลล์กรดไขมัน .การสูญเสียของชีวิตในระหว่างกระบวนการไลโอฟิไลเซชันได้รับการเชื่อมโยงกับการเปลี่ยนแปลงทางกายภาพในเยื่อหุ้มเซลล์ ( Koch et al . 2008 )