Very rarely does he see Gui Wan wit

Very rarely does he see Gui Wan with a smile like this, void of any sort of external factors, made up solely of heartfelt joy, under the sunlight like gold dust, she appears even more spectacularly radiant……Lou Che peripheral vision sweeps across the inside of the room, his cheerful smile instantly freezes, in the moment where he walks into the tent, the expression on his face fades away, patting the dust off his body, he reveals an air of elegant nobility, leisurely saying: “Looks like, this time I have General Lin to thank once again.”

Hearing this voice, Lin Rui En looks back, not at all surprised, he sternly replies: “Prime Minister Lou is too polite.”

“I owe you yet another favour.” His face against the light, suddenly lightens, suddenly darkens, be it joy or anger, it is difficult to make out.

Slowly making his way over to the bed, he picks up one of the exquisite snacks, placing it in his mouth as he takes a small bite, as though savouring the taste, he lightly mocks: “Are all the snacks within the military this nice?”

Hearing this, Lin Rui En’s face shows a look of slight discomfort, it is difficult to explain that these snacks have been specially prepared for Gui Wan.

“General has made thoughtful preparations, it is I who have troubled General.” Realising that Lin Rui En seems to be cautious, even the tender expression on his face dropped the moment Lou Che walked through the door, before she knew it, Gui Wan had already spoke up to break through the slight tension.

Making no comment, the corners of Lou Che’s lips curls up into a somewhat forced smile, his deep eyes turning to gaze at Gui Wan, tenderness gradually leaking out from within those eyes filled with complexity, his hand reaches towards Gui Wan’s cheek, touching her ever so delicate skin that is seemingly able to suck in his hand, his expression becomes full of sympathy and affection as he very gently mutters: “You lost weight.”

Little traces of heartache spreads out into the air, even the sunlight got infected, dimming down quite a bit.

Feeling greatly at discomfort, Lin Rui En ignores the sour feeling that is gradually growing within his heart, suddenly standing up, the agility in his movement carries a sense of strong feelings, “Prime Minister Lou has come from afar, I shall not disturb you.”

“General.” That clearly resonant voice calls him to a stop, Lin Rui En looks back, and sees Gui Wan’s sparkling smile, followed by a word of heartfelt “thank you”.

His stern nature was unable to suppress that moment of falter, Lin Rui En reveals a look of difficulty in his eyes, disappearing within a flash, he nods his head before lifting the tent curtain and leaves.

The sunlight outside the tent is still shining on splendidly, yet Lin Rui En could not at all sense the brightness in this moment. Whilst turning around, he sees Lin Ran Yi standing at a spot quite close by, walking up to her, his cold expression gives way to gentle warmth, “Sister.”

“Rui En,” Lin Ran Yi shows a face of utmost seriousness, within it there also carries a rarely seen severity, softly saying: “I need to talk to you.”

******

x_356508

Inside the tent, because of Lin Rui En’s leave, the place is suddenly filled with a heavily silent atmosphere. Having not seen each other for so long, Gui Wan’s heart holds thousands and thousands of things to say, yet in this moment where only the two of them are here, no words could leave her mouth, those slightly parted lips curls into a stunning curve, faintly smiling without a word.

Lou Che’s hand that was on Gui Wan’s cheek, endlessly wanders, roaming down to her fair neck, feeling the blood smoothly flowing through her veins under his touch, he softly sighs, and with little force, he hooks onto Gui Wan’s neck as he pulls her forward, lowering his head at the same time, he kisses those red lips that he has been longing for, for so long.

Gui Wan had yet to react in time, when she was led forward by the force on her neck, upon raising her head, she was already met with that pair of deeply mysterious, complex and obscure eyes, in them, they also seem to be enshrouded with layers and layers of dense fog, traces and traces of endless tenderness……within that startling moment, a warm and humid feeling has already melted down in her mouth, both lips dependently playing with one another, enlacing into sweet struggles, in contrast to Lou Che’s gentle and refined appearance, his kiss carries a trace of domineering force that allows for no rejection.

Only when she almost couldn’t breath did they part, Gui Wan gently breathes in, wanting to breathe in some fresh air, with a gentle sound of exhale, Lou Che once again closes in, once again affectionately placing his lips onto hers, domineering yet tender, as though the two traits have disorderly entangled together, causing Gui Wan to swallow both her breathing and gentle sigh in one.

“You’re so beautiful……” After a long time did he finally release Gui Wan, voraciously gazing at her

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

น้อยมากที่เขาไม่เห็น Gui Wan ด้วยรอยยิ้มเช่นนี้ เป็นโมฆะของการเรียงลำดับใด ๆ ของปัจจัยภายนอก แต่เพียงผู้เดียวของความสุขใจ ภายใต้แสงแดดเช่นฝุ่นละอองทอง เธอปรากฏยิ่งบะหมี่สดใส... วิสัยทัศน์ต่อพ่วงกวาดทั่วภายในห้อง Lou Che รอยยิ้มที่ร่าเริงของเขาหยุดทำงานทันที ในขณะที่เขาเดินเข้าไปในเต็นท์ นิพจน์ที่ใบหน้าจาง patting ฝุ่นปิดร่างกายของเขา เขาเผยความสง่างามขุนนาง พักผ่อนพูด: "ดูเหมือนว่า เวลานี้มีทั่วไปหลินขอบคุณอีกครั้ง"ได้ยินเสียงนี้ Lin Rui En ดูกลับ ประหลาดใจ ที่เขามันตอบ: "นายกรัฐมนตรี Lou เป็นสุภาพเกินไป""รู้คุณยังไม่ได้โปรดปรานอีกด้วย" ใบหน้าของเขากับแสง สว่างก็ ก็มืดลง มีความสุข หรือความโกรธ มันยากที่จะทำให้ช้าทำให้ทางของเขาบนเตียง เขารับอาหารประณีต อย่างใดอย่างหนึ่งวางไว้ในปากเขาใช้กัดขนาดเล็ก ว่าเนื่องจากท่านรสชาติ เบา ๆ mocks: "เป็นขนมทั้งหมดภายในกองทัพนี้ดี"ได้ยินนี้ Lin Rui En หน้าแสดงลักษณะของทรายที่ดีที่สุด มันยากที่จะอธิบายว่า ขนมเหล่านี้จัดทำขึ้นเป็นพิเศษสำหรับ Gui Wan"ทั่วไปได้ทำการเตรียมการที่รอบคอบ เราได้มีปัญหาทั่วไป" ตระหนักถึงว่า หลิน Rui En น่าจะระมัดระวัง แม้นิพจน์อ่อนโยนใบหน้าลดลงขณะที่ Lou Che เดินผ่านประตู ก่อนเธอรู้ Gui Wan ได้แล้วพูดขึ้นจะตัดผ่านความตึงเครียดเล็กน้อยMaking no comment, the corners of Lou Che’s lips curls up into a somewhat forced smile, his deep eyes turning to gaze at Gui Wan, tenderness gradually leaking out from within those eyes filled with complexity, his hand reaches towards Gui Wan’s cheek, touching her ever so delicate skin that is seemingly able to suck in his hand, his expression becomes full of sympathy and affection as he very gently mutters: “You lost weight.”Little traces of heartache spreads out into the air, even the sunlight got infected, dimming down quite a bit.Feeling greatly at discomfort, Lin Rui En ignores the sour feeling that is gradually growing within his heart, suddenly standing up, the agility in his movement carries a sense of strong feelings, “Prime Minister Lou has come from afar, I shall not disturb you.”“General.” That clearly resonant voice calls him to a stop, Lin Rui En looks back, and sees Gui Wan’s sparkling smile, followed by a word of heartfelt “thank you”.His stern nature was unable to suppress that moment of falter, Lin Rui En reveals a look of difficulty in his eyes, disappearing within a flash, he nods his head before lifting the tent curtain and leaves.The sunlight outside the tent is still shining on splendidly, yet Lin Rui En could not at all sense the brightness in this moment. Whilst turning around, he sees Lin Ran Yi standing at a spot quite close by, walking up to her, his cold expression gives way to gentle warmth, “Sister.”Rui En," Lin Ran Yi แสดงใบหน้าของความรุนแรงสูงสุด ภายในนั้นมียังยึดความเห็นไม่ค่อยรุนแรง นวลพูดว่า: "ฉันต้องการพูดคุยกับคุณ"******x_356508ภายในเต็นท์ เนื่องจากออกจากหลิน Rui En สถานที่ก็เต็มไป ด้วยบรรยากาศเงียบมาก ผู้เล็กน้อยมีไม่เห็นกันสำหรับนาน Gui Wan หัวใจถือเป็นพัน ๆ สิ่งที่จะพูด แต่ในช่วงเวลานี้เท่าสองของพวกเขานี่ ไม่สามารถปล่อยให้ปากของเธอ แยกหยิกริมฝีปากเป็นเส้นโค้งสวยงาม ยิ้มหวาน โดยไม่มีคำนี้Lou Che มือบนแก้ม Gui Wan ไม่รู้จบ เดิน โรมมิ่งลงไปที่คอของเธอยุติธรรม ความรู้สึกราบรื่นไหลผ่านหลอดเลือดดำใต้สัมผัสของเขา เธอเขาเบา ๆ sighs เลือด และ ด้วยแรงน้อย เขาตะขอบน Gui Wan คอเขาดึงเธอไปข้างหน้า ลดหัวของเขาในเวลาเดียวกัน เขาจูบที่ริมฝีปากสีแดงที่เขามีการโหยหา นานGui Wan ได้ แต่การตอบสนองในเวลา เมื่อเธอนำไปข้างหน้า โดยแรงบนคอของเธอ เมื่อยกหัวของเธอ เธอก็แล้วพบกับคู่ของลึกลับอย่างลึกซึ้ง ซับซ้อน และปิดบังดวงตา ในพวกเขา พวกเขาดูเหมือนจะเคยผ่านทั้งยุคกับชั้นและชั้นของหมอกหนาทึบ ร่องรอย และร่องรอยของความอ่อนโยนที่สิ้นสุด...ภายในช่วงเวลาที่น่าประทับใจ ความรู้สึกที่อบอุ่น และชื้นมีแล้วละลายลงในปาก ริมฝีปากทั้งสอง dependently เล่นกับคนอื่น enlacing เป็นต่อสู้หวาน ตรงข้ามกับ Lou Che อ่อนโยน และบริสุทธิ์ลักษณะ จูบของเขาดำเนินการสืบค้นกลับของกองทัพโดยที่ไม่มีการปฏิเสธเฉพาะ เมื่อเธอเกือบไม่หายใจไม่พวกเขาส่วน Gui Wan เบา ๆ หายใจ อยากสูดอากาศบริสุทธิ์ ด้วยเสียงอ่อนโยนของการหายใจออก Che ลูอีกครั้งปิด วางริมฝีปากของเขาลงบนตัวเธออีกครั้งเสน่หา โดยได้ชำระเงิน ว่ามีลักษณะสองทุลักทุเลเข้าไปพัวพันกัน ทำให้ Gui Wan จะกลืนทั้งหายใจและอ่อนโยนเธอถอนหายใจในหนึ่ง"คุณสวยมาก..." หลังจากเวลานาน เขาก็ปล่อย Gui Wan เฝ้ามองเธอเป็นจำนวนมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

น้อยมากที่เขาไม่เห็น Gui Wan ด้วยรอยยิ้มเช่นนี้เป็นโมฆะของการจัดเรียงของปัจจัยภายนอกใด ๆ ขึ้น แต่เพียงผู้เดียวของความสุขจริงใจภายใต้แสงแดดเช่นฝุ่นละอองทองที่เธอปรากฏมากยิ่งขึ้นสดใสงดงาม ...... เจ๊ลูเรตติ้งวิสัยทัศน์ต่อพ่วงข้าม ภายในห้องพัก, รอยยิ้มร่าเริงของเขาทันทีค้างอยู่ในช่วงเวลาที่เขาเดินเข้าไปในเต็นท์แสดงออกบนใบหน้าของเขาจางหายไป, ตบฝุ่นออกจากร่างกายของเขาเขาแสดงให้เห็นบรรยากาศของสังคมชั้นสูงสง่างามสบายกล่าวว่า "ดูเหมือนว่า . เวลานี้ฉันมีทั่วไปหลินจะขอบคุณอีกครั้ง " ได้ยินเสียงนี้หลิน Rui En มองย้อนกลับไปไม่แปลกใจที่ทุกคนเขาอย่างโหดเหี้ยมตอบ:" นายกรัฐมนตรีลูสุภาพเกินไป ". " ผมเป็นหนี้คุณยังโปรดปรานอื่น. " ใบหน้าของเขากับแสงก็สว่างก็มืดลงไม่ว่าจะเป็นความสุขหรือความโกรธมันเป็นเรื่องยากที่จะทำให้ออก. ช้าทำให้ทางของเขาไปที่เตียงเขาหยิบขึ้นมาหนึ่งในขนมที่ประณีตวางไว้ในปากของเขาในขณะที่เขา ใช้เวลากัดเล็ก ๆ ราวกับว่า savoring รสชาติเขาเบา ๆ mocks: "เป็นอาหารว่างทั้งหมดภายในทหารนี้ดี?" ได้ยินอย่างนี้แล้วใบหน้าหลิน Rui En แสดงให้เห็นถึงลักษณะของความรู้สึกไม่สบายเล็กน้อยก็เป็นเรื่องยากที่จะอธิบายว่าขนมเหล่านี้มี ได้จัดทำขึ้นเป็นพิเศษสำหรับกุย Wan. "ทั่วไปได้ทำให้การเตรียมการคิดก็คือผมที่ได้ทุกข์ทั่วไป." ตระหนักดีว่าหลิน Rui En ดูเหมือนว่าจะต้องระมัดระวังแม้การแสดงออกอ่อนโยนบนใบหน้าของเขาลดลงขณะที่ลูเจ๊เดินผ่านประตู ก่อนที่เธอจะรู้ว่ามัน Gui วานได้พูดแล้วจะฝ่าความตึงเครียดเล็กน้อย. ทำให้ไม่มีความเห็นมุมของริมฝีปากลูเจ๊หยิกขึ้นเป็นรอยยิ้มบังคับค่อนข้างตาลึกของเขาหันไปจ้องมองที่กุย Wan อ่อนโยนค่อยๆรั่วไหลออก จากภายในดวงตาของผู้ที่เต็มไปด้วยความซับซ้อนมือของเขาเอื้อมมือไปทางแก้ม Gui วานสัมผัสของเธอที่เคยผิวที่ละเอียดอ่อนเพื่อให้เป็นที่ดูเหมือนจะสามารถที่จะดูดในมือของเขาแสดงออกของเขากลายเป็นเต็มรูปแบบของความเห็นอกเห็นใจและความรักในขณะที่เขาเบา ๆ พึมพำ: "คุณสูญเสียน้ำหนัก . " ร่องรอยเล็ก ๆ ของความโศกเศร้าแพร่กระจายออกไปในอากาศแม้แสงแดดได้ติดเชื้อลดแสงลงไม่น้อย. ความรู้สึกมากที่รู้สึกไม่สบายหลิน Rui En ละเว้นความรู้สึกเปรี้ยวที่จะค่อยๆเจริญเติบโตภายในหัวใจของเขาก็ลุกขึ้นยืนความคล่องตัว ในการเคลื่อนไหวของเขาถือความรู้สึกของความรู้สึกที่แข็งแกร่ง "นายกรัฐมนตรีลูได้มาจากที่ไกลฉันจะไม่รบกวนคุณ." "ทั่วไป." นั่นเสียงกังวานอย่างชัดเจนเรียกเขาหยุดหลิน Rui En มองย้อนกลับไปและเห็น Gui วาน รอยยิ้มเป็นประกายตามด้วยคำพูดของจริงใจ "ขอบคุณ". ธรรมชาติสเติร์นของเขาก็ไม่สามารถที่จะปราบปรามช่วงเวลาของการอ้ำ ๆ อึ้ง ๆ ว่าหลิน Rui En เผยให้เห็นรูปลักษณ์ของความยากลำบากในสายตาของเขาหายไปภายในแฟลชเขาพยักหน้าหัวของเขาก่อนที่จะยก ม่านเต็นท์และใบ. แสงแดดนอกเต็นท์ยังคงส่องแสงผงาด แต่หลิน Rui En อาจไม่ได้อยู่ที่ความรู้สึกทั้งหมดความสว่างในขณะนี้ ในขณะที่การเปลี่ยนรอบเขาเห็นหลินวิ่งยี่ยืนอยู่ที่จุดที่ค่อนข้างใกล้เคียงโดยเดินขึ้นไปของเธอแสดงออกเย็นของเขาให้วิธีการความอบอุ่นอ่อนโยน "น้องสาว". "Rui En" หลิน Ran Yi แสดงให้เห็นใบหน้าของความรุนแรงสูงสุดที่ ภายในนอกจากนี้ยังดำเนินการความรุนแรงไม่ค่อยเห็นเบา ๆ พูดว่า: ". ฉันต้องการที่จะพูดคุยกับคุณ" ****** x_356508 ภายในเต็นท์เพราะการลาหลิน Rui En ของสถานที่ที่เต็มไปจู่ ๆ ก็มีบรรยากาศที่เงียบอย่างหนัก . หลังจากไม่ได้เจอกันมานานหัวใจ Gui Wan ถือมากมายและมากมายของสิ่งที่จะพูดว่ายังอยู่ในขณะนี้ที่มีเพียงสองของพวกเขาอยู่ที่นี่ไม่มีคำจะออกจากปากของเธอเหล่านั้นแยกออกไปเล็กน้อยหยิกริมฝีปากเป็นเส้นโค้งที่สวยงาม , รางยิ้มโดยไม่ต้องคำ. มือลูเจ๊ที่อยู่บนแก้ม Gui วานไม่รู้จบเดินสัญจรลงไปที่คออันงามของความรู้สึกในเลือดได้อย่างราบรื่นไหลผ่านทางหลอดเลือดดำของเธอภายใต้สัมผัสเขาเบา ๆ ถอนหายใจและด้วยพลังเล็ก ๆ น้อย ๆ เขาตะขอ บนคอ Gui วานในขณะที่เขาดึงเธอไปข้างหน้าลดหัวของเขาในเวลาเดียวกันเขาจูบริมฝีปากสีแดงที่เขาได้รับการโหยหามานาน. กุย Wan ยังไม่ได้ตอบสนองในเวลาเมื่อเธอถูกนำตัวไปข้างหน้าโดย บังคับใช้วันที่คอของเธอเมื่อยกหัวของเธอเธอก็พบแล้วกับคู่ของลึกลับลึกซับซ้อนและปิดบังตาว่าในพวกเขาพวกเขาก็ดูเหมือนว่าจะถูกปกคลุมด้วยชั้นและชั้นที่มีหมอกหนาร่องรอยและร่องรอยของความอ่อนโยนที่ไม่มีที่สิ้นสุด ... ... ภายในช่วงเวลาที่น่าตกใจว่าเป็นความรู้สึกที่อบอุ่นและชื้นละลายแล้วลงไปในปากของเธอริมฝีปากทั้ง dependently เล่นกับคนอื่น enlacing เข้าสู่การต่อสู้หวานในทางตรงกันข้ามกับลูเจ๊ลักษณะอ่อนโยนและการกลั่น, จูบของเขาดำเนินร่องรอยของแรงครอบงำ ที่ช่วยให้การปฏิเสธไม่มี. เฉพาะเมื่อเธอเกือบจะไม่สามารถหายใจพวกเขาส่วนกุย Wan เบา ๆ หายใจในอยากจะหายใจในอากาศบริสุทธิ์บางด้วยเสียงอ่อนโยนของ Exhale ลูเจ๊อีกครั้งปิดในอีกครั้งเสน่หาวาง ริมฝีปากของเขาลงบนเธอยังครอบงำนุ่มราวกับว่าทั้งสองลักษณะได้เข้าไปพัวพันกับระเบียบร่วมกันก่อให้เกิด Gui Wan ที่จะกลืนทั้งการหายใจและการถอนหายใจอ่อนโยนในหนึ่งของเธอ. "คุณสวยมาก ...... " หลังจากเป็นเวลานานไม่ในที่สุดเขาก็ปล่อย กุยวานตะกละตะกลามจ้องมาที่เธอ