Introduction
Mango is a commercially important fruit crop of India with a
production of 12.54 million tonnes from 2.02 million hectares of
cultivation area. It exhibits wide variations in flowering and fruiting
habits due to varietal differences and diversity in agro-climatic conditions. However, availability of most of the commercial important
mango varieties in markets is restricted to April–June due to short
crop period and strong dependency of flowering on environment.
The short period during good yielding years considerably impacts
mango profitability due to price drop. One strategy to deal such
problems that showed some success in Philippines and Thailand is chemical manipulation of reproductive development for achieving
off-season mango production.
Mango induces flowering under tropical conditions during the
month of October–December due to its strong dependency on cool
winter temperature and the age of the flowering shoots (Davenport,
2000). The physiological mechanism underlying mango flowering
suggested occurrence of constantly synthesizing florigenic promoter in leaves that moves to buds via phloem along with sugars,
during cold floral inductive conditions to facilitate floral induction
in growing shoots. Kulkarni (1988) suggested that the florigenic
promoter of mango is graft transmissible across the cultivars. Thus
success in chemical manipulations of flowering lies in altering the
effects of environmental conditions, particularly of low temperature required for flowering inductions.
Plant growth retardants induced manipulation in physiological
activityhas been considered important determinant ofproductivity
enhancement in a number of fruit crops. Among the chemicals suggested, paclobutrazol is considered as one of important
plant growth retardant which restricts vegetative growth and
induce flowering in many fruit species including mango (Yadavet al., 2005). Many investigators have reported beneficial effects of paclobutrazol in induction flowering in different mango cultivars. Inhibition in gibberellin activity
following a check in the conversion of ent-kaurene to ent-kauronoic
acid in the gibberellin biosynthetic pathway has been attributed as
the possible primary mechanism by which paclobutrazol restricts
the vegetative growth and promotes flowering. Considering that
plant growth and development are not only regulated by the cellu-
lar levels of one particular phytohormone, and mutual interactions
among phytohormones are well documented, the floral promotory
responses of paclobutrazol could also be dependent by its effects
on hormones other than gibberellins. There are enough evidences
to show that the isoprenoid pathway associated with gibberellin
biosynthesis also regulates partially the biosynthesis of other vital
phytohormones such as abscisic acid (ABA) and cytokinins (Murti
and Upreti, 2000). In the present investigation, we studied the
effects of paclobutrazol on C:N ratio, leaf water potential,ABA,
cytokinins and gibberellins at different durations of shoot growth
during inductive periods with an objective to elucidate their role
on mango flowering.
IntroductionMango is a commercially important fruit crop of India with aproduction of 12.54 million tonnes from 2.02 million hectares ofcultivation area. It exhibits wide variations in flowering and fruitinghabits due to varietal differences and diversity in agro-climatic conditions. However, availability of most of the commercial importantmango varieties in markets is restricted to April–June due to shortcrop period and strong dependency of flowering on environment.The short period during good yielding years considerably impactsmango profitability due to price drop. One strategy to deal suchproblems that showed some success in Philippines and Thailand is chemical manipulation of reproductive development for achievingoff-season mango production.Mango induces flowering under tropical conditions during themonth of October–December due to its strong dependency on coolwinter temperature and the age of the flowering shoots (Davenport,2000). The physiological mechanism underlying mango floweringsuggested occurrence of constantly synthesizing florigenic promoter in leaves that moves to buds via phloem along with sugars,during cold floral inductive conditions to facilitate floral inductionin growing shoots. Kulkarni (1988) suggested that the florigenicpromoter of mango is graft transmissible across the cultivars. Thussuccess in chemical manipulations of flowering lies in altering theeffects of environmental conditions, particularly of low temperature required for flowering inductions.Plant growth retardants induced manipulation in physiologicalactivityhas been considered important determinant ofproductivityenhancement in a number of fruit crops. Among the chemicals suggested, paclobutrazol is considered as one of importantplant growth retardant which restricts vegetative growth andinduce flowering in many fruit species including mango (Yadavet al., 2005). Many investigators have reported beneficial effects of paclobutrazol in induction flowering in different mango cultivars. Inhibition in gibberellin activityfollowing a check in the conversion of ent-kaurene to ent-kauronoicacid in the gibberellin biosynthetic pathway has been attributed asthe possible primary mechanism by which paclobutrazol restrictsthe vegetative growth and promotes flowering. Considering thatplant growth and development are not only regulated by the cellu-lar levels of one particular phytohormone, and mutual interactionsamong phytohormones are well documented, the floral promotoryresponses of paclobutrazol could also be dependent by its effectson hormones other than gibberellins. There are enough evidencesto show that the isoprenoid pathway associated with gibberellinbiosynthesis also regulates partially the biosynthesis of other vitalphytohormones such as abscisic acid (ABA) and cytokinins (Murtiand Upreti, 2000). In the present investigation, we studied the
effects of paclobutrazol on C:N ratio, leaf water potential,ABA,
cytokinins and gibberellins at different durations of shoot growth
during inductive periods with an objective to elucidate their role
on mango flowering.
การแปล กรุณารอสักครู่..
บทนำ
มะม่วงเป็นพืชผลไม้ที่สำคัญในเชิงพาณิชย์ของประเทศอินเดียที่มี
การผลิต 12,540,000 ตันจาก 2,020,000 ไร่ของ
พื้นที่เพาะปลูก มันแสดงรูปแบบกว้างในการออกดอกและติดผล
นิสัยเนื่องจากความแตกต่างและความหลากหลายพันธุ์ในสภาพภูมิอากาศเกษตร แต่ความพร้อมของส่วนใหญ่ที่มีความสำคัญในเชิงพาณิชย์
พันธุ์มะม่วงในตลาดถูก จำกัด ให้เมษายนมิถุนายนเนื่องจากในระยะสั้น
ระยะเวลาการเพาะปลูกและการพึ่งพาที่แข็งแกร่งของการออกดอกในสภาพแวดล้อม.
ระยะเวลาสั้น ๆ ในช่วงปีที่ให้ผลตอบแทนที่ดีผลกระทบมาก
มะม่วงทำกำไรเนื่องจากการลดลงของราคา กลยุทธ์หนึ่งในการจัดการเช่น
ปัญหาที่แสดงให้เห็นความสำเร็จในฟิลิปปินส์และไทยคือการจัดการสารเคมีของการพัฒนาระบบสืบพันธุ์เพื่อให้บรรลุ
การผลิตมะม่วงนอกฤดู.
มะม่วงก่อให้เกิดดอกภายใต้เงื่อนไขที่เขตร้อนในช่วง
เดือนตุลาคมถึงธันวาคมเนื่องจากการพึ่งพาแข็งแกร่งในด้านการเย็น
ในฤดูหนาวอุณหภูมิ และอายุของหน่อดอก (ดาเวนพอร์ต,
2000) กลไกทางสรีรวิทยาพื้นฐานมะม่วงออกดอก
ปัญหาที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องของการสังเคราะห์ก่อการ florigenic ในใบที่จะย้ายไปที่ตาผ่านใยเปลือกไม้พร้อมกับน้ำตาล
ในสภาวะอุปนัยเย็นดอกไม้เพื่อความสะดวกในการเหนี่ยวนำดอกไม้
ในหน่อเจริญเติบโต Kulkarni (1988) ชี้ให้เห็นว่า florigenic
โปรโมเตอร์ของมะม่วงเป็นสินบนถ่ายทอดข้ามพันธุ์ ดังนั้น
ความสำเร็จในการผสมสารเคมีของการออกดอกอยู่ในการแก้ไข
ผลกระทบของสภาพแวดล้อมโดยเฉพาะอย่างยิ่งของอุณหภูมิต่ำที่จำเป็นสำหรับการออกดอก inductions.
สารชะลอการเจริญเติบโตของพืชการจัดการเหนี่ยวนำให้เกิดในทางสรีรวิทยา
activityhas รับการพิจารณาปัจจัยสำคัญ ofproductivity
การเพิ่มประสิทธิภาพในจำนวนของพืชผลไม้ ในบรรดาสารเคมีที่แนะนำ Paclobutrazol ถือเป็นหนึ่งในสิ่งที่สำคัญ
สารหน่วงเจริญเติบโตของพืชที่ จำกัด การเจริญเติบโตและ
ทำให้เกิดการออกดอกในหลายชนิดรวมทั้งผลไม้มะม่วง (Yadavet al., 2005) นักวิจัยหลายคนได้มีการรายงานผลประโยชน์ของ Paclobutrazol ในการเหนี่ยวนำออกดอกในสายพันธุ์มะม่วงที่แตกต่างกัน ยับยั้งกิจกรรม gibberellin
ต่อไปนี้การตรวจสอบในการแปลง Ent-kaurene เพื่อ ENT-kauronoic
กรดในทางเดิน gibberellin ชีวสังเคราะห์ได้รับการบันทึกเป็น
กลไกหลักที่เป็นไปได้โดยที่ Paclobutrazol จำกัด
การเจริญเติบโตของพืชและส่งเสริมการออกดอก พิจารณาว่า
การเติบโตของพืชและการพัฒนาจะไม่ควบคุมโดยเฉพาะ cellu-
ระดับ LAR ของ phytohormone หนึ่งโดยเฉพาะและปฏิสัมพันธ์ซึ่งกันและกัน
ในหมู่ phytohormones มีเอกสารดีที่ promotory ดอกไม้
ตอบสนองของ Paclobutrazol ก็อาจจะขึ้นอยู่กับผลกระทบของมันโดย
ในฮอร์โมนอื่น ๆ กว่าเรลลิ มีหลักฐานเพียงพอ
ที่จะแสดงให้เห็นว่าทางเดิน isoprenoid ที่เกี่ยวข้องกับ gibberellin
สังเคราะห์ยังควบคุมบางส่วนของการสังเคราะห์ที่สำคัญอื่น ๆ
phytohormones เช่นกรดแอบไซซิก (ABA) และไซโตไค (Murti
และ Upreti, 2000) ในการตรวจสอบปัจจุบันเราได้ศึกษา
ผลกระทบของการ Paclobutrazol ใน C: N ratio มีศักยภาพน้ำใบ ABA,
ไซโตไคเรลลิและระยะเวลาที่แตกต่างกันของการเจริญเติบโตของการถ่ายทำ
ในช่วงระยะเวลาอุปนัยโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อชี้ให้เห็นบทบาทของพวกเขา
ต่อการออกดอกมะม่วง
การแปล กรุณารอสักครู่..