Then in the sixteenth century the P

Then in the sixteenth century the Portuguese, followed by the Dutch, came looking to corner the trade market with Japan. The westerners introduced fried foods, which is why the breaded, fried tempura seem so very un-Japanese; while the Japanese enjoyed this type of cooking, it was not something that evolved naturally. Tobacco, sugar and corn were also brought by the traders.
Around 1600 (and lasting until 1868), Japan’s shogun Tokugawa Ieyasu (of James Clavell’s famous novel, “Shogun”) feared the Europeans would spark great wars; so he closed the ports and expunged the foreigners. During this period of isolationism, Japan’s culture became even more deeply rooted. The main religions of Buddhism and Shinto emphasize the seasons and this came to be reflected in the foods served. In fact, it is because of Buddhism that meals feature five flavors and colors, respectively being: sweet, spicy, salty, bitter and sour; and yellow, black, white, green, and red.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จากนั้นในศตวรรษที่สิบหกโปรตุเกส, ตามมาด้วยชาวดัตช์มามองหาที่จะมุมตลาดการค้ากับญี่ปุ่น ชาวตะวันตกที่นำมาทอดอาหารซึ่งเป็นเหตุผลที่ชุบเกล็ดขนมปังที่เทมปุระทอดดูเหมือนมากยกเลิกญี่ปุ่น ในขณะที่ญี่ปุ่นมีความสุขของการปรุงอาหารประเภทนี้มันเป็นสิ่งที่ไม่วิวัฒนาการตามธรรมชาติ ยาสูบน้ำตาลและข้าวโพดถูกนำมาโดยผู้ค้า.
รอบ 1600 (และยาวนานจนถึง 1868) ของญี่ปุ่นโชกุนโทคุงาวะอิเอะยะสุ (จากนวนิยายที่มีชื่อเสียงของเจมส์คลาเวลล์ "โชกุน") กลัวชาวยุโรปจะจุดประกายสงครามที่ดี; เพื่อให้เขาปิดพอร์ตและ expunged ชาวต่างชาติ ในช่วงระยะเวลาของลัทธินี้วัฒนธรรมญี่ปุ่นมากยิ่งขึ้นกลายเป็นที่ฝังรากลึก ศาสนาหลักของศาสนาพุทธและศาสนาชินโตเน้นฤดูกาลนี้และก็จะสะท้อนให้เห็นในอาหารที่ทำหน้าที่ ในความเป็นจริงอาจเป็นเพราะของพุทธศาสนาที่มีอาหารห้ารสชาติและสีตามลำดับเป็น: หวานเผ็ดเค็มขมและเปรี้ยว; และสีเหลือง, สีดำ, สีขาว, สีเขียว, สีแดงและสี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จากนั้นในศตวรรษที่สิบหกโปรตุเกส ตามด้วยชาวดัตช์ กลับมองไปที่มุมตลาดการค้ากับญี่ปุ่น ที่ชาวตะวันตกนำอาหารทอด , ซึ่งเป็นเหตุผลที่ชุบเกล็ดขนมปังทอด เทมปุระก็มาก และญี่ปุ่น ในขณะที่ญี่ปุ่นชอบอาหารชนิดนี้ มันคือสิ่งที่วิวัฒนาการตามธรรมชาติ ยาสูบน้ำตาลและข้าวโพดก็พามา
tradersประมาณ 1600 ( และยั่งยืนจนกว่า 1868 ) ของญี่ปุ่น โชกุนโทะกุงะวะ อิเอะยะซุ ( ของเจมส์ คลาเวลล์เป็นนวนิยายที่มีชื่อเสียง , " โชกุน " ) กลัวว่าชาวยุโรปจะจุดประกายสงครามยิ่งใหญ่ ดังนั้นเขาปิดท่าเรือและ expunged ชาวต่างชาติ ในช่วงเวลานี้ของแปล วัฒนธรรมของญี่ปุ่นก็ยิ่งฝังรากลึก .ศาสนาหลักของศาสนาพุทธและชินโตเน้นและฤดูกาลนี้ก็จะสะท้อนออกมาในอาหารที่เสิร์ฟ ในความเป็นจริง , มันเป็นเพราะพุทธศาสนาอาหารคุณลักษณะห้ารสและสีตามลำดับเป็น หวาน เผ็ด เค็ม ขม และเปรี้ยว และ สีเหลือง สีดำ สีขาว สีเขียว และสีแดง