This study was a case control cross

This study was a case control cross sectional study that was conducted on 50 patients with type 1
diabetes mellitus and 30 controls without diabetes. The mean age of patients was 10.02 years. Oral sugar
tolerance tests using glucose, sucrose and honey and measurement of fasting and postprandial serum Cpeptide
levels were done for all subjects in three separate sittings. The glycemic index (GI) and the peak
incremental index (PII) were then calculated for each subject. Honey, compared to sucrose, had lower GI
and PII in both patients and controls (P < 0.01). In both patients and controls, the increase in the level of
C-peptide after honey was significant when compared with either glucose or sucrose (P < 0.01).
Conclusion: Because of its possible stimulatory effect on diseased beta cells, honey might be considered
in future therapeutic trials targeting beta cells of pancreas.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษานี้มีตัวควบคุมกรณีข้ามตัดการศึกษาที่ได้ดำเนินการในผู้ป่วย 50 ชนิด 1
เบาหวานและควบคุม 30 โดยโรคเบาหวาน อายุเฉลี่ยของผู้ป่วยถูกปี 10.02 น้ำตาลปาก
เผื่อทดสอบใช้กลูโคส ซูโครส และน้ำผึ้ง และวัดถือศีลอด และ postprandial เซรั่ม Cpeptide
ระดับทำสำหรับเรื่องทั้งหมดใน sittings สามแยก Glycemic index (GI) และยอดสูง
เพิ่มดัชนี (PII) ถูกคำนวณสำหรับแต่ละหัวข้อ น้ำผึ้ง เมื่อเทียบกับซูโครส มี GI ต่ำ
และ PII ในผู้ป่วยและการควบคุม (P < 0.01) ในผู้ป่วยและควบคุม การเพิ่มขึ้นของระดับของ
C-เปปหลังจากผึ้งได้อย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับกลูโคสหรือซูโครส (P < 0.01) .
สรุป: เนื่องจากเป็น stimulatory มีผลบนเส้นเบต้าเซลล์ น้ำผึ้งอาจเป็น
เบต้าเซลล์ของตับอ่อนในการกำหนดเป้าหมายการทดลองรักษาในอนาคตได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาครั้งนี้เป็นกรณีที่การควบคุมการศึกษาข้ามส่วนที่ได้รับการดำเนินการเกี่ยวกับผู้ป่วยที่มี 50 ชนิดที่ 1
โรคเบาหวานและ 30 การควบคุมโรคเบาหวานได้โดยไม่ต้อง อายุเฉลี่ยของผู้ป่วยที่ 10.02 ปีแบ่งเป็น น้ำตาลในช่องปาก
การทดสอบความทนทานต่อการใช้น้ำตาลซูโครสและน้ำผึ้งและการวัดการอดอาหารและซีรั่ม Cpeptide ภายหลังตอนกลางวัน
ระดับได้รับการทำเพื่อทุกวิชาในสามร่อนแยก ดัชนีน้ำตาล (GI) และยอดเขาที่
ดัชนีที่เพิ่มขึ้น (PII) แล้วมีการคำนวณแต่ละเรื่อง ฮันนี่เมื่อเทียบกับน้ำตาลซูโครสมี GI ต่ำ
และ PII ทั้งในผู้ป่วยและการควบคุม (P <0.01) ทั้งในผู้ป่วยและการควบคุมการเพิ่มขึ้นของระดับของ
C-เปปไทด์หลังจากน้ำผึ้งอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับน้ำตาลกลูโคสหรือน้ำตาลซูโครส (P <0.01)
สรุป: เนื่องจากผลกระตุ้นเป็นไปได้ในการเป็นโรคเบต้าเซลล์น้ำผึ้งอาจจะมีการพิจารณา
ใน การทดลองการรักษาในอนาคตเป้าหมายเบต้าเซลล์ของตับอ่อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การวิจัยนี้เป็นการควบคุมกรณีข้ามระดับการศึกษาที่จัดขึ้นใน 50 ผู้ป่วยประเภทที่ 1
โรคเบาหวานและ 30 การควบคุมไม่มีโรคเบาหวาน อายุเฉลี่ยของผู้ป่วยเป็น 10.02 ปี การทดสอบการใช้น้ำตาลในช่องปาก
ความอดทนกลูโคส ซูโครส และน้ำผึ้ง และการวัดผลของการอดอาหารและระดับ cpeptide
หลังอาหาร เซรั่ม ทำเพื่อการศึกษาใน 3 ประชุมแยกต่างหากGlycemic Index ( GI ) และยอดเขา
เพิ่มดัชนี ( PII ) แล้วคำนวณสำหรับแต่ละเรื่อง ที่รัก เมื่อเปรียบเทียบกับซูโครสได้ลดลงทั้งในผู้ป่วยและกี
ใช้กำลังการผลิตและการควบคุม ( P < 0.01 ) ทั้งในผู้ป่วยและการควบคุม การเพิ่มขึ้นในระดับของ
ซี เปปไทดหลังที่รักอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับน้ำตาลกลูโคสและซูโครส ( P < 0.01 ) .
สรุป :เพราะฤทธิ์ของที่สุดในโรคเบต้าเซลล์ ที่รักอาจจะพิจารณาในการกำหนดเป้าหมายในอนาคต
การทดสอบเบต้าเซลล์ของตับอ่อน