ณ สนามบินที่พลุกพล่านที่สุดแห่งหนึ่งในช่วงวันหยุดยาว
ผู้หญิงคนหนึ่งเตรียมตัวเดินทางกลับบ้านที่เธอจากมาแสนนาน
เธอซื้อหนังสือพิมพ์และคุ๊กกี้ระหว่างรอขึ้นเครื่องที่ดีเลย์กว่าครึ่งชั่วโมง
หลังจากหาที่นั่งอยู่นาน เธอก็พบที่นั่งว่างข้างชายแก่ที่ดูป่ำเป๋อๆ คนหนึ่ง
ด้วยความดีใจ เธอรีบตรงไปนั่งอ่านหนังสือพิมพ์และกินคุ๊กกี้ทันที
หลังจากนั่งอ่านหนังสือพิมพ์ได้พักใหญ่ เธอเริ่มรู้สึกได้ถึงสิ่งประหลาด
คือคุ๊กกี้ที่เธอกินนั้น เหมือนว่าจะร่อยหรอลงอย่างรวดเร็วเกินกว่าปรกติ
เธอเหลือบตาจากหนังสือพิมพ์ดู พบชายแก่หยิบคุ๊กกี้กินอย่างเอร็ดอร่อย
ด้วยความไม่พอใจ แต่ไม่กล้าพูดอะไรเนื่องจากไม่อยากมีเรื่องกับคนแก่
เธอจึงหยิบคุ๊กกี้กินเร็วขึ้น หวังว่าชายแก่จะไม่มีโอกาสได้แย่งเธอกิน
แต่ยิ่งเธอหยิบคุ๊กกี้กินเร็วขึ้นเท่าไหร่ ชายแก่ก็ยิ่งกินคุ๊กกี้ตามไวขึ้นเท่านั้น
จนคุ๊กกี้เหลือชิ้นสุดท้าย เธอและชายแก่ต่างดูท่าทีกัน ยังไม่รุกต่อแต่อย่างใด
เธอมองชายแก่ตาเขียวปั๊ด ส่วนชายแก่มองเธอด้วยรอยยิ้ม
เวลาผ่านไปไม่นานเท่าไหร่ ชายแก่ก็ยื่นมือลงไปหยิบคุ๊กกี้ขึ้นมา
เขาหักมันออกครึ่งนึง และยื่นคุ๊กกี้ครึ่งชิ้นให้เธอด้วยรอยยิ้ม
ส่วนอีกครึ่งชิ้นนั้น พอเขากินเสร็จ เขาก็จากไป
เธอโมโหกับเหตุการณ์นี้มาก ที่ต้องเจอกับคนไร้มารยาทในวันที่น่าหงุดหงิด
พอได้เวลาขึ้นเครื่อง เธอจึงตรงไปยังทางขึ้นทันทีและเปิดกระเป๋าหยิบตั๋วโดยสาร
แต่สิ่งที่เธอพบในกระเป๋านั้น นอกจากของใช้ส่วนตัวและตั๋วเครื่องบินที่เธอหาแล้ว
ยังมี "คุ๊กกี้ห่อที่เธอซื้อ" อยู่ในนั้นด้วย