“Swish!” Yet another claw to his fa

“Swish!” Yet another claw to his face.

Right now, Dillon’s clothes were splattered with blood and sticking to his body. He didn’t have a single place of undamaged flesh. After having been kicked around thousands of times, and with a piece of flesh being taken away with each kick, Dillon currently…

Had half of his bones broken and visible to plain sight, along with his bright red flesh and blood. It was a terrifying sight.

Even one of his eyes had been torn out.

“Kill me!” “Kill me!” “Kill me!” Dillon was no longer even recognizably human. He could only mumble words out, without being able to resist at all. But Bebe’s eyes didn’t have an ounce of pity in them. Suddenly, the four Bebes became one!

Bebe appeared in the air directly above Dillon.

“Whap!” A final, vicious claw delivered to Dillon’s skull. Dillon’s skull immediately shattered apart, and Dillon’s no longer recognizable corpse plummeted to the ground, his shattered bones flying everywhere upon impact.

After that final claw, Bebe just stood there in mid-air, stunned.

Bebe had always been carefree and had followed and played around with Linley since he was young. He liked to eat and drink…but in his heart, he had always wondered about his parentage. Where I am from? Who is my father? Who is my mother?

The higher class a magical beast was, the more intelligent it was.

And Bebe was a Godeater Rat. His emotional intelligence was even greater than that of humans.

Thirty three years.

In the end, he found his parents had both died!

“Father. Mother. Bebe misses you both. Bebe doesn’t know what it means to have a father, or what it feels like to have a mother.” Bebe’s eyes became covered with a misty layer. “Today, Bebe has avenged you both.”

Two teardrops fell down from Bebe’s face.

“Bebe’s name was chosen by the Boss. Although Bebe doesn’t have you, Bebe still has the Boss. The Boss’s embrace is very comfortable. Maybe…your embrace would have been like being by the Boss’s side.” Bebe was quiet for a long time, there in mid-air.

The thirty plus years he had spent by Linley’s side had resulted in Bebe, without question, considering Linley as his one and only family member.

Beirut…although Bebe addressed him as Grandpa Beirut, they had only met not too long ago.

“Whoosh.” A wind arose. Bebe’s body disappeared into the eastern horizon.

Deep in the magicite mines. In front of the dimensional door.

“Swiiiiish.” Bebe easily passed through that door. The attacks of the dimensional door chopped on Bebe’s body like sabres, but they didn’t even break a single strand of Bebe’s fur.

Linley, who had been seated in quiet meditation, opened his eyes. Before he even said a word, Bebe immediately threw himself into Linley’s embrace. “Boss.” Bebe’s eyes were already red.

Linley hugged Bebe. “Bebe, it’s fine. Don’t be too heartbroken.”

“Okay.” Bebe nodded.

Both Linley and Bebe had lost their parents. They had grown up together, and the two were as close as true brothers to each other. Linley was like the big brother, while Bebe was the little brother.

Yulan calendar, year 10024, March 2nd. Outside the imperial capital of the O’Brien Empire. War God Mountain.

Yet another ray of light streaked across the skies and entered War God Mountain. A normally quiet courtyard within War God Mountain already had an entire group of people assembled. This courtyard was the place where the War God usually stayed when he wasn’t behind closed doors engaging in training. In the empty space within the quiet courtyard, there were around ten people, all of whom were chatting idly amongst each other.

All of these people were exceedingly powerful. Not one of them was weaker than Haydson had been.

“Bowditch [Bao’di’qi] has come as well.” Someone spoke out.

A skinny man with long silver hair flew down from the skies. Bowditch was yet another person who, in the past, had shaken the Yulan continent with his fame. But that was three thousand years ago. These days, Bowditch lived a quiet life of training in the Arctic Icecaps.

“Bowditch, you came as well!” One of the ten people in the empty space, a grim-looking man with white-flecked hair spoke.

“Olivier, if you can come, why can’t I?” Bowditch’s voice was very cold as well. His gaze was focused on Olivier. Currently, Olivier only had a single sword on his back, a translucent sword that emanated extreme cold.

During his bitter training in the Arctic Icecaps, Olivier had fought several times against Bowditch as well. The first time they had fought, Olivier had lost. But eight years later, when they fought again, the two were on par.

Soon, one expert after another arrived.

“Kefande, you arrived very late, this time.” Seeing the experts continue to arrive, many people immediately laughed and greeted them.

These experts, having trained in seclusion for thousands of years, almost all knew each other. They all belonged to the War God’s side. By nightfall, twenty of them had arrived. According to their plans, there should be a total of twenty two.

Ten from the War God’s College. Twelve other experts.

“Our Senior Apprentice has arrived.” Someone suddenly said. A thin man with short jade hair whose back was ramrod-straight and who had a sharp aura walked out. His blue robes fluttered in the wind. He was the Senior Apprentice of the War God’s College…Fain!

Five Prime Saints. Fain was one of them!

As Fain arrived, a group of people immediately went to welcome him. All of them greeted him very familiarly. The only one Fain hadn’t met before was Olivier.

“Hrm? Where’s Linley?” Fain spoke. “He isn’t here yet?”

Twenty one of them had arrived. The only one missing was Linley!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"สวิช" ยังอื่นเล็บต่อหน้าขวา ตอนนี้เสื้อผ้าของดิลลอนได้ splattered กับเลือด และผสานกับร่างกายของเขา เขาไม่ได้ที่ของเนื้อไม่เสียหาย หลังจากมีการเตะรอบพันครั้ง และชิ้นส่วนของเนื้อนำไปกับแต่ละเตะ ดิลลอนปัจจุบัน...ได้ครึ่งหนึ่งของกระดูกของเขาเสีย และเห็นสายตาธรรมดา พร้อมกับของเขาสดใสแดงเลือดเนื้อ มันเป็นภาพที่น่ากลัวแม้แต่หนึ่งของตามีแล้วขาดออก"ฆ่าฉัน" "ฆ่าฉัน" "ฆ่าฉัน" ดิลลอน recognizably แม้มนุษย์ไม่ได้ นอกจากนี้เขาเพียงสามารถ mumble คำ ไม่ มีความสามารถในการต้านทานทั้งหมด แต่ไม่ออนซ์ของสงสารอยู่ในสายตาของแจ็คกี้ ทันใดนั้น Bebes สี่เป็นหนึ่งแจ็คกี้ปรากฏในอากาศโดยตรงเหนือดิลลอน"Whap" เล็บสุดท้าย ทายาส่งกะโหลกศีรษะของดิลลอน กะโหลกศีรษะของดิลลอนทันทีซวนกัน และศพไม่รู้จักของดิลลอนลดลงไปพื้นดิน กระดูกของเขามลายไปทุกเมื่อผลกระทบหลังจากนั้นเล็บสุดท้าย แจ็คกี้เพียงยืนมีในกลางอากาศ ตกตะลึงไปแจ็คกี้ได้ถูกใช้ และมีเสมอตาม และเล่นรอบกับ Linley มาตั้งแต่เด็ก เขาชอบกิน และดื่ม... แต่ในหัวใจของเขา เขาก็จะสงสัยว่า เกี่ยวกับ parentage ของเขา ที่ฉันมาจาก พ่อคือใคร แม่ของฉันคือใครสัตว์วิเศษชั้นสูงถูก อัจฉริยะมากขึ้นก็และแจ็คกี้ถูกหนู Godeater ความฉลาดทางอารมณ์ของเขาเป็นยิ่งกว่าของมนุษย์สามสิบสามปีในสุด เขาพบพ่อทั้งสองเสียชีวิต"พ่อ แม่ แจ็คกี้คิดถึงคุณทั้งสอง แจ็คกี้ไม่ทราบความหมาย ของการมีพ่อ หรืออะไรรู้สึกเหมือนแม่ให้" ตาของแจ็คกี้กลายเป็นปกคลุม ด้วยชั้นตน "วันนี้ แจ็คกี้มี avenged คุณทั้งนั้น"Teardrops สองตกลงจากใบหน้าของแจ็คกี้"ชื่อของแจ็คกี้ถูกเลือก โดยเจ้านาย แม้ว่าจะแจ็คกี้ไม่มีคุณ แจ็คกี้ยังมีเจ้านาย อ้อมกอดของเจ้านายได้สบายมาก บางที...อ้อมกอดของคุณจะได้รับเหมือนอยู่เคียงข้างเจ้าของ " แจ็คกี้เงียบเป็นเวลานาน มีในกลางอากาศได้ทั้งสามสิบบวกปีเขาใช้เวลาของ Linley ริมมีผลในแจ็คกี้ ไม่ มีคำถาม พิจารณา Linley เป็นหนึ่งของเขาและสมาชิกในครอบครัวเท่านั้นเบรุต...แม้ว่าจะแจ็คกี้อยู่เขาเป็นปู่เบรุต พวกเขามีเฉพาะตามไม่นานที่ผ่านมา"เสียงหวือ" ลมเกิดขึ้น ร่างกายของแจ็คกี้หายไปในขอบฟ้าตะวันออกลึกลงไปในเหมือง magicite หน้าประตูมิติ"Swiiiiish" แจ็คกี้เดินผ่านประตูนั้น สับโจมตีของประตูมิติในร่างกายของแจ็คกี้เช่น sabres แต่พวกเขาไม่ได้แบ่งสาระเดียวของขนของแจ็คกี้Linley ซึ่งมีการนั่งสมาธิเงียบ เปิดตาของเขา ก่อนที่เขาจะกล่าวคำ แจ็คกี้ทันทีโยนตัวเองลงในอ้อมกอดของ Linley "เจ้านาย" ตาของแจ็คกี้สีแดงแล้วได้Linley hugged แจ็คกี้ "แจ็คกี้ ได้ดี ไม่ได้เกินไป heartbroken"“Okay.” Bebe nodded.Both Linley and Bebe had lost their parents. They had grown up together, and the two were as close as true brothers to each other. Linley was like the big brother, while Bebe was the little brother.Yulan calendar, year 10024, March 2nd. Outside the imperial capital of the O’Brien Empire. War God Mountain.Yet another ray of light streaked across the skies and entered War God Mountain. A normally quiet courtyard within War God Mountain already had an entire group of people assembled. This courtyard was the place where the War God usually stayed when he wasn’t behind closed doors engaging in training. In the empty space within the quiet courtyard, there were around ten people, all of whom were chatting idly amongst each other.All of these people were exceedingly powerful. Not one of them was weaker than Haydson had been.“Bowditch [Bao’di’qi] has come as well.” Someone spoke out.A skinny man with long silver hair flew down from the skies. Bowditch was yet another person who, in the past, had shaken the Yulan continent with his fame. But that was three thousand years ago. These days, Bowditch lived a quiet life of training in the Arctic Icecaps.“Bowditch, you came as well!” One of the ten people in the empty space, a grim-looking man with white-flecked hair spoke.“Olivier, if you can come, why can’t I?” Bowditch’s voice was very cold as well. His gaze was focused on Olivier. Currently, Olivier only had a single sword on his back, a translucent sword that emanated extreme cold.During his bitter training in the Arctic Icecaps, Olivier had fought several times against Bowditch as well. The first time they had fought, Olivier had lost. But eight years later, when they fought again, the two were on par.Soon, one expert after another arrived.“Kefande, you arrived very late, this time.” Seeing the experts continue to arrive, many people immediately laughed and greeted them.These experts, having trained in seclusion for thousands of years, almost all knew each other. They all belonged to the War God’s side. By nightfall, twenty of them had arrived. According to their plans, there should be a total of twenty two.Ten from the War God’s College. Twelve other experts.“Our Senior Apprentice has arrived.” Someone suddenly said. A thin man with short jade hair whose back was ramrod-straight and who had a sharp aura walked out. His blue robes fluttered in the wind. He was the Senior Apprentice of the War God’s College…Fain!Five Prime Saints. Fain was one of them!As Fain arrived, a group of people immediately went to welcome him. All of them greeted him very familiarly. The only one Fain hadn’t met before was Olivier.“Hrm? Where’s Linley?” Fain spoke. “He isn’t here yet?”Twenty one of them had arrived. The only one missing was Linley!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" เฟี้ยว ! " ยังกรงเล็บอีกใบหน้าของเขา

ตอนนี้เสื้อผ้าดิลลอน ถูกสาดด้วยเลือดและผสานกับร่างกายของเขา เขาไม่ได้เป็นสถานที่เดียวที่เนื้อไม่เสียหาย หลังจากถูกเตะรอบหลายพันครั้ง และด้วยชิ้นเนื้อไปเตะด้วยละ ดิลล่อน ขณะนี้ . . . . . . .

ได้ครึ่งหนึ่งของกระดูกของเขาเสีย และเห็นสายตาธรรมดาพร้อมกับเนื้อสีแดงของเขาสดใสและเลือด มันเป็นสายตาที่น่ากลัว

แม้ดวงตาของเขาถูกฉีกออก

" ฆ่าฉัน " ฆ่าฉัน " ฆ่าฉัน " ลอนก็ไม่ recognizably มนุษย์ เขาได้แต่พึมพำพูดออกมา โดยไม่สามารถขัดขืนได้เลย แต่ bebe ตาไม่มีแม้แต่ความสงสารในตัวพวกเขา ทันใดนั้น สี่ bebes เป็นหนึ่ง !

เบเบ้ที่ปรากฏอยู่ในอากาศโดยตรงข้างต้น ดิลลอน .

" whap ! " สุดท้าย กรงเล็บร้ายส่งไปยังกะโหลกดิลลอน . กะโหลกศีรษะดิลลอนดิลลอนแตกออกจากกันทันที และไม่รู้จักศพดิ่งลงกับพื้น เขาสลายกระดูกบินทุกที่เมื่อผลกระทบ

หลังจากนั้นสุดท้ายกรงเล็บ , เบเบ้ยืนอยู่ตรงนั้น ในกลางอากาศเฉย