My feelings about the English langu

My feelings about the English language, including both grammar and literature, have changed several times throughout my life. These changes took place as I was influenced by my family and by the different teachers that I have had throughout my academic career. As a young boy, I knew very little about the English language, but the instruction which I have received throughout my academic career has worked to shape my feelings about the English language. My parents began reading to me when I was very young. When I was only six months old, my parents bought me a number of plastic books. Using simple picture books, my parents taught me to recognize pictures of objects and how to associate those objects with their specific names. I learned how to talk when I was only a year old, and my parents continued to read to me in order to help me build up my vocabulary. I specifically remember my mother reading Sesame Street books to me. When she read to me, she used a different voice for each of the characters. I heard the same stories read to me so many times that I began to memorize them. I was able to recite my favorite stories before I could read them for myself. While I was unable to read, my skills with the English language were developing as I learned and used the words that I heard my parents read to me. My parents, my first teachers, made learning the English language an enjoyable experience for me at a young age. I began attending preschool at the age of three, and I have a number of memories from that period in my life. My preschool teachers made learning about the English language fun. They ingrained in me the letters of the English alphabet using a number of techniques. I remember gluing uncooked macaroni noodles onto construction paper in order to form different letters of the alphabet. The letters or words that we learned were usually associated with a fun story or with a specific color. The teachers also read a great deal to me and my fellow...

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความรู้สึกของฉันเกี่ยวกับภาษาอังกฤษ ไวยากรณ์และวรรณคดี มีการเปลี่ยนแปลงหลายครั้งตลอดชีวิต เปลี่ยนแปลงเหล่านี้เอาสถานที่ฉันได้รับ จากครอบครัว และครูต่าง ๆ ที่มีตลอดอาชีพของฉันศึกษา เป็นเด็กผู้ชาย ฉันรู้น้อยมากเกี่ยวกับภาษาอังกฤษ แต่คำสั่งที่ได้รับตลอดอาชีพของฉันเพื่อทำให้รูปร่างของฉันความรู้สึกเกี่ยวกับภาษาอังกฤษ พ่อเริ่มอ่านผมเมื่อผมยังน้อยมาก เมื่ออายุเพียงหกเดือน พ่อซื้อฉันจำนวนหนังสือพลาสติก ใช้ง่ายภาพหนังสือ พ่อสอนให้ผมรู้จักรูปภาพของวัตถุและวิธีการเชื่อมโยงวัตถุเหล่านั้น มีชื่อเฉพาะ ฉันเรียนรู้วิธีการพูดคุยได้เฉพาะปีเก่า และพ่อต่อการอ่านเพื่อสร้างคำศัพท์ของฉันช่วยให้ฉัน โดยเฉพาะผมจำคุณแม่อ่านหนังสือเกลื่อนกลาดผม เมื่อเธออ่านให้ฉัน เธอใช้เสียงแตกต่างกันสำหรับแต่ละอักขระ ผมได้ยินเรื่องเดียวที่อ่านให้ฉันมากที่ ฉันเริ่มจดจำพวกเขา ผมสามารถสาธยายเรื่องราวของฉันชื่นชอบก่อนจะอ่านให้ตัวเอง ในขณะที่ผมไม่สามารถอ่าน ได้การพัฒนาทักษะภาษาอังกฤษของฉันฉันได้เรียนรู้ และใช้คำที่ผมได้ยินพ่ออ่านให้ฉัน พ่อแม่ของฉัน ของฉันแรกครู ได้เรียนรู้ภาษาอังกฤษความสนุกสนานสำหรับฉันที่อายุยังน้อย เริ่มเข้าหอศิลป์อายุสาม และไม่มีตัวเลขของความทรงจำจากที่ในชีวิตของฉัน ครูของฉัน preschool ได้เรียนรู้เกี่ยวกับภาษาอังกฤษสนุก พวกเขาฝังแน่นในฉันตัวอักษรของตัวอักษรภาษาอังกฤษที่ใช้เทคนิคการ ผมจำได้ว่า ติดกาว uncooked มักกะโรนีก๋วยเตี๋ยวลงบนกระดาษก่อสร้างเพื่อสร้างตัวอักษรแตกต่างกัน ตัวอักษรหรือคำที่เราได้เรียนรู้เชื่อมโยงกับความสนุกสนานเรื่อง หรือแต่ละสี ครูยังอ่านโปรโมชั่นให้ผมและเพื่อนของฉัน...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความรู้สึกของฉันเกี่ยวกับการใช้ภาษาอังกฤษรวมทั้งไวยากรณ์และวรรณคดีมีการเปลี่ยนแปลงหลายครั้งตลอดชีวิตของฉัน การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้เกิดขึ้นขณะที่ผมกำลังได้รับอิทธิพลจากครอบครัวของฉันและโดยครูที่แตกต่างกันที่ฉันมีตลอดอาชีพนักวิชาการของฉัน ในฐานะที่เป็นเด็กหนุ่มผมรู้น้อยมากเกี่ยวกับการใช้ภาษาอังกฤษ แต่การเรียนการสอนที่ผมได้รับตลอดอาชีพนักวิชาการของฉันได้ทำงานเพื่อรูปร่างความรู้สึกของฉันเกี่ยวกับการใช้ภาษาอังกฤษ พ่อแม่ของฉันเริ่มอ่านกับฉันเมื่อฉันยังเด็กมาก เมื่อฉันเป็นเพียงหกเดือนเก่าพ่อแม่ของฉันซื้อฉันจำนวนหนังสือพลาสติก โดยใช้หนังสือภาพง่ายพ่อแม่ของฉันสอนให้ฉันรู้จักภาพของวัตถุและวิธีการที่จะเชื่อมโยงวัตถุเหล่านั้นมีชื่อเฉพาะของพวกเขา ผมได้เรียนรู้วิธีการพูดคุยเมื่อฉันเป็นเพียงปีเก่าและพ่อแม่ของฉันยังคงอ่านให้ฉันเพื่อที่จะช่วยให้ฉันสร้างขึ้นคำศัพท์ของฉัน ผมจำได้ว่าแม่ของฉันโดยเฉพาะการอ่านหนังสือเซซามีสตรีมาให้ฉัน เมื่อเธออ่านให้ฉันเธอใช้เสียงที่แตกต่างกันสำหรับแต่ละตัวละคร ผมได้ยินเรื่องราวเดียวกันอ่านให้ฉันหลายครั้งที่ผมเริ่มที่จะจดจำพวกเขา ฉันก็สามารถที่จะอ่านเรื่องราวที่ชื่นชอบของฉันก่อนที่ฉันจะอ่านพวกเขาสำหรับตัวเอง ในขณะที่ฉันไม่สามารถอ่านและทักษะของฉันกับการใช้ภาษาอังกฤษได้รับการพัฒนาเท่าที่ผมได้เรียนรู้และใช้คำที่ผมได้ยินพ่อแม่ของฉันอ่านให้ฉัน พ่อแม่ของฉันครูครั้งแรกของฉันทำให้การเรียนรู้ภาษาอังกฤษเป็นประสบการณ์ที่สนุกสนานสำหรับฉันที่อายุยังน้อย ฉันเริ่มเข้าโรงเรียนอนุบาลเมื่ออายุสามขวบและผมก็มีความทรงจำที่จำนวนจากช่วงเวลาในชีวิตของฉันที่ ครูอนุบาลของฉันทำให้การเรียนรู้เกี่ยวกับความสนุกสนานในการใช้ภาษาอังกฤษ พวกเขาที่ฝังแน่นในตัวผมตัวอักษรของตัวอักษรภาษาอังกฤษโดยใช้หมายเลขของเทคนิค ผมจำได้ว่าติดกาวบะหมี่มักกะโรนีดิบลงบนกระดาษเพื่อการก่อสร้างในรูปแบบตัวอักษรที่แตกต่างกันของตัวอักษร ตัวอักษรหรือคำที่เราได้เรียนรู้มักจะเป็นคนที่เกี่ยวข้องกับเรื่องราวความสนุกสนานหร​​ือมีสีที่เฉพาะเจาะจง ครูผู้สอนยังอ่านการจัดการที่ดีให้ฉันและเพื่อนของฉัน ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความรู้สึกของผมเกี่ยวกับภาษาอังกฤษ รวมทั้งไวยากรณ์และวรรณคดี มีการเปลี่ยนแปลงหลายครั้งตลอดชีวิต การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้เกิดขึ้นเมื่อฉันได้รับอิทธิพลจากครอบครัวและครูต่าง ๆ ที่ผมมีงานตลอดอาชีพของฉัน ตอนยังเด็ก ผมรู้น้อยมากเกี่ยวกับภาษาอังกฤษแต่เรื่องที่ผมได้รับตลอดการศึกษาอาชีพของฉันได้ทำงานเพื่อรูปร่างความรู้สึกของผมเกี่ยวกับภาษาอังกฤษ พ่อแม่เริ่มอ่านเมื่อฉันยังเด็กมาก เมื่อผมอายุเพียง 6 เดือน พ่อแม่ของฉันฉันซื้อเลขหนังสือพลาสติก การใช้หนังสือภาพอย่างง่ายพ่อแม่สอนให้ผมรู้จักรูปของวัตถุและวิธีการเชื่อมโยงวัตถุเหล่านั้นมีชื่อเฉพาะของตนเอง ผมได้เรียนรู้วิธีการพูด เมื่อฉันเป็นเพียงปีเก่าและพ่อแม่ของฉันยังคงอ่านเพื่อช่วยให้ฉันสร้างขึ้นคำศัพท์ของฉัน เราจำแม่อ่านงาถนนหนังสือของฉัน เมื่อเธออ่านให้ฟัง เธอใช้เสียงที่แตกต่างกันสำหรับแต่ละอักขระฉันได้ยินเรื่องเดิมๆ อ่านมาหลายครั้งแล้วว่า ผมเริ่มจำให้ดี ผมได้อ่านเรื่องราวที่ชื่นชอบของฉัน ก่อนที่ฉันจะได้อ่านด้วยตัวเอง ในขณะที่ผมไม่สามารถอ่าน ทักษะของฉันกับภาษาอังกฤษพัฒนาอยู่ ฉันได้เรียนรู้ และใช้คำพูดที่ฉันได้ยินพ่อแม่อ่านให้ฟัง พ่อแม่ ครูคนแรกของฉันทำให้การเรียนภาษาอังกฤษเป็นประสบการณ์สนุกสำหรับผมที่อายุยังน้อย ผมเริ่มเรียนอนุบาลที่อายุ 3 และฉันมีจำนวนของความทรงจำจากช่วงเวลาในชีวิตของฉัน ครูอนุบาลของฉัน ทำให้เรียนสนุก ภาษาอังกฤษ มันติดตัวผมมาตัวอักษรของตัวอักษรภาษาอังกฤษโดยใช้ตัวเลขของเทคนิคผมจำได้ว่ามักกะโรนีบะหมี่ดิบติดกาวลงบนกระดาษก่อสร้างเพื่อรูปแบบอักษรที่แตกต่างกันของตัวอักษร ตัวอักษรหรือคำที่เราได้เรียนรู้คือมักจะเกี่ยวข้องกับนิทานแสนสนุก หรือมีสีที่เฉพาะเจาะจง ครูต้องอ่านมากฉันและเพื่อนของฉัน . . . . . . .