3. Is grammar too difficult?The ear

3. Is grammar too difficult?
The earliest research questioning the value of grammar teaching found that it was simply a waste of time in the sense that most children could not apply any of the categories even after many years of teaching (Cawley 1957; Hudson 1987; Macauley 1947). This is clearly a fundamental objection if it is true, but most research has found that, when well taught, any kind of grammar (traditional or modern) can be learned by most school children at least at secondary level (Bateman and Zidonis 1966; Elley 1994; Elley and others 1975; Elley and others 1979; Harris 1962; Herriman 1994; Kennedy and Larson 1969; Mellon 1969; Quattlebaum 1994; Tomlinson 1994; Tordoir and Wesdorp 1979) and in some cases at primary level - for example, fifth-graders (Gale 1967). My international survey showed that grammatical analysis is regularly taught in some countries to children as young as six or seven (Hudson 1998), and the evidence from developmental psychology is that metalinguistic awareness starts to develop naturally between 5 and 7 years (Herriman 1994).

All that the early research seems to show, therefore, is that it is possible to teach grammar in such a way that children learn nothing; but this is hardly surprising - the same is surely true of any subject. However the early research should act as a warning to any who might argue that any kind of grammar teaching is better than none. It is also interesting to remember that grammar was one of the few subjects that teachers taught purely on the basis of what they themselves learned at school, without any kind of 'boost' at university; a subject with such weak intellectual underpinnings is doomed to eventual extinction, so it is imperative to ensure that the same mistake is not repeated.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3 ? เป็นไวยากรณ์ยากเกินไป
งานวิจัยแรกที่ตั้งคำถามค่าของการเรียนการสอนไวยากรณ์ที่พบว่ามันเป็นเพียงแค่เสียเวลาในแง่ที่ว่าเด็กส่วนใหญ่ไม่สามารถใช้ใด ๆ ของหมวดหมู่แม้หลังจากหลายปีของการเรียนการสอน (Cawley 1957; ฮัดสัน 1987; Macauley 1947) นี้เห็นได้ชัดว่าการคัดค้านพื้นฐานถ้ามันเป็นความจริง แต่การวิจัยส่วนใหญ่พบว่าเมื่อสอนดีชนิดของไวยากรณ์ใด ๆ (แบบดั้งเดิมหรือสมัยใหม่) สามารถเรียนรู้ได้โดยส่วนใหญ่เด็กนักเรียนอย่างน้อยในระดับมัธยมศึกษา (เบทและ zidonis 1966; elley 1994; elley และอื่น ๆ 1975; elley และอื่น ๆ 1979; harris 1962; Herriman 1994; เคนเนดี้และ Larson 1969 ; เมลลอน 1969; quattlebaum 1994; ทอมลินสัน 1994; tordoir และ wesdorp 1979) และในบางกรณีในระดับประถมศึกษา - ตัวอย่างเช่นที่ห้าปะทะคารม (พายุ 1967)สำรวจระหว่างประเทศของฉันแสดงให้เห็นว่าการวิเคราะห์ไวยากรณ์ที่สอนประจำในบางประเทศที่เด็กเป็นสาวเป็นหกหรือเจ็ด (ฮัดสัน 1998) และหลักฐานจากจิตวิทยาพัฒนาการเป็นที่รับรู้ Metalinguistic เริ่มต้นในการพัฒนาตามธรรมชาติระหว่าง 5 และ 7 ปี (Herriman 1994)

สิ่งที่การวิจัยต้นดูเหมือนว่าจะแสดงให้เห็นดังนั้นคือมันเป็นไปได้ที่จะสอนไวยากรณ์ในลักษณะที่เด็กเรียนรู้อะไร แต่นี้แทบจะไม่น่าแปลกใจ - เดียวกันแน่นอนที่แท้จริงของเรื่องใด แต่การวิจัยต้นควรทำหน้าที่เป็นคำเตือนใด ๆ ที่อาจจะเถียงว่าชนิดของการเรียนการสอนไวยากรณ์ใด ๆ จะดีกว่าไม่มีก็ยังเป็นที่น่าสนใจที่จะทราบว่าไวยากรณ์เป็นหนึ่งในไม่กี่วิชาที่ครูสอนอย่างหมดจดบนพื้นฐานของสิ่งที่พวกเขาได้เรียนรู้ด้วยตนเองที่โรงเรียนโดยไม่ต้องชนิดของ 'เพิ่ม' ที่มหาวิทยาลัยใด ๆ เรื่องด้วยเช่นตีแผ่ทางปัญญาอ่อนแอจะถึงวาระที่ในที่สุด การสูญเสียจึงมีความจำเป็นเพื่อให้แน่ใจว่าข้อผิดพลาดที่เหมือนกันไม่ได้ซ้ำแล้วซ้ำอีก.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3. เป็นไวยากรณ์ยาก?
วิจัยเร็วสงสัยค่าของไวยากรณ์สอนพบว่า มันเป็นเพียงแค่เสียเวลาในแง่ที่ว่า เด็กส่วนใหญ่อาจไม่ใช้ของประเภทแม้หลังจากหลายปีสอน (Cawley 1957 ฮัดสัน 1987 Macauley 1947) นี้เป็นชัดเจนคัดค้านพื้นฐานมันเป็นความจริง แต่งานวิจัยส่วนใหญ่พบที่ เมื่อสอนดี ไวยากรณ์ (แบบดั้งเดิม หรือสมัยใหม่) ชนิดใดสามารถจะเรียน โดยส่วนใหญ่เด็กนักเรียนน้อยระดับรอง (แซมเบทแมนและ Zidonis 1966 Elley 1994 Elley และอื่น ๆ 1975 Elley และอื่น ๆ 1979 ห้อง 1962 Herriman 1994 เคนเนดี้และ Larson 1969 เมลลอน 1969 Quattlebaum 1994 Tomlinson 1994 Tordoir และ Wesdorp 1979) และในบางกรณีระดับหลัก - ตัวอย่าง นักเรียนห้า (Gale 1967) ฉันสำรวจนานาชาติพบว่า มีสอนในบางประเทศวิเคราะห์ไวยากรณ์ไว้เป็นประจำเพื่อเด็กหกหรือเจ็ด (ฮัดสันปี 1998), และหลักฐานจากจิตวิทยาพัฒนาการเป็นว่า metalinguistic จิตสำนึกเริ่มต้นพัฒนาธรรมชาติระหว่าง 5 และ 7 ปี (Herriman 1994)

ทั้งที่การวิจัยก่อน แสดง ดังนั้น คือว่า จะไปสอนไวยากรณ์ในลักษณะว่า เด็กเรียนรู้อะไร แต่นี่คือแทบไม่น่าแปลกใจ - ไม่แน่นอนเรื่องใด ๆ อย่างไรก็ตาม การวิจัยก่อนควรทำหน้าที่เป็นคำเตือนใด ๆ ที่อาจโต้เถียงว่า ใด ๆ ที่สอนไวยากรณ์ดีกว่าไม่มี ก็น่าสนใจว่า ไวยากรณ์เป็นหนึ่งในหัวข้อบางครูสอนเพียงอย่างเดียวโดยใช้สิ่งที่ตัวเองเรียนรู้ที่โรงเรียน ไม่มีชนิดใด 'เพิ่ม' ในมหาวิทยาลัย จำ เรื่อง ด้วยเช่น underpinnings ปัญญาอ่อนจะถึงวาระการสูญพันธุ์ที่สุด ดังนั้นจึงเป็นความจำเป็นเพื่อให้แน่ใจว่า ผิดเดียวกันไม่ซ้ำกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3 . ???เป็นเรื่องยากเกินไปหรือไม่?
การวิจัยอย่างเร็วที่สุดที่ตั้งคำถามมูลค่าของการเรียนการสอนหลักไวยากรณ์พบว่ามันเป็นเพียงขยะในความรู้สึกที่คนส่วนใหญ่ไม่สามารถใช้ ประเภท ที่แม้หลังจากหลายปีของการเรียนการสอน( cawley 1957 Hudson 1987 macauley มา 1947 ) โรงแรมแห่งนี้เป็นที่ชัดเจนว่าการคัดค้านที่สำคัญถ้ามันเป็นอย่างนั้นจริงๆแต่ผลจากการวิจัยพบว่ามีมากที่สุดเมื่อรวมทั้งสอนให้ไม่ว่าชนิดใดของโรงเรียนปอเนาะ(แบบดั้งเดิมหรือทันสมัยที่)สามารถเรียนได้โดยส่วนใหญ่โรงเรียนที่เด็กอย่างน้อยที่ระดับรอง( bateman และ zidonis 1966 ; elley 1994 ; elley และอื่นๆ. 1975 ; elley และอื่นๆ 1979 ;แฮริส 1962 ; herriman 1994 ; Kennedy และ Larson effect 1969 ; mellon 1969 ; quattlebaum 1994 ; Tomlinson 1994 ; tordoir และ wesdorp 1979 )และในบางกรณีที่หลัก - ระดับตัวอย่างเช่น, Fifth - graders (พายุ 1967 )การสำรวจความคิดเห็นระหว่างประเทศของฉันแสดงให้เห็นว่าการวิเคราะห์ทางไวยกรณ์มีการสอนในบางประเทศให้เด็กเป็นคนหนุ่มเป็นหกหรือเจ็ด( Hudson 1998 )เป็นประจำและหลักฐานที่จากจิตวิทยาพัฒนาการเป็นการตระหนัก metalinguistic จะเริ่มพัฒนาอย่างเป็นธรรมชาติระหว่าง 5 และ 7 ปี( herriman 1994 )

ทั้งหมดว่าการวิจัยช่วงต้นที่ดูเหมือนจะแสดงดังนั้นที่ว่ามันเป็นไปได้ที่จะสอนหลักไวยากรณ์ในลักษณะที่เด็กๆจะได้เรียนรู้ไม่มีอะไรแต่เรื่องนี้เป็นเรื่องที่น่าประหลาดใจอย่างยิ่งด้วยเหตุนี้จึงไม่ได้ - เหมือนกับที่แน่นอนเป็นความจริงในเรื่องใดๆ อย่างไรก็ตามการศึกษาที่ควรจะทำหน้าที่เป็นการเตือนใดๆที่อาจจะให้เหตุผลว่าชนิดใดๆของการเรียนการสอนหลักไวยากรณ์จะดีกว่าไม่มีมันเป็นเรื่องที่น่าสนใจและยังจะต้องจำไว้ว่าโรงเรียนปอเนาะเป็นหนึ่งในไม่กี่เรื่องที่ครูสอนอย่างแท้จริงอยู่บนพื้นฐานของพวกเขาเองก็เรียนที่โรงเรียนโดยไม่มี"เพิ่มในมหาวิทยาลัยเรื่องที่พร้อมด้วย underpinnings ทรัพย์สินทางปัญญาอ่อนเช่นว่านั้นคงจะต้องให้การสูญพันธุ์ในขั้นสุดท้ายดังนั้นจึงเป็นสิ่งจำเป็นที่จะต้องตรวจสอบให้แน่ใจว่าความผิดพลาดเหมือนกับที่ไม่ซ้ำกัน.