Some studies demonstrated the syner

Some studies demonstrated the synergistic effect between two different antioxidants. But in this system, no such boosting effect was observed regardless the concentrations and antioxidants combinations. The longest lag phase was achieved by the group of RA/AA at 100 μM, RA/AA and GTE/AA at 300 μM, and GTE/AA at 500 μM (Fig. 2A, B and C). They contributed four days' lag phase for base algae oil they resided which was the same as the single antioxidant indicating the additive effect among these mixtures. However, antagonistic effect was observed when 250 μM of GSE or RA mixed with 250 μM AA which resulted in the reduction of lag phase to 2 and 3 days, respectively.

Grape seed extract (GSE) is rich in proanthocyanidin polyphenolic compounds most of which is in the form of oligomers (70–80%). Grape seed extract polymer (GSE-p), is the processed GSE to enhance their degree of proanthocyanidin polymerization and the antioxidant power has been reported to be 20 times greater than vitamin E and 50 times greater than vitamin C (Shi, Yu, Pohorly, & Kakuda, 2003). Green tea extract (GTE) used in this study is a polyphenolic compound rich natural product that contains more than 90% Epigallocatechin gallate. Natural rosmarinic acid (RA) is a polyphenol from plants of the mint family. Ascorbic acid (AA) is a natural vitamin. All of them have been reported to possess antioxidant properties in different systems, such as in meat, oil, and oil-in-water emulsions. The proposed mechanisms of them to retard lipid oxidation include the scavenging action on free radicals, metal chelating properties, reduction of lipid hydroperoxide formation, oxygen quenchers and so on (Choe & Min, 2009). In this study, however, GSE and GSE-p did not perform any protective effect against algae oil oxidation. The same result was reported when a study of the role of GSE on conjugated sunflower oil oxidation and a slightly prooxidative effect was unexpectedly observed (Shaker, 2006). In contrast, GTE and AA performed significant antioxidant activities when incorporated into base algae oils. The protective properties of GTE and AA against bulk oil oxidation have been confirmed broadly, such as in canola oil, blubber oil, and menhaden oil (Chen and Chan, 1996, Frankel et al., 1994 and Wanasundara and Shahidi, 1998). The most common mechanisms for their antioxidant properties in bulk oil, such as antioxidant effect of polyphenols and the interfacial properties which drove the hydrophilic antioxidants to the association colloids where the oxidation occurs in bulk oil systems, cannot explain why GTE and GSE behave oppositely in the base algae oil system. The water content in base algae oil is less than 50 ppm as measured by Karl Fisher method and it is unlikely to form association colloids in such systems (Chen, Han, McClements, & Decker, 2010). In addition, both GTE and GSE contain a large amount of polyphenols. Their different actions on base algae oil oxidation may be attributed to the different polyphenol compositions. We therefore examined influence of hydrophilic antioxidants at 300 μM on the tocopherol loss (Fig. 3) in base algae oil which originally contains a small amount of tocopherols after refining.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บางการศึกษาแสดงผลเสริมฤทธิ์กันระหว่างสารต้านอนุมูลอิสระที่แตกต่างกันสอง แต่ในระบบนี้ ไม่มีผลส่งเสริมดังกล่าวพบว่า ไม่ผสมความเข้มข้นและสารต้านอนุมูลอิสระ ขั้นตอนความล่าช้าที่ยาวที่สุดสำเร็จ โดยคณะ RA/AA ที่ 100 μ m, RA/AA และ GTE/AA ที่ 300 μ m และ GTE/AA ที่ 500 ไมครอน (รูป 2A, B และ C) พวกเขาส่วนสี่วันระยะหน่วงสำหรับฐานสาหร่ายน้ำมันพวกเขาอยู่ซึ่งเป็นสารเดี่ยวที่ระบุผลรวมในหมู่ส่วนผสมเหล่านี้ อย่างไรก็ตาม ปรปักษ์ผลคือสังเกตเมื่อ 250 ไมครอนของ GSE หรือ RA ผสมกับ 250 μ m AA ซึ่งผลในการลดขั้นตอนความล่าช้าเป็นวันที่ 2 และ 3 ตามลำดับสารสกัดจากเมล็ดองุ่น (GSE) อุดมไปด้วย proanthocyanidin กระปรี้กระเปร่ามากที่สุดซึ่งอยู่ในรูปของ oligomers (70 – 80%) เมล็ดองุ่นสารสกัดจากพอลิเมอร์ (GSE-p) จะได้รับรายงาน GSE แปรรูปเพื่อเพิ่มระดับของ proanthocyanidin polymerization และพลังต้านอนุมูลอิสระได้มากกว่าวิตามินอี 20 เท่า และ 50 เท่ามากกว่าวิตามินซี (Shi, Yu, Pohorly และคะ กุ 2003) สารสกัดจากชาเขียว (GTE) ใช้ในการศึกษานี้เป็นการ polyphenolic compound ธรรมชาติผลิตภัณฑ์ที่ประกอบด้วยมากกว่า 90% Epigallocatechin gallate กรดธรรมชาติ rosmarinic (RA) เป็น polyphenol จากพืชตระกูลสะระแหน่ กรดแอสคอร์บิค (AA) เป็นเป็นวิตามินธรรมชาติ พวกเขาทั้งหมดได้รับรายงานจะมีคุณสมบัติต้านอนุมูลอิสระในระบบแตกต่างกัน เช่นในเนื้อสัตว์ น้ำมัน และอิมัลชันน้ำในน้ำมัน กลไกการนำเสนอของพวกเขาในการชะลอการเกิดออกซิเดชันของไขมันรวมถึงดำเนินการ scavenging จากอนุมูลอิสระ เหล็กคีเลตคุณสมบัติ ลดไขมัน hydroperoxide ก่อ ออกซิเจน quenchers และ (Choe และนาที 2009) ในการศึกษานี้ อย่างไรก็ตาม GSE และ GSE-p ไม่ทำการป้องกันผลกระทบใด ๆ ต่อต้านออกซิเดชันสาหร่ายน้ำมันไว้ รายงานผลลัพธ์เดียวกันเมื่อการศึกษาบทบาทของ GSE ในน้ำมันดอกทานตะวันรวมออกซิเดชัน และเอ prooxidative เล็กน้อยโดยไม่คาดคิดพบว่า (ปั่น 2006) ตรงกันข้าม GTE และ AA ทำกิจกรรมต้านอนุมูลอิสระที่สำคัญเมื่อรวมลงในฐานสาหร่ายน้ำมัน คุณสมบัติในการป้องกันของ GTE และ AA ต่อต้านออกซิเดชันน้ำมันจำนวนมากได้รับการยืนยันอย่างกว้างขวาง เช่นน้ำมันคาโนลา น้ำมันเกยตื้น และน้ำมัน menhaden (Chen และจัน 1996 ผ้าเช็ดหน้าแฟรง et al. 1994 และ Wanasundara และ Shahidi, 1998) กลไกทั่วไปสำหรับคุณสมบัติต้านอนุมูลอิสระในน้ำมันจำนวนมาก เช่นผลกระทบของสารต้านอนุมูลอิสระโพลีฟีนและค่าแรงซึ่งขับรถที่สารต้านอนุมูลอิสระน้ำคอลลอยด์สมาคมที่เกิดออกซิเดชันที่เกิดขึ้นในระบบน้ำมันจำนวนมาก ไม่สามารถอธิบายว่า ทำไม GTE และ GSE ประพฤติ oppositely ในระบบน้ำมันสาหร่ายฐาน ปริมาณน้ำในน้ำมันสาหร่ายฐานคือ น้อยกว่า 50 ppm โดย Karl Fisher วิธีวัด และก็น่าจะแบบฟอร์มความสัมพันธ์ของคอลลอยด์ในระบบดังกล่าว (Chen ฮั่น McClements และ ชั้น 2010) นอกจากนี้ GTE และมันประกอบด้วยจำนวนมากของโพลีฟีน การดำเนินการของพวกเขาแตกต่างกับฐานสาหร่ายน้ำมันออกซิเดชันอาจนำมาประกอบกับองค์ประกอบเทคโนโลยีที่แตกต่างกัน เราจึงตรวจสอบอิทธิพลของน้ำสารต้านอนุมูลอิสระที่ 300 ไมครอนในการสูญเสีย tocopherol (รูป 3) ในฐานสาหร่ายน้ำมันซึ่งเดิม ประกอบด้วย tocopherols เล็กน้อยหลังจากการกลั่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บางการศึกษาแสดงให้เห็นถึงผลเสริมฤทธิ์กันระหว่างสองสารต้านอนุมูลอิสระที่แตกต่างกัน แต่ในระบบนี้ไม่มีผลกระทบต่อการส่งเสริมดังกล่าวถูกพบโดยไม่คำนึงถึงความเข้มข้นและการผสมสารต้านอนุมูลอิสระ ขั้นตอนการล่าช้าที่ยาวที่สุดก็ประสบความสำเร็จโดยกลุ่ม RA / เอเอที่ 100 ไมโครเมตร RA / AA และ GTE / AA ที่ 300 ไมโครเมตรและ GTE / AA ที่ 500 ไมครอน (รูป. 2A, B และ C) พวกเขาสนับสนุนขั้นตอนล่าช้าสี่วัน 'สำหรับน้ำมันสาหร่ายฐานที่พวกเขาอาศัยอยู่ซึ่งเป็นเช่นเดียวกับสารต้านอนุมูลอิสระเดียวแสดงให้เห็นผลกระทบสารเติมแต่งในหมู่เหล่านี้ผสม อย่างไรก็ตามผลกระทบที่เป็นปฏิปักษ์ก็สังเกตเห็นเมื่อ 250 ไมครอนของ GSE หรือ RA ผสมกับ 250 AA ไมครอนซึ่งมีผลในการลดลงของความล่าช้าเฟส 2 และ 3 วันตามลำดับ

สารสกัดจากเมล็ดองุ่น (GSE) อุดมไปด้วยสารโพลีฟี proanthocyanidin ซึ่งส่วนใหญ่อยู่ในรูปของ oligomers (70-80%) เดอะ องุ่นสารสกัดจากเมล็ด Polymer (GSE-P) เป็นประมวลผล GSE เพื่อเพิ่มระดับของพอลิเมอ proanthocyanidin และสารต้านอนุมูลอิสระที่ได้รับรายงานจะเป็น 20 เท่าสูงกว่าวิตามินอี 50 เท่ามากกว่าวิตามินซี (ชิยู Pohorly, และ Kakuda, 2003) สารสกัดจากชาเขียว (GTE) ที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้เป็นสารประกอบโพลีฟีผลิตภัณฑ์จากธรรมชาติที่อุดมไปด้วยที่มีมากกว่า 90% Epigallocatechin gallate กรด rosmarinic ธรรมชาติ (RA) เป็นโพลีฟีนจากพืชของครอบครัวของมิ้นท์ วิตามินซี (AA) เป็นวิตามินธรรมชาติ ทั้งหมดของพวกเขาได้รับการรายงานที่จะมีคุณสมบัติต้านอนุมูลอิสระในระบบที่แตกต่างกันเช่นในเนื้ออิมัลชันน้ำมันและน้ำมันในน้ำ กลไกการเสนอของพวกเขาที่จะชะลอการออกซิเดชันของไขมันรวมถึงการดำเนินการเกี่ยวกับการขับอนุมูลอิสระคุณสมบัติคีเลทโลหะการลดลงของการก่อตัวของไขมันไฮโดร, Quenchers ออกซิเจนและอื่น ๆ (โช & Min 2009) ในการศึกษาครั้งนี้ แต่ GSE และ GSE-P ไม่ได้ดำเนินการป้องกันผลกระทบใด ๆ กับการเกิดออกซิเดชันน้ำมันสาหร่าย ผลเดียวกันมีรายงานว่าเมื่อมีการศึกษาบทบาทของ GSE ออกซิเดชันน้ำมันดอกทานตะวันและผันผล prooxidative เล็กน้อยก็สังเกตเห็นโดยไม่คาดคิด (Shaker, 2006) ในทางตรงกันข้าม GTE และดำเนินการกิจกรรม AA สารต้านอนุมูลอิสระอย่างมีนัยสำคัญเมื่อรวมเข้าไว้ในฐานน้ำมันสาหร่าย คุณสมบัติที่ป้องกันของ GTE และ AA กับการเกิดออกซิเดชันน้ำมันจำนวนมากได้รับการยืนยันในวงกว้างเช่นในน้ำมันคาโนลาน้ำมันเป่าปี่และน้ำมัน menhaden (เฉินและชานปี 1996 แฟรงเคิล et al., ปี 1994 และ Wanasundara และ Shahidi, 1998) กลไกที่พบมากที่สุดสำหรับคุณสมบัติของสารต้านอนุมูลอิสระของพวกเขาในน้ำมันกลุ่มเช่นผลต้านอนุมูลอิสระของโพลีฟีนและคุณสมบัติที่ interfacial ซึ่งขับสารต้านอนุมูลอิสระที่ชอบน้ำไปคอลลอยด์สมาคมที่เกิดออกซิเดชันที่เกิดขึ้นในระบบน้ำมันจำนวนมากที่ไม่สามารถอธิบายได้ว่าทำไม GTE และ GSE ประพฤติตรงข้ามใน ระบบฐานน้ำมันสาหร่าย ปริมาณน้ำในน้ำมันฐานสาหร่ายน้อยกว่า 50 ppm เป็นวัดโดยวิธีคาร์ลฟิชเชอร์และมันไม่น่าเป็นไปในรูปแบบคอลลอยด์สมาคมในระบบดังกล่าว (เฉินฮัน McClements, & Decker, 2010) นอกจากนี้ทั้งสอง GTE และ GSE มีจำนวนมากของโพลีฟี การกระทำที่แตกต่างกันของพวกเขาในการเกิดออกซิเดชันน้ำมันพื้นฐานสาหร่ายอาจนำมาประกอบกับองค์ประกอบของโพลีฟีนที่แตกต่างกัน ดังนั้นเราจึงตรวจสอบอิทธิพลของสารต้านอนุมูลอิสระที่ชอบน้ำที่ 300 ไมครอนการสูญเสียโทโคฟีรอ (รูปที่. 3) ในน้ำมันสาหร่ายฐานซึ่ง แต่เดิมมีจำนวนเล็ก ๆ ของ tocopherols หลังจากการกลั่น