Investor Perspectives—Mind the gap?

Investor Perspectives—Mind the gap? | December 2015 | 1
Investor Perspectives
December 2015
Mind the gap?
After many years of extensive
consultation the IASB is close
to finalising its new accounting
Standard for insurance contracts.
The good news, particularly
for those using the financial
statements, is that when that
Standard comes into effect,
insurance contracts will be
accounted for on a consistent
basis under IFRS. In addition,
everyone using IFRS will measure
their liabilities for insurance
contracts on an updated current
measurement basis on the balance
sheet (ie insurance contracts
liabilities would be discounted
using current discount rates).
Sue Lloyd
A member of the IASB, discusses proposed amendments to
IFRS 4 Insurance Contracts to provide temporary relief for insurers
and also discusses the importance of investor involvement
during the comment period.
The not quite so good news is that
the earliest that this change in
accounting is likely to be reflected
in financial statements is 2020.
In the meantime the new financial
instruments accounting under
IFRS 9 Financial Instruments is due to
come into effect—it is mandatory
from 2018. Some have raised
concerns about this and are calling
on the IASB to ‘mind the gap’ in
timing. The question we have for you
is whether we should ‘mind the gap’
and if so how should we do that?
So what is the concern?
Insurers are concerned about
the fact that IFRS 9 will apply
before they change the way in
which they account for their
insurance contracts. A key concern
insurers raise (primarily those that
measure their insurance contract
liabilities today on a cost basis), is
that some of their financial assets
may change to being measured at
fair value through profit or loss
when they apply IFRS 9. The types
of financial assets that they have
in mind are structured debt and
equity investments.
This would mean, for example, that
for structured, debt changes in fair
value, including those caused by
changes in interest rates, would be
reflected in profit or loss. Ultimately,
some of the additional volatility in
profit or loss that arises from this
may be offset when they move to
current measurement of liabilities for
insurance contracts, at which time
interest rate changes on the liability
could be reflected in profit or loss.
The insurers who have raised this
are concerned about the volatility
in this interim period. In particular,
they are concerned that this
short‑lived volatility, along with two
changes in accounting in relatively
quick succession, may confuse users
of the financial statements. These
concerns have led many insurers
to call on the IASB to defer the
application date of IFRS 9 for them.
Insurers are concerned about
the fact that IFRS 9 will apply
before they change the way in
which they account for their
insurance contracts.
2 | Investor Perspectives—Mind the gap? | December 2015
Figure 1: Timeline for implementation of IFRS 9 and the new insurance contracts Standard
IFRS 9 + IFRS 4
Period addressed in the Exposure Draft
IAS 39 and IFRS 4 do not
give rise to concerns about
accounting volatility
in profit or loss
Interaction of IFRS 9 and
IFRS 4 may result in increased
accounting volatility
in profit or loss
Interaction of IFRS 9 and the
new insurance contracts Standard
assists in reducing accounting
volatility in profit or loss
Effective date of IFRS 9
1 January 2018
Effective date of the new
insurance contracts Standard
– not before 2020
IAS 39 + IFRS 4 IFRS 9 + new insurance
contracts Standard
The IASB did some targeted
outreach with investors and
analysts during August 2015 to
find out directly whether this is
indeed a concern for those using
the financial statements. That
preliminary outreach showed a
mix of views on the need to do
anything about the gap in timing.
Some investors, in fact, felt that
it could be helpful to see the
effect of IFRS 9 and to digest that
before subsequently seeing the
effect of changing the approach
to measuring insurance contracts.
Others noted that they are already
accustomed to seeing additional
explanations of volatility by
insurers, so this was really ‘more
of the same’. Some did, however,
share the concern that having
this effect for a short period and
having two sets of changes, which
would upset trend analysis, was
not helpful.1
We are very keen to
hear more views on this to assist in
finalising our position on this issue.
What the IASB is proposing
IFRS 9 introduces substantial
improvements to the accounting
for financial instruments. In
particular, IFRS 9 introduces a more
forward-looking expected credit
loss model. This is an important
response to the financial crisis and
it is desirable that this impairment
model is applied on a timely basis.
The IASB is therefore concerned
about any deferral of IFRS 9 that
has broad applicability. With this
in mind it has developed proposals
that seek to ensure that as many
entities as possible apply IFRS 9
from 2018 while targeting the
concerns raised. It is difficult to
achieve this, because separating
out those financial assets that
relate only to insurance activities
is complicated, particularly in
the case of reporting entities
that conduct a range of business
activities such as conglomerates.
Two approaches are proposed
that are designed to co-exist: the
deferral approach and the overlay
approach.
Deferral approach
The IASB proposes that a deferral
of IFRS 9 be allowed, but only
for reporting entities that are
predominantly insurers—ie it
would be available to a ‘pure
insurer’. This narrow scope is
consistent with the IASB’s objective
of targeting the concerns raised.
It also reflects the fact that many
users of financial statements we
have spoken to do not think any
action is necessary and many
dislike the idea of any deferral of
the application of IFRS 9.
1 A paper summarising the findings of the targeted outreach is available at:
http://www.ifrs.org/Meetings/MeetingDocs/IASB/2015/September/AP14A-IFRS%209%20and%20IFRS%204.pdf
Investor Perspectives—Mind the gap? | December 2015 | 3
The IASB proposes that the test
of predominance should be a
high hurdle and be based on a
comparison of the amount of
insurance contract liabilities
and the entity’s total liabilities.
The assessment of predominance
would require judgement.
However, we indicate that if 75 per
cent of an entity’s liabilities related
to insurance contracts and the rest
did not, for example they relate to
banking, that would not be high
enough and the entity would not
be predominantly considered to be
an insurer. We believe having such
a high hurdle should ensure that
only those entities that are ‘pure
insurers’ will be eligible for the
deferral approach.
Some ask why we have proposed
to set the test with such a high
hurdle. The short answer is that
having some entities (such as banks)
applying IFRS 9 to their financial
assets and other significant holders
of financial assets applying IAS 39
affects comparability. Although
we have often heard that insurers
are compared with other insurers
(or with insurance ‘segments’),
many investors have told us that
it is important to be able to make
comparisons between holders of
similar assets regardless of the
identity of the holder. Having a
high hurdle restricts the number of
entities that will not be reporting
using IFRS 9. Consequently, this is
an intentionally narrow group of
entities that are most affected by
the concerns raised.
If an entity that qualifies for the
deferral of IFRS 9 chooses to continue
to apply IAS 39 this choice applies to
all of its financial instruments — not
only those financial assets related
to its insurance activities. We have
not proposed to allow an entity to
apply a combination of IAS 39 and
IFRS 9 in its financial statements
(for example, using IAS 39 for its
insurance businesses and IFRS 9 for
other parts of its business) for various
reasons, including concerns raised
by many investors we have spoken
to so far about the risk of gains and
losses being booked as a result of
transferring assets internally.
The IASB proposes that an entity
that qualifies for the deferral should
have the choice of whether or not
to apply IFRS 9 rather than making
deferral mandatory. Unfortunately
this was not the preference of most
investors that we have spoken to.
Most would prefer any deferral to
be mandatory, so that accounting for
financial assets by those eligible for
deferral is at least consistent.
The IASB shares this concern.
However, the IASB noted that it was
very difficult to mandate deferral.
One of the factors discussed that
may not have been considered by all
investors, is that there is significant
diversity between insurers in how
they measure insurance contracts
today. Some already measure their
insurance contracts on a current
basis so may not have the same need
for deferral of IFRS 9.
In addition, in terms of
implementation of IFRS 9, some
entities are already down the
path of implementing IFRS 9 or
may indeed have implemented it
already, so would incur costs
and/or be inconvenienced by
deferral. Others may simply prefer
to move to the improved IFRS 9
accounting as soon as they can.
Given such considerations, it was
decided that while the decision
was a difficult one, it would be
inappropriate to mandate deferral.
Any deferral of IFRS 9, no matter
how narrow its scope, causes
issues with comparability between
entities. Also a key reason for
the deferral requests (and for the
IASB’s willingness to consider this)
was that the new accounting for
insurance contracts accounting is
expected to apply only a few years
after 2018, (ie when IFRS 9 becomes
mandatory). To ‘mind the gap’ the
IASB thus proposes that rather than
being open-ended, the deferral has
a limited life — so at the latest all
entities would be required to apply
IFRS 9 from 2021. Thus any lack of
comparability at least would have a
limited life.
To enable comparison between
those that apply IFRS 9 and those
that do not, it is proposed that
some key I

Investor Perspectives—Mind the gap? | December 2015 | 1
Investor Perspectives
December 2015
Mind the gap?
After many years of extensive
consultation the IASB is close
to finalising its new accounting
Standard for insurance contracts.
The good news, particularly
for those using the financial
statements, is that when that
Standard comes into effect,
insurance contracts will be
accounted for on a consistent
basis under IFRS. In addition,
everyone using IFRS will measure
their liabilities for insurance
contracts on an updated current
measurement basis on the balance
sheet (ie insurance contracts
liabilities would be discounted
using current discount rates).
Sue Lloyd
A member of the IASB, discusses proposed amendments to
IFRS 4 Insurance Contracts to provide temporary relief for insurers
and also discusses the importance of investor involvement
during the comment period.
The not quite so good news is that
the earliest that this change in
accounting is likely to be reflected
in financial statements is 2020.
In the meantime the new financial
instruments accounting under
IFRS 9 Financial Instruments is due to
come into effect—it is mandatory
from 2018. Some have raised
concerns about this and are calling
on the IASB to ‘mind the gap’ in
timing. The question we have for you
is whether we should ‘mind the gap’
and if so how should we do that?
So what is the concern?
Insurers are concerned about
the fact that IFRS 9 will apply
before they change the way in
which they account for their
insurance contracts. A key concern
insurers raise (primarily those that
measure their insurance contract
liabilities today on a cost basis), is
that some of their financial assets
may change to being measured at
fair value through profit or loss
when they apply IFRS 9. The types
of financial assets that they have
in mind are structured debt and
equity investments.
This would mean, for example, that
for structured, debt changes in fair
value, including those caused by
changes in interest rates, would be
reflected in profit or loss. Ultimately,
some of the additional volatility in
profit or loss that arises from this
may be offset when they move to
current measurement of liabilities for
insurance contracts, at which time
interest rate changes on the liability
could be reflected in profit or loss.
The insurers who have raised this
are concerned about the volatility
in this interim period. In particular,
they are concerned that this
short‑lived volatility, along with two
changes in accounting in relatively
quick succession, may confuse users
of the financial statements. These
concerns have led many insurers
to call on the IASB to defer the
application date of IFRS 9 for them.
Insurers are concerned about
the fact that IFRS 9 will apply
before they change the way in
which they account for their
insurance contracts.
2 | Investor Perspectives—Mind the gap? | December 2015
Figure 1: Timeline for implementation of IFRS 9 and the new insurance contracts Standard
IFRS 9 + IFRS 4
Period addressed in the Exposure Draft
IAS 39 and IFRS 4 do not
give rise to concerns about
accounting volatility
in profit or loss
Interaction of IFRS 9 and
IFRS 4 may result in increased
accounting volatility
in profit or loss
Interaction of IFRS 9 and the
new insurance contracts Standard
assists in reducing accounting
volatility in profit or loss
Effective date of IFRS 9
1 January 2018
Effective date of the new
insurance contracts Standard
– not before 2020
IAS 39 + IFRS 4 IFRS 9 + new insurance
 contracts Standard
The IASB did some targeted
outreach with investors and
analysts during August 2015 to
find out directly whether this is
indeed a concern for those using
the financial statements. That
preliminary outreach showed a
mix of views on the need to do
anything about the gap in timing.
Some investors, in fact, felt that
it could be helpful to see the
effect of IFRS 9 and to digest that
before subsequently seeing the
effect of changing the approach
to measuring insurance contracts.
Others noted that they are already
accustomed to seeing additional
explanations of volatility by
insurers, so this was really ‘more
of the same’. Some did, however,
share the concern that having
this effect for a short period and
having two sets of changes, which
would upset trend analysis, was
not helpful.1
 We are very keen to
hear more views on this to assist in
finalising our position on this issue.
What the IASB is proposing
IFRS 9 introduces substantial
improvements to the accounting
for financial instruments. In
particular, IFRS 9 introduces a more
forward-looking expected credit
loss model. This is an important
response to the financial crisis and
it is desirable that this impairment
model is applied on a timely basis.
The IASB is therefore concerned
about any deferral of IFRS 9 that
has broad applicability. With this
in mind it has developed proposals
that seek to ensure that as many
entities as possible apply IFRS 9
from 2018 while targeting the
concerns raised. It is difficult to
achieve this, because separating
out those financial assets that
relate only to insurance activities
is complicated, particularly in
the case of reporting entities
that conduct a range of business
activities such as conglomerates.
Two approaches are proposed
that are designed to co-exist: the
deferral approach and the overlay
approach.
Deferral approach
The IASB proposes that a deferral
of IFRS 9 be allowed, but only
for reporting entities that are
predominantly insurers—ie it
would be available to a ‘pure
insurer’. This narrow scope is
consistent with the IASB’s objective
of targeting the concerns raised.
It also reflects the fact that many
users of financial statements we
have spoken to do not think any
action is necessary and many
dislike the idea of any deferral of
the application of IFRS 9.
1 A paper summarising the findings of the targeted outreach is available at:
http://www.ifrs.org/Meetings/MeetingDocs/IASB/2015/September/AP14A-IFRS%209%20and%20IFRS%204.pdf
Investor Perspectives—Mind the gap? | December 2015 | 3
The IASB proposes that the test
of predominance should be a
high hurdle and be based on a
comparison of the amount of
insurance contract liabilities
and the entity’s total liabilities.
The assessment of predominance
would require judgement.
However, we indicate that if 75 per
cent of an entity’s liabilities related
to insurance contracts and the rest
did not, for example they relate to
banking, that would not be high
enough and the entity would not
be predominantly considered to be
an insurer. We believe having such
a high hurdle should ensure that
only those entities that are ‘pure
insurers’ will be eligible for the
deferral approach.
Some ask why we have proposed
to set the test with such a high
hurdle. The short answer is that
having some entities (such as banks)
applying IFRS 9 to their financial
assets and other significant holders
of financial assets applying IAS 39
affects comparability. Although
we have often heard that insurers
are compared with other insurers
(or with insurance ‘segments’),
many investors have told us that
it is important to be able to make
comparisons between holders of
similar assets regardless of the
identity of the holder. Having a
high hurdle restricts the number of
entities that will not be reporting
using IFRS 9. Consequently, this is
an intentionally narrow group of
entities that are most affected by
the concerns raised.
If an entity that qualifies for the
deferral of IFRS 9 chooses to continue
to apply IAS 39 this choice applies to
all of its financial instruments — not
only those financial assets related
to its insurance activities. We have
not proposed to allow an entity to
apply a combination of IAS 39 and
IFRS 9 in its financial statements
(for example, using IAS 39 for its
insurance businesses and IFRS 9 for
other parts of its business) for various
reasons, including concerns raised
by many investors we have spoken
to so far about the risk of gains and
losses being booked as a result of
transferring assets internally.
The IASB proposes that an entity
that qualifies for the deferral should
have the choice of whether or not
to apply IFRS 9 rather than making
deferral mandatory. Unfortunately
this was not the preference of most
investors that we have spoken to.
Most would prefer any deferral to
be mandatory, so that accounting for
financial assets by those eligible for
deferral is at least consistent.
The IASB shares this concern.
However, the IASB noted that it was
very difficult to mandate deferral.
One of the factors discussed that
may not have been considered by all
investors, is that there is significant
diversity between insurers in how
they measure insurance contracts
today. Some already measure their
insurance contracts on a current
basis so may not have the same need
for deferral of IFRS 9.
In addition, in terms of
implementation of IFRS 9, some
entities are already down the
path of implementing IFRS 9 or
may indeed have implemented it
already, so would incur costs
and/or be inconvenienced by
deferral. Others may simply prefer
to move to the improved IFRS 9
accounting as soon as they can.
Given such considerations, it was
decided that while the decision
was a difficult one, it would be
inappropriate to mandate deferral.
Any deferral of IFRS 9, no matter
how narrow its scope, causes
issues with comparability between
entities. Also a key reason for
the deferral requests (and for the
IASB’s willingness to consider this)
was that the new accounting for
insurance contracts accounting is
expected to apply only a few years
after 2018, (ie when IFRS 9 becomes
mandatory). To ‘mind the gap’ the
IASB thus proposes that rather than
being open-ended, the deferral has
a limited life — so at the latest all
entities would be required to apply
IFRS 9 from 2021. Thus any lack of
comparability at least would have a
limited life.
To enable comparison between
those that apply IFRS 9 and those
that do not, it is proposed that
some key I

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

มุมมองของนักลงทุน — ใจช่องว่าง? | 2015 ธันวาคม | 1มุมมองของนักลงทุน2015 ธันวาคมจิตใจช่องว่างหลังจากหลายปีของอย่างละเอียดให้คำปรึกษา IASB อยู่การ finalising การบัญชีใหม่มาตรฐานสำหรับสัญญาประกันภัยข่าวดี โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้ที่ใช้ทางการเงินงบ คือเมื่อที่มาตรฐานมาเป็นผลสัญญาประกันภัยจะคิดเกี่ยวกับความสอดคล้องกันพื้นฐานใต้ IFRS นอกจากนี้ทุกคนที่ใช้ IFRS จะวัดหนี้สินของพวกเขาสำหรับการประกันสัญญาในการปรับปรุงปัจจุบันเกณฑ์การประเมินในยอดดุลแผ่น (คือสัญญาประกันภัยจะหักหนี้สินใช้อัตราส่วนลดปัจจุบัน)Sue Lloydสมาชิกของ IASB กล่าวถึงการเสนอแก้ไขIFRS 4 สัญญาประกันภัยเพื่อให้การบรรเทาทุกข์ชั่วคราวสำหรับญี่ปุ่นและยัง กล่าวถึงความสำคัญของการมีส่วนร่วมของนักลงทุนช่วงคิดที่เป็นข่าวค่อนข้างดีแรกสุดที่นี้การเปลี่ยนแปลงบัญชีจะมีผลในงบการเงินเป็น 2020ในระหว่างนี้ใหม่ทางการเงินบัญชีภายใต้เครื่องมือIFRS 9 เครื่องมือทางการเงินครบกำหนดมีผลบังคับใช้ซึ่งเป็นข้อบังคับจาก 2018 บางยกความกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ และจะเรียกบน IASB รังเกียจ 'ช่องว่าง ' ในกำหนดเวลา คำถามที่เรามีให้คุณคือ ว่า เราควร "จิตใจช่องว่าง'และหาก ว่าเราต้องที่ดังนั้น อะไรคือความกังวลญี่ปุ่นมีความกังวลเกี่ยวกับความจริงที่จะใช้ IFRS 9ก่อนที่จะเปลี่ยนวิธีการในซึ่งพวกเขาบัญชีของพวกเขาสัญญาประกันภัย เกี่ยวข้องญี่ปุ่นยกระดับ (ส่วนใหญ่ผู้ที่วัดสัญญาประกันภัยหนี้สินวันนี้ตามต้นทุน), เป็นบางที่ของทรัพย์สินทางการเงินอาจเปลี่ยนการวัดมูลค่ายุติธรรมผ่านกำไรหรือขาดทุนเมื่อพวกเขาใช้ IFRS 9 ชนิดสินทรัพย์ทางการเงินที่มีในใจมีโครงสร้างหนี้ และการลงทุนหุ้นนี้จะหมายถึง เช่น ที่สำหรับโครงสร้าง แปลงหนี้ในธรรมค่า รวมทั้งสาเหตุจะเปลี่ยนแปลงในอัตราดอกเบี้ยผลกำไรหรือขาดทุน ในที่สุดบางส่วนของความผันผวนเพิ่มเติมในกำไรหรือขาดทุนที่เกิดขึ้นจากนี้อาจตรงข้ามเมื่อพวกเขาไปวัดหนี้สินในปัจจุบันประกันสัญญา ครั้งที่เปลี่ยนแปลงอัตราดอกเบี้ยในการรับผิดชอบสามารถมีผลกำไรหรือขาดทุนญี่ปุ่นที่หามานี้มีความกังวลเกี่ยวกับความผันผวนในในช่วงระหว่างกาลนี้ โดยเฉพาะพวกเขามีความกังวลว่านี่ความผันผวน short‑lived รวมทั้งสองการเปลี่ยนแปลงในบัญชีในค่อนข้างถี่ อาจสับสนระหว่างผู้ใช้งบการเงิน เหล่านี้ความกังวลได้นำญี่ปุ่นมากการโทรบน IASB เหนี่ยววันสมัครของ IFRS 9 สำหรับพวกเขาญี่ปุ่นมีความกังวลเกี่ยวกับความจริงที่จะใช้ IFRS 9ก่อนที่จะเปลี่ยนวิธีการในซึ่งพวกเขาบัญชีของพวกเขาสัญญาประกันภัย2 | มุมมองของนักลงทุน — ใจช่องว่าง? | 2015 ธันวาคมรูปที่ 1: เส้นเวลาใน IFRS 9 และประกันใหม่สัญญาราคามาตรฐานIFRS 9 + IFRS 4รอบระยะเวลาที่อยู่ในร่างแสงIAS 39 และ IFRS 4 ไม่ก่อให้เกิดการกังวลเกี่ยวกับความผันผวนทางบัญชีในกำไรหรือขาดทุนโต้ตอบของ IFRS 9 และIFRS 4 อาจทำให้เพิ่มขึ้นความผันผวนทางบัญชีในกำไรหรือขาดทุนโต้ตอบของ IFRS 9 และสัญญาประกันภัยใหม่มาตรฐานช่วยในการลดบัญชีความผันผวนในกำไรหรือขาดทุนวันของ IFRS 91 2018 มกราคมมีผลบังคับใช้วันที่ของใหม่สัญญาประกันภัยมาตรฐาน– ไม่ก่อน 2020IAS 39 และ IFRS 4 IFRS 9 + ประกันใหม่ สัญญามาตรฐานIASB ได้บางเป้าหมายภาคสนามกับนักลงทุน และนักวิเคราะห์ในระหว่าง 2015 สิงหาคมเพื่อค้นหาโดยตรงว่าเป็นแน่นอนความกังวลสำหรับผู้ใช้งบการเงิน ว่าภาคสนามเบื้องต้นที่แสดงให้เห็นว่าการผสมผสานมุมมองจำเป็นต้องทำอะไรเกี่ยวกับช่วงเวลานักลงทุนบาง ในความเป็นจริง ความรู้สึกที่อาจให้ดูลักษณะพิเศษ ของ IFRS 9 และย่อยที่ก่อนที่จะมาดูผลของการเปลี่ยนแปลงวิธีการการวัดสัญญาประกันภัยคนอื่น ๆ กล่าวว่า พวกเขาอยู่แล้วชินดูเพิ่มเติมคำอธิบายของความผันผวนด้วยญี่ปุ่น เพื่อนี้เป็นความจริง ' เพิ่มเติมเดียวกัน ' บางคนไม่ได้ อย่างไรก็ตามแบ่งปันความกังวลที่มีลักษณะพิเศษนี้ในระยะสั้น ๆ และมีสองชุดของการเปลี่ยนแปลง ที่จะอารมณ์เสียวิเคราะห์แนวโน้ม ถูกไม่ helpful.1 เราได้มากฟังมุมมองเพิ่มเติมเพื่อช่วยในการfinalising our position on this issue.What the IASB is proposingIFRS 9 introduces substantialimprovements to the accountingfor financial instruments. Inparticular, IFRS 9 introduces a moreforward-looking expected creditloss model. This is an importantresponse to the financial crisis andit is desirable that this impairmentmodel is applied on a timely basis.The IASB is therefore concernedabout any deferral of IFRS 9 thathas broad applicability. With thisin mind it has developed proposalsthat seek to ensure that as manyentities as possible apply IFRS 9from 2018 while targeting theconcerns raised. It is difficult toachieve this, because separatingout those financial assets thatrelate only to insurance activitiesis complicated, particularly inthe case of reporting entitiesthat conduct a range of businessactivities such as conglomerates.Two approaches are proposedthat are designed to co-exist: thedeferral approach and the overlayapproach.Deferral approachThe IASB proposes that a deferralof IFRS 9 be allowed, but onlyfor reporting entities that arepredominantly insurers—ie itwould be available to a ‘pureinsurer’. This narrow scope isconsistent with the IASB’s objectiveof targeting the concerns raised.It also reflects the fact that manyusers of financial statements wehave spoken to do not think anyaction is necessary and manydislike the idea of any deferral ofthe application of IFRS 9.1 A paper summarising the findings of the targeted outreach is available at:http://www.ifrs.org/Meetings/MeetingDocs/IASB/2015/September/AP14A-IFRS%209%20and%20IFRS%204.pdfInvestor Perspectives—Mind the gap? | December 2015 | 3The IASB proposes that the testof predominance should be ahigh hurdle and be based on acomparison of the amount ofinsurance contract liabilitiesand the entity’s total liabilities.The assessment of predominancewould require judgement.However, we indicate that if 75 percent of an entity’s liabilities relatedto insurance contracts and the restdid not, for example they relate tobanking, that would not be highenough and the entity would notbe predominantly considered to bean insurer. We believe having sucha high hurdle should ensure thatonly those entities that are ‘pureinsurers’ will be eligible for thedeferral approach.Some ask why we have proposedto set the test with such a highhurdle. The short answer is thathaving some entities (such as banks)applying IFRS 9 to their financialassets and other significant holdersof financial assets applying IAS 39affects comparability. Althoughwe have often heard that insurersare compared with other insurers(or with insurance ‘segments’),many investors have told us thatit is important to be able to makecomparisons between holders ofsimilar assets regardless of theidentity of the holder. Having ahigh hurdle restricts the number ofentities that will not be reporting
using IFRS 9. Consequently, this is
an intentionally narrow group of
entities that are most affected by
the concerns raised.
If an entity that qualifies for the
deferral of IFRS 9 chooses to continue
to apply IAS 39 this choice applies to
all of its financial instruments — not
only those financial assets related
to its insurance activities. We have
not proposed to allow an entity to
apply a combination of IAS 39 and
IFRS 9 in its financial statements
(for example, using IAS 39 for its
insurance businesses and IFRS 9 for
other parts of its business) for various
reasons, including concerns raised
by many investors we have spoken
to so far about the risk of gains and
losses being booked as a result of
transferring assets internally.
The IASB proposes that an entity
that qualifies for the deferral should
have the choice of whether or not
to apply IFRS 9 rather than making
deferral mandatory. Unfortunately
this was not the preference of most
investors that we have spoken to.
Most would prefer any deferral to
be mandatory, so that accounting for
financial assets by those eligible for
deferral is at least consistent.
The IASB shares this concern.
However, the IASB noted that it was
very difficult to mandate deferral.
One of the factors discussed that
may not have been considered by all
investors, is that there is significant
diversity between insurers in how
they measure insurance contracts
today. Some already measure their
insurance contracts on a current
basis so may not have the same need
for deferral of IFRS 9.
In addition, in terms of
implementation of IFRS 9, some
entities are already down the
path of implementing IFRS 9 or
may indeed have implemented it
already, so would incur costs
and/or be inconvenienced by
deferral. Others may simply prefer
to move to the improved IFRS 9
accounting as soon as they can.
Given such considerations, it was
decided that while the decision
was a difficult one, it would be
inappropriate to mandate deferral.
Any deferral of IFRS 9, no matter
how narrow its scope, causes
issues with comparability between
entities. Also a key reason for
the deferral requests (and for the
IASB’s willingness to consider this)
was that the new accounting for
insurance contracts accounting is
expected to apply only a few years
after 2018, (ie when IFRS 9 becomes
mandatory). To ‘mind the gap’ the
IASB thus proposes that rather than
being open-ended, the deferral has
a limited life — so at the latest all
entities would be required to apply
IFRS 9 from 2021. Thus any lack of
comparability at least would have a
limited life.
To enable comparison between
those that apply IFRS 9 and those
that do not, it is proposed that
some key I

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

มุมมองนักลงทุนระวังช่องว่าง ? | ธันวาคม 2015 | 1

ธันวาคม 2558 นักลงทุนมุมมองจิตว่าง ?
หลังจากหลายปีของการปรึกษาหารือกันอย่างละเอียด

เพื่อกำหนดมาตรฐานทางบัญชีใหม่ให้จบ

สัญญาประกัน ข่าวที่ดีโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้ใช้งบการเงิน

งบ นั่นคือเมื่อ
มาตรฐานเข้ามาในลักษณะสัญญาประกันจะ

,คิดบนพื้นฐานที่สอดคล้องกัน
ภายใต้ IFRS นอกจากนี้ การใช้ IFRS จะวัด

ทุกคนของหนี้สินสัญญาประกัน

ปัจจุบันในการปรับปรุงการวัดพื้นฐานบนความสมดุล
แผ่น ( สัญญา
ประกันหนี้สินจะใช้ IE ราคาพิเศษลดราคา

ฟ้องลอยด์ปัจจุบัน ) เป็นสมาชิกของ IASB กล่าวถึงการเสนอการแก้ไข

IFRS 4 ประกันสัญญาเพื่อให้บรรเทาชั่วคราวของบริษัทประกันภัย
และยังกล่าวถึงความสำคัญของนักลงทุนในช่วงเกี่ยวข้อง

ไม่ค่อยแสดงความคิดเห็น ข่าวดีก็คือที่แรกที่เปลี่ยนนี้

บัญชีมีแนวโน้มที่จะปรากฏในงบการเงินเป็น 2020
.
ในขณะเดียวกัน
เครื่องมือทางการเงินใหม่การบัญชี IFRS เครื่องมือทางการเงินภายใต้
9

เนื่องจากมีผลบังคับใช้เป็นข้อบังคับ
จาก 2018 . บางส่วนได้ยกความกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้และเรียก

ที่กำหนด ' ระวัง '
พอดี คำถามที่เรามีให้คุณ
คือว่าเราควรจะ ' ระวัง '
และหากดังนั้นวิธีที่เราควรจะทำแบบนั้น
งั้นอะไรคือปัญหา ?

ผู้ประกันตนมีความกังวลเกี่ยวกับความจริงที่ว่าจะใช้ IFRS 9
ก่อนที่จะเปลี่ยนวิธีที่พวกเขาบัญชีสำหรับ

สัญญาประกัน กังวล
insurers คีย์ยก ( หลักที่ วัดของการประกันสัญญา

หนี้สินวันนี้บนพื้นฐานต้นทุน ) ,
ว่าบางส่วนของสินทรัพย์ทางการเงินของพวกเขา
อาจเปลี่ยนเป็นวัดที่
มูลค่ายุติธรรมผ่านกำไรหรือขาดทุน
เมื่อพวกเขาใช้ IFRS รึเปล่า 9 ประเภทของสินทรัพย์ทางการเงินที่พวกเขาได้

ในจิตใจ โครงสร้างการลงทุนตราสารทุนและตราสารหนี้
.
นี้จะหมายถึง ตัวอย่างเช่น

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.