Once upon a time there was a king w

Once upon a time there was a king who had a wife, whose name was Silver-tree, and a daughter, whose name was Gold-tree. On a certain day of the days, Gold-tree and Silver-tree went to a glen, where there was a well, and in it there was a trout.

Said Silver-tree, "Troutie, bonny little fellow, am not I the most beautiful queen in the world?" "Oh! Indeed you are not." "Who then?" "Why, Gold-tree, your daughter." Silver-tree went home, blind with rage. She lay down on the bed, and vowed she would never be well until she could get the heart and the liver of Gold-tree, her daughter, to eat.

At nightfall the king came home, and it was told him that Silver-tree, his wife, was very ill. He went where she was, and asked her what was wrong with her. "Oh! Only a thing which you may heal, if you like." "Oh! Indeed there is nothing at all which I could do for you that I would not do." "If I get the heart and the liver of Gold-tree, my daughter, to eat, I shall be well."

Now it happened about this time that the son of a great king had come from abroad to ask Gold-tree for marrying. The King now agreed to this, and they went abroad. The king then went and sent his lads to the hunting-hill for a he-goat, and he gave its heart and its liver to his wife to eat; and she rose well and healthy.

A year after this Silver-tree went to the glen, where there was the well in which there was the trout. "Troutie, bonny little fellow," said she, " am not I the most beautiful queen in the world?" "Oh! Indeed you are not." "Who then?" "Why, Gold-tree, your daughter." "Oh! Well, it is long since she was living. It is a year since I ate her heart and liver." "Oh! Indeed she is not dead. She is married to a great prince abroad."

Silver-tree went home, and begged the king to put the long-ship in order, and said, "I am going to see my dear Gold-tree, for it is so long since I saw her." The long-ship was put in order, and they went away. It was Silver-tree herself that was at the helm, and she steered the ship so well that they were not long at all before they arrived.

The prince was out hunting on the hills. Gold-tree knew the long-ship of her father coming. "Oh!" said she to the servants, "my mother is coming, and she will kill me." "She shall not kill you at all; we will lock you in a room where she cannot get near you."

This is how it was done; and when Silver-tree came ashore, she began to cry out: "Come to meet your own mother, when she comes to see you," Gold-tree said that she could not, that she was locked in the room, and that she could not get out of it. "Will you not put out," said Silver-tree, "your little finger through the keyhole, so that your own mother may give a kiss to it?" She put out her little finger, and Silver-tree went and put a poisoned stab in it, and Gold-tree fell dead.

When the prince came home, and found Gold-tree dead, he was in great sorrow, and when he saw how beautiful she was, he did not bury her at all, but he locked her in a room where nobody would get near her. In the course of time he married again, and the whole house was under the hand of this wife but one room, and he himself always kept the key of that room.

On a certain day of the days he forgot to take the key with him, and the second wife got into the room. What did she see there but the most beautiful woman that she ever saw. She began to turn and try to wake her, and she noticed the poisoned stab in her finger. She took the stab out, and Gold-tree rose alive, as beautiful as she was ever. At the fall of night the prince came home from the hunting-hill, looking very downcast. "What gift," said his wife, "would you give me that I could make you laugh?" "Oh! indeed, nothing could make me laugh, except Gold-tree were to come alive again." "Well, you'll find her alive down there in the room."

When the prince saw Gold-tree alive he made great rejoicings, and he began to kiss her, and kiss her, and kiss her. Said the second wife, "Since she is the first one you had it is better for you to stick to her, and I will go away." "Oh! indeed you shall not go away, but I shall have both of you."

At the end of the year, Silver-tree went to the glen, where there was the well, in which there was the trout. "Troutie, bonny little fellow," said she, "am not I the most beautiful queen in the world?" "Oh! indeed you are not." "Who then?" "Why, Gold-tree, your daughter." "Oh! well, she is not alive. It is a year since I put the poisoned stab into her finger." "Oh! Indeed she is not dead at all, at all."

Silver-tree went home, and begged the king to put the long-ship in order, for that she was going to see her dear Gold-tree, as it was so long since she saw her. The long-ship was put in order, and they went away. It was Silver-tree herself that was at the helm, and she steered the ship so well that they were not long at all before they arrived.

The prince was out hunting on the hills. Gold-tree knew her father's ship coming. "Oh!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กาลครั้งหนึ่งมีกษัตริย์ที่มีภรรยา ที่มีชื่อเป็นต้นไม้ สีเงิน และลูกสาว ที่มีชื่อคือ ต้นไม้ ทอง ในบางวันของวัน ต้นไม้เงินและต้นไม้ทองไปเกล็น ดี และใน มันเป็นปลาเทราท์มีกล่าวว่าเงินต้น "Troutie บอนนี่เพื่อนน้อย ฉันไม่พระราชินีสวยที่สุดในโลก" "โอ้ แน่นอนคุณไม่ได้" "ที่แล้ว" "ทำไม ต้นไม้ทอง ลูกสาวของคุณ" เงินต้นไปบ้าน ตาบอดกับความโกรธ เธอวางลงบนเตียง และสาบานว่า เธอจะไม่ดีจนกระทั่งเธอได้รับหัวใจและตับของทองต้น ลูกสาว กินยามค่ำคืนที่พระมาบ้าน และมันก็บอกเขาว่า เงินต้น ภรรยา ป่วยมากขึ้น เขาไปที่เธอ และถามอะไรผิดกับเธอ "โอ้ เท่านั้นเป็นสิ่งที่คุณอาจรักษา ถ้าคุณต้องการ" "โอ้ จริง ๆ มีอะไรที่ทั้งหมดที่ฉันสามารถทำได้สำหรับคุณที่จะไม่ทำอย่างไร " "ถ้าหัวใจและตับของทองต้น ลูกสาว กิน ฉันจะเป็นอย่างดี"ตอนนี้ มันเกิดขึ้นในช่วงเวลานี้ที่มาจากต่างประเทศเพื่อขอไม่ให้แต่งงานกับต้นไม้ทองบุตรของภูมินาถ พระยอมรับขณะนี้ และพวกเขาไปต่างประเทศ พระไปแล้ว และส่งเขา lads ไปเขาล่าสัตว์สำหรับแพะเขา และเขาให้ของหัวใจและตับของภรรยาของเขากิน และเธอกุหลาบดี และสุขภาพดีปีหลังจากนี้เงินต้นไปเกล็น มีดี ที่ได้ปลาเทราท์ "Troutie บอนนี่เพื่อนน้อย กล่าวว่า เธอ "ฉันไม่พระราชินีสวยที่สุดในโลก" "โอ้ แน่นอนคุณไม่ได้" "ที่แล้ว" "ทำไม ต้นไม้ทอง ลูกสาวของคุณ" "โอ้ ดี มีความยาวตั้งแต่เธอ เป็นปีตั้งแต่กินตับและหัวใจของเธอ" "โอ้ แน่นอนเธอไม่ตาย เธอแต่งงานกับเจ้าชายดีในต่างประเทศ"ต้นไม้เงินกลับบ้าน และขอร้องให้กษัตริย์นำเรือยาว และกล่าว ว่า "ฉันจะไปดูต้นไม้ของฉันรักทอง- สำหรับเป็นเวลานาน มาก ตั้งแต่ผมเห็นเธอ" เรือยาวคือเรียงลำดับ และพวกเขาออกไป มันเงินต้นไม้เองที่ที่หางเสือ และเธอนำเรือให้ดีเช้าไม่นานทั้งหมดก่อนที่พวกเขามาถึงเจ้าชายได้ออกล่าสัตว์บนเนินเขา ต้นไม้ทองรู้ว่าเรือยาวของพ่อของเธอมา "โอ้" กล่าวว่า เธอมหาดเล็ก "แม่ของฉันมา และเธอจะฆ่าฉัน" "เธอจะไม่ฆ่าคุณที่ทั้งหมด เราจะล็อคคุณในห้องพักที่เธอไม่ได้อยู่ใกล้คุณ"นี่คืออย่าง และเมื่อต้นไม้เงินมาขึ้นฝั่ง เธอเริ่มร้องไห้ออกมา: "มาพบแม่ของคุณเอง เมื่อเธอมาถึงเห็นคุณ ต้นไม้ทองกล่าวว่า เธอไม่ ที่เธอถูกขังในห้อง และว่า เธอไม่ได้ออกจากมัน" จะคุณไม่ดับ กล่าวว่า ต้นไม้เงิน "ของคุณเล็กน้อยนิ้วผ่านรูกุญแจ ดังนั้นคุณแม่อาจให้จูบมัน" เธอเอานิ้วของเธอ และเงินต้นไป และไปแทงเกราะ และต้นไม้ทองตกตายเมื่อเจ้าชายมาบ้าน และพบต้นไม้ทองตาย เขาโศกเศร้า และ เมื่อเขาเห็นว่าเธอ เขาไม่ได้ฝังศพเธอที่ทั้งหมด แต่เขาล็อคเธอในห้องที่ไม่มีใครจะได้ใกล้เธอ ในเวลาที่ เขาแต่งงานอีกครั้ง และทั้งบ้านอยู่ภายใต้มือของภรรยานี้ แต่ห้อง และตัวเขาเองเสมอสำคัญของห้องนั้น ๆวันหนึ่งวัน ที่เขาลืมการใช้คีย์กับเขา และภรรยาที่ได้เข้าห้อง อะไรได้เธอดูมีแต่ผู้หญิงสวยที่สุดที่เธอเคยเห็น เธอเริ่มเปิด และพยายามปลุกเธอ และเธอสังเกตเห็นแทงเกราะในนิ้วมือของเธอ เธอเอาแทงออก และต้นไม้ทองดอกกุหลาบมีชีวิต สวยเพราะเคย ในฤดูใบไม้ร่วงคืน เจ้าชายมาบ้านจากการล่าสัตว์ฮิลล์ มองท่ามาก "สิ่งของที่ระลึก กล่าวว่า ภรรยาของเขา "คุณจะให้ผมว่าผมจะทำให้คุณหัวเราะ" "โอ้ จริง ไม่มีอะไรจะทำให้ฉันหัวเราะ ยกเว้นต้นไม้ทองกำลังจะ มามีชีวิตอีก" "ดี คุณจะพบเธอชีวิตลงมีในห้อง"เมื่อเจ้าชายเห็นทองต้นไม้มีชีวิตเขาทำดี rejoicings และเขาเริ่มจูบเธอ และจูบเธอ และจูบเธอ บอกว่า เป็นเมียคนที่สอง "ตั้งแต่เธอเป็นคนแรกที่คุณมี มันเป็นการดีสำหรับคุณที่จะติดกับเธอ และฉันจะหายไป" "โอ้ แน่นอนคุณจะไม่หายไป แต่ฉันจะมีคุณทั้งสอง"At the end of the year, Silver-tree went to the glen, where there was the well, in which there was the trout. "Troutie, bonny little fellow," said she, "am not I the most beautiful queen in the world?" "Oh! indeed you are not." "Who then?" "Why, Gold-tree, your daughter." "Oh! well, she is not alive. It is a year since I put the poisoned stab into her finger." "Oh! Indeed she is not dead at all, at all."Silver-tree went home, and begged the king to put the long-ship in order, for that she was going to see her dear Gold-tree, as it was so long since she saw her. The long-ship was put in order, and they went away. It was Silver-tree herself that was at the helm, and she steered the ship so well that they were not long at all before they arrived.The prince was out hunting on the hills. Gold-tree knew her father's ship coming. "Oh!

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กาลครั้งหนึ่งมีพระมหากษัตริย์ที่มีภรรยาคนหนึ่งชื่อซิลเวอร์ต้นไม้และลูกสาวซึ่งมีชื่อเป็นทองคำต้นไม้ วันใดวันหนึ่งของวันทองต้นไม้เงินต้นไม้ไปหุบเขาที่มีเป็นอย่างดีและในนั้นมีปลาเทราท์.

กล่าวว่าเงินต้นไม้ "Troutie, Bonny เพื่อนเล็ก ๆ น้อย ๆ ฉันไม่ได้ฉัน สมเด็จพระราชินีที่สวยที่สุดในโลก? " "โอ้! อันที่จริงคุณไม่ได้." "แล้วใคร?" "ทำไมทองต้นไม้ลูกสาวของคุณ." เงินต้นไม้กลับบ้านคนตาบอดด้วยความโกรธ เธอล้มตัวลงนอนบนเตียงและสาบานว่าเธอจะไม่เป็นไปด้วยดีจนกระทั่งเธออาจจะได้รับการเต้นของหัวใจและตับทองต้นไม้ลูกสาวของเธอที่จะกิน.

ตอนค่ำกษัตริย์มาที่บ้านและมันก็บอกเขาว่าเงินต้นไม้ ภรรยาของเขาเป็นคนไม่ดีมาก เขาเดินไปที่เธอและขอให้เธอสิ่งที่ผิดกับเธอ "โอ้! สิ่งเดียวที่คุณอาจรักษาถ้าคุณชอบ." "โอ้! อันที่จริงมีอะไรที่ทุกคนที่ฉันสามารถทำเพื่อคุณว่าฉันจะไม่ทำ." "ถ้าผมได้รับการเต้นของหัวใจและตับทองต้นไม้ลูกสาวของฉันที่จะกินฉันจะเป็นดี."

ตอนนี้มันเกิดขึ้นเกี่ยวกับเวลาที่บุตรชายของกษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่ได้มาจากต่างประเทศเพื่อขอให้ทองต้นไม้สำหรับการแต่งงาน . พระมหากษัตริย์ในขณะนี้ตกลงที่จะนี้และพวกเขาเดินทางไปต่างประเทศ พระมหากษัตริย์แล้วไปและส่งนักเตะในทีมของเขาไปล่าสัตว์-Hill สำหรับแพะและเขาให้หัวใจและตับกับภรรยาของเขาที่จะกินของตน และเธอก็เพิ่มขึ้นเป็นอย่างดีและมีสุขภาพดี.

หนึ่งปีหลังจากนี้เงินต้นไม้ไปหุบเขาที่มีได้เป็นอย่างดีซึ่งในนั้นมีปลาเทราท์ "Troutie, Bonny เพื่อน ๆ หน่อย ๆ " เธอกล่าวว่า "ฉันไม่ราชินีที่สวยที่สุดในโลก?" "โอ้! อันที่จริงคุณไม่ได้." "แล้วใคร?" "ทำไมทองต้นไม้ลูกสาวของคุณ." "โอ้! ดีมันเป็นเวลานานตั้งแต่เธอยังมีชีวิตอยู่. มันเป็นปีตั้งแต่ฉันกินหัวใจและตับของเธอ." "โอ้! อันที่จริงเธอยังไม่ตาย. เธอแต่งงานกับเจ้าชายที่ดีในต่างประเทศ."

เงินต้นไม้กลับบ้านและขอร้องให้พระมหากษัตริย์ที่จะนำยาวเรือในการสั่งซื้อและกล่าวว่า "ฉันกำลังจะไปดูทองที่รักของฉัน -tree สำหรับมันจึงเป็นเรื่องนานตั้งแต่ผมเห็นเธอ. " ที่เรือยาวถูกวางในการสั่งซื้อและพวกเขาก็เดินออกไป มันเป็นเงินต้นไม้ที่ตัวเองเป็นที่หางเสือและเธอนำเรือให้ดีว่าพวกเขาไม่ได้นานเลยก่อนที่พวกเขามาถึง.

เจ้าชายออกล่าสัตว์บนเนินเขา ทองต้นไม้รู้ว่ายาวเรือของพ่อของเธอมา "Oh!" บอกว่าเธอไปคนรับใช้ "แม่ของฉันเป็นมาและเธอจะฆ่าฉัน." "เธอจะไม่ฆ่าคุณได้ทั้งหมดเราจะล็อคคุณอยู่ในห้องที่เธอไม่สามารถได้รับที่อยู่ใกล้คุณ."

นี่คือวิธีที่มันทำ; และเมื่อเงินต้นไม้มาถึงฝั่งเธอเริ่มร้องไห้ออกมา "มาพบแม่ของคุณเองเมื่อเธอมาถึงเห็นคุณ" ทองต้นไม้บอกว่าเธอไม่สามารถที่เธอถูกขังอยู่ในห้องและบอกว่าเธอ ไม่สามารถได้รับจากมัน "คุณจะไม่ได้ใส่ออก" เงินต้นไม้กล่าวว่า "นิ้วก้อยของคุณผ่านรูกุญแจเพื่อให้คุณแม่ของคุณเองอาจจะให้จูบไปได้หรือไม่" เธอใส่ออกนิ้วก้อยของเธอและ Silver ต้นไม้ไปและใส่แทงวางยาพิษในนั้นและทองต้นไม้ล้มตาย.

เมื่อเจ้าชายมาที่บ้านและพบทองต้นไม้ตายเขาอยู่ในความเศร้าโศกที่ดีและเมื่อเขาเห็น วิธีการที่สวยงามเธอเป็นเขาไม่ได้ฝังศพของเธอที่ทุกคน แต่เขาถูกขังอยู่ในห้องพักของเธอที่ไม่มีใครจะได้รับที่อยู่ใกล้เธอ ในหลักสูตรของเวลาที่เขาแต่งงานอีกครั้งและบ้านทั้งหมดอยู่ภายใต้มือภรรยา แต่ห้องหนึ่งและตัวเขาเองมักจะเก็บไว้ที่สำคัญของห้องว่า.

ในวันใดวันหนึ่งวันที่เขาลืมที่จะใช้เวลาที่สำคัญกับเขา และภรรยาที่สองได้เข้ามาในห้อง สิ่งที่เธอไม่เห็นมี แต่ผู้หญิงที่สวยที่สุดที่เธอเคยเห็น เธอเริ่มที่จะเปิดและพยายามที่จะปลุกเธอและเธอสังเกตเห็นแทงวางยาพิษในนิ้วของเธอ เธอเอาแทงออกและทองคำปรับตัวสูงขึ้นต้นไม้มีชีวิตที่สวยงามที่สุดเท่าที่เธอเคย ในฤดูใบไม้ร่วงของคืนที่เจ้าชายมาที่บ้านจากการล่าสัตว์-Hill, มองตาละห้อยมาก "ของขวัญอะไร" กล่าวว่าภรรยาของเขา "คุณจะให้ฉันว่าฉันจะทำให้คุณหัวเราะ?" "โอ้! แน่นอนไม่มีอะไรจะทำให้ฉันหัวเราะยกเว้นทองต้นไม้ที่กำลังจะมามีชีวิตอีกครั้ง". "ดีคุณจะได้พบเธอยังมีชีวิตอยู่มีการลงในห้องพัก."

เมื่อเจ้าชายเห็นทองต้นไม้มีชีวิตอยู่เขาทำสนุกดีและเขาก็เริ่มจูบเธอและจูบเธอและจูบเธอ กล่าวว่าภรรยาที่สอง "เพราะเธอเป็นคนแรกที่คุณมีมันจะดีกว่าสำหรับคุณที่จะติดของเธอและฉันจะหายไป." "โอ้! แน่นอนคุณจะไม่หายไป แต่ฉันจะมีทั้งของคุณ."

ในตอนท้ายของปีเงินต้นไม้ไปหุบเขาที่มีเป็นอย่างดีซึ่งในนั้นมีปลาเทราท์ "Troutie, Bonny เพื่อน ๆ หน่อย ๆ " เธอกล่าวว่า "ฉันไม่ราชินีที่สวยที่สุดในโลก?" "โอ้! แน่นอนคุณไม่ได้." "แล้วใคร?" "ทำไมทองต้นไม้ลูกสาวของคุณ." "โอ้! ดีเธอไม่ได้มีชีวิตอยู่. มันเป็นปีตั้งแต่ฉันใส่แทงวางยาพิษเข้าไปในนิ้วของเธอ." "โอ้! อันที่จริงเธอยังไม่ตายเลย at all."

เงินต้นไม้กลับบ้านและขอร้องให้พระมหากษัตริย์ที่จะนำยาวเรือในการสั่งซื้อสำหรับว่าเธอกำลังจะไปดูที่รักทองต้นไม้ของเธอตามที่มันเป็น ตราบตั้งแต่เธอเห็นเธอ ที่เรือยาวถูกวางในการสั่งซื้อและพวกเขาก็เดินออกไป มันเป็นเงินต้นไม้ที่ตัวเองเป็นที่หางเสือและเธอนำเรือให้ดีว่าพวกเขาไม่ได้นานเลยก่อนที่พวกเขามาถึง.

เจ้าชายออกล่าสัตว์บนเนินเขา ทองต้นไม้รู้ว่าเรือของพ่อของเธอมา "โอ้!