This study examines the effect of f

This study examines the effect of family management, ownership, and control on capital structure for 523
Colombian firms between 1996 and 2006. The study finds that debt levels tend to be lower for younger
firms when the founder or one of his heirs acts as manager, but trends higher as the firm ages. When family
involvement derives from direct and indirect ownership, the family–debt relationship is positive, consistent
with the idea that external supervision accompanies higher debt levels and reduces the risk of losing control.
When families are present on the board of directors (but are not in management), debt levels tend to be
lower, suggesting that family directors are more risk-averse. The results stress the tradeoff between two distinct
motivations that determine the capital structure of family firms: risk aversion pushes firms toward
lower debt levels, but the need to finance growth without losing control makes family firms to prefer higher
debt levels.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษานี้ตรวจสอบผลของการจัดการครอบครัว เจ้าของ และการควบคุมบนโครงสร้างเงินทุนสำหรับ 523บริษัทโคลัมเบียระหว่างปี 1996-2006 การศึกษาพบว่าหนี้ที่ระดับมีแนวโน้มจะต่ำกว่าสำหรับเด็กบริษัทผู้ก่อตั้งหรือทายาทของเขาอย่างใดอย่างหนึ่งที่ทำหน้าที่เป็นผู้จัดการ แต่แนวโน้มสูงขึ้นตามอายุของบริษัท เมื่อครอบครัวมีส่วนร่วมมาจากเจ้าของโดยตรง และทางอ้อม ความสัมพันธ์ครอบครัว – หนี้เป็นบวก ที่สอดคล้องกันมีความคิดว่า การดูแลภายนอกมาพร้อมกับระดับหนี้ที่สูงขึ้น และลดความเสี่ยงของการสูญเสียการควบคุมเมื่อครอบครัวมีอยู่ในคณะกรรมการบริษัท (แต่ไม่ได้อยู่ในการจัดการ), ระดับหนี้สินมักจะต่ำ แนะนำครอบครัวกรรมการเสริมความเสี่ยงมากขึ้น ผลความเครียดข้อดีข้อเสียระหว่างสองแตกต่างกันแรงจูงใจที่กำหนดโครงสร้างเงินทุนของบริษัทครอบครัว: aversion เสี่ยงผลักดันบริษัทไปสู่ระดับหนี้สินต่ำ แต่จำเป็นต้องเงินเจริญเติบโตโดยไม่สูญเสียการควบคุมทำให้บริษัทที่ครอบครัวจะต้องสูงกว่าระดับหนี้สิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษานี้เป็นการศึกษาผลกระทบของการจัดการครอบครัวเป็นเจ้าของและควบคุมบนโครงสร้างเงินทุนสำหรับ 523
บริษัท โคลอมเบียระหว่างปี 1996 และปี 2006 การศึกษาพบว่าระดับหนี้มีแนวโน้มที่จะลดลงสำหรับที่อายุน้อยกว่า
บริษัท เมื่อผู้ก่อตั้งหรือหนึ่งในทายาทของเขาทำหน้าที่เป็นผู้จัดการ แต่แนวโน้มที่สูงขึ้นตามวัยของ บริษัท เมื่อคนในครอบครัว
มีส่วนร่วมมาจากเจ้าของโดยตรงและโดยอ้อมความสัมพันธ์ในครอบครัวหนี้เป็นบวกที่สอดคล้อง
กับความคิดที่ว่าการกำกับดูแลภายนอกมาพร้อมกับระดับหนี้ที่สูงขึ้นและช่วยลดความเสี่ยงของการสูญเสียการควบคุม.
เมื่อคนในครอบครัวที่มีอยู่ในคณะกรรมการบริหาร ( แต่ไม่ได้ ในการบริหารจัดการ) ระดับหนี้มีแนวโน้มที่จะ
ลดลงบอกว่ากรรมการครอบครัวไม่ชอบความเสี่ยงมากขึ้น ผลการเน้นการถ่วงดุลอำนาจระหว่างสองแตกต่างกัน
แรงจูงใจที่เป็นตัวกำหนดโครงสร้างเงินทุนของ บริษัท ที่ครอบครัว: การรังเกียจความเสี่ยงต่อการผลักดันให้ บริษัท ที่
ระดับหนี้ลดลง แต่ความต้องการที่จะเป็นเงินทุนสำหรับการเจริญเติบโตโดยไม่ต้องสูญเสียการควบคุมทำให้ บริษัท ครอบครัวที่จะต้องการที่สูงขึ้น
ระดับหนี้