[You’ve really made an equipment li

[You’ve really made an equipment like this even with those shabby materials……With this level 27, no, you may even be alright in confronting level 30 monsters. Considering your fighting ability, then it should be sufficient.]
“It’s not over yet. There’s still magic stones left.”
Magic stones were definitely left. And it was the biggest one of them, the soybean sized one, and about 4 millet sized ones which paled in comparison.
Erta instantly realized after looking at components. He was challenging ‘applied form’ right now.
[It’s impossible.]
“I’ll try it as experience.”
Yu IlHan also didn’t assure himself that it was possible currently. He was assured that he would be successful some time, if he kept trying.
Yu IlHan achieved success until now like that. Alone, he did all of them.
This was Yu IlHan’s life.
Erta, who realized that Yu IlHan didn’t have any thoughts to stop, shrugged her shoulders and didn’t interfere any further. It was because that the equipments that were already finished were products that surpassed her imagination, and that throwing away some magic stones like that wasn’t that important in regards to safety.
At that moment, Yu IlHan took out something from the bag. The only part which was not carapace from the spoils of war. It was the Big Mantis’ scythe.
[……What are you trying to do?]
“Just watch.”
On one hand, he held all the millet sized magic stones, and on the other, he held the left wrist protector, Big Mantis’ blade, and the soybean sized magic stone.
While looking at Yu IlHan’s incomprehensible actions, Erta questioned if he understood what she spoke or not.
Regardless of whether the angel thought that or not, Yu IlHan focused with closed eyes.
‘By using the mana of the magic stone……will……!’
The millet sized magic stones started lost their light and crumbled apart one by one. Yu IlHan didn’t understand well about mana yet, but this process helped him feel mana more clearly.
He concentrated more, fearing that he would lose the faint feeling that he caught onto.
‘Scythe…..like the mantis……!’
The millet sized magic stones eventually all disappeared. However, the soybean sized one, which was on the brink of failing, seemed to emit light before the scythe started emitting blue light as if to respond to it.
[……Ah, perhaps?]
Erta, who knew what was happening by then, ended up thinking that it was disappointing for his attempt to fail just like this.
‘Eii. I don’t know anymore.’
She flowed a tiny amount, a really tiny amount which was unnoticeable by Yu IlHan, in to the protector. At that moment, the soybean sized one flashed brightly before it disappeared with the scythe.
What was left was only the left wrist protector.
[Mana crafting increases to Lv2!]
[Did it fail?]
“No.”
Yu IlHan confidently replied before equipping the wrist protector and tightening it.
After confirming that he equipped it properly, he exhaled shortly and rushed towards one of the swings which was swinging near him.
He brushed past it without coming into contact.
However, the moment he brushed past the swing, the two chains that connected the swing were severed and the swing was buried into the sand.
Yu IlHan posed himself immediately and raised his left arm.
[Oh.]
“You see it, right?”
From the middle of the protector which completely covered the wrist, sharp scythe protruded out at a 90 degree angle to his arm. A sharp scythe which would stay hidden normally and would pop out when he wanted. This was his intention.
“I’ll get busy.”
[Although I did provide some mana, I didn’t know that you would be successful in crafting an artifact for real. You’ve realized its possibility so you will indeed get busy.]
“No, not that.”
Yu IlHan quickly organized his belongings and put his bag over his shoulders. Then started running hard.
“I broke the swing so I gotta run!”
[I will use a recovery magic so get over here right now!]
Yu IlHan still haven’t let go of his habits to treat things roughly, which he acquired during his dropout days.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

[You’ve really made an equipment like this even with those shabby materials……With this level 27, no, you may even be alright in confronting level 30 monsters. Considering your fighting ability, then it should be sufficient.]“It’s not over yet. There’s still magic stones left.”Magic stones were definitely left. And it was the biggest one of them, the soybean sized one, and about 4 millet sized ones which paled in comparison.Erta instantly realized after looking at components. He was challenging ‘applied form’ right now.[It’s impossible.]“I’ll try it as experience.”Yu IlHan also didn’t assure himself that it was possible currently. He was assured that he would be successful some time, if he kept trying.Yu IlHan achieved success until now like that. Alone, he did all of them.This was Yu IlHan’s life.Erta, who realized that Yu IlHan didn’t have any thoughts to stop, shrugged her shoulders and didn’t interfere any further. It was because that the equipments that were already finished were products that surpassed her imagination, and that throwing away some magic stones like that wasn’t that important in regards to safety.At that moment, Yu IlHan took out something from the bag. The only part which was not carapace from the spoils of war. It was the Big Mantis’ scythe.[……What are you trying to do?]“Just watch.”On one hand, he held all the millet sized magic stones, and on the other, he held the left wrist protector, Big Mantis’ blade, and the soybean sized magic stone.ในขณะที่กำลังดูยูเขียนการดำเนินการไม่สามารถเข้าใจ Erta สอบสวนถ้าเขาเข้าใจสิ่งที่เธอพูด หรือไม่โดยไม่คำนึงถึงว่าสวรรค์นึกว่า หรือไม่ Yu เขียนเน้นกับปิดตา'โดยใช้ mana ของหินวิเศษ...จะ...'หินวิเศษมิลเล็ตขนาดเริ่มสูญเสียแสงของพวกเขา และเตรียมออกจากกันโดยหนึ่ง เขียนยูไม่เข้าใจอย่างดีเกี่ยวกับมานายัง แต่กระบวนการนี้ช่วยให้เขารู้สึกมานาได้ชัดเจนมากขึ้นเขาเข้มข้นมากขึ้น กลัวว่า เขาจะสูญเสียความรู้สึกจาง ๆ ที่เขาจับไป'เคียว...เช่นตั๊กแตนตำข้าว...'ขนาดข้าวฟ่างหินวิเศษในที่สุดทั้งหมดหายไป อย่างไรก็ตาม การถั่วเหลืองขนาดหนึ่ง ซึ่งในปากของการล้มเหลว ดูเหมือนจะ เปล่งแสงก่อนเคียวที่เริ่มเปล่งแสงสีฟ้าราวกับจะตอบสนองได้[…… Ah บางที?]Erta ที่รู้ว่าอะไรเกิดขึ้นโดย แล้ว สิ้นสุดที่คิดว่ามันน่าผิดหวังสำหรับความพยายามของเขาล้มเหลวเช่นนี้' Eii ไม่ทราบอีกต่อไป 'เธอไหลขนาดจิ๋ว ยอดจริง ๆ เล็ก ๆ ซึ่งเป็น unnoticeable โดยเขียน Yu ในการป้องกัน ขณะที่การ กากถั่วเหลืองที่ขนาดหนึ่งประกายสดใสก่อนมันหายไปพร้อมกับการเคียวเหลือเพียงข้อมือซ้ายป้องกันได้[หัตถกรรมมานาเพิ่มขึ้น Lv2][ไม่มันไม่]"หมายเลข"เขียน Yu มั่นใจตอบก่อนเตรียมป้องกันข้อมือ และกระชับได้หลังจากที่ยืนยันว่า เขาติดตั้งมันอย่างถูกต้อง เขา exhaled เร็ว ๆ และรีบวิ่งไปทางชิงช้าที่ถูกแกว่งใกล้เขาอย่างใดอย่างหนึ่งเขาแปรงผ่านมันไม่มาติดต่ออย่างไรก็ตาม ในขณะที่เขาแปรงผ่านสวิง โซ่สองที่แกว่งในการเชื่อมต่อถูกตัดขาด และแกว่งถูกฝังลงในทรายเขียนยูเกิดตัวเองทันที และยกแขนซ้ายของเขา[โอ้]"คุณเห็นมัน ขวา"จากกลางป้องกัน ซึ่งคลุมข้อมือ คมเคียว protruded ที่มุม 90 องศากับแขนของเขา เคียวคมซึ่งจะพักผ่อนตามปกติ และจะปรากฏออกมาเมื่อเขาต้องการ นี้เป็นความตั้งใจของเขา"ผมจะรับไม่"[ถึงแม้ว่าฉันไม่ให้มาบางนา ฉันไม่รู้ว่า คุณจะประสบความสำเร็จในการสร้างสิ่งประดิษฐ์ที่เกิดจริง คุณได้ตระหนักถึงความเป็นไปได้เพื่อให้คุณแน่นอนจะได้ไม่ว่าง]"ไม่มี ไม่"เขียนยูจัดข้าวของของเขาอย่างรวดเร็ว และใส่ถุงของเขามากกว่าไหล่ของเขา จากนั้น เริ่มทำงานอย่างหนัก"ผมยากจนแกว่งเพื่อฉัน gotta การทำงาน"[ฉันจะใช้การกู้คืนมหัศจรรย์เพื่อให้ได้รับมากกว่าที่นี่!!]เขียนยูยังไม่ได้ปล่อยให้ไปของนิสัยของเขาในการรักษาสิ่งประมาณ ซึ่งเขาได้รับในระหว่างวันของเขาถอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

[คุณได้ทำจริงๆอุปกรณ์เช่นนี้แม้จะมีวัสดุโทรมเหล่านั้น ...... ที่มีระดับนี้ 27 ไม่คุณอาจจะไม่เป็นไรในการเผชิญหน้ากับระดับ 30 มอนสเตอร์ เมื่อพิจารณาจากความสามารถในการต่อสู้ของคุณแล้วมันควรจะเพียงพอ.]
"มันยังไม่จบ ยังคงมีหินวิเศษซ้าย. "
หินวิเศษถูกทิ้งแน่นอน และมันก็เป็นหนึ่งที่ใหญ่ที่สุดของพวกเขาถั่วเหลืองขนาดหนึ่งและข้าวฟ่างประมาณ 4 คนซึ่งขนาด paled ในการเปรียบเทียบ.
Erta ตระหนักทันทีหลังจากดูที่ส่วนประกอบ เขาเป็นคนที่มีความท้าทาย 'แบบฟอร์มการใช้' ในขณะนี้.
[มันเป็นไปไม่ได้.]
"ฉันจะลองเป็นประสบการณ์."
Yu Ilhan ยังไม่มั่นใจตัวเองว่ามันเป็นไปได้ในขณะนี้ เขาก็มั่นใจว่าเขาจะประสบความสำเร็จบางครั้งถ้าเขาเก็บไว้พยายาม.
Yu Ilhan ประสบความสำเร็จจนถึงขณะนี้เช่นเดียวกับที่ คนเดียวที่เขาทำทั้งหมดของพวกเขา.
นี้เป็น Yu Ilhan ชีวิต.
Erta ที่ตระหนักว่า Yu Ilhan ไม่ได้มีความคิดใด ๆ ที่จะหยุดยักไหล่ของเธอและไม่ได้ยุ่งเกี่ยวใด ๆ เพิ่มเติม มันเป็นเพราะเห็นว่าอุปกรณ์ที่ได้รับการดำเนินการเสร็จสิ้นแล้วเป็นผลิตภัณฑ์ที่ทะลุจินตนาการของเธอและที่ทิ้งหินวิเศษบางอย่างเช่นการที่ไม่ได้เป็นสิ่งสำคัญที่ในเรื่องที่เกี่ยวกับความปลอดภัย.
ในขณะที่ยู Ilhan เอาอะไรบางอย่างจากกระเป๋า เฉพาะส่วนที่ไม่ได้กระดองจากริบของสงคราม มันเป็นเคียวบิ๊กตั๊กแตนตำข้าว '.
[ ...... คุณกำลังพยายามทำอะไร?]
"เพียงแค่ดู."
หนึ่งในมือเขาถือทุกลูกเดือยหินวิเศษขนาดและที่อื่น ๆ เขาจัดให้มีการป้องกันข้อมือซ้าย, บิ๊ก ตั๊กแตนตำข้าว 'ใบมีดและถั่วเหลืองหินวิเศษขนาด.
ขณะที่มองการกระทำที่ไม่สามารถเข้าใจ Yu Ilhan ของ Erta ถามว่าเขาเข้าใจสิ่งที่เธอพูดหรือไม่.
ไม่ว่าจะเป็นแองเจิลคิดว่าหรือไม่ Yu Ilhan มุ่งเน้นกับตาปิด.
' โดยการใช้ มานะของหินวิเศษที่จะ ...... ...... ! '
ลูกเดือยหินวิเศษขนาดเริ่มหายไปแสงของพวกเขาและร่วงออกจากกันทีละคน Yu Ilhan ไม่เข้าใจอย่างดีเกี่ยวกับมานะ แต่กระบวนการนี้ช่วยให้เขารู้สึกมานะชัดเจนมากขึ้น.
เขามีความเข้มข้นมากขึ้นกลัวว่าเขาจะสูญเสียความรู้สึกลมที่เขาจับบน.
'เคียว ... ..like ตั๊กแตนตำข้าว ...... !
ลูกเดือยหินวิเศษขนาดในที่สุดก็หายไปทั้งหมด อย่างไรก็ตามถั่วเหลืองขนาดหนึ่งซึ่งตั้งอยู่บนขอบของความล้มเหลวดูเหมือนจะเปล่งแสงก่อนเคียวเริ่มเปล่งแสงสีฟ้าราวกับจะตอบสนองต่อมัน.
[ ...... อ่าบางที?]
Erta ใครจะรู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว ลงเอยด้วยการคิดว่ามันเป็นเรื่องที่น่าผิดหวังสำหรับความพยายามที่จะล้มเหลวเพียงเช่นนี้.
'EII ผมไม่ทราบว่าอีกต่อไป. '
เธอไหลออกมาเป็นจำนวนเงินที่เล็ก ๆ จำนวนเล็ก ๆ จริงๆซึ่งเป็นที่สังเกตโดย Yu Ilhan ในการป้องกัน ในขณะที่ถั่วเหลืองขนาดหนึ่งประกายสดใสก่อนที่มันจะหายไปพร้อมกับเคียว.
สิ่งที่เหลือเป็นเพียงป้องกันข้อมือซ้าย.
[มานะการเพิ่มขึ้นของงานหัตถกรรมเพื่อ lv2!]
[ไม่ได้ล้มเหลว?]
"ไม่"
Yu Ilhan มั่นใจก่อนที่จะตอบ เตรียมป้องกันข้อมือและกระชับ.
หลังจากยืนยันว่าเขาติดตั้งอย่างถูกต้องเขาหายใจออกในไม่ช้าและรีบวิ่งไปทางหนึ่งชิงช้าซึ่งแกว่งอยู่ใกล้เขา.
เขาแปรงที่ผ่านมาได้โดยไม่ต้องเข้ามาติดต่อ.
แต่ช่วงเวลาที่เขาแปรงที่ผ่านมาแกว่ง ทั้งสองเครือข่ายที่เชื่อมต่อการแกว่งถูกตัดขาดและแกว่งถูกฝังลงไปในทราย.
Yu Ilhan เกิดตัวเองทันทีและยกแขนซ้ายของเขา.
[โอ้.]
"คุณเห็นมันใช่มั้ย?"
จากกลางป้องกันที่สมบูรณ์ ครอบคลุมข้อมือเคียวคมยื่นออกมาที่มุม 90 องศากับแขนของเขา เคียวคมซึ่งจะซ่อนอยู่ตามปกติและจะปรากฏออกมาเมื่อเขาต้องการ นี่คือความตั้งใจของเขา.
"ฉันจะได้รับการยุ่ง."
[แม้ว่าฉันไม่ให้มานะบางอย่างผมไม่ทราบว่าคุณจะประสบความสำเร็จในงานหัตถกรรมสิ่งประดิษฐ์จริง คุณได้ตระหนักถึงความเป็นไปได้เพื่อให้คุณก็จะได้รับการยุ่ง.]
"ไม่มีไม่ได้ว่า."
Yu Ilhan ได้อย่างรวดเร็วจัดข้าวของของเขาและใส่กระเป๋าของเขาบนไหล่ของเขา จากนั้นก็เริ่มทำงานอย่างหนัก.
"ฉันยากจนแกว่งดังนั้นผมจึงต้องทำงาน!"
[ผมจะใช้เวทมนตร์กู้คืนเพื่อให้ได้รับมากกว่าที่นี่ในขณะนี้!]
Yu Ilhan ยังไม่ได้ปล่อยให้ไปของเขานิสัยในการรักษาสิ่งประมาณซึ่งเขาได้รับ ในช่วงวันที่ออกกลางคันของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

[ เธอทำอุปกรณ์แบบนี้แม้แต่กับโทรม . . . . . . ด้วยวัสดุระดับนี้ 27 , ไม่ , คุณอาจจะต้องตกลงกับมอนสเตอร์ระดับ 30 เมื่อพิจารณาจากความสามารถการต่อสู้ ก็น่าจะเพียงพอ . ." มันยังไม่จบ มันยังเสกก้อนหินด้านซ้าย "หินวิเศษอยู่แน่นอนแล้ว และมันเป็นหนึ่งที่ใหญ่ที่สุดของพวกเขา , ถั่วเหลืองขนาด 1 และ 4 เดือย ขนาดคน ซึ่งกับการเปรียบเทียบ .erta ทันทีตระหนักว่าหลังจากดูส่วนประกอบ เขากำลังท้าทาย " รูปแบบ " ที่ใช้ตอนนี้[ เป็นไปไม่ได้ ]" ผมจะลองเป็นประสบการณ์”ยูลลฮัน ยังไม่ได้รับรองตัวเองว่ามันเป็นไปได้ในขณะนี้ เขามั่นใจว่าเขาจะประสบความสำเร็จบ้าง หากเขาก็พยายามแล้วยูลลฮัน สําเร็จ จนตอนนี้ชอบ คนเดียว เขาทำทั้งหมดของพวกเขานี่เป็นชีวิตของยูลฮัน .erta ใครรู้ว่ายูลฮัน ยังไม่มีความคิดที่จะหยุด ยักไหล่ของเธอ และไม่ได้เข้าไปยุ่งเลย มันเป็นเพราะที่ตัวอุปกรณ์ที่เสร็จแล้วเป็นผลิตภัณฑ์ที่เหนือกว่าจินตนาการของเธอ และทิ้งบางหินเวทย์แบบนั้นไม่ได้ ที่สำคัญเรื่องความปลอดภัยตอนนั้น ยูลฮัน ก็หยิบของบางอย่างออกมาจากกระเป๋า เฉพาะส่วนที่เป็นกระดองจากริบของสงคราม มันคือตั๊กแตนใหญ่ " เคียว[ . . . . . . . คุณจะทำอะไร ? ]" คอยดู "หนึ่งในมือเขาถือทั้งหมดข้าวฟ่างขนาดหินวิเศษ และอื่น ๆ เขาจับป้องกันข้อมือซ้ายใหญ่ตั๊กแตน " ใบมีด และถั่วเหลือง ขนาดหินวิเศษ .ขณะที่มองยูลฮัน เข้าใจการกระทำ erta ถามถ้าเขาเข้าใจในสิ่งที่เธอพูดหรือไม่ไม่ว่านางฟ้าคิดว่า หรือไม่ ยูลฮัน เน้นปิดตา .โดยการใช้มานาของหินวิเศษ . . . . . . . จะ . . . . . . . ! "ข้าวฟ่างขนาดหินเวทมนตร์เริ่มสูญเสียของแสงและพังทลายลงทีละลำ ยูลลฮัน ไม่ได้เข้าใจเรื่องมานะ แต่กระบวนการนี้ช่วยให้เขารู้สึกถึงความมานะที่ชัดเจนมากขึ้นเขาเข้มข้นมากกว่า กลัวว่าเขาจะแพ้ลม รู้สึกว่าเขาจับเอาไว้" เคียว . . . . . เหมือนตั๊กแตนตำข้าว . . . . . . . ! "ข้าวฟ่างขนาดหินเวทย์ในที่สุดทั้งหมดก็หายไป อย่างไรก็ตามถั่วเหลืองขนาดหนึ่งซึ่งกำลังจะล้ม ดูเหมือนจะเปล่งแสงก่อนที่เคียวเริ่มเปล่งแสงสีฟ้าถ้ามันตอบสนอง[ . . . . . . . อา บางที ]erta ใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นตอนนั้น ก็คิดว่า มันน่าผิดหวังสำหรับความพยายามของเขาล้มเหลวแบบนี้" ของเขา . ฉันไม่รู้อีกต่อไปแล้ว .นางไหลจํานวนเล็ก ๆ , จํานวนเล็ก ๆจริง ๆ ซึ่งเป็น unnoticeable โดยยูลฮัน ในการคุ้มครอง ในเวลานั้น ถั่วเหลืองขนาดหนึ่งแว้บสดใสก่อนที่มันจะหายไปกับเคียวสิ่งที่ถูกทิ้งไว้แค่ข้อมือซ้ายป้องกัน[ มานะหัตถกรรมเพิ่มขึ้น lv2 ! ][ ทำมันล้มเหลว ]" ไม่ "ยูลลฮัน มั่นใจตอบก่อนใช้ข้อมือป้องกันและขันหลังจากที่ยืนยันว่าเขาพร้อมอย่างถูกต้อง เขาหายใจออกสั้นๆและวิ่งต่อหนึ่งของชิงช้าที่แกว่งอยู่ใกล้เขาเขาเดินเฉียดมัน โดยไม่ต้องมาติดต่ออย่างไรก็ตาม ขณะนี้เขาเฉียดแกว่ง , โซ่ที่เชื่อมต่อสองสวิงถูกตัดขาดและสวิงถูกฝังลงไปในทรายยูลลฮัน จัดท่าตัวเองทันที และยกแขนซ้ายของเขา[ โอ ]" คุณเห็นมันใช่มั้ย ? "จากตรงกลางของเครื่องป้องกันที่สมบูรณ์ครอบคลุมข้อมือคมเคียวโดยมีออกที่มุม 90 องศากับแขนของเขา คมเคียวซึ่งจะซ่อนอยู่ตามปกติ และจะโผล่ออกมาเมื่อเขาต้องการ นี้คือความตั้งใจของเขา" ผมจะยุ่ง "[ แม้ว่าฉันให้มานะ ชั้นไม่รู้ว่าคุณจะประสบความสำเร็จในการสร้างวัตถุจริง คุณคิดว่ามันเป็นไปได้เพื่อให้คุณจริงจะได้รับยุ่ง ]" ไม่ ไม่ "ยูลลฮัน รีบจัดข้าวของของเขาและใส่กระเป๋าของเขาผ่านไหล่ของเขา แล้วเริ่มวิ่งยาก" ผมทำชิงช้า ก็เลยต้องวิ่ง "[ ผมจะใช้เวทมนตร์เพื่อการกู้คืนมานี่เดี๋ยวนี้ ]ยูลลฮัน ยังไม่ปล่อยนิสัยของเขาเพื่อรักษาสิ่งเกะกะ ซึ่งเขาได้รับในระหว่างวันไล่ออกของเขา