Slowly, the prince’s attention move

Slowly, the prince’s attention moved away from the five beauties and turned to Chen Rong, which was also to Wang Hong.
Wang Hong turned around. He faced the prince’s darkened eyes, smiled, flapped his long sleeves and nonchalantly headed to the center of the hall to take the seat to left of the prince. Once seated, he poured his own wine and, after throwing his head back for a swig, he waved the wine cup toward Chen Rong and smiled to her: “Ah Rong, why are you standing there? Come and have a seat.” That was all he needed to say to make her a proper guest.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ช้า ความสนใจของเจ้าชายย้ายออกไปจากความสวยงามห้า และกลายเป็นรองเฉิน ซึ่งในวังฮ่องกงวังฮ่องกงหัน เขาประสบตามืดของเจ้าชาย ยิ้ม flapped แขนยาวของเขา และมุ่งหน้าไปยังศูนย์กลางของห้องโถงให้นั่งทางซ้ายของเจ้าชายอย่างเมินเฉย เมื่อเขานั่ง เทไวน์ของเขาเอง และ หลังจากขว้างปา ศีรษะกลับสำหรับ swig เป็น เขาโบกถ้วยไวน์ไปทางร่องเฉิน และยิ้มให้เธอ: "Ah ร่อง ทำไมคุณยืนมี มา และนั่งลง" นั่นคือสิ่งเขาต้องการจะพูดจะทำให้เธอผู้ที่เหมาะสม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ช้าความสนใจของเจ้าชายย้ายออกไปจากห้างามและหันไปเฉินร่องซึ่งเป็นวังฮ.
วังฮ่องกงหันไปรอบ ๆ เขาเผชิญหน้ากับดวงตามืดของเจ้าชายยิ้มกระพือแขนยาวของเขาและมุ่งหน้าไปยังเมินเฉยกับศูนย์กลางของฮอลล์ที่จะนั่งด้านซ้ายของเจ้าชาย เมื่อนั่งเขาเทไวน์ของตัวเองและหลังจากการขว้างปาหัวของเขากลับ swig เขาโบกมือถ้วยไวน์ที่มีต่อโรงเฉินและยิ้มให้เธอ: "อาร่องทำไมคุณยืนอยู่ที่นั่น? มามีที่นั่ง. "นั่นคือทั้งหมดที่เขาต้องการที่จะพูดที่จะทำให้เธอเป็นแขกที่เหมาะสม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ช้า , ความสนใจของเจ้าชายขยับห่างจากห้างามและกลายเป็น Chen ร่อง ซึ่งก็ต้องหวัง ฮองวังหงส์หันไปรอบ ๆ เขาต้องเป็นเจ้าชายมืดตา ยิ้ม แบบแขนยาวของเขาหน้าตาเฉย มุ่งหน้าไปยังใจกลางห้องโถงนั่งด้านซ้ายของเจ้าชาย เคยนั่ง เขารินไวน์ของเขาเอง และหลังจากโยนหัวของเขากลับไปดื่มไวน์ต่อ เขาโบกมือและยิ้มให้นางเฉินร้อง " อ๋อร้อง ทำไมไปยืนตรงนั้นล่ะ มานั่งสิ " นั่นคือทั้งหมดที่เขาต้องการจะพูดเพื่อให้เธอเป็นแขกรับเชิญที่เหมาะสม