Jerry went downstairs for breakfast

Jerry went downstairs for breakfast. Because there weren’t any other guests, Mrs. Searcy invited him to have breakfast with her and her daughter, Catherine. Catherine was already sitting in the dining room. She was about thirteen years old, with long black hair and clear gray eyes. And Catherine looked at each other nervously for a few seconds.
Jerry: There are four places at the table. Is there another guest?
Catherine: No. We never talk about the empty place.
Jerry: “the empty place?” what do you mean?
Catherine: well, that used to be my father’s place.
Jerry: “Used to be?” I don’t understand.
Catherine: My father liked to go fishing. Three years ago he went out on his boat, and he never came back.
Jerry: What happened to him?
Catherine: Nobody knows. They searched everywhere, but they never found anything. My mother always keeps that place for him, and she makes his breakfast every morning. She thinks he’ll come back. that’s a picture of him . . . over there on the wall. My mother’s been waiting for him for three years.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เจอร์รี่มาชั้นล่างสำหรับอาหารเช้า เพราะมีไม่ใด ๆ แขกคนอื่น ๆ นางเซียร์ซีเชิญเขาไปรับประทานอาหารเช้ากับเธอและลูกสาวของเธอแคทเธอรี แคเธอรีนได้แล้วนั่งอยู่ในห้องรับประทานอาหาร เธอเป็นคนที่เกี่ยวกับอายุสิบสามปีที่มีผมยาวสีดำและตาสีเทาที่ชัดเจน และแคทเธอรีมองหน้ากันอย่างหงุดหงิดไม่กี่วินาที.
เจอร์รี่: มีสี่สถานที่ที่โต๊ะที่มี มีผู้เข้าพักที่อื่นได้หรือไม่แคทเธอรี: เลขที่เราไม่เคยพูดคุยเกี่ยวกับสถานที่ที่ว่างเปล่า. เจอร์รี่: "สถานที่ที่ว่างเปล่า?" คุณหมายถึงอะไร? แคทเธอรี: ดีที่เคยเป็นสถานที่ที่พ่อของฉัน. เจอร์รี่ "ที่ใช้ในการจะเป็นอย่างไร" ฉันไม่เข้าใจ. แคทเธอรี: พ่อของฉันชอบที่จะไปตกปลา สามปีที่ผ่านเขาเดินออกไปที่เรือของเขาและเขาไม่เคยกลับมา. เจอร์รี่: อะไรเกิดขึ้นกับเขาแคทเธอรี: ไม่มีใครรู้ว่า พวกเขาค้นหาทุก แต่พวกเขาไม่เคยพบอะไร แม่ของฉันเสมอช่วยให้สถานที่ที่เขาและเธอทำให้อาหารเช้าทุกเช้า เธอคิดว่าเขาจะกลับมา นั่นคือภาพของเขา . . มากกว่าที่มีอยู่บนผนัง แม่ของฉันได้รับการรอให้เขาเป็นเวลาสามปี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เจอร์รี่เดินลงมาชั้นล่างเพื่อทานอาหารเช้า เพราะไม่มีแขกอื่น ๆ คุณนาย เซียร์ซีชวนเขาไปทานข้าวกับเธอและลูกสาวของเธอ แคทเธอรีน แคทเธอรีนก็นั่งอยู่ในห้องอาหาร เธออายุประมาณสิบสามปีเก่า กับผมสีดำยาวและชัดเจน ดวงตาสีเทา และแคทเธอรีนมองที่แต่ละอื่น ๆ ทำไม่กี่วินาที
Jerry : มีสี่สถานที่ที่โต๊ะมีแขกอีกคน
แคเธอรีน : ไม่ เราไม่เคยพูดคุยเกี่ยวกับสถานที่ว่างเปล่า
Jerry : " สถานที่ว่างเปล่า " คุณหมายถึงอะไร ?
แคเธอรีน : มันเคยเป็นสถานที่ของพ่อ .
Jerry : " งั้นเหรอ " ฉันไม่เข้าใจ
แคเธอรีน : พ่อชอบไปตกปลา เมื่อ 3 ปีก่อนเขาไปอยู่บนเรือของเขา แล้วเขาก็ไม่ได้กลับมา
Jerry : เกิดอะไรขึ้นกับเขา ?
แคเธอรีน : ไม่มีใครรู้พวกเขาก็ค้นจนทั่วแล้ว แต่เขาไม่พบอะไรเลย แม่ของฉันเสมอเก็บที่สถานที่สำหรับเขาและเธอ ทำให้อาหารเช้าทุกเช้าเลย เธอคิดว่าเค้าจะกลับมา นั่นคือ ภาพ ของ เขา . . . . . . . ตรงนั้น บนผนัง แม่รอเขาอยู่ 3 ปี