Abstract—The Indian population is

Abstract—The Indian population is growing rapidly (1.25
billion) and it has to fulfill its food and nutrition
requirement. A collaborative strategy should be adopted for
increasing productivity by intensifying available land use
system. Intercropping is advanced management practices of
soil fertility status, consisting of cultivating two or more
crops in the same space at the same time, which have been
practiced in past decades and achieved the goals of
agriculture. The most common advantage of intercropping
is the production of greater yield on a given piece of land by
making more efficient use of the available resources using a
mixture of crops of different rooting ability, canopy
structure, height, and nutrient requirements based on the
complementary utilization of growth resources by the
component crops. Moreover, intercropping improves soil
fertility through atmosphere nitrogen fixation from
atmosphere (150 tons/year) with the use of legumes,
increases soil conservation through greater ground cover
than sole cropping. Also, intercropping systems are
beneficial to the smallholder farmers in the low-input
and/or high-risk environment of the sub-tropic, where
intercropping of maize and legumes is widespread among
smallholder farmers due to the ability of the legume to
contribute to addressing the problem of declining levels of
soil fertility. The principal reasons for smallholder farmers
to intercrop are flexibility, profit maximization, risk
minimization, soil conservation, improvement of soil
fertility, weed, pests and diseases minimizing and balanced
nutrition. However, intercropping has some disadvantages
such as the selection of the appropriate crop species,
including extra work in preparing and planting the seed
mixture and also extra work during crop management
practices, including harvest. This is a review paper covering
the role of maize legume intercropping systems to improved
soil fertility status under smallholder farms of semi-arid
area of India. The intercropping systems are useful in terms of increasing productivity and profitability, water and
radiation use efficiency, control of weeds, pests and diseases.
The critical role of atmosphere nitrogen fixation and the
amounts of N transferred to associated non-leguminous
crops determines the extent of benefits. In intercropping,
land equivalent ratio (LER), benefit cost ratio (B:C) and
monetary advantage index (MAI) are used to assess the
system productivity and its economic benefits. In this study,
the work carried out by researchers about different
intercropping system is discussed, and it would be beneficial
to the researchers who are involved in this field.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Abstract — ประชากรอินเดียมีการเติบโตอย่างรวดเร็ว (1.25พันล้าน) และมีการตอบสนองของอาหารและโภชนาการความต้องการ กลยุทธ์การทำงานร่วมกันควรนำมาใช้สำหรับผลผลิตเพิ่มขึ้น โดยใช้ที่ดินที่ทวีความรุนแรงระบบ Intercropping คือขั้นสูงวิธีการบริหารจัดการของสถานะความอุดมสมบูรณ์ของดิน ประกอบด้วยปลูกสองตัวพืชในพื้นที่เดียวกันในเวลาเดียวกัน ซึ่งได้รับฝึกฝนในทศวรรษที่ผ่านมา และประสบความสำเร็จในเป้าหมายของเกษตร ประโยชน์ทั่วไปของ intercroppingคือการผลิตของผลผลิตที่มากขึ้นบนที่ดินโดยกำหนดทำให้เพิ่มประสิทธิภาพใช้ทรัพยากรมีอยู่โดยใช้การส่วนผสมของพืชที่แตกต่างขจัดความสามารถ กระโจมโครงสร้าง ความสูง และสารอาหารความต้องการเสริมการใช้ประโยชน์จากทรัพยากรเติบโตโดยการพืชประกอบด้วย นอกจากนี้ intercropping ช่วยปรับปรุงดินความอุดมสมบูรณ์ผ่านบรรยากาศตรึงไนโตรเจนจากบรรยากาศ (150 ตัน/ปี) ด้วยการใช้พืชตระกูลถั่วเพิ่มพืชคลุมดินมากขึ้นผ่านกว่าการปลูกพืชเพียงอย่างเดียว ยัง มีระบบ intercroppingเป็นประโยชน์ต่อเกษตรกรรายย่อยในการป้อนต่ำสภาพแวดล้อมที่มีความเสี่ยงสูงของปิคย่อย ที่intercropping ของข้าวโพดและพืชตระกูลถั่วเป็นที่แพร่หลายในหมู่เกษตรกรรายย่อยเนื่องจากความสามารถของพืชตระกูลถั่วเพื่อมีส่วนร่วมในการจัดการกับปัญหาระดับที่ลดลงของความอุดมสมบูรณ์ของดิน เหตุผลหลักสำหรับเกษตรกรรายย่อยการ intercrop มีความยืดหยุ่น maximization กำไร ความเสี่ยงการลด การอนุรักษ์ดิน การปรับปรุงดินความอุดมสมบูรณ์ วัชพืช ศัตรูพืช และโรคลด และสมดุลโภชนาการ อย่างไรก็ตาม intercropping มีข้อเสียบางอย่างเช่นการเลือกชนิดพืชที่เหมาะสมรวมถึงงานเสริมในการเตรียม และการปลูกเมล็ดพันธุ์ส่วนผสม และทำเพิ่มระหว่างการจัดการพืชปฏิบัติ รวมทั้งเก็บเกี่ยว นี่เป็นรีวิวกระดาษครอบคลุมบทบาทของพืชตระกูลถั่วข้าวโพด intercropping ระบบเพื่อปรับปรุงสถานะความอุดมสมบูรณ์ของดินภายใต้ฟาร์มรายย่อยของกึ่งแห้งแล้งพื้นที่ของอินเดีย ระบบ intercropping มีประโยชน์ในแง่ของการเพิ่มผลผลิต และผลกำไร น้ำ และรังสีที่ใช้มีประสิทธิภาพ ควบคุมวัชพืช ศัตรูพืช และโรคบทบาทสำคัญของบรรยากาศตรึงไนโตรเจนและจำนวน N ที่โอนไปเกี่ยวข้องไม่ใช่ตระกูลถั่วพืชกำหนดขอบเขตของผลประโยชน์ ใน intercroppingเทียบเท่าอัตราส่วนที่ดิน (LER), ต้นทุนประโยชน์ (B:C) และดัชนีความได้เปรียบทางการเงิน (MAI) จะใช้ในการประเมินการระบบผลิตและประโยชน์ของเศรษฐกิจ ในการศึกษานี้การทำงานที่ดำเนินการ โดยนักวิจัยเกี่ยวกับความแตกต่างกันintercropping ระบบกล่าวถึง และมันจะเป็นประโยชน์นักวิจัยที่มีส่วนเกี่ยวข้องในฟิลด์นี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Abstract-ประชากรอินเดียจะเติบโตอย่างรวดเร็ว (1.25
พันล้านดอลลาร์) และมีเพื่อตอบสนองอาหารและโภชนาการของ
ความต้องการ กลยุทธ์การทำงานร่วมกันควรจะนำมาใช้สำหรับ
การเพิ่มผลผลิตโดยการทวีความรุนแรงการใช้ที่ดินที่มีอยู่
ในระบบ แซมเป็นแนวทางการบริหารจัดการขั้นสูงของ
สถานะอุดมสมบูรณ์ของดินประกอบด้วยการเพาะปลูกสองคนหรือมากกว่า
การปลูกพืชในพื้นที่เดียวกันในเวลาเดียวกันซึ่งได้รับการ
ปฏิบัติในทศวรรษที่ผ่านมาและประสบความสำเร็จในเป้าหมายของ
การเกษตร ข้อได้เปรียบที่พบบ่อยที่สุดของแซม
คือการผลิตของอัตราผลตอบแทนที่มากขึ้นเกี่ยวกับชิ้นส่วนที่ได้รับที่ดินจาก
การใช้ทรัพยากรอย่างมีประสิทธิภาพสามารถใช้ได้โดยใช้
ส่วนผสมของพืชจากความสามารถที่แตกต่างกันออกรากหลังคา
โครงสร้างความสูงและความต้องการสารอาหารที่อยู่บนพื้นฐานของ
การใช้งานที่สมบูรณ์ การเจริญเติบโตของทรัพยากรโดย
พืชส่วนประกอบ นอกจากนี้ยังช่วยเพิ่มแซมดิน
อุดมสมบูรณ์ผ่านการตรึงบรรยากาศไนโตรเจนจาก
บรรยากาศ (150 ตัน / ปี) ที่มีการใช้พืชตระกูลถั่วที่
เพิ่มขึ้นผ่านการอนุรักษ์ดินคลุมดินมากขึ้น
กว่าการปลูกพืช แต่เพียงผู้เดียว นอกจากนี้ระบบการปลูกเป็น
ประโยชน์ต่อเกษตรกรรายย่อยในระดับต่ำการป้อนข้อมูล
และ / หรือสภาพแวดล้อมที่มีความเสี่ยงสูงของการย่อยเขตร้อนที่
ปลูกข้าวโพดเลี้ยงสัตว์และพืชตระกูลถั่วเป็นที่แพร่หลายในหมู่
เกษตรกรรายย่อยเนื่องจากความสามารถของพืชตระกูลถั่วที่จะ
นำไปสู่การแก้ไข ปัญหาที่เกิดจากการลดลงของระดับของ
ความอุดมสมบูรณ์ของดิน เหตุผลหลักสำหรับเกษตรกรรายย่อย
ให้กับแซมมีความยืดหยุ่นกำไรสูงสุดมีความเสี่ยง
ลดการอนุรักษ์ดินการปรับปรุงดินที่
อุดมสมบูรณ์วัชพืชศัตรูพืชและโรคการลดและมีความสมดุล
ทางโภชนาการ อย่างไรก็ตามแซมมีข้อเสียบางอย่าง
เช่นการเลือกของสายพันธุ์พืชที่เหมาะสม
รวมถึงการทำงานพิเศษในการจัดเตรียมและการเพาะปลูกเมล็ดพันธุ์
ผสมและการทำงานยังเสริมในระหว่างการจัดการพืช
การปฏิบัติรวมทั้งการเก็บเกี่ยว นี่คือกระดาษตรวจสอบที่ครอบคลุม
บทบาทของระบบการปลูกข้าวโพดพืชตระกูลถั่วที่จะปรับปรุง
สถานะอุดมสมบูรณ์ของดินภายใต้ฟาร์มรายย่อยของกึ่งแห้งแล้ง
ในพื้นที่ของประเทศอินเดีย ระบบแซมมีประโยชน์ในแง่ของการผลิตที่เพิ่มขึ้นและการทำกำไรของน้ำและ
การใช้รังสีประสิทธิภาพการควบคุมวัชพืชศัตรูพืชและโรค.
บทบาทที่สำคัญของการตรึงบรรยากาศไนโตรเจนและ
ปริมาณของ N โอนไปเกี่ยวข้องที่ไม่ใช่ตระกูลถั่ว
พืชกำหนดขอบเขตของ ผลประโยชน์ ในการปลูก,
ที่ดินอัตราส่วนเทียบเท่า (LER) อัตราส่วนค่าใช้จ่ายผลประโยชน์ (B: C) และ
ดัชนีความได้เปรียบทางการเงิน (MAI) ที่ใช้ในการประเมิน
ระบบการผลิตและผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจ ในการศึกษานี้
งานที่ดำเนินการโดยนักวิจัยเกี่ยวกับการที่แตกต่างกัน
ของระบบแซมจะกล่าวถึงและมันจะเป็นประโยชน์
ที่นักวิจัยที่มีส่วนร่วมในด้านนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทคัดย่อ ประชากรอินเดียเติบโตอย่างรวดเร็ว ( 1.25พันล้าน ) และมีการตอบสนอง อาหารและโภชนาการความต้องการ กลยุทธ์ความร่วมมือควรนำมาใช้สำหรับการเพิ่มผลผลิตโดยการเพิ่มการใช้ที่ดินใช้ได้ระบบ และมีการปฏิบัติการจัดการขั้นสูงสถานะความอุดมสมบูรณ์ของดินประกอบด้วยการปลูกฝังสองคนหรือมากกว่าพืชในพื้นที่เดียวกันในเวลาเดียวกัน ซึ่งได้รับท่าในทศวรรษที่ผ่านมาและบรรลุเป้าหมายของการเกษตร ข้อดีที่พบมากที่สุดและคือการผลิตของผลผลิตมากขึ้นในชิ้นส่วนของที่ดิน โดยให้ทำให้การใช้มีประสิทธิภาพมากขึ้นของทรัพยากรที่มีอยู่โดยใช้ส่วนผสมของพืชที่แตกต่างกันที่มีความสามารถ , หลังคาโครงสร้าง , ความสูง , และสารอาหาร ความต้องการตามการใช้ประโยชน์จากทรัพยากรของการเจริญเติบโตโดยพืชเป็นส่วนประกอบ นอกจากนี้ และ ปรับปรุงดินภาวะเจริญพันธุ์ที่ผ่านการตรึงไนโตรเจนจากบรรยากาศบรรยากาศ ( 150 ตัน / ปี ) ด้วยการใช้พืชตระกูลถั่วเพิ่มการอนุรักษ์ดินผ่านครอบคลุมพื้นดินมากขึ้นกว่าแต่เพียงผู้เดียว การปลูกพืช นอกจากนี้ ระบบและประโยชน์ต่อเกษตรกรในการป้อนข้อมูลโครงสร้างน้อยและ / หรือสภาพแวดล้อมที่มีความเสี่ยงสูงของเรือดำน้ำที่ร้อน ,การปลูกข้าวโพดและถั่วเป็นที่แพร่หลายในหมู่โครงสร้างของเกษตรกร เนื่องจากความสามารถของพืชตระกูลถั่วเพื่อช่วยจัดการกับปัญหาของการลดลงของระดับความอุดมสมบูรณ์ของดิน เหตุผลหลักสำหรับเกษตรกรโครงสร้างเพื่อร่องมีความยืดหยุ่น กำไรสูงสุด ความเสี่ยงลด , การอนุรักษ์ดิน , การปรับปรุงดินภาวะเจริญพันธุ์ วัชพืช โรคและศัตรูพืช ลด และสมดุลโภชนาการ อย่างไรก็ตาม การปลูกมีข้อเสียบางอย่างเช่น การเลือกชนิดของพืชที่เหมาะสมรวมถึงการทำงานพิเศษในการเตรียมและปลูกเมล็ดพันธุ์ส่วนผสม และยังทำงานพิเศษในการจัดการพืชปฏิบัติ รวมถึงการเก็บเกี่ยว นี่คือความคิดเห็นกระดาษที่ครอบคลุมบทบาทของข้าวโพดและถั่วเพื่อปรับปรุงระบบสถานะความอุดมสมบูรณ์ของดินภายใต้โครงสร้างของกึ่งแห้งแล้ง - ฟาร์มพื้นที่ของอินเดีย และระบบที่เป็นประโยชน์ในแง่ของการเพิ่มประสิทธิภาพและผลกำไรและน้ำประสิทธิภาพการใช้รังสี การควบคุมวัชพืช แมลงศัตรูพืชและโรคบทบาทที่สำคัญของการตรึงไนโตรเจนในบรรยากาศและยอดเงินโอนของที่ไม่ใช่พืชตระกูลถั่วพืชที่กำหนดขอบเขตของผลประโยชน์ แซม ,อัตราส่วนเทียบเท่าที่ดิน ( อ่าน ) อัตราผลประโยชน์ต่อต้นทุน ( B : C ) และดัชนีความได้เปรียบทางการเงิน ( เชียงใหม่ ) จะใช้เพื่อประเมินประสิทธิภาพของระบบและผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจของ ในการศึกษานี้งานที่ดำเนินการโดยนักวิจัยเรื่องต่าง ๆและระบบนี้และมันจะเป็นประโยชน์กับนักวิจัยที่เกี่ยวข้องในด้านนี้