The objectives of this experiment w

The objectives of this experiment were to improve blue swimming crab, Portunus pelagicus, rearing techniques by
investigating (1) the applied frequency of feeding and (2) the effect of shelter on crab larvae survival. The results showed
that the feeding frequency at 2 times (0900 hrs and 1500 hrs), 4 times (0700 hrs, 1300 hrs, 1900 hrs and 2300 hrs) and 6 times
(0700 hrs, 1100 hrs, 1500 hrs, 1900 hrs, 2300 hrs and 0300 hrs) per day did not affect the survival rate of crab larvae from the
zoea I (Z1) to first crab (C1) stages. The survival rate of crab larvae from the megalopa (M) to C1 stages with shelter was
higher than without shelter, and the type of shelter affected the survival rate of the crab larvae. The survival rate of the C1
stage with artificial seaweed made of plastic shield membrane (36.61±3.64%) and artificial seaweed made of polyvinyl rope
(35.79±6.04%) as shelters were not significantly different and higher than for artificial plastic grass as shelter (22.18±4.00%).
In addition, the survival rates of the C1 stage with vertical shelter, horizontal shelter and a combination of vertical and horizontal shelter on the bottom of the tank were not significantly different. This study recommends that crab larvae rearing with
shelters is important for increasing the survival rate and that the type of shelter affected the survival rate of crab larvae.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์ของการทดลองนี้มีการปรับปรุงปูม้า, ปูม้า, เลี้ยงเทคนิคโดย
การตรวจสอบ (1) ใช้ความถี่ของการให้อาหารและ (2) ผลกระทบจากการที่พักพิงอยู่รอดลูกปู ผลการศึกษาพบ
ว่าความถี่ในการให้อาหารที่ 2 ครั้ง (0900 น 1500 ชั่วโมง), ครั้งที่ 4 (0700 น 1300 น 1900 นและ 2,300 ชั่วโมง) และครั้งที่ 6
(0700 น 1100 น 1500 น 1900 Hrs, 2300 ชั่วโมงและ 0300 ชั่วโมง) ต่อวันไม่ได้ส่งผลกระทบต่ออัตราการรอดตายของลูกปูจาก
ระยะซูเอียผม (Z1) เพื่อปูครั้งแรก (C1) ขั้นตอน อัตราการรอดตายของลูกปูจากเมกาโลปา (M) ขั้นตอน C1 กับที่พักพิงก็
สูงกว่าโดยไม่มีที่พักพิงและประเภทของที่พักอาศัยได้รับผลกระทบอัตราการอยู่รอดของตัวอ่อนปู อัตราการอยู่รอดของกับ C1 โดย
เวทีกับสาหร่ายทะเลเทียมที่ทำจากเยื่อหุ้มพลาสติกโล่ (36.61 ± 3.64%) และสาหร่ายทะเลเทียมที่ทำจากเชือกโพลีไวนิล
(35.79 ± 6.04%) ในขณะที่พักพิงไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญที่แตกต่างกันและสูงกว่าหญ้าพลาสติกเทียมเป็นที่พักพิง ( 22.18 ± 4.00%).
นอกจากนี้ยังมีอัตราการรอดตายของขั้นตอน C1 กับที่พักอาศัยแนวตั้งแนวนอนที่พักพิงและการรวมกันของที่พักอาศัยในแนวตั้งและแนวนอนที่ด้านล่างของถังที่ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ การศึกษาครั้งนี้ขอแนะนำว่าปูที่เลี้ยงตัวอ่อนที่มี
ที่พักอาศัยเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการเพิ่มอัตราการรอดตายและว่าประเภทของที่พักอาศัยได้รับผลกระทบอัตราการอยู่รอดของตัวอ่อนปู

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัตถุประสงค์ของการทดลองนี้เพื่อปรับปรุงปูว่ายน้ำสีน้ำเงินเทคนิคการเลี้ยงปูม้าการตรวจสอบ ( 1 ) ใช้ความถี่ของการให้อาหาร และ ( 2 ) ผลของที่พักอาศัยบนปูวัยอ่อนรอด ผลที่ความถี่การให้อาหาร 2 ครั้ง ( 0900 น. และ 1500 ชั่วโมง ) 4 ครั้ง ( 0700 น. 1300 น. 1900 น. และ 23.00 น. ) 6 ครั้ง( 0700 น. 11.00 น. 1 , 500 ชั่วโมง 1900 น. 23.00 น. และ 0300 น. ) ต่อวันไม่มีผลต่ออัตราการอยู่รอดของตัวอ่อนจากปูระยะซูเอีย ( Z1 ) ปู ( C1 ) ขั้นตอน อัตราการอยู่รอดของตัวอ่อนปูจากระยะเมกาโลปา ( M ) C1 ระยะพัก คือสูงกว่าโดยไม่มีที่อยู่อาศัย และประเภทของที่พักอาศัย มีผลต่ออัตราการอยู่รอดของปูตัวหนอน อัตราการรอดตายของ C1เวทีกับสาหร่ายเทียมที่ทำจากแผ่นพลาสติกโล่ ( 0.0036 ± 3.64 % ) และสาหร่ายเทียมที่ทำจากไวนิล เชือก( 35.79 ± 6.04 เปอร์เซ็นต์ ) ไม่แตกต่างกันอย่างลิบลับ และสูงกว่าหญ้าเทียมพลาสติกบัง ( 22.18 ± 4.00% )นอกจากนี้ อัตราการรอดของเวที C1 ที่อยู่อาศัยแนวตั้ง แนวนอนและการรวมกันของที่พักที่พักในแนวตั้ง และแนวนอน ด้านล่างของถัง ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ การศึกษานี้แนะนำว่า การเลี้ยงปูวัยอ่อนด้วยซึ่งเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการเพิ่มอัตราการรอดชีวิตและประเภทของที่พักอาศัย มีผลต่ออัตราการอยู่รอดของปูตัวหนอน