In philosophy, the issue of persona

In philosophy, the issue of personal identity[1] concerns several loosely related issues, in particular persistence,[note 1] change,[note 2] sameness,[note 3] and time. Personal identity is the distinct personality of an individual and is concerned with the persisting entity particular to a given individual. The personal identity structure[2][note 4] appears to preserve itself from the previous version in time when it is modified. It is the individual characteristics arising from personality by which a person is recognized or known.
b. Personhood

While the formal properties of the concept of identity are necessary constraints on our discussion, the truth of our identity judgments is subject to material conditions of correctness, which these formal properties cannot provide. These material conditions must be supplied by the nature of the relata judged to stand in an identity relation. The obvious suggestion is that, given that we are dealing with personal identity, these relata are person-stages located at different times. This proposal, however, violates the requirement that the persistence question ought to specify its relata without presupposing an answer: should we choose to accept a definition in the vicinity of Locke's characterization of a person as a "thinking, intelligent being, that has reason and reflection, and can consider itself as itself, the same thinking thing in different times and places" (1689, II.xxvii.9), then those criteria of personal identity that sanction the identity of a person at one time with a non-person at another time are categorically ruled out. Fetuses, infants, or human beings in a persistent vegetative state, for example, plainly do not fulfill the criteria envisaged by Locke. As a result, since these beings do not possess cognitive capacities, if they do at all, that qualitatively attain those of thinking beings, couching the persistence question in terms of persons entails that none of us has ever been a fetus or infant or ever will be a human vegetable (Olson 1997a; Mackie 1999). To be sure, these initially baffling claims could be true. However, since these are clearly substantial questions about our persistence, we should not consider ourselves justified to settle the matter by definition. Consequently, we should prefer vagueness over chauvinism and pose the persistence question in terms of the wider notion of human being, postponing the question of whether and in what sense the notions of person and human being ought to be distinguished: for any person X and any human being Y at different times t1 and t0/t2, if X at t1 is numerically identical with Y at t0/t2, what makes this claim necessarily true?
Generally, it is the unique numerical identity of persons through time.[3][4] That is to say, the necessary and sufficient conditions under which a person at one time and a person at another time can be said to be the same person, persisting through time.[note 5] In the modern philosophy of mind, this concept of personal identity is sometimes referred to as the diachronic problem[note 6] of personal identity.[5] The synchronic problem[note 7] is grounded in the question of what features or traits characterize a given person at one time.

Identity is an issue for both continental philosophy and analytic philosophy. A question in continental philosophy is in what sense can the contemporary conception of identity be maintained, while many prior propositions, postulates, and presuppositions about the world are different.[6][7]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในปรัชญา เอกลักษณ์ส่วนบุคคล [1] ออกเกี่ยวข้องกับหลายประเด็นที่เกี่ยวข้องซึ่ง ในการคงอยู่ การเปลี่ยนแปลง [หมายเหตุ 1], [หมายเหตุ 2] sameness [หมายเหตุ 3] และเวลา รหัสประจำตัวส่วนบุคคลมีบุคลิกภาพแตกต่างกันของแต่ละบุคคล และเกี่ยวข้องกับ persisting เอนทิตีเกี่ยวข้องกับบุคคลที่กำหนด โครงสร้างข้อมูลประจำตัวส่วนบุคคล [2] [หมายเหตุที่ 4] การ รักษาตัวเองจากรุ่นก่อนหน้านี้ในเวลาเมื่อมีการปรับเปลี่ยนแล้ว แต่ละลักษณะเกิดจากบุคลิกภาพที่คนจะรู้จัก หรือไม่รู้จักได้b. personhoodในขณะที่คุณสมบัติทางแนวความคิดของตน ข้อจำกัดที่จำเป็นในการสนทนาของเรา ความจริงตัดสินตัวตนของเราอยู่ภายใต้เงื่อนไขของความถูกต้อง ซึ่งไม่มีคุณสมบัติเหล่านี้เป็นวัสดุ เงื่อนไขเหล่านี้วัสดุต้องจัดส่ง โดยธรรมชาติของ relata ตัดสินยืนในความสัมพันธ์ตัวตน คำแนะนำที่ชัดเจนคือ ที่เราจะจัดการกับข้อมูลประจำตัวส่วนบุคคล relata เหล่านี้ อยู่ต่างขั้น คน ข้อเสนอนี้ อย่างไรก็ตาม ละเมิดข้อกำหนดที่ว่า คำถามคงอยู่ควรจะระบุเป็น relata โดย presupposing คำตอบ: เราเลือกที่จะยอมรับคำนิยามตั้งล็อกของคุณสมบัติของผู้เป็นแบบ "คิด อัจฉริยะ การที่มีเหตุผลและสะท้อน และสามารถพิจารณาตัวเองเป็นตัวเอง คิดสิ่งเดียวกันต่างเวลาและสถาน" (ค.ศ. 1689 , II.xxvii.9), แล้วเงื่อนไขเหล่านั้นของตัวบุคคลที่อนุมัติข้อมูลประจำตัวของคนในครั้งเดียวกันไม่ใช่เวลาอื่น จะปกครอง categorically ออก Fetuses ทารก หรือมนุษย์ในแบบสภาพผักเรื้อรัง เช่น อุปมาไม่ตรงตามเงื่อนไข envisaged โดยล็อก ดัง เนื่องจากสิ่งมีชีวิตเหล่านี้มีกำลังรับรู้ ถ้าพวกเขาทำทั้งหมด ที่ qualitatively ของสิ่งมีชีวิตคิด couching คำถามมีอยู่ในบุคคลที่มีว่า ไม่มีเราเคยอ่อนหรือทารก หรือจะเคยเป็นมนุษย์ผัก (โอลสัน 1997a รับเชิญ 1999) แน่ใจ baffling เริ่มร้องซึ่งอาจเป็นจริง อย่างไรก็ตาม ตั้งแต่เหล่านี้เป็นคำถามที่พบอย่างชัดเจนเกี่ยวกับการมีอยู่ของเรา เราไม่พิจารณาตนเองชิดเฉ่งเรื่อง โดยคำจำกัดความ ดังนั้น เราควรต้อง vagueness ผ่าน chauvinism และก่อให้เกิดคำถามคงอยู่ในความกว้างของมนุษย์ การเลื่อนคำถามว่า และอะไรรู้สึกความเข้าใจของบุคคล และมนุษย์ควรจะเป็นทั้ง: ผู้ X และใด ๆ มนุษย์ Y ที่ t0/t2 หาก X ที่ t1 เป็นเรียงตามตัวเลขเหมือนกับ Y ที่ t0/t2 และ t1 ครั้งแตกต่างกัน สิ่งที่ทำให้ประเด็นดังกล่าวนี้ที่จำเป็นจริงหรือไม่ทั่วไป เป็นตัวเลขเฉพาะของบุคคลโดยใช้เวลา [3] [4] กล่าวคือ ความจำเป็น และเพียงพอเงื่อนไขที่บุคคลหนึ่งและบุคคลอีกครั้งสามารถจะถือว่า เป็นบุคคลเดียวกัน persisting ผ่านเวลา [หมายเหตุที่ 5] ในปรัชญาแห่งจิต แนวคิดนี้ของตัวบุคคลบางครั้งเรียกว่า diachronic ปัญหา [หมายเหตุ 6] เอกลักษณ์ส่วนบุคคล [5] synchronic ปัญหา [หมายเหตุ 7] เป็นสูตรในคำถามของคุณลักษณะหรือลักษณะใดลักษณะบุคคลที่กำหนดในครั้งเดียวระบุเป็นปัญหาสำหรับยุโรปปรัชญาและปรัชญาที่สำคัญคือ คำถามในปรัชญายุโรปคือ ในแง่ใดสามารถความคิดร่วมสมัยของตนรักษา ในขณะที่เริ่มก่อนหลาย postulates และ presuppositions เกี่ยวกับโลกแตกต่างกัน [6] [7]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปรัชญาปัญหาของตัวบุคคล [1] ที่เกี่ยวข้องกับปัญหาต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องอย่างอิสระในการคงอยู่โดยเฉพาะอย่างยิ่ง [หมายเหตุ 1] การเปลี่ยนแปลง [หมายเหตุ 2] เหมือนกัน [หมายเหตุ 3] และเวลา อัตลักษณ์ส่วนบุคคลเป็นบุคลิกภาพที่แตกต่างของแต่ละบุคคลและเป็นกังวลกับนิติบุคคลที่คงอยู่โดยเฉพาะอย่างยิ่งให้กับบุคคลที่ได้รับ โครงสร้างส่วนบุคคล [2] [หมายเหตุ 4] จะปรากฏขึ้นที่จะรักษาตัวเองจากรุ่นก่อนหน้านี้ในช่วงเวลาที่มีการแก้ไข มันเป็นลักษณะของแต่ละบุคคลที่เกิดขึ้นจากบุคลิกที่เป็นคนที่ได้รับการยอมรับหรือที่รู้จักกัน.
ข เป็นบุคคลในขณะที่คุณสมบัติอย่างเป็นทางการของแนวความคิดของตัวตนที่มีข้อ จำกัด ในการอภิปรายที่จำเป็นของเราความจริงของคำตัดสินตัวตนของเราอยู่ภายใต้เงื่อนไขของวัสดุที่ถูกต้องซึ่งคุณสมบัติเหล่านี้อย่างเป็นทางการไม่สามารถให้ เงื่อนไขวัสดุเหล่านี้จะต้องจัดทำโดยธรรมชาติของ relata ตัดสินที่จะยืนในความสัมพันธ์เอกลักษณ์ ข้อเสนอแนะที่เห็นได้ชัดคือการที่กำหนดว่าเราจะจัดการกับตัวตนส่วนบุคคล relata เหล่านี้เป็นขั้นตอนที่คนอยู่ที่เวลาที่ต่างกัน ข้อเสนอนี้ แต่ฝ่าฝืนข้อกำหนดว่าคำถามติดตาควรจะระบุ relata โดยไม่ presupposing คำตอบที่เราควรจะเลือกที่จะยอมรับคำนิยามในบริเวณใกล้เคียงตัวละครของล็อคของสมาชิกในฐานะเป็น "คิดว่าเป็นความคิดสร้างสรรค์ที่มีเหตุผลและความ สะท้อนและสามารถพิจารณาตัวเองเป็นตัวเองในสิ่งที่ความคิดเดียวกันในเวลาที่แตกต่างและสถานที่ "(1689, II.xxvii.9) แล้วเกณฑ์ที่ตัวตนของบุคคลที่อนุมัติตัวตนของคนที่ครั้งหนึ่งกับคนที่ไม่ใช่ ในเวลาอื่นได้รับการปกครองออกเด็ดขาด ตัวอ่อนทารกหรือมนุษย์ในสภาพหมั่นตัวอย่างเช่นชัดถ้อยชัดคำไม่ปฏิบัติตามเกณฑ์ที่วาดภาพโดยล็อค เป็นผลให้ตั้งแต่สิ่งมีชีวิตเหล่านี้ไม่ได้มีความสามารถทางปัญญาถ้าพวกเขาทำในทุกที่คุณภาพบรรลุเหล่านั้นคิดมนุษย์ couching คำถามที่คงอยู่ในแง่ของบุคคลที่สร้างความที่เราไม่เคยได้รับทารกในครรภ์หรือทารกหรือจะเคย เป็นผักมนุษย์ (โอลสัน 1997a; แม็กกี้ 1999) เพื่อให้แน่ใจว่าเหล่านี้เรียกร้องยุ่งเหยิงในขั้นต้นอาจจะจริง อย่างไรก็ตามเนื่องจากเหล่านี้เป็นคำถามที่สำคัญอย่างชัดเจนเกี่ยวกับการคงอยู่ของเราเราไม่ควรที่จะพิจารณาตัวเองชอบธรรมที่จะชำระเรื่องโดยความหมาย ดังนั้นเราควรจะเลือกความคลุมเครือมากกว่าอุดมการณ์และก่อให้เกิดคำถามคงอยู่ในแง่ของความคิดที่กว้างขึ้นของมนุษย์เลื่อนคำถามที่ว่าและในสิ่งที่รู้สึกความคิดของคนและมนุษย์ควรจะโดดเด่นที่: สำหรับ X บุคคลใดและใด ๆ Y มนุษย์ที่แตกต่างกันครั้ง t1 และ t0 / t2 ถ้า X ที่ t1 เป็นตัวเลขเหมือนกันกับ Y ที่ t0 / t2 สิ่งที่ทำให้การเรียกร้องนี้จำเป็นต้องจริงหรือไม่? โดยทั่วไปจะเป็นตัวตนที่เป็นตัวเลขที่ไม่ซ้ำกันของบุคคลที่ผ่านช่วงเวลาที่. [3] [ 4] กล่าวคือเงื่อนไขที่จำเป็นและเพียงพอตามที่คนในครั้งเดียวและคนในเวลาอื่นอาจกล่าวได้ว่าเป็นบุคคลเดียวกัน persisting ผ่านช่วงเวลาที่. [note 5] ปรัชญาที่ทันสมัยของใจนี้ แนวความคิดของตัวบุคคลบางครั้งจะเรียกว่าเป็นปัญหาประวัติศาสตร์ [หมายเหตุ 6] ของตัวบุคคล. [5] ปัญหาซิงโคร [หมายเหตุ 7] เป็นเหตุผลในคำถามของสิ่งที่มีหรือลักษณะลักษณะเป็นคนที่ได้รับในครั้งเดียว. เอกลักษณ์คือ ปัญหาสำหรับทั้งทวีปยุโรปปรัชญาและปรัชญาการวิเคราะห์ คำถามในปรัชญาตะวันตกในสิ่งที่สามารถรู้สึกความคิดร่วมสมัยของตัวตนได้รับการรักษาในขณะที่ข้อเสนอก่อนที่หลายสมมุติฐานและสมมติฐานเกี่ยวกับโลกที่แตกต่างกัน. [6] [7]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในปรัชญา เรื่องของเอกลักษณ์ส่วนบุคคลความกังวล [ 1 ] หลายอย่างหลวม ๆที่เกี่ยวข้องกับปัญหา โดยเฉพาะการติดตา , [ 1 ] [ 2 ] เปลี่ยนความเหมือนกัน [ 3 ] , และเวลา เอกลักษณ์ส่วนบุคคลเป็นบุคลิกภาพที่แตกต่างของแต่ละบุคคลและนิติบุคคลที่เกี่ยวข้องกับ persisting โดยให้แต่ละส่วนเอกลักษณ์โครงสร้าง [ 2 ] [ 4 ] จะปรากฏขึ้นเพื่อปกป้องตัวเอง จากรุ่นก่อนหน้า ในเวลาเมื่อมีการแก้ไข มันเป็นลักษณะส่วนบุคคลที่เกิดจากบุคลิกที่เป็นคนรู้จัก หรือรู้จัก .
b personhood

ในขณะที่คุณสมบัติอย่างเป็นทางการของแนวคิดของตนเป็นเงื่อนไขจำเป็นในการสนทนาของเราความจริงตัดสินตัวตนของเราภายใต้เงื่อนไขวัสดุที่ถูกต้อง ซึ่งคุณสมบัติที่เป็นทางการเหล่านี้ไม่สามารถให้ เงื่อนไขวัสดุเหล่านี้ต้องมาจากธรรมชาติของ relata พิพากษายืนในสถานะความสัมพันธ์ ข้อเสนอแนะที่ชัดเจนที่ระบุว่าเราจะจัดการกับลักษณะส่วนบุคคล คนเหล่านี้ relata ขั้นตอนอยู่ในเวลาที่แตกต่างกันข้อเสนอนี้ , อย่างไรก็ตาม , ฝ่าฝืนความต้องการที่เพียรถามควรจะระบุของ relata โดยไม่สันนิษฐานคำตอบ : เราควรจะเลือกที่จะยอมรับคำนิยามในเขตปริมณฑลของล็อคคุณสมบัติของคนเป็น " คิดเป็น ฉลาด มีเหตุผล และการสะท้อนแสง และสามารถพิจารณาตัวเองว่าตัวเองเหมือนกัน คิดสิ่ง ในช่วงเวลาที่แตกต่างกันและสถานที่ " ( 1689 ,2 . xxvii . 9 ) จากนั้นผู้เกณฑ์ส่วนตัวตนที่ปฏิเสธตัวตนของบุคคลในเวลาหนึ่งกับบุคคลอื่นที่ไม่ใช่เวลาที่แน่ชัด ปกครองออก ทารก , ทารก , หรือมนุษย์ ในภาวะ เช่น สมถะ ไม่ตอบสนองตามเงื่อนไข envisaged โดยล็อค ผล เนื่องจากสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ไม่ได้มีความสามารถในการคิด ถ้าพวกเขาทำทั้งหมดที่คุณภาพบรรลุเหล่านั้นคิดผู้อื่น สอน การตั้งคำถามในแง่ของผู้ ใช้ ที่พวกเราเคยมีทารกหรือทารกหรือเคยจะเป็นเจ้าชายนิทรา ( โอลสัน 1997a ; Mackie 1999 ) เพื่อให้แน่ใจว่าเหล่านี้เริ่มยุ่งเหยิง อ้างว่า อาจจะจริง อย่างไรก็ตาม เนื่องจากมีคำถามมากมายเกี่ยวกับการติดตาชัดเจนของเราเราไม่ควรพิจารณาตัวเองได้จัดการเรื่อง โดยนิยาม ดังนั้นเราควรจะชอบชัดเจนมากกว่าลัทธิคลั่งชาติ และก่อให้เกิดการตั้งคำถามในแง่ของความคิดที่กว้างขึ้นของมนุษย์ เลื่อน ถามว่าอะไรในความรู้สึกและความคิดของคน และ มนุษย์ควรจะแตกต่าง :สำหรับบุคคลใด ๆ X และ Y ที่แตกต่างกันครั้งมนุษย์ใด T1 และ T2 t0 / ถ้า X คือตัวเลขที่เหมือนกันกับที่ T1 / T2 t0 Y และทำให้การเรียกร้องนี้ยังงั้นหรือ ?
โดยทั่วไป มันเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของบุคคลผ่านตัวเลขเวลา [ 3 ] [ 4 ] คือว่า จำเป็นและเพียงพอภายใต้ซึ่งบุคคลในครั้งเดียวและบุคคลในเวลาอื่นสามารถจะกล่าวว่าเป็นบุคคลเดียวกันpersisting ผ่านเวลา . [ 5 ] ในปรัชญาของจิตใจ แนวคิดนี้ตัวตนของบุคคลบางครั้งเรียกว่าจุดมุ่งหมายปัญหา [ 6 ] เอกลักษณ์ส่วนบุคคล . [ 5 ] ปัญหา [ 7 ] synchronic เป็นเหตุผลในการถามว่าคุณสมบัติหรือคุณลักษณะลักษณะให้บุคคลในครั้งเดียว เอกลักษณ์

เป็นปัญหาทั้งปรัชญาภาคพื้นทวีปและปรัชญาวิเคราะห์คำถามในปรัชญาภาคพื้นทวีปคือยังไงก็ความคิดร่วมสมัยของตนไว้ในขณะที่ข้อเสนอก่อนที่หลายสมมติฐาน และ presuppositions เกี่ยวกับโลกที่แตกต่างกัน . [ 6 ] [ 7 ]