No significant difference was found

No significant difference was found for DM and CP
intakes among groups; however, the animals supplemented
with LSO tended to have greater concentrate and CP intake
than those fed the PO diets (p = 0.05). In particular, CP
intake of the animals fed LSO was 97 and 70 g/d higher
than those fed PO (Table 3). Palmquist and Jenkins (1980)
concluded that fat at 5% to 10% of the diet reduced intake
and digestion. Rule et al. (1989) also reported that DMI is
often depressed when diets contain more than 8% fat. With
diets containing lower levels of added fat, Huerta-Leidenz
et al. (1991) reported no influence on daily gain, intake or
feed conversion ratio when dietary whole cotton seed of
15% or 30% (3.3% and 6.6% additional fat) was
supplemented. In the present trial, fat contents of
experimental diets were between 5.0% and 5.1%, it is
unlikely that these levels of fat affected feed intake

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญพบ DM และ CPบริโภคในหมู่กลุ่ม อย่างไรก็ตาม สัตว์ที่เสริมมีแนวโน้มที่จะ มีสมาธิมากขึ้นและบริโภค CP LSOกว่าผู้เลี้ยงอาหาร PO (p = 0.05) โดยเฉพาะอย่างยิ่ง CPการบริโภคอาหาร LSO สัตว์ถูก 97 และสูงกว่า 70 g/dมากกว่าผู้ที่เลี้ยง PO (ตาราง 3) Palmquist และเจนกินส์ (1980)สรุปว่า ที่ 5% ถึง 10% ของอาหารไขมันลดปริมาณและการย่อยอาหาร กฎ et al. (1989) รายงานว่า DMIมักจะตกต่ำเมื่อรับอาหารที่ประกอบด้วยมากกว่า 8% ไขมัน ด้วยอาหารที่ประกอบด้วยการลดระดับของไขมันเพิ่ม เฟอร์-Leidenzet al. (1991) รายงานกำไรประจำวัน อิทธิพลไม่บริโภค หรืออาหารเมื่ออาหารอัตราเมล็ดฝ้ายทั้งหมดของ15% หรือ 30% (3.3% และ 6.6% ไขมันเพิ่มเติม)เสริม ในปัจจุบันเนื้อหาทดลอง ไขมันของทดลองอาหารได้ระหว่าง 5.0% และ 5.1% มันเป็นกรณีที่ระดับของไขมันที่ได้รับผลกระทบเหล่านี้อาหารบริโภค

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่มีความแตกต่างที่สำคัญพบ DM และ CP
บริโภคกลุ่ม; แต่สัตว์เสริม
กับ LSO มีแนวโน้มที่จะมีมากขึ้นและเข้มข้นซีพีไอดี
กว่าผู้ที่ได้รับอาหารที่ PO (p = 0.05) โดยเฉพาะอย่างยิ่ง CP
ปริมาณของสัตว์เลี้ยง LSO เป็น 97 และ 70 กรัม / วันสูง
กว่าผู้ที่ป ณ เฟด (ตารางที่ 3) Palmquist และเจนกินส์ (1980)
สรุปได้ว่าไขมันที่ 5% ถึง 10% ของการบริโภคอาหารที่ลดลง
และการย่อยอาหาร กฎ et al, (1989) นอกจากนี้ยังมีรายงานว่า DMI คือ
มักจะมีความสุขเมื่ออาหารที่มีไขมันมากขึ้นกว่า 8% ด้วย
อาหารที่มีระดับที่ต่ำกว่าของไขมันเพิ่มเฮีย-Leidenz
et al, (1991) รายงานผลกระทบต่อกำไรต่อวัน, การบริโภคหรือไม่มี
อัตราการเปลี่ยนอาหารเมื่ออาหารเมล็ดฝ้ายทั้ง
15% หรือ 30% (3.3% และ 6.6% ไขมันเพิ่มเติม) ได้รับการ
เสริม ในการพิจารณาคดีในปัจจุบันปริมาณไขมันของ
อาหารทดลองอยู่ระหว่าง 5.0% และ 5.1% ก็คือ
ไม่น่าที่ระดับเหล่านี้ได้รับผลกระทบของไขมันปริมาณอาหารที่กิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่พบความแตกต่างสำหรับ DM CP และและระหว่างกลุ่ม อย่างไรก็ตาม สัตว์ อาหารด้วยเลเซอร์มีแนวโน้มมากขึ้น มีสมาธิและซีพีไอดีมากกว่าผู้ที่ได้รับอาหารโป ( P = 0.05 ) โดยเฉพาะ บริษัท ซีพี ออลล์การบริโภคของสัตว์เลี้ยง lSO 97 และ 70 g / D สูงกว่าที่ได้รับ PO ( ตารางที่ 3 ) แพล์มควิสต์ และ เจนกินส์ ( 1980 )สรุปได้ว่าไขมันที่ 5% ถึง 10% ของปริมาณอาหารลดลงและการย่อยอาหาร กฎ et al . ( 1989 ) ยังมีรายงานว่าดี คือมักจะหดหู่เมื่ออาหารมีไขมันร้อยละมากกว่า 8 กับอาหารที่ลดระดับของการเพิ่มไขมัน Huerta leidenzet al . ( 1991 ) รายงานว่า ไม่มีผลต่อการเข้าทุกวัน การบริโภค หรือการเปลี่ยนอาหารเมื่ออาหารทั้งเมล็ดฝ้ายของอัตราส่วน15 % หรือ 30 % ( ร้อยละ 3.3 และ 6.6 % ไขมันเพิ่มเติม ) คือเพิ่มเติม ในการพิจารณาคดีปัจจุบันไขมันของอาหารทดลองระหว่าง 5.0 , 5.1% , มันคือไม่เหล่านี้มีผลต่อการกินอาหารของระดับไขมัน