วารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันท

วารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี ปีที่ 22 ฉบับที่ 2 มีนาคม - สิงหาคม 2554 PAGE 80
บทความวิชาการ
* พยาบาลวิชาชีพชำ นาญการ ภาควิชาการพยาบาลเด็ก ผู้ใหญ่และผู้สูงอายุวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี
การใช้เครื่องช่วยหายใจในผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง
(Mechanical Ventilator in Patients with COPD)
สุปราณี ฉายวิจิตร, พย.ม. (การบริหารการพยาบาล) *
โรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง (chronic obstructive
pulmonarydisease; COPD) เป็นกลุ่มโรคที่มีการตีบแคบ
หรืออุดกั้นของทางเดินหายใจ จากการที่หลอดลม
อักเสบเฉียบพลัน มีการบวม มีเสมหะ เกิดหลอดลมตีบ
มีอากาศค้างในถุงลมปอดมากขึ้น กะบังลมถูกดันลง และ
กล้ามเนื้อที่ใช้ในการหายใจอ่อนแรง เพิ่มงานในการหายใจ
จนมีการคั่งของคาร์บอนไดออกไซด์การอุดกั้นของ
ทางเดินหายใจมีผลให้การแลกเปลี่ยนออกซิเจนน้อยลง
และทำให้เกิดภาวะการหายใจล้มเหลว ซึ่งเป็นผลมาจาก
ความไม่สัมพันธ์กันระหว่างการไหลเวียนอากาศและ
การแลกเปลี่ยนอากาศ (ventilation-perfusionmismatch)
โดยเฉพาะผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังที่มีการกำเริบ
เฉียบพลันของโรค (acute exacerbation) ซึ่งผู้ป่วย
จะมีอาการเหนื่อยเพิ่มขึ้นกว่าเดิมในระยะเวลาอันสั้น
อาจจะเป็นวันถึงสัปดาห์มีการใช้กล้ามเนื้อช่วยหายใจ
(accessory muscle) มากขึ้น หรือมีอาการแสดง
ของกล้ามเนื้อหายใจอ่อนแรง เช่น หายใจเข้าท้องยุบ
(abdominal paradox) ชีพจรมากกว่า 120 ครั้ง/นาที
(คณะทำงานพัฒนาแนวปฏิบัติบริการสาธารณสุข
โรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง, 2553) ค ่าความอิ่มตัวของ
ออกซิเจนในเลือด (oxygen saturation; SaO2)
น้อยกว่า 90% หรือค ่าความดันย ่อยออกซิเจน
(PaO2) น้อยกว่า 60 มม.ปรอท ค ่าความดันย ่อย
คาร์บอนไดออกไซด์(PaCO2) มากกว่า45-60 มม.ปรอท
และ pH น้อยกว่า 7.36 ซึม สับสน หรือหมดสติและ/
หรือมีปริมาณเสมหะเพิ่มขึ้น หรือมีเสมหะเปลี่ยนสี
(purulent sputum) จำเป็นจะต้องใช้เครื่องช่วยหายใจ
(GOLD Executive Committee, 2010)
ในการแก้ไขภาวะพร่องออกซิเจนในผู้ป่วยกลุ่มนี้
มีแนวทางการปฏิบัติโดยการให้ออกซิเจนในปริมาณไม่มาก
เช่น การให้ออกซิเจนทางจมูก (oxygen cannula)
1-2 ลิตร/นาทีโดยปกติให้สัดส ่วนของออกซิเจน
ในการหายใจเข้า (FiO2) 0.4-0.6 ก็เพียงพอ โดยรักษา
ระดับความอิ่มตัวของออกซิเจนในเลือดให้อยู่ในช่วง
88-92% นอกจากนี้ในการดูแลผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้น
เรื้อรังยังมีหลักปฏิบัติเพื่อการป้องกันหรือลดภาวะการเกิด
อากาศค้างในถุงลมปอด (dynamic hyperinflation)
ซึ่งทำให้มีการคั่งของคาร์บอนไดออกไซด์โดยหลักปฏิบัติ
ที่สำคัญมี3 ประการ ดังนี้(จิตลัดดา ดีโรจนวงศ์, 2548)
1. การลดปริมาตรการแลกเปลี่ยนอากาศ
(minute ventilation) อาจทำได้โดยลดปริมาตร
อากาศในการหายใจเข้าหรือออก (tidal volume)
ลดอัตราการหายใจ หรือทั้งสองอย่าง โดยอาจยอมให้
มีการคั่งของคาร์บอนไดออกไซด์ในร่างกาย (permissive
hypercapnia)
2. การเพิ่มเวลาการหายใจออก (expiratory
time)สามารถทำได้โดยการเพิ่มอัตราการไหลของอากาศ
(inspiratory flow) และการลดการหยุดหายใจในช่วงท้าย
ของการหายใจเข้า (end inspiratory pause)
3. การลดแรงต้านทานในหลอดลม (airway
resistance) โดยใช้ยาขยายหลอดลมประเภทสเตียรอยด์
และการลดแรงต้านทานในท่อช่วยหายใจ ซึ่งทำได้โดย
Journal of Phrapokklao Nursing College Vol.22 No.2 March - August 2011 PAGE 81
การใช้ท่อช่วยหายใจที่มีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางใหญ่ขึ้น
การใช้เครื่องช่วยหายใจในผู้ป่วยโรคนี้จึงมีความจำเป็น
ในการช่วยรักษาชีวิตของผู้ป่วย แต่ในขณะเดียวกัน
ก็อาจทำให้เกิดภาวะแทรกซ้อนต่างๆ ตามมาได้เช่น
ภาวะที่มีลมรั่วออกนอกถุงลม (barotraumas)
ความดันเลือดต่ำจากการเพิ่มความดันในช ่องอก
(ทนันชัย บุญบูรพงศ์, 2551) ดังนั้น ทีมสุขภาพจึงต้อง
มีความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับการใช้เครื่องช่วยหายใจ
ในผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังเพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์
ของการใช้เครื่องช่วยหายใจและป้องกันภาวะแทรกซ้อน
ต่างๆ ดังกล่าว
วัตถุประสงค์ของการใช้เครื่องช่วยหายใจในผู้ป่วย
โรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง
การใช้เครื่องช่วยหายใจในผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้น
เรื้อรังที่มีอาการกำเริบมีวัตถุประสงค์เพื่อให้ออกซิเจน
แก่เนื้อเยื่อให้เพียงพอ และทำให้มีปริมาตรของอากาศ
ที่หายใจเข้าหรือออกในหนึ่งนาที(minute ventilation)
เหมาะสมในการทำให้PaCO2 และ pH อยู่ในเกณฑ์ปกติ
การใช้เครื่องช ่วยหายใจสามารถใช้ได้ทั้งประเภท
ความดันบวกที่ไม ่ใส ่ท ่อช ่วยหายใจ (noninvasive
positivepressure ventilator; NPPV) และประเภท
ความดันบวกที่ใส่ท่อช่วยหายใจ (invasive positive
pressure ventilator; IPPV)
ประเภทของเครื่องช่วยหายใจที่ใช้ในผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้น
เรื้อรัง
เครื่องช่วยหายใจที่ใช้ในผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้น
เรื้อรังแบ่งออกเป็น 2 ประเภท ได้แก่ ประเภทความดัน
บวกที่ไม่ใส่ท่อช่วยหายใจ (NPPV) และประเภทความดัน
บวกที่ใส่ท่อช่วยหายใจ (IPPV) ซึ่งในแต่ละประเภท
มีรายละเอียดดังต่อไปนี้
1. เครื่องช่วยหายใจประเภทความดันบวก
ที่ไม่ใส่ท่อช่วยหายใจ (NPPV)
เครื่องช ่วยหายใจประเภทความดันบวก
ที่ไม่ใส่ท่อช่วยหายใจ (NPPV) หมายถึง เครื่องช่วยหายใจ
ที่ให้การช่วยหายใจในผู้ป่วยที่ไม่มีท่อทางเดินหายใจ
(noninvasive ventilation; NIV) ซึ่งสามารถช่วย
ในการแลกเปลี่ยนก๊าซให้ดีขึ้น แก้ไขภาวะกรดจาก
การหายใจ (respiratory acidosis) ลดอัตราการหายใจ
และลดระยะเวลาการพักรักษาตัวในโรงพยาบาลได้80-85%
(GOLD Executive Committee, 2006) แต่จะควบคุม
การแลกเปลี่ยนก๊าซได้ไม่ดีเท่าเครื่องช่วยหายใจประเภท
ความดันบวกที่ใส ่ท ่อช ่วยหายใจ (IPPV) ไม่เหมาะ
สำหรับผู้ป่วยที่มีพยาธิสภาพของปอดที่รุนแรง การดูแล
เกี่ยวกับการขับเสมหะจะลำบากกว่า เกิดภาวะท้องอืด
(gastric distention) ได้ง่าย เสี่ยงต่อการเกิดการสำลัก
(aspiration) และผู้ป่วยต้องให้ความร่วมมือ
วัตถุประสงค์ของการใช้ NPPV
NPPV เป็นเครื่องช่วยหายใจที่ใช้ในผู้ป่วย
โรคปอดอุดกั้นเรื้อรังที่มีอาการหายใจล้มเหลวเฉียบพลัน
ใช้เพื่อช่วยให้ผู้ป่วยทุเลาอาการหอบเหนื่อย ลดแรงที่ใช้
ในการหายใจ มีการแลกเปลี่ยนก๊าซที่เหมาะสม ทำให้
ผู้ป่วยรู้สึกสบายขึ้นในขณะที่ได้รับเครื่องช่วยหายใจ
ลดความเสี่ยงหรือภาวะแทรกซ้อน และหลีกเลี่ยงการใส่
ท่อช่วยหายใจ
ลักษณะของผู้ป่วยที่เหมาะสมกับการใช้ NPPV
NPPV เป็นเครื่องช่วยหายใจที่เหมาะสมกับ
ผู้ป่วยที่มีการหายใจล้มเหลว หายใจเร็ว (tachypnea)
มีการหายใจโดยใช้กล้ามเนื้ออื่นช่วยในการหายใจ เช่น
ผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังที่มีอาการกำเริบเฉียบพลัน
ภาวะหยุดหายใจขณะหลับ (obstructive sleep apnea;
OSA) โดยผู้ป ่วยต้องรู้สึกตัวและให้ความร ่วมมือดี
วารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี ปีที่ 22 ฉบับที่ 2 มีนาคม - สิงหาคม 2554 PAGE 82
เนื่องจากการใช้NPPV ต้องใช

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้าจันทบุรีปีที่ 22 ฉบับที่ 2 มีนาคม - สิงหาคม ๒๕๕๔ หน้า 80บทความวิชาการ* พยาบาลวิชาชีพชำนาญการภาควิชาการพยาบาลเด็กผู้ใหญ่และผู้สูงอายุวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้าจันทบุรีการใช้เครื่องช่วยหายใจในผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง(กลระบายในผู้ป่วยที่มีแอนเดอรส์)สุปราณีฉายวิจิตร พย.ม (การบริหารการพยาบาล) * โรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง (เรื้อรังอุปสรรคpulmonarydisease เป็นกลุ่มโรคที่มีการตีบแคบแอนเดอรส์)หรืออุดกั้นของทางเดินหายใจจากการที่หลอดลมอักเสบเฉียบพลันมีการบวมมีเสมหะเกิดหลอดลมตีบมีอากาศค้างในถุงลมปอดมากขึ้นกะบังลมถูกดันลงและกล้ามเนื้อที่ใช้ในการหายใจอ่อนแรงเพิ่มงานในการหายใจจนมีการคั่งของคาร์บอนไดออกไซด์การอุดกั้นของทางเดินหายใจมีผลให้การแลกเปลี่ยนออกซิเจนน้อยลงและทำให้เกิดภาวะการหายใจล้มเหลวซึ่งเป็นผลมาจากความไม่สัมพันธ์กันระหว่างการไหลเวียนอากาศและการแลกเปลี่ยนอากาศ (ระบาย-perfusionmismatch)โดยเฉพาะผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังที่มีการกำเริบซึ่งผู้ป่วยเฉียบพลันของโรค (exacerbation เฉียบพลัน)จะมีอาการเหนื่อยเพิ่มขึ้นกว่าเดิมในระยะเวลาอันสั้นอาจจะเป็นวันถึงสัปดาห์มีการใช้กล้ามเนื้อช่วยหายใจหรือมีอาการแสดงมากขึ้น (เสริมกล้ามเนื้อ)ของกล้ามเนื้อหายใจอ่อนแรงเช่นหายใจเข้าท้องยุบ(ท้อง paradox) ชีพจรมากกว่า 120 ครั้ง/นาที(คณะทำงานพัฒนาแนวปฏิบัติบริการสาธารณสุขโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง 2553) ค่าความอิ่มตัวของออกซิเจนในเลือด (ความอิ่มตัวออกซิเจน SaO2)น้อยกว่า 90% หรือค่าความดันย่อยออกซิเจน(PaO2) น้อยกว่า 60 มม.ปรอทค่าความดันย่อยคาร์บอนไดออกไซด์(PaCO2) มากกว่า45 60 มม.ปรอทและ pH น้อยกว่า 7.36 ซึมสับสนหรือหมดสติและ /หรือมีปริมาณเสมหะเพิ่มขึ้นหรือมีเสมหะเปลี่ยนสี(purulent sputum) จำเป็นจะต้องใช้เครื่องช่วยหายใจ(ทองกรรมการ 2010) ในการแก้ไขภาวะพร่องออกซิเจนในผู้ป่วยกลุ่มนี้มีแนวทางการปฏิบัติโดยการให้ออกซิเจนในปริมาณไม่มากเช่นการให้ออกซิเจนทางจมูก (ออกซิเจน cannula)1-2 ลิตร/นาทีโดยปกติให้สัดส่วนของออกซิเจนในการหายใจเข้า (FiO2) 0.4-0.6 ก็เพียงพอโดยรักษาระดับความอิ่มตัวของออกซิเจนในเลือดให้อยู่ในช่วงนอกจากนี้ในการดูแลผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้น 88-92%เรื้อรังยังมีหลักปฏิบัติเพื่อการป้องกันหรือลดภาวะการเกิดอากาศค้างในถุงลมปอด (hyperinflation ไดนามิก)ซึ่งทำให้มีการคั่งของคาร์บอนไดออกไซด์โดยหลักปฏิบัติที่สำคัญมี3 ดังนี้ประการ (จิตลัดดาดีโรจนวงศ์ 2548) 1. การลดปริมาตรการแลกเปลี่ยนอากาศอาจทำได้โดยลดปริมาตร (นาทีระบาย)อากาศในการหายใจเข้าหรือออก (ปริมาตรดาล)ลดอัตราการหายใจหรือทั้งสองอย่างโดยอาจยอมให้มีการคั่งของคาร์บอนไดออกไซด์ในร่างกาย (permissivehypercapnia) 2. การเพิ่มเวลาการหายใจออก (expiratoryสามารถทำได้โดยการเพิ่มอัตราการไหลของอากาศครั้ง)และการลดการหยุดหายใจในช่วงท้าย (inspiratory กระแส)ของการหายใจเข้า (สิ้นสุดหยุด inspiratory) 3. การลดแรงต้านทานในหลอดลม (จำกัด(มหาชน)โดยใช้ยาขยายหลอดลมประเภทสเตียรอยด์ต้านทาน)และการลดแรงต้านทานในท่อช่วยหายใจซึ่งทำได้โดยสมุดรายวันวิทยาลัยพยาบาล Phrapokklao Vol.22 No.2 มีนาคม - 2554 สิงหาคมหน้า 81การใช้ท่อช่วยหายใจที่มีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางใหญ่ขึ้น การใช้เครื่องช่วยหายใจในผู้ป่วยโรคนี้จึงมีความจำเป็นในการช่วยรักษาชีวิตของผู้ป่วยแต่ในขณะเดียวกันก็อาจทำให้เกิดภาวะแทรกซ้อนต่าง ๆ ตามมาได้เช่นภาวะที่มีลมรั่วออกนอกถุงลม (barotraumas)ความดันเลือดต่ำจากการเพิ่มความดันในช่องอก(ทนันชัยบุญบูรพงศ์ 2551) ดังนั้นทีมสุขภาพจึงต้องมีความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับการใช้เครื่องช่วยหายใจในผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังเพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ของการใช้เครื่องช่วยหายใจและป้องกันภาวะแทรกซ้อนต่าง ๆ ดังกล่าว วัตถุประสงค์ของการใช้เครื่องช่วยหายใจในผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังการใช้เครื่องช่วยหายใจในผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังที่มีอาการกำเริบมีวัตถุประสงค์เพื่อให้ออกซิเจนแก่เนื้อเยื่อให้เพียงพอและทำให้มีปริมาตรของอากาศที่หายใจเข้าหรือออกในหนึ่งนาที(minute ventilation)เหมาะสมในการทำให้PaCO2 และ pH อยู่ในเกณฑ์ปกติการใช้เครื่องช ่วยหายใจสามารถใช้ได้ทั้งประเภทความดันบวกที่ไม ่ใส ่ท ่อช ่วยหายใจ (noninvasivepositivepressure ventilator; NPPV) และประเภทความดันบวกที่ใส่ท่อช่วยหายใจ (invasive positivepressure ventilator; IPPV)ประเภทของเครื่องช่วยหายใจที่ใช้ในผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังเครื่องช่วยหายใจที่ใช้ในผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังแบ่งออกเป็น 2 ประเภท ได้แก่ ประเภทความดันบวกที่ไม่ใส่ท่อช่วยหายใจ (NPPV) และประเภทความดันบวกที่ใส่ท่อช่วยหายใจ (IPPV) ซึ่งในแต่ละประเภทมีรายละเอียดดังต่อไปนี้1. เครื่องช่วยหายใจประเภทความดันบวกที่ไม่ใส่ท่อช่วยหายใจ (NPPV)เครื่องช ่วยหายใจประเภทความดันบวกที่ไม่ใส่ท่อช่วยหายใจ (NPPV) หมายถึง เครื่องช่วยหายใจที่ให้การช่วยหายใจในผู้ป่วยที่ไม่มีท่อทางเดินหายใจ(noninvasive ventilation; NIV) ซึ่งสามารถช่วยในการแลกเปลี่ยนก๊าซให้ดีขึ้น แก้ไขภาวะกรดจากการหายใจ (respiratory acidosis) ลดอัตราการหายใจและลดระยะเวลาการพักรักษาตัวในโรงพยาบาลได้80-85%(GOLD Executive Committee, 2006) แต่จะควบคุมการแลกเปลี่ยนก๊าซได้ไม่ดีเท่าเครื่องช่วยหายใจประเภทความดันบวกที่ใส ่ท ่อช ่วยหายใจ (IPPV) ไม่เหมาะสำหรับผู้ป่วยที่มีพยาธิสภาพของปอดที่รุนแรง การดูแลเกี่ยวกับการขับเสมหะจะลำบากกว่า เกิดภาวะท้องอืด(gastric distention) ได้ง่าย เสี่ยงต่อการเกิดการสำลัก(aspiration) และผู้ป่วยต้องให้ความร่วมมือวัตถุประสงค์ของการใช้ NPPVNPPV เป็นเครื่องช่วยหายใจที่ใช้ในผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังที่มีอาการหายใจล้มเหลวเฉียบพลันใช้เพื่อช่วยให้ผู้ป่วยทุเลาอาการหอบเหนื่อย ลดแรงที่ใช้ในการหายใจ มีการแลกเปลี่ยนก๊าซที่เหมาะสม ทำให้ผู้ป่วยรู้สึกสบายขึ้นในขณะที่ได้รับเครื่องช่วยหายใจลดความเสี่ยงหรือภาวะแทรกซ้อน และหลีกเลี่ยงการใส่ท่อช่วยหายใจลักษณะของผู้ป่วยที่เหมาะสมกับการใช้ NPPVNPPV เป็นเครื่องช่วยหายใจที่เหมาะสมกับ
ผู้ป่วยที่มีการหายใจล้มเหลว หายใจเร็ว (tachypnea)
มีการหายใจโดยใช้กล้ามเนื้ออื่นช่วยในการหายใจ เช่น
ผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังที่มีอาการกำเริบเฉียบพลัน
ภาวะหยุดหายใจขณะหลับ (obstructive sleep apnea;
OSA) โดยผู้ป ่วยต้องรู้สึกตัวและให้ความร ่วมมือดี
วารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี ปีที่ 22 ฉบับที่ 2 มีนาคม - สิงหาคม 2554 PAGE 82
เนื่องจากการใช้NPPV ต้องใช

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้าจันทบุรีปีที่ 22 ฉบับที่ 2 มีนาคม - สิงหาคม 2554 หน้า 80
บทความวิชาการ
* พยาบาลวิชาชีพชำนาญการภาควิชาการพยาบาลเด็ก เครื่องช่วยหายใจในผู้ป่วยที่มีปอดอุดกั้นเรื้อรัง) สุปราณีฉายวิจิตร, พย.ม. (การบริหารการพยาบาล) * โรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง (อุดกั้นเรื้อรังปอด; ปอดอุดกั้นเรื้อรัง) หัวเรื่อง: การที่จากเนชั่หลอดลมอักเสบเฉียบพลันมีหัวเรื่อง: การบวมมีเสมหะ กะบังลมถูกดันลง (อาการกำเริบเฉียบพลัน) กล้ามเนื้อ) มากขึ้น เช่นหายใจเข้าท้องยุบ(ความขัดแย้งในช่องท้อง) ชีพจรมากกว่า 120 2553) ค่าความอิ่มตัวของออกซิเจนในเลือด(ความอิ่มตัวของออกซิเจน; SaO2) น้อยกว่า 90% หรือค่าความดันย่อยออกซิเจน. (PaO2) น้อยกว่า 60 มมปรอทค่าความดันย่อยคาร์บอนไดออกไซด์(PaCO2) มากกว่า 45-60 มม. ปรอทและค่าpH น้อยกว่า 7.36 ซึมสับสน หรือมีเสมหะเปลี่ยนสี(เสมหะหนอง) จำเป็นจะต้องใช้เครื่องช่วยหายใจ(GOLD คณะกรรมการบริหาร การให้ออกซิเจนทางจมูก (cannula ออกซิเจน) 1-2 ลิตร / โดยปกตินาทีความสามารถในสัดให้ส่วนของออกซิเจนในหัวเรื่อง: การหายใจเข้า (FiO2) 0.4-0.6 ก็เพียงพอ (แบบไดนามิก ประการดังนี้ (จิตลัดดาดีโรจนวงศ์, 2548) 1. การลดปริมาตรการแลกเปลี่ยนอากาศ(นาทีระบายอากาศ) (ปริมาณน้ำขึ้นน้ำลง) ลดอัตราการหายใจหรือทั้งสองอย่าง (อนุญาตhypercapnia) 2. การเพิ่มเวลาการหายใจออก การไหล) (สิ้นสุดหยุดหายใจ) 3. การลดแรงต้านทานในหลอดลม (ทางเดินหายใจต้านทาน) ซึ่งทำได้โดยวารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้าครั้งที่ 2 Vol.22 มีนาคม-สิงหาคม 2011 หน้า ่องอก(ทนันชัยบุญบูรพงศ์, 2551) ดังนั้น การระบายอากาศ) เหมาะสมในการทำให้ PaCO2 และค่า pH ในทางทหารขณะนี้ปกติหัวเรื่อง: การใช้เครื่องช ่ใส่ท่อช่วยหายใจ (ไม่รุกล้ำช่วยหายใจpositivepressure; NPPV) (รุกรานบวกช่วยหายใจความดัน 2 ประเภท ได้แก่ (NPPV) (IPPV) (NPPV) เครื่องช (NPPV) หมายถึง การระบายอากาศ; NIV) ภาวะกรดแก้ไขจากเนชั่หัวเรื่อง: การหายใจ (ดิสก์ทางเดินหายใจ) คณะกรรมการบริหาร, 2006) ่ท่อช่วยหายใจ (IPPV) เกิดภาวะท้องอืด(กระเพาะอาหารโป่ง) ได้ง่ายเสี่ยงต่อการเกิดการสำลัก(สำลัก) NPPV NPPV แรงที่ลดใช้ในหัวเรื่อง: การหายใจมีหัวเรื่อง: การแลกเปลี่ยนก๊าซที่เหมาะสม NPPV NPPV หายใจเร็ว (หยุดหายใจขณะหลับ; OSA) โดยผู้ป่วยต้องรู้สึกตัวและให้ความร จันทบุรีปีที่ 22 ฉบับที่ 2 มีนาคม - สิงหาคม 2554 หน้า 82 เนื่องจากการใช้ NPPV ต้องใช

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณจะทำอะไร ?คุณจะทำอะไร ?คุณจะทำอะไร ?คุณจะทำอะไร ?คุณจะทำอะไร ?คุณจะทำอะไร ?คุณจะทำอะไร ?คุณจะทำอะไร ?คุณจะทำอะไร ?คุณจะทำอะไร ?คุณจะทำอะไร ?คุณจะทำอะไร ?คุณจะทำอะไร ?คุณจะทำอะไร ?คุณจะทำอะไร ?คุณจะทำอะไร ?คุณจะทำอะไร ?