The first story of Thailand is abou

The first story of Thailand is about a man and his wife who were out driving one day, and somehow they ended up driving into the khlong. They managed to escape from their car and were rescued and taken to hospital. After being checked up and discharged they returned home. Within a few days, the man collapsed and died instantly. The autopsy revealed that he had contracted some kind of flesh eating disease that had eaten its way through his brain. This particular urban legend usually comes up in conversations that take place within sight of a khlong, but whether it’s a myth or not I don’t know.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรื่องแรกของไทยเป็นเรื่องเกี่ยวกับชายและภรรยาของเขาที่ออกมาขับวันเดียว และอย่างใด จะสิ้นสุดการขับรถเข้าไปในคลอง พวกเขาจัดการเพื่อหลบหนีจากรถของพวกเขาได้รับ และนำไปโรงพยาบาล หลังจากการตรวจสอบ ข้อมูล และออกจะกลับ ภายในกี่วัน คนยุบ และเสียชีวิตทันที การชันสูตรพลิกศพเปิดเผยว่า เขามีสัญญาบางชนิดของโรคที่มีวิธีการกินผ่านสมองกินเนื้อ ตำนานนี้เฉพาะมักจะมาในบทสนทนาที่เกิดภายในคลองมี แต่ว่ามันเป็นตำนาน หรือไม่ไม่ทราบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรื่องสั้นเรื่องแรกของประเทศไทยเป็นเรื่องเกี่ยวกับชายและภรรยาของเขาที่กำลังขับรถออกมาวันหนึ่งและอย่างใดที่พวกเขาจบลงด้วยการขับรถเข้าไปในคลอง พวกเขาพยายามที่จะหลบหนีออกมาจากรถของพวกเขาและได้รับการช่วยเหลือและนำส่งโรงพยาบาล หลังจากได้รับการตรวจสอบและออกจากโรงพยาบาลที่พวกเขากลับบ้าน ภายในไม่กี่วันคนที่ล้มลงและเสียชีวิตทันที ชันสูตรศพเปิดเผยว่าเ​​ขาได้ทำสัญญาชนิดของเนื้อโรคบางอย่างที่กินได้กินทางผ่านสมองของเขา ตำนานเมืองนี้โดยเฉพาะมักจะเกิดขึ้นในการสนทนาที่เกิดขึ้นในสายตาของคลอง แต่ไม่ว่าจะเป็นตำนานหร​​ือไม่ผมไม่ทราบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรื่องแรกของไทยคือเรื่องผู้ชายและภรรยาของเขาที่ถูกขับรถวันเดียว พวกเขาสิ้นสุดขึ้นการขับรถเข้าไปในคลอง . พวกเขามีการจัดการที่จะหลบหนีออกจากรถของพวกเขาและได้รับการช่วยเหลือ และนำส่งโรงพยาบาล หลังจากการตรวจสอบและออกพวกเขากลับมา ภายในไม่กี่วัน เขาล้มลงและตายทันทีการชันสูตรศพพบว่าเขามีสัญญาบางประเภทกินเนื้อ โรคกินของมันผ่านทางสมองของเขา ตำนานนี้โดยเฉพาะมักจะมาขึ้นในการสนทนาที่เกิดขึ้นในสายตาของคลอง แต่ไม่ว่าจะเป็นตำนานหรือไม่ผมไม่รู้