1: Yes, I think too, but when we wa

1: Yes, I think too, but when we want to ask them we don’t know who the homesick person, right ?

2: Aha, and we don’t know who from another province.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1: ใช่ คิดมากเกินไป แต่เมื่อเราต้องการขอให้เราไม่รู้ว่าที่คนเมนู ขวา2: aha และเราไม่ทราบว่าที่จังหวัดอื่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1: ใช่ผมคิดว่ามากเกินไป แต่เมื่อเราต้องการที่จะถามพวกเขาเราไม่ทราบว่าใครเป็นคนที่คิดถึงบ้านใช่มั้ย? 2: Aha และเราไม่รู้ว่าใครมาจากจังหวัดอื่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 : ครับ ผมก็คิดเหมือนกัน แต่เมื่อเราต้องการจะถามพวกเค้า เราไม่รู้ว่าใครคิดถึงเขาใช่ไหม

2 : ฮ่าๆ และเราไม่รู้ว่าใครมาจากจังหวัดอื่น