The experimental group The teams of

The experimental group The teams of the experimental group started working on Task I when the computer monitors were off. In two of the four sessions no one asked about the computer. These events suggest that students, who were familiar with the simulation, didn’t realise that it could be of any help. In each of the other two sessions, one student turned on the monitor immediately, then most of the teams followed. As a result, the simulation became part of the obvious working environment for 17 teams in the experimental group. Even after the computers were set running, only two teams ran the simulation to draw the first diagram. As in the control group, students drew the diagram on the worksheets and tried to test it against reality. After a while, 11 more teams, who were not satisfied with their sketch, or couldn’t decide between several options, tried to use the simulation (that was already running). They created a simulated model and tried to compare its function with the real circuit. As a result, the experimental group was split to two subgroups: 13 teams who used the simulation and 21 teams who did not use it in Task I. Table 2 summarises the data collected on Task I. Teams that used the simulation seemed to be more successful that those of the control group (χ2 = 16.9, p < 0.001) and of the experimental subgroup who did not use the simulation (χ2 = 7.2, p < 0.05). No significant difference was found between the experi-mental subgroup who did not use the simulation and the control group.
Table 2. Summary and analysis of

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การทดลองกลุ่มทีมของทดลองกลุ่มเริ่มทำงานผมเมื่อปิดจอภาพคอมพิวเตอร์ ในสองรอบเวลาสี่ ที่ไม่มีใครถามเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ เหตุการณ์เหล่านี้แนะนำว่า นักศึกษา คนคุ้นเคยกับการจำลองสถานการณ์ ไม่เข้าใจว่ามันอาจจะให้ความช่วยเหลือใด ๆ ในแต่ละเซสชันสองอื่น ๆ นักเรียนหนึ่งเปิดบนจอทันที จาก นั้นตามส่วนใหญ่ของทีม เป็นผล การจำลองได้กลายเป็น ส่วนหนึ่งของการทำงานที่ชัดเจนสำหรับทีม 17 ในกลุ่มทดลอง แม้หลังจากที่คอมพิวเตอร์ถูกตั้งค่าการรัน เพียงสองทีมรันการจำลองการวาดแผนภาพแรก ในกลุ่มควบคุม นักเรียนวาดแผนภาพบนแผ่น และพยายามที่จะทดสอบกับความจริง หลัง ทีมเพิ่มเติม 11 ที่ไม่พอใจกับร่างของพวกเขา หรือไม่สามารถตัดสินใจระหว่างตัวเลือกต่าง ๆ พยายามที่จะใช้การจำลอง (ที่ได้ทำงาน) พวกเขาสร้างรูปแบบจำลอง และพยายามเปรียบเทียบฟังก์ชั่นกับวงจรจริง เป็นผล กลุ่มทดลองถูกแบ่งกลุ่มย่อยที่สอง: 13 ทีมที่ใช้การจำลองและ 21 ทีมที่ไม่ได้ใช้มันในงาน I. ตารางที่ 2 สรุปข้อมูลที่เก็บในงาน I. ทีมที่ใช้การจำลองสถานการณ์ดูเหมือนจะประสบความสำเร็จมาก ว่าผู้ของกลุ่มควบคุม (χ2 = 16.9, p < 0.001) และกลุ่มทดลองที่ไม่ได้ใช้การจำลอง (χ2 = 7.2 , p < 0.05) พบไม่มีความแตกต่างที่สำคัญระหว่างกลุ่มย่อย experi-จิตที่ไม่ได้ใช้การจำลองสถานการณ์และกลุ่มควบคุมตารางที่ 2 สรุปและวิเคราะห์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กลุ่มทดลองทีมของกลุ่มทดลองเริ่มทำงานในงานฉันเมื่อจอภาพคอมพิวเตอร์ถูกปิด ในสองในสี่ของการประชุมไม่มีใครถามเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ เหตุการณ์เหล่านี้ชี้ให้เห็นว่านักเรียนที่มีความคุ้นเคยกับการจำลองไม่ได้ตระหนักว่ามันอาจจะมีการช่วยเหลือใด ๆ ในแต่ละอื่น ๆ สองช่วงนักศึกษาคนหนึ่งหันมาบนหน้าจอทันทีแล้วส่วนใหญ่ของทีมงานที่ใช้ เป็นผลให้การจำลองกลายเป็นส่วนหนึ่งของสภาพแวดล้อมการทำงานที่ชัดเจนสำหรับ 17 ทีมในกลุ่มทดลอง แม้หลังจากที่เครื่องคอมพิวเตอร์ที่ตั้งอยู่ทำงานเพียงสองทีมวิ่งจำลองการวาดแผนภาพแรก ในขณะที่กลุ่มควบคุมนักเรียนวาดรูปบนแผ่นและพยายามที่จะทดสอบกับความเป็นจริง หลังจากที่ในขณะนี้มากขึ้น 11 ทีมที่ได้รับไม่พอใจกับร่างของพวกเขาหรือไม่สามารถตัดสินใจระหว่างหลายตัวเลือกพยายามที่จะใช้การจำลอง (ที่ทำงานอยู่แล้ว) พวกเขาสร้างรูปแบบจำลองและพยายามที่จะเปรียบเทียบฟังก์ชั่นที่มีวงจรจริง เป็นผลให้กลุ่มทดลองถูกแบ่งออกเป็นสองกลุ่มย่อย: 13 ทีมที่ใช้ในการจำลองและ 21 ทีมที่ไม่ได้ใช้ในงาน I. ตารางที่ 2 สรุปข้อมูลที่รวบรวมในงานครั้งที่หนึ่งทีมที่ใช้การจำลองที่ดูเหมือนจะมากขึ้น ที่ประสบความสำเร็จว่าคนกลุ่มควบคุม (χ2 = 16.9, p <0.001) และกลุ่มย่อยการทดลองที่ไม่ได้ใช้การจำลอง (χ2 = 7.2, p <0.05) ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญคือการพบกันระหว่างกลุ่มย่อยประสบจิตที่ไม่ได้ใช้แบบจำลองและกลุ่มควบคุม.
ตารางที่ 2 สรุปและการวิเคราะห์ของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กลุ่มที่ทีมงานของกลุ่มที่เริ่มทำงานฉันเมื่อจอภาพคอมพิวเตอร์ถูกลง 2 ใน 4 ครั้ง ไม่มีใครถามเรื่องเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ เหตุการณ์เหล่านี้ชี้ให้เห็นว่า นักเรียน นักศึกษา ผู้ที่คุ้นเคยกับการไม่ได้ตระหนักว่ามันอาจจะช่วยอะไรได้บ้าง ในแต่ละอื่น ๆสองรอบ นักเรียนคนหนึ่งกลับบนจอภาพทันที แล้วที่สุดของทีมติดตาม ผลการจำลองกลายเป็นส่วนหนึ่งของสภาพแวดล้อมในการทำงานที่ชัดเจนสำหรับ 17 ทีม ในกลุ่มทดลอง แม้หลังจากที่คอมพิวเตอร์ชุดวิ่ง เพียงสองทีมวิ่งการจำลองสถานการณ์เพื่อวาดไดอะแกรมก่อน เป็น นักเรียนในกลุ่มวาดแผนภาพบนแผ่นงานและพยายามที่จะทดสอบกับความเป็นจริง หลังจากนั้น ทีม 11 เพิ่มเติม ใครไม่พอใจกับร่างของตน หรือตัดสินใจไม่ได้ระหว่างหลายตัวเลือก พยายามใช้ แบบจำลอง ( ที่ใช้ ) พวกเขาสร้างจำลองรูปแบบและพยายามที่จะเปรียบเทียบของฟังก์ชันกับวงจรจริง ผลคือ กลุ่มที่แยกไปสองกลุ่มย่อย 13 ทีม ทีมที่ใช้สถานการณ์จำลองและ 21 ที่ไม่ได้ใช้ในงานชั้น 2 โต๊ะ summarises ข้อมูลในงานผม ทีมที่ใช้แบบจำลองที่ดูเหมือนจะประสบความสำเร็จมากกว่ากลุ่มควบคุม ( χ 2 = 16.9 , p < 0.001 ) และกลุ่มทดลองที่ใช้ในแบบจำลอง ( χ 2 = 7.2 , p < 0.05 ) ไม่พบความแตกต่างระหว่างกลุ่มประสบการทางจิตที่ไม่ใช้สถานการณ์จำลองและกลุ่มควบคุมตารางที่ 2 สรุปการวิเคราะห์และ