1. IntroductionIn recent years, the

1. IntroductionIn recent years, the increasing worldwide demand for agricul-tural products, together with the low tolerance to decay by themarket, has required more effective postharvest control practices.Currently, the control of postharvest decay of fruit relies on theuse of synthetic fungicides. However, the application of fungicidesto fruit to reduce postharvest decay has been discouraged by nor-mative restrictions and by the negative public perception regardingthe safety of pesticides (Janisiewicz and Korsten, 2002). In this con-text, considerable efforts of researchers and farmers are being madetoward production of fruit and vegetables with high quality traitstogether with minimal pesticide residues (Schirra et al., 2011). A listof alternative treatments reported to be effective in postharvestdisease management has been given by Feliziani and Romanazzi(2013). Among these alternative treatments, the use of antagonistic

microorganisms, applied on the fruit surface at pre- and/or posthar-vest stages, can be profitably used to control the development ofpostharvest decay. Biocontrol agents may act against postharvestdecay fungi directly, by parasitizing the pathogens or secretingantibiotics, or indirectly by competing with the pathogen for nutri-ents and/or space, or inducing resistance in the host tissue (Sharmaet al., 2009). The application of biocontrol agents was reported tobe effective in reducing pathogen development, and increasing thefruit shelf-life (Fiori et al., 2008; Nunes, 2012; Cao et al., 2013).Thirty years ago, Wilson and Pusey (1985) showed the poten-tial of biocontrol agents in the postharvest environment using astrain of Bacillus subtilis to control brown rot on peach, caused byMonilinia fructicola. After this pioneering work, over the years manyother researchers have explored the possibility of using microbialstrains for biological control of fruit and vegetables against plantpathogens. The pathogens that cause the most important posthar-vest diseases belong to the genera of Alternaria, Aspergillus, Botrytis,Fusarium, Geotrichum, Gloeosporium, Mucor, Monilinia, Penicilliumor Rhizopus (Barkai-Golan, 2001), while antagonistic microorgan-isms used in pre- and postharvest control are usually yeasts orbacteria. Some examples of antagonistic microorganisms that are the base of registered and commercially available products andthat are currently applied are: Pseudomonas syringae, Cryptococcusalbidus, Bacillus subtilis, Candida sake, Pantoea agglomerans, Aure-obasidium pullulans, Candida oleophila, Bacillus amyloliquefaciens,and Metschnikowia fructicola (Sharma et al., 2009; Nunes, 2012).The main objectives of this work were to: (i) evaluate potentialphytotoxic effects of S. cerevisiae, W. anomalus and M. pulcherrimaon wounded sweet cherries; (ii) study the biocontrol activity of S.cerevisiae, W. anomalus and M. pulcherrima, applied at three con-centrations, on postharvest decay of sweet cherries; (iii) evaluatetheir population dynamics on sweet cherry fruit.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. IntroductionIn ล่าสุดปี ความต้องการทั่วโลกเพิ่มขึ้นสำหรับผลิตภัณฑ์ tural ดี กับต่ำค่าเผื่อในการเสื่อมสลาย โดย themarket ต้องควบคุมหลังการเก็บเกี่ยวที่มีประสิทธิภาพมากกว่าปฏิบัติปัจจุบัน การควบคุมการผุหลังการเก็บเกี่ยวของผลไม้อาศัย theuse ซึ่งเกิดจากเชื้อที่สังเคราะห์ อย่างไรก็ตาม แอพลิเคชัน fungicidesto ผลไม้เพื่อลดการผุหลังการเก็บเกี่ยวได้รับกำลังใจ โดยข้อจำกัด หรือ-mative และความปลอดภัย regardingthe รับรู้สาธารณะค่าลบของสารกำจัดศัตรูพืช (Janisiewicz และ Korsten, 2002) ในคอนข้อความนี้ ความสำคัญของนักวิจัยและเกษตรกรกำลังถูก madetoward ผลิตของผลไม้และผัก มีคุณภาพ traitstogether มีการตกค้างสารพิษน้อยที่สุด (Schirra et al., 2011) รักษาทางเลือก listof รายงานว่า มีประสิทธิภาพในการจัดการ postharvestdisease ได้รับ Feliziani และ Romanazzi(2013) ระหว่างนี้รักษาทางเลือก ใช้ต่อต้านmicroorganisms, applied on the fruit surface at pre- and/or posthar-vest stages, can be profitably used to control the development ofpostharvest decay. Biocontrol agents may act against postharvestdecay fungi directly, by parasitizing the pathogens or secretingantibiotics, or indirectly by competing with the pathogen for nutri-ents and/or space, or inducing resistance in the host tissue (Sharmaet al., 2009). The application of biocontrol agents was reported tobe effective in reducing pathogen development, and increasing thefruit shelf-life (Fiori et al., 2008; Nunes, 2012; Cao et al., 2013).Thirty years ago, Wilson and Pusey (1985) showed the poten-tial of biocontrol agents in the postharvest environment using astrain of Bacillus subtilis to control brown rot on peach, caused byMonilinia fructicola. After this pioneering work, over the years manyother researchers have explored the possibility of using microbialstrains for biological control of fruit and vegetables against plantpathogens. The pathogens that cause the most important posthar-vest diseases belong to the genera of Alternaria, Aspergillus, Botrytis,Fusarium, Geotrichum, Gloeosporium, Mucor, Monilinia, Penicilliumor Rhizopus (Barkai-Golan, 2001), while antagonistic microorgan-isms used in pre- and postharvest control are usually yeasts orbacteria. Some examples of antagonistic microorganisms that are the base of registered and commercially available products andthat are currently applied are: Pseudomonas syringae, Cryptococcusalbidus, Bacillus subtilis, Candida sake, Pantoea agglomerans, Aure-obasidium pullulans, Candida oleophila, Bacillus amyloliquefaciens,and Metschnikowia fructicola (Sharma et al., 2009; Nunes, 2012).The main objectives of this work were to: (i) evaluate potentialphytotoxic effects of S. cerevisiae, W. anomalus and M. pulcherrimaon wounded sweet cherries; (ii) study the biocontrol activity of S.cerevisiae, W. anomalus and M. pulcherrima, applied at three con-centrations, on postharvest decay of sweet cherries; (iii) evaluatetheir population dynamics on sweet cherry fruit.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. ปีที่ผ่านมา IntroductionIn ความต้องการทั่วโลกที่เพิ่มขึ้นสำหรับผลิตภัณฑ์ที่ผลิตส-ทั่วไปฤทธิ์ร่วมกับความอดทนต่ำจะสลายตัวโดย themarket, จำเป็นต้องมีการควบคุมหลังการเก็บเกี่ยวที่มีประสิทธิภาพมากขึ้น practices.Currently การควบคุมของการสลายตัวหลังการเก็บเกี่ยวของผลไม้ที่อาศัยนำไปประยุกต์ใช้ในการสังเคราะห์สารฆ่าเชื้อรา แต่โปรแกรมของผลไม้ fungicidesto เพื่อลดการสลายตัวหลังการเก็บเกี่ยวได้รับกำลังใจด้วยข้อ จำกัด หรือ-mative และโดยการรับรู้ของประชาชนในทางลบ regardingthe ความปลอดภัยของสารกำจัดศัตรูพืช (Janisiewicz และ Korsten, 2002) ในการนี้แย้งข้อความความพยายามมากของนักวิจัยและเกษตรกรมีการ madetoward การผลิตของผลไม้และผักที่มี traitstogether คุณภาพสูงที่มีสารเคมีตกค้างน้อยที่สุด (Schirra et al., 2011) การรักษาทางเลือก listof รายงานว่ามีประสิทธิภาพในการบริหารจัดการ postharvestdisease ได้รับการกำหนดโดย Feliziani และ Romanazzi (2013) ท่ามกลางการรักษาทางเลือกเหล่านี้ใช้เป็นปฏิปักษ์จุลินทรีย์ที่นำมาใช้บนพื้นผิวผลไม้ที่ก่อนและ / หรือขั้นตอน posthar เสื้อกั๊กสามารถนำมาใช้เป็นประโยชน์ในการควบคุมการพัฒนา ofpostharvest ผุ ตัวแทน Biocontrol อาจทำหน้าที่ต่อต้านเชื้อรา postharvestdecay โดยตรงโดย parasitizing เชื้อโรคหรือ secretingantibiotics หรือทางอ้อมโดยการแข่งขันกับเชื้อโรคสำหรับ Nutri บิดาและ / หรือพื้นที่หรือความต้านทานการกระตุ้นให้เกิดในเนื้อเยื่อโฮสต์ (Sharmaet al., 2009) แอพลิเคชันของตัวแทนการควบคุมทางชีวภาพมีรายงาน Tobe ที่มีประสิทธิภาพในการลดการติดเชื้อการพัฒนาและเพิ่มอายุการเก็บรักษารุ่งอรุณสิทธิผ (Fiori et al, 2008;. Nunes, 2012;. เฉาและคณะ, 2013) ปี .Thirty ผ่านมาวิลสันและ Pusey (1985) แสดงให้เห็น Poten กรูของตัวแทนการควบคุมทางชีวภาพในสภาพแวดล้อมหลังการเก็บเกี่ยวโดยใช้ Astrain ของเชื้อ Bacillus subtilis ในการควบคุมการเน่าสีน้ำตาลบนพีชเกิด byMonilinia fructicola หลังจากนี้การสำรวจการทำงานกว่าปีนักวิจัย manyother มีการสำรวจความเป็นไปได้ของการใช้ microbialstrains สำหรับการควบคุมทางชีวภาพของผลไม้และผักกับ plantpathogens เชื้อโรคที่ก่อให้เกิดโรคที่สำคัญที่สุด posthar เสื้อกั๊กอยู่ในจำพวกของ Alternaria, Aspergillus, Botrytis, เชื้อรา Fusarium, Geotrichum, Gloeosporium, Mucor, Monilinia, Penicilliumor Rhizopus (Barkai-โกลาน, 2001) ในขณะที่เป็นปฏิปักษ์ microorgan-ISMS ใช้ในก่อน - หลังการเก็บเกี่ยวและการควบคุมมักจะ orbacteria ยีสต์ ตัวอย่างบางส่วนของจุลินทรีย์ปฏิปักษ์ที่มีฐานของผลิตภัณฑ์ที่ลงทะเบียนและใช้ในเชิงพาณิชย์ andthat ถูกนำมาใช้ในขณะนี้คือ Pseudomonas syringae, Cryptococcusalbidus, Bacillus subtilis สาเก Candida, Pantoea agglomerans, ภาวะที่เหมาะสมต่อ Aure-obasidium, Candida oleophila, Bacillus amyloliquefaciens และ Metschnikowia fructicola ( . Sharma et al, 2009; Nunes, 2012) ได้โดยง่ายวัตถุประสงค์หลักของงานนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (i) การประเมินผลกระทบของเอส potentialphytotoxic cerevisiae, anomalus และเอ็มดับบลิว pulcherrimaon ได้รับบาดเจ็บเชอร์รี่หวาน; (ii) การศึกษากิจกรรมการควบคุมทางชีวภาพของ S.cerevisiae, anomalus และเอ็มดับบลิว pulcherrima, นำมาใช้ในสาม Con-centrations ในการสลายตัวหลังการเก็บเกี่ยวของเชอร์รี่หวาน; (iii) การเปลี่ยนแปลงของประชากร evaluatetheir ผลไม้เชอร์รี่หวาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . introductionin ปีล่าสุด เพิ่มความต้องการทั่วโลกสำหรับของประเภทผลิตภัณฑ์ พร้อมกับความอดทนต่ำจะสลาย โดยตลาดมีความต้องการเพิ่มประสิทธิภาพการควบคุมการปฏิบัติหลังการเก็บเกี่ยว ขณะนี้การควบคุมการสลายตัวของผลไม้หลังการเก็บเกี่ยว ต้องอาศัยการใช้สารเคมีสังเคราะห์ อย่างไรก็ตามการประยุกต์ใช้ fungicidesto ผลไม้หลังการเก็บเกี่ยว เพื่อลดการได้รับท้อแท้หรือ mative จำกัดและโดยการรับรู้ของประชาชนเกี่ยวกับความปลอดภัยทางสารเคมี ( janisiewicz และ korsten , 2002 ) ในข้อความหลอกลวงนี้ความพยายามมากของนักวิจัยและเกษตรกรมีการผลิต madetoward ของผักและผลไม้ที่มีคุณภาพสูง ด้วยสาร traitstogether ตกค้างน้อยที่สุด ( ไชร์รา et al . , 2011 ) เป็นทางเลือกการรักษารายงานพ.ศ. มีประสิทธิภาพในการจัดการ postharvestdisease ได้รับ โดย feliziani และ romanazzi ( 2013 ) ในหมู่เหล่านี้การรักษาทางเลือก , การใช้ปฏิปักษ์

จุลินทรีย์ ที่ใช้กับผิวผลไม้ที่ pre - และ / หรือเสื้อกั๊ก posthar ขั้นตอน , สามารถเป็นประโยชน์ใช้ในการควบคุมการพัฒนา ofpostharvest ผุ ตัวแทนไบโอคอนโทรลอาจต่อต้าน postharvestdecay เชื้อราโดยตรง โดย parasitizing เชื้อโรคหรือ secretingantibiotics หรือทางอ้อมโดยการแข่งขันกับเชื้อโรคสำหรับใส่นูทริ และ / หรือพื้นที่หรือกระตุ้นความต้านทานในเนื้อเยื่อของโฮสต์ ( sharmaet al . , 2009 ) การประยุกต์ใช้สารไบโอคอนโทรลเพื่อการพัฒนารายงานที่มีประสิทธิภาพในการลดเชื้อโรคและเพิ่มอายุการเก็บรักษา ( thefruit Fiori et al . , 2008 ; นูนส์ , 2012 ; เคา et al . , 2013 ) สามสิบปีที่ผ่านมาวิลสันและพิวซีย์ ( 1985 ) พบว่า tial poten ตัวแทนไบโอคอนโทรลในสภาพแวดล้อมหลังการเก็บเกี่ยวโดยใช้ astrain ของ Bacillus subtilis ควบคุมเน่าสีน้ำตาลบนท้อ ทำให้ bymonilinia fructicola . หลังจากการสำรวจงานนี้มากกว่าปีที่ผ่านมานักวิจัย manyother ได้สำรวจความเป็นไปได้ของการใช้ microbialstrains ควบคุมทางชีวภาพของผลไม้และผักต่อ plantpathogens .เชื้อโรคที่ทำให้เกิดโรคที่สำคัญที่สุด posthar เสื้อกั๊กเป็นของสกุลโรค Aspergillus , Fusarium , Botrytis , , geotrichum ไทยโท้ monilinia Mucor , , , , penicilliumor เชื้อรา ( บาร์ไคโกลัน , 2001 ) , ขณะที่ปฏิปักษ์ microorgan ลัทธิที่ใช้ในการควบคุมก่อนและหลังการเก็บเกี่ยวมักจะยีสต์ orbacteria .บางตัวอย่างของจุลินทรีย์ที่เป็นผลิตภัณฑ์และฐานของการลงทะเบียนและใช้ในเชิงพาณิชย์ในปัจจุบันใช้เป็น : Pseudomonas syringae cryptococcusalbidus , Bacillus subtilis , Candida สาเก pantoea agglomerans Aure obasidium , pullulans Candida oleophila Bacillus amyloliquefaciens และ metschnikowia fructicola ( Sharma et al . , 2009 ; นูนส์ , 2012 )วัตถุประสงค์หลักของงานนี้คือ ( 1 ) ศึกษาผล potentialphytotoxic ของ S . cerevisiae W anomalus และ pulcherrimaon บาดเจ็บเชอร์รี่หวาน 2 ) ศึกษากิจกรรมของไบโอคอนโทรล s.cerevisiae W anomalus และ pulcherrima ประยุกต์ 3 คอน centrations บนผุหลังการเก็บเกี่ยวของเชอร์รี่หวาน ; ( 3 ) evaluatetheir พลวัตรของประชากรใน ผลไม้เชอร์รี่หวาน