Today, English unquestionably serve

Today, English unquestionably serves an increasingly important role not only as a language of wider
communication but as a means of social advancement. In Asia this is especially true as every government
member of the Association of Southeast Asian Nations (ASEAN), having adopted Englishas a lingua franca
(Kirkpatrick, 2012), has increased efforts to improve English language teaching (ELT) in order to prepare their
citizens for the upcoming merger of the ASEAN Economic Community (AEC) in 2015. The AEC integration is
expected to foster an environment in which human resources, professional qualifications, and English fluency
will all be critical for the success of citizens of every member nation. Therefore, the demand for good ELT
approaches is crucial.
In Thailand, the teaching of English speaking skills has been deemed by many to be rather ineffective. This has
in fact become a hotly debated issue on the Internet (Joe, 2014; Mitchell, 2013). Kongkerd (2013) accepts that
current pedagogical approaches to English teaching in Thailand are not able to help learners become competent
English users. According to the National Survey of the Ministry of Education, based on the results of tests
carried out in 1997 and 1998, Thai learners’ English proficiency was unsatisfactory in the four main skills:
writing, reading, listening and speaking (Wiriyachitra, as cited in Khamkhien, 2010). Conducting her study on
the general English proficiency of ASEAN students by using the TOEFL-equated Chulalongkorn University Test
of English Proficiency (CU-TEP) scores, Prapphal (2001) found out that the average English proficiency of Thai
students was higher than that of Laotians but still lower than that of students of other ASEAN countries.
Almost ten years later, Thai learners’ English proficiency was still unsatisfactorily low compared to that of
students in other Southeast Asian countries (Kamkhien, 2010). More recently, another study conducted by an
international language training company using data from online English tests revealed that Thais’ English
proficiency was among the lowest when compared to English learners in other Asian countries (Bruner, Shimray,
& Sinwongsuwat, 2014). Noom-ura (2013), drawing on data from TOEFL Tests (2011-2012), claims that Thai
students who have spent twelve years learning English in primary and secondary schools have relatively low
English proficiency compared to their ASEAN country counterparts in Indonesia, Malaysia, the Philippines, and
Singapore (see also Atagi, 2011). Wiriyachitra (2002) comments that English language teaching in Thailand

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันนี้ ภาษาอังกฤษร้านอาหารมีบทบาทสำคัญมากขึ้นไม่เพียงแต่เป็นภาษาของความกว้างสื่อสารแต่ว่าความก้าวหน้าทางสังคม ในเอเชีย นี้เป็นจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นทุกรัฐบาลสมาชิกของสมาคมของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ประเทศ (อาเซียน), มีนำ Englishas การใช้(Kirkpatrick, 2012), ได้เพิ่มความพยายามเพื่อปรับปรุงภาษาอังกฤษที่สอน (ELT) เพื่อเตรียมความพร้อมของพวกเขาประชาชนสำหรับการควบรวมกิจการเกิดขึ้นของการอาเซียนเศรษฐกิจชุมชน (AEC) ใน 2015 เป็นการรวมประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนคาดว่าจะสร้างสภาพแวดล้อมในที่บุคคล คุณสมบัติระดับมืออาชีพ และแคล่วภาษาอังกฤษทั้งหมดจะสำคัญสำหรับความสำเร็จของประชาชนของทุกประเทศสมาชิก ดังนั้น ความต้องการดี ELTวิธีเป็นสิ่งสำคัญในประเทศไทย สอนทักษะการพูดภาษาอังกฤษได้แล้วถือว่าผู้คนจำนวนมากแต่ไม่สามารถ มีในความเป็นจริงกลายเป็น ปัญหา hotly debated บนอินเทอร์เน็ต (โจ 2014 Mitchell, 2013) Kongkerd (2013) ยอมรับที่ปัจจุบันวิธีสอนภาษาอังกฤษสอนในประเทศไทยจะไม่สามารถช่วยผู้เรียนที่เป็นพนักงานเจ้าหน้าที่ผู้ใช้ภาษาอังกฤษ ตามการสำรวจแห่งชาติกระทรวงศึกษาธิการ ตามผลการทดสอบดำเนินการในปี 1997 และ 1998 ไทยเรียนภาษาอังกฤษใช้ในทักษะหลักสี่:เขียน อ่าน ฟัง และพูด (Wiriyachitra ตามที่อ้างถึงใน Khamkhien, 2010) ดำเนินการศึกษาในภาษาอังกฤษทั่วไปของนักเรียนอาเซียนโดยโทเฟิลจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยทดสอบของคะแนนภาษาอังกฤษ (CU-TEP) Prapphal (2001) พบว่าภาษาอังกฤษเฉลี่ยของไทยนักเรียนได้สูงกว่าที่เที่ยว แต่ยังคงต่ำกว่าของนักเรียนของประเทศอื่น ๆเกือบสิบปีหลัง ไทยเรียนภาษาอังกฤษถูกยังคงต่ำ unsatisfactorily เปรียบเทียบกับนักเรียนในประเทศเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (Kamkhien, 2010) เมื่อเร็ว ๆ นี้ ดำเนินการศึกษาอื่นโดยการบริษัทฝึกอบรมภาษาต่างประเทศโดยใช้ข้อมูลจากการทดสอบภาษาอังกฤษออนไลน์ภาษาอังกฤษของคนไทยนั้นที่เปิดเผยก่อนที่ในสุดเมื่อเทียบกับการเรียนภาษาอังกฤษในประเทศเอเชีย (Bruner, Shimray& Sinwongsuwat, 2014) เป็นอาทิตย์ ๆ -ura (2013), วาดภาพข้อมูลจากการทดสอบ TOEFL อ้าง (2011-2012), ที่ไทยนักเรียนที่มีเวลาสิบสองปีที่เรียนภาษาอังกฤษประถมและโรงเรียนมัธยม มีค่อนข้างมากเมื่อเทียบกับคู่ของพวกเขาประเทศอาเซียนในอินโดนีเซีย มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ ถนัดภาษาอังกฤษ และสิงคโปร์ (ดู Atagi, 2011) Wiriyachitra (2002) เห็นว่า ภาษาอังกฤษที่สอนในประเทศไทย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วันนี้ภาษาอังกฤษเด็ดทำหน้าที่บทบาทสำคัญมากขึ้นไม่เพียง
แต่เป็นภาษาที่กว้างขึ้นในการสื่อสารแต่เป็นวิธีการของความก้าวหน้าทางสังคม ในเอเชียโดยเฉพาะอย่างยิ่งขณะที่รัฐบาลทุกสมาชิกของสมาคมประชาชาติแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (อาเซียน) ได้นำมาใช้ Englishas ภาษากลาง (Kirkpatrick 2012) ได้เพิ่มความพยายามในการปรับปรุงการเรียนการสอนภาษาอังกฤษ (ELT) เพื่อเตรียมความพร้อมของพวกเขาประชาชนสำหรับการควบรวมกิจการที่จะเกิดขึ้นของประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน (AEC) ในปี 2015 การรวมประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนเป็นที่คาดหวังว่าจะส่งเสริมให้เกิดสภาพแวดล้อมที่ทรัพยากรมนุษย์คุณวุฒิวิชาชีพและภาษาอังกฤษคล่องแคล่วทั้งหมดจะมีความสำคัญสำหรับความสำเร็จของประชาชนของประเทศสมาชิกทุกคน ดังนั้นความต้องการ ELT ที่ดีวิธีเป็นสิ่งสำคัญ. ในประเทศไทยการเรียนการสอนทักษะการพูดภาษาอังกฤษที่ได้รับการถือว่าโดยมากจะค่อนข้างได้ผล นี้ได้ในความเป็นจริงกลายเป็นประเด็นถกเถียงกันอย่างรุนแรงบนอินเทอร์เน็ต (โจ 2014; มิทเชลล์ 2013) Kongkerd (2013) ยอมรับว่าวิธีการสอนในปัจจุบันเพื่อการเรียนการสอนภาษาอังกฤษในประเทศไทยไม่สามารถที่จะช่วยให้ผู้เรียนที่มีความสามารถเป็นผู้ใช้ภาษาอังกฤษ ตามการสำรวจแห่งชาติของกระทรวงศึกษาธิการขึ้นอยู่กับผลของการทดสอบดำเนินการในปี 1997 และปี 1998 ความสามารถทางภาษาอังกฤษของผู้เรียนชาวไทยเป็นที่น่าพอใจในสี่ทักษะหลัก: การเขียนการอ่านการฟังและการพูด (วิริยะจิตราเป็นที่อ้างถึงใน Khamkhien 2010) ดำเนินการศึกษาของเธอในความสามารถภาษาอังกฤษของนักเรียนอาเซียนโดยใช้คะแนนTOEFL-บรรจุจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยทดสอบของภาษาอังกฤษ(CU-TEP) คะแนน, Prapphal (2001) พบว่าภาษาอังกฤษเฉลี่ยของไทยนักเรียนสูงกว่าของลาวแต่ก็ยังต่ำกว่าที่นักเรียนของประเทศอาเซียนอื่น ๆ . เกือบสิบปีต่อมาเรียนภาษาอังกฤษของไทยยังคง unsatisfactorily ต่ำเมื่อเทียบกับที่ของนักเรียนในประเทศแถบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้(Kamkhien 2010) เมื่อเร็ว ๆ นี้การศึกษาอื่นที่ดำเนินการโดยบริษัท ฝึกอบรมภาษาสากลโดยใช้ข้อมูลจากการทดสอบภาษาอังกฤษออนไลน์เปิดเผยว่าภาษาอังกฤษของคนไทยความสามารถเป็นหนึ่งในที่ต่ำที่สุดเมื่อเทียบกับการเรียนภาษาอังกฤษในประเทศอื่นๆ ในเอเชีย (บรูเนอร์, Shimray, และ Sinwongsuwat 2014) Noom-ยู (2013), การวาดภาพกับข้อมูลจากการทดสอบ TOEFL (2011-2012) ไทยอ้างว่านักเรียนที่ได้ใช้เวลาสิบสองปีที่เรียนภาษาอังกฤษในโรงเรียนประถมศึกษาและมัธยมศึกษามีค่อนข้างต่ำภาษาอังกฤษเมื่อเทียบกับcounterparts ของประเทศอาเซียนในอินโดนีเซียมาเลเซีย ฟิลิปปินส์และสิงคโปร์(เห็น Atagi 2011) วิริยะจิตรา (2002) แสดงความคิดเห็นว่าการเรียนการสอนภาษาอังกฤษในประเทศไทย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันนี้ภาษาอังกฤษเด็ดบริการบทบาทสำคัญมากขึ้นไม่เพียง แต่เป็นภาษาของการสื่อสารกว้างขึ้น
แต่เป็นวิธีของความก้าวหน้าทางสังคม ในเอเชีย นี้เป็นจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อสมาชิกทุกคนรัฐบาล
ของสมาคมประชาชาติแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ( อาเซียน ) มีการประกาศใช้ englishas เป็น
ภาษากลาง ( Kirkpatrick , 2012 )ได้เพิ่มความพยายามที่จะปรับปรุงการสอนภาษาอังกฤษ ( การสอนภาษาอังกฤษ ) เพื่อเตรียมพลเมืองของตน
สำหรับการควบรวมกิจการที่จะเกิดขึ้นของประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน ( AEC ) ในปี 2558 การรวมกลุ่ม AEC
คาดว่าจะเสริมสร้างสภาพแวดล้อมที่ทรัพยากรมนุษย์มืออาชีพและคุณสมบัติ ,
เก่งภาษาอังกฤษทั้งหมดจะสำคัญสำหรับความสำเร็จของพลเมืองของทุกประเทศภาคี ดังนั้นความต้องการวิธีการสอนภาษาอังกฤษ

ดีเป็นสําคัญ ในประเทศไทย การสอนทักษะการพูดภาษาอังกฤษได้ถือว่า โดยมากจะไม่ได้ผล นี้มี
ในความเป็นจริงกลายเป็นประเด็นถกเถียงในอินเทอร์เน็ต ( โจ , 2014 ; มิทเชลล์ , 2013 ) kongkerd ( 2013 ) ยอมรับว่า
ปัจจุบันสอนแนวทางการสอนภาษาอังกฤษในประเทศไทยไม่สามารถจะช่วยให้ผู้เรียนเป็นผู้ใช้ภาษาอังกฤษเก่ง

ตามที่การสำรวจแห่งชาติของกระทรวงศึกษาธิการ จากผลการทดสอบ
ออกมาในปี 1997 และ 1998 ของนักศึกษาไทยในภาษาอังกฤษเป็นที่น่าพอใจใน 4 ทักษะหลัก :
การเขียน การอ่าน การฟัง และการพูด ( อ้างถึงใน เมนะเศวต เป็น khamkhien , 2010 ) การดำเนินการศึกษาบน
ภาษาอังกฤษทั่วไปภาษาอังกฤษของนักเรียนอาเซียน โดยใช้แบบทดสอบ TOEFL equated จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
พื้นฐานภาษาอังกฤษ ( cu-tep ) คะแนน prapphal ( 2001 ) พบว่า ความสามารถทางภาษาอังกฤษของนักศึกษาไทย
เฉลี่ยสูงกว่าของลาว แต่ยังคงสูงกว่าของนักเรียนจากประเทศอาเซียนอื่น ๆ .
เกือบสิบปีต่อมาผู้เรียนภาษาอังกฤษเป็นไทยยังต่ำเมื่อเทียบกับที่ของ unsatisfactorily
นักเรียนในประเทศเอเชียตะวันออกเฉียงใต้อื่นๆ ( kamkhien , 2010 ) เมื่อเร็วๆ นี้ อีก จากการศึกษาโดยการ
ภาษานานาชาติการฝึกอบรม บริษัท โดยใช้ข้อมูลจากแบบทดสอบภาษาอังกฤษออนไลน์ พบว่า คนไทยภาษาอังกฤษ
ความสามารถของผู้เรียนภาษาอังกฤษในถูกที่สุดเมื่อเทียบกับประเทศอื่นๆ ในเอเชีย ( เบอร์ shimray
, , & sinwongsuwat 2014 ) นุ่มอุรา ( 2013 ) , การวาดภาพบนข้อมูลที่ได้จากแบบทดสอบ TOEFL ( 2011-2012 ) อ้างว่าไทย
นักเรียนที่ใช้เวลาสิบสองปีในการเรียนภาษาอังกฤษในโรงเรียนระดับประถมศึกษาและมัธยมศึกษามีความสามารถทางภาษาอังกฤษต่ำ
เมื่อเทียบกับของอาเซียน ประเทศคู่ค้าในอินโดนีเซียมาเลเซีย ฟิลิปปินส์ และ สิงคโปร์ ( ดู
atagi , 2011 ) เมนะเศวต ( 2002 ) ความคิดเห็นที่สอนภาษาอังกฤษในประเทศไทย