Meng Hao continued forward. Having

Meng Hao continued forward. Having passed through another Demonic beast’s territory, he now encountered a pile of several hundred Spirit Stones. Looking excited, he continued on up the mountain.

Contented laughter rang out from Wu Dingqiu’s mouth. In fact, you could say that from Meng Hao’s appearance until now, he hadn’t stopped laughing.

“Wow, it really could move fast. Wouldn’t give up until it died!”

“No matter, no matter. There are many treasures on the mountain, this kid can grab some, but he won’t be able to leave with them. After all, he has to come back down the mountain to do that.” The words ‘no matter’ left his lips, and he looked calm, but he pulled out a Concentration Pill from his bag and put it into his mouth. A crazed look had appeared in his eyes, and he felt a dark premonition in his heart.

An hour later …

Meng Hao had already reached the half-way point up the mountain. The entire time, no matter what Demonic beast came his way, he would send it away screaming. There were a few dangerous situations, but with a wave and point of his iron spear, the danger would melt away. Then, heart beating, he would collect up Spirit Stones, medicinal pills, and magical items.

To Meng Hao, this entire mountain was a treasure trove. Right now, he was retrieving a scroll painting from behind a big boulder. It emanated a gentle glow along with abundant spiritual energy. It was clearly extraordinary.

Excited, he put it into his bag of holding.

Below him in the Demonic forest, more than a few Violet Fate Sect disciples lifted their heads up and caught sight of him, leaving them shocked.

As Eccentric Song watched all of this happening, his face grew darker and darker, and his body began to tremble. He stared at Meng Hao’s bag of holding, inside of which were his Spirit Stones, medicinal pills, and magical treasures; especially the scroll painting. His heart hurt.

The scroll painting was a treasure he had acquired many years ago. Sealed within were the spirits of quite a few beasts. When his most beloved Demonic beast of all had died some years ago, he had sealed it within. And now, Meng Hao had taken it. Eccentric Song’s body shook even more violently, so he produced two more Concentration Pills and swallowed them down.

He still struggled to maintain an unconcerned expression, but the ringing sound of Wu Dingqiu’s laughter continued to pierce his eardrums.

“My treasure mountain has many treasures,” he forced himself to say. “So what if a few of them get taken? He will not be able to escape the mountain. I’ve carefully collected these Spirit beasts from everywhere in the world. There are too many, he won’t be able to escape them easily.”

Two hours later…

Meng Hao had almost reached the snowy area past the mountain’s halfway point. He wore an excited expression as he sped forward with even greater speed. Down in the Demonic forest, more than half of the Violet Fate Sect disciples engaged in this trial of fire could see him up there on the mountain. Expressions of surprise and envy covered their faces, especially when he stooped over to pick up things from the ground. Each and every one of them wished they could be in his place.

Shangguan Xiu stood, fists clenched, jaw clenched, completely helpless. He did not dare to go up the mountain. He was already in enough danger in the Demonic forest. Furthermore, he had overheard some of the white-robed disciples’ conversations, and knew that this was a trial by fire for the disciples of the Violet Fate Sect from the Southern Domain. He felt conflict at heart, and seemed to have no other option than to give up. Only his intense hatred of Meng Hao caused him to reconsider.

As Eccentric Song watched Meng Hao injure the head of yet another of his precious Demonic beasts, he took out three Concentration Pills and swallowed them, continuing to pretend that he didn’t care.

“I carefully collected that snow from the tops of auspicious clouds,” he said slowly through his teeth. “It is the most suitable environment for my most treasured Spirit beasts. One of them, the Sky Rending Condor, is well known. Its talons can shatter metal and stone, its wings can kick up a violent wind. It is incredibly fierce, perhaps the most dangerous Spirit beast on the mountain. Even with that crappy spear, this kid is dead for sure when he enters its territory.”

Three hours later…

One talon was shattered, half a wing was gone, and the giant condor coughed up blood. Wailing mournfully, it hid itself in the snow, crying out endlessly.

Meng Hao was almost at the peak of the mountain. All of the Violet Fate Set disciples were staring at him. They didn’t care any more about fighting with the Demonic beasts. They stared in awe at his glittering, shining iron spear, and their eyes burned.

“Who is this person…”

“He intruded into our trial by fire and took away our rewards… it’s too cruel.”

“That iron spear is definitely a treasure from the Heavens! It’s so ferocious!”

Eccentric Song t

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมงเฮาต่อไปข้างหน้า ผ่านดินแดนปีศาจของสัตว์อื่นมี ตอนนี้ที่เขาพบกองหินวิญญาณหลายร้อย กำลังตื่นเต้น เขายังคงอยู่ขึ้นพึงพอใจหัวเราะรังออกจากปาก Wu Dingqiu ในความเป็นจริง คุณอาจพูดได้ว่า จากลักษณะเมงเฮาจนถึงขณะนี้ เขาไม่ได้หยุดหัวเราะ"ว้าว มันจริง ๆ สามารถย้ายอย่างรวดเร็ว จะไม่ให้จนกว่าจะตาย""ไม่ว่า ไม่ว่า มีสมบัติบนภูเขา เด็กคนนี้สามารถคว้าบาง แต่จะไม่ได้ปล่อยให้กับพวกเขา เขาได้กลับมาลงจากภูเขาที่" คำว่า 'ไม่' ซ้ายริมฝีปากของเขา และเขาดูสงบ แต่เขาดึงยาความเข้มข้นจากกระเป๋าของเขา และนำมันเข้าไปในปากของเขา ดูคลั่งที่มีปรากฏในดวงตาของเขา และเขารู้สึกมีลางสังหรณ์ที่มืดในหัวใจของเขาชั่วโมงต่อมา...เฮา เมงได้แล้วถึงจุดครึ่งทางขึ้นภูเขา ตลอดเวลา ไม่ว่าสิ่งที่สัตว์ปีศาจมาทางเขา เขาจะส่งมันไปถึงจุดนั้น มีบางสถานการณ์ที่เป็นอันตราย แต่กับคลื่นและจุดของหอกเหล็ก อันตรายจะละลายหายไป จากนั้น หัวใจเต้น เขาจะเก็บ หินวิญญาณ ยาสมุนไพร และรายการมหัศจรรย์เมงเฮา ภูเขาทั้งหมดนี้มีสมบัติ ขวาที่ตอนนี้ เขาถูกเรียกจิตรกรรมเลื่อนจากด้านหลังหินใหญ่ มัน emanated เรืองแสงที่อ่อนโยนพร้อมกับพลังงานทางจิตวิญญาณมากมาย มันเป็นธรรมดาอย่างชัดเจนตื่นเต้น เขาวางของกระเป๋าถือไว้ต่ำกว่าเขาในป่าปีศาจ สาวกนิกายชะตาม่วงน้อยยกหัวขึ้น และจับสายตาของเขา ปล่อยให้พวกเขาตกใจเพลงประหลาดดูทั้งหมดนี้เกิดขึ้น ใบหน้าของเขาเติบโต คล้ำ และร่างกายของเขาเริ่มสั่นเครือ เขาจ้องไปที่ถุงเมงเฮาถือ ภายในซึ่งถูก หินวิญญาณ ยาสมุนไพร และ สมบัติวิเศษ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเลื่อนภาพวาด หัวใจของเขาเจ็บจิตรกรรมเลื่อนเป็นสมบัติที่เขาได้ซื้อมา ปิดผนึกภายในเป็นวิญญาณของสัตว์ที่ค่อนข้างน้อย เมื่อสัตว์ปีศาจของเขารักมากที่สุดของทั้งหมดเสียชีวิตปีที่ผ่านมา เขาได้ปิดผนึกมันภายใน และตอนนี้ เมงเฮาได้รับมัน ตัวประหลาดเพลงส่ายแม้บ้าระห่ำ เพื่อให้เขาผลิตยาความเข้มข้นมากกว่าสอง และกลืนลงเขายังคงพยายามรักษานิพจน์ unconcerned แต่เสียงหัวเราะกับเสียงเสียงของ Wu Dingqiu ของต่อแทง eardrums ของเขาเขา "ฉันเขาขุมทรัพย์มีสมบัติ บังคับตัวเองว่า "ดังนั้นถ้าไม่กี่ของพวกเขาได้นำ เขาจะไม่สามารถหลบหนีจากภูเขา ระมัดระวังเก็บไว้วิญญาณสัตว์เหล่านี้จากทุกที่ในโลก มีมากเกินไป จะไม่สามารถหนีได้ง่ายๆ"สองชั่วโมง...เมงเฮามีเกือบถึงพื้นที่ผ่านจุดกึ่งกลางของภูเขาหิมะ เขาสวมนิพจน์ตื่นเต้นเขารวดเร็วไปข้างหน้า ด้วยความเร็วมากยิ่งขึ้น ลงในป่าปีศาจ มากกว่าครึ่งหนึ่งของสาวกนิกายชะตากรรมสีม่วงที่มีส่วนร่วมในการทดลองการยิงเห็นเขา มีบนภูเขา นิพจน์ของความประหลาดใจและอิจฉาครอบคลุมใบหน้าของพวกเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขา stooped ผ่านการทำพื้น แต่ละคนของพวกเขาปรารถนาในสถานที่ของเขาซั่ง Xiu ยืน หมัดกัด ขากรรไกรกัด กำพร้าอย่างสมบูรณ์ เขาไม่กล้าขึ้นภูเขาไป เขาได้แล้วพออันตรายในป่าปีศาจ นอกจากนี้ เขาได้ overheard บางส่วนของ robed สีขาวของลูกศิษย์ และรู้ว่า นี้ทดลอง โดยไฟสำหรับพวกสาวกของม่วงชะตากรรมจากโดเมนภาคใต้ เขารู้สึกขัดใจ และดูเหมือนจะ ไม่มีทางเลือกให้ค่า เพียงเขาโกรธแค้นรุนแรงของเฮาเมงทำให้เขาพิจารณาเป็นเพลงประหลาดดูเมงเฮาทำร้ายหัวยังอีกสัตว์ปีศาจของเขามีค่า เขาเอาออก 3 ความเข้มข้นของยา และกลืนกินพวกเขา การแกล้งทำเป็นว่า เขาไม่ได้ดูแลอย่างต่อเนื่อง"ฉันระมัดระวังเก็บที่หิมะจากยอดเมฆมงคล เขากล่าวอย่างช้า ๆ ผ่านฟันของเขา "มันเป็นสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมที่สุดสำหรับสัตว์วิญญาณอันทรงคุณค่าของฉัน หนึ่งของพวกเขา ท้องฟ้า Rending แร้ง เป็นที่รู้จัก กรงเล็บสามารถแตกโลหะและหิน ปีกสามารถเตะขึ้นลมรุนแรง อย่างรุนแรง นี่อาจเป็นที่สุดอันตรายวิญญาณสัตว์บนภูเขา แม้กับหอกที่เส็งเคร็ง เด็กคนนี้ได้ตายแน่เมื่อเขาเข้าสู่ดินแดนของตน"สามชั่วโมง...หนึ่งบาร์เรลกรงเล็บไม่แตก ปีกครึ่งตัวก็หายไป และแร้งยักษ์ไอขึ้นมาเลือด Wailing mournfully มันซ่อนตัวเองในหิมะ ร้องไห้ออกมาไม่รู้จบเมงเฮาถูกเกือบที่จุดสูงสุดของภูเขา สาวกกำหนดชะตากรรมสีม่วงทั้งหมดถูกจ้องเขา พวกเขาไม่ได้ดูแลใด ๆ เพิ่มเติมเกี่ยวกับการต่อสู้กับสัตว์ปีศาจ พวกเขาจ้องมองในความกลัวที่เขาแวววาว ส่องแสงหอกเหล็ก และเขียนตา"ใครคือคนนี้...""เขา intruded เข้าทดลองใช้ของเรา โดยไฟ และเอารางวัลของเรา...ไปก็โหดร้ายเกินไป""หอกเหล็กที่เป็นสมบัติจากฟ้าสวรรค์ ก็ดุมาก"เพลงประหลาด t

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เม้งเฮาต่อเนื่องไปข้างหน้า ต้องผ่านดินแดนอื่นสัตว์ปีศาจของเขาในขณะนี้พบกองหินหลายร้อยวิญญาณ มองรู้สึกตื่นเต้นที่เขายังคงอยู่บนขึ้นไปบนภูเขา. เสียงหัวเราะที่พึงพอใจดังออกมาจากปากของวู Dingqiu ในความเป็นจริงคุณอาจกล่าวได้ว่าจากลักษณะของเม้งเฮาจนถึงตอนนี้เขาไม่ได้หยุดหัวเราะ. "ว้าวจริงๆมันสามารถย้ายได้อย่างรวดเร็ว จะไม่ให้ขึ้นจนกว่าจะตาย! " " ไม่ว่าไม่ว่า มีสมบัติจำนวนมากบนภูเขาที่มีเด็กคนนี้สามารถคว้าบางอย่าง แต่เขาจะไม่สามารถที่จะปล่อยให้กับพวกเขา หลังจากที่ทุกคนเขาจะต้องกลับลงมาจากภูเขามาทำ. "คำ 'ไม่ว่า' ซ้ายริมฝีปากของเขาและเขาดูสงบ แต่เขาดึงออกมาจากยาเข้มข้นจากกระเป๋าของเขาและใส่ลงในปากของเขา ดูอาละวาดเคยปรากฏในสายตาของเขาและเขารู้สึกสังหรณ์ใจมืดในหัวใจของเขา. ชั่วโมงต่อมา ... เม้งเฮาได้มาถึงแล้วครึ่งทางชี้ขึ้นไปบนภูเขา ตลอดเวลาไม่ว่าสิ่งที่สัตว์ปีศาจมาทางเขาจะส่งมันออกไปกรีดร้อง มีอยู่เป็นสถานการณ์ที่อันตรายน้อย แต่มีคลื่นและจุดหอกเหล็กของเขาอันตรายจะละลายหายไป แล้วหัวใจเต้นเขาจะเก็บได้ถึงวิญญาณหินยาสมุนไพรและรายการที่มีมนต์ขลัง. เพื่อเม้งเฮานี้ทั้งภูเขาเป็นขุมสมบัติ ตอนนี้เขาได้รับการเรียกภาพวาดเลื่อนจากด้านหลังก้อนหินขนาดใหญ่ มันเล็ดลอดออกมาเรืองแสงอ่อนโยนพร้อมกับพลังทางจิตวิญญาณที่อุดมสมบูรณ์ มันเป็นพิเศษอย่างชัดเจน. ตื่นเต้นเขาใส่ลงในกระเป๋าของเขาในการถือครอง. ด้านล่างเขาในป่าปีศาจมากกว่าสาวกสีม่วงโชคชะตานิกายไม่กี่ยกหัวของพวกเขาขึ้นมาและจับสายตาของเขาออกจากพวกเขาตกใจ. ในฐานะที่เป็นแหกคอกเพลงดูทั้งหมด ที่เกิดขึ้นนี้ใบหน้าของเขาเติบโตเข้มและสีเข้มและร่างกายของเขาเริ่มสั่น เขาจ้องมองมาที่ถุงเม้ง Hao การถือหุ้นภายในซึ่งเป็นวิญญาณของเขาหินยาสมุนไพรและทรัพย์สมบัติที่มีมนต์ขลัง; โดยเฉพาะอย่างยิ่งภาพวาดเลื่อน หัวใจของเขาเจ็บ. ภาพวาดเลื่อนเป็นสมบัติของเขาได้มาเป็นเวลาหลายปีที่ผ่านมา ปิดผนึกภายในเป็นวิญญาณของค่อนข้างน้อยสัตว์ เมื่อสัตว์ปีศาจที่รักของเขามากที่สุดของทั้งหมดเสียชีวิตปีที่ผ่านมาเขาได้ปิดผนึกภายใน และตอนนี้เม้งเฮาได้รับมัน ร่างกายประหลาดของเพลงส่ายมากยิ่งขึ้นอย่างรุนแรงเพื่อให้เขาผลิตมากขึ้นสองเม็ดเข้มข้นและกลืนกินพวกเขาลง. เขายังคงพยายามที่จะรักษาไว้ซึ่งการแสดงออกไม่แยแส แต่เสียงเรียกเข้าของเสียงหัวเราะวู Dingqiu อย่างต่อเนื่องที่จะเจาะแก้วหูของเขา. "ภูเขาสมบัติของฉันมีสมบัติจำนวนมาก "เขาบังคับตัวเองที่จะบอกว่า "ดังนั้นสิ่งที่ถ้าไม่กี่ของพวกเขาได้รับการดำเนินการ? เขาจะไม่สามารถที่จะหลบหนีภูเขา ผมเคยเก็บอย่างระมัดระวังสัตว์วิญญาณเหล่านี้จากทุกที่ในโลก มีจำนวนมากเกินไปเขาจะไม่สามารถที่จะหลบหนีได้อย่างง่ายดาย. " สองชั่วโมงต่อมา ... เม้งเฮาได้เกือบจะถึงพื้นที่ที่เต็มไปด้วยหิมะที่ผ่านมาจุดกึ่งกลางของภูเขา เขาสวมสีหน้าตื่นเต้นในขณะที่เขาวิ่งไปข้างหน้าด้วยความเร็วมากยิ่งขึ้น ลงในป่าปีศาจมากกว่าครึ่งหนึ่งของสาวกนิกายม่วงโชคชะตามีส่วนร่วมในการพิจารณาคดีของไฟนี้จะได้เห็นเขามีขึ้นบนภูเขา การแสดงออกของความประหลาดใจและความอิจฉาปกคลุมใบหน้าของพวกเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาก้มลงไปหยิบสิ่งที่มาจากพื้นดิน แต่ละคนและทุกหนึ่งของพวกเขาปรารถนาที่พวกเขาอาจจะอยู่ในสถานที่ของเขา. ชางกวนซิ่วยืนหมัด clenched กรามแน่นกำพร้าสมบูรณ์ เขาไม่กล้าที่จะไปขึ้นไปบนภูเขา เขาก็ตกอยู่ในอันตรายมากพอในป่าปีศาจ นอกจากนี้เขาเคยได้ยินบางส่วนของการสนทนาสีขาวเสื้อคลุมสาวกและรู้ว่านี่คือการพิจารณาคดีด้วยไฟสำหรับสาวกของไวโอเล็ตโชคชะตานิกายจากโดเมนภาคใต้ เขารู้สึกว่าความขัดแย้งที่หัวใจและดูเหมือนจะไม่มีตัวเลือกอื่นนอกเหนือจากที่จะให้ขึ้น เพียง แต่ความเกลียดชังของเขาเม้งเฮาทำให้เขาต้องพิจารณา. ในฐานะที่เป็นแหกคอกเพลงดูเม้งเฮาได้รับบาดเจ็บหัวของอีกหนึ่งของสัตว์ปีศาจของเขามีค่าที่เขาเอาออกสามยาเข้มข้นและกลืนกินพวกเขาอย่างต่อเนื่องเพื่อหลอกว่าเขาไม่สนใจ"ฉันอย่างที่เก็บรวบรวมจากหิมะที่ท็อปส์ซูของเมฆมงคล" เขากล่าวอย่างช้า ๆ ผ่านฟันของเขา "มันเป็นสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมที่สุดสำหรับสัตว์วิญญาณที่รักที่สุดของฉัน หนึ่งในนั้นท้องฟ้าปวดร้าวแร้งเป็นที่รู้จักกันดี กรงเล็บของมันสามารถสลายโลหะและหินปีกของมันสามารถเตะขึ้นลมรุนแรง มันจะรุนแรงอย่างไม่น่าเชื่ออาจจะเป็นวิญญาณสัตว์ที่อันตรายที่สุดบนภูเขา ถึงแม้จะมีที่หอกเส็งเคร็งเด็กคนนี้จะตายเพื่อตรวจสอบว่าเมื่อเขาเข้ามาในดินแดนของตน. " สามชั่วโมงต่อมา ... หนึ่ง Talon ถูกทำลายครึ่งปีกก็หายไปและแร้งยักษ์ไอเป็นเลือด ร่ำไห้อย่างเศร้าโศกมันซ่อนตัวเองในหิมะร้องไห้ออกมาอย่างไม่มีที่สิ้นสุด. เม้งเฮาก็เกือบที่จุดสูงสุดของภูเขา ทั้งหมดของสาวกม่วงชะตากรรมชุดถูกจ้องมองที่เขา พวกเขาไม่สนใจใด ๆ เพิ่มเติมเกี่ยวกับการต่อสู้กับสัตว์ปีศาจ พวกเขาจ้องมองในความหวาดกลัวที่แวววาวของเขาส่องแสงหอกเหล็กและสายตาของพวกเขาถูกเผา. "ใครคือคนนี้ ... " "เขาบุกรุกเข้ามาในการพิจารณาคดีของเราโดยไฟและเอาไปรับของรางวัลมากมาย ... มันโหดร้ายเกินไป." "นั่นหอกเหล็กแน่นอน สมบัติจากสวรรค์! มันดุร้ายมาก! " T แหกคอกเพลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมิ่งเฮ่าอย่างต่อเนื่องต่อไป ต้องผ่านดินแดนปีศาจอีกตัว ตอนนี้เขาพบกองหินวิญญาณหลายร้อย กำลังตื่นเต้น เขายังคงขึ้นบนภูเขาแล้วเสียงหัวเราะดังออกมาจากปาก หู dingqiu . ในความเป็นจริง คุณอาจพูดได้ว่า จากลักษณะเมงเฮาจนถึงตอนนี้เขาก็ยังไม่ยอมหยุดหัวเราะ" ว้าว มันสามารถย้ายได้อย่างรวดเร็ว ไม่ยอมแพ้จนกว่าจะตาย ! "" ไม่ว่าหรอก มีทรัพย์สมบัติมากมายบนภูเขา นี้เด็กสามารถหยิบได้ แต่เขาก็ไม่สามารถที่จะออกไปกับพวกเขา หลังจากนั้น เขาได้กลับมาลงภูเขาเพื่อทำ " คำ " ไม่ว่า " ออกจากริมฝีปากของเขา และเขาดูสงบลง แต่เขาดึงออกมาจากกระเป๋าของเขา ความเข้มข้นของยา และใส่มันเข้าไปในปากของเขา ดูแปลกๆ ก็ปรากฏในสายตาของเขา และเขารู้สึกกลัวความมืดในจิตใจของเขาชั่วโมงต่อมา . . . . . . .เมิ่งเฮ่าได้ถึงจุดครึ่งทางขึ้นภูเขา เวลาทั้งหมดไม่ว่าสิ่งที่ปีศาจอสูรมาทางของเขา เขาจะส่งมันออกไปร้อง มีสถานการณ์อันตรายน้อย แต่ด้วยคลื่นและจุดของหอกเหล็กของเขา อันตรายก็จะละลายไป แล้วหัวใจเต้น เขาจะเก็บวิญญาณหิน ยา ยา และสินค้าเวทมนตร์ให้เมิงเฮา ภูเขาทั้งหมดนี้คือขุมทรัพย์ . ตอนนี้ เขาเรียกภาพวาดจากหลังก้อนหินใหญ่ มันต่องการเรืองแสงที่อ่อนโยนพร้อมกับพลังงานจิตวิญญาณมากมาย มันชัดเจน ที่ไม่ธรรมดาตื่นเต้น เขาใส่มันไว้ในถุงของเขาไว้ด้านล่างเขาในป่าปีศาจ มากกว่าไม่กี่ ม่วง โชคชะตานิกายสาวกยกหัวขึ้นและเห็นเขาออกจากพวกเขาตกใจเป็นนอกรีตเพลงดูทั้งหมดของเหตุการณ์นี้ ใบหน้าของเขาเติบโตและเข้มขึ้น และร่างกายของเขาเริ่มสั่น เขาจ้องมองไปที่กระเป๋า ถือของ เมิ่งฮ่าว ภายในซึ่งถูกวิญญาณของเขาหิน , ยา สมุนไพร และขลังสมบัติ ; โดยเฉพาะอย่างยิ่งภาพวาด . หัวใจของเขาเจ็บปวดภาพวาดคือสมบัติที่เขาได้รับเมื่อหลายปีก่อน ปิดผนึกภายในมีวิญญาณของค่อนข้างไม่กี่สัตว์ เมื่อสัตว์ปีศาจของเขาที่รักมากที่สุดของทั้งหมดเสียชีวิตเมื่อหลายปีก่อน เขาได้ประทับตราไว้ภายใน และตอนนี้ เมิ่งฮ่าวเอาไปแล้ว ร่างกายผิดปกติเพลงสั่นมากขึ้นอย่างรุนแรง เขาผลิตอีก 2 ความเข้มข้นของยา และกลืนมันลงไปเขายังคงพยายามรักษาสีหน้าที่เฉยชา แต่เสียงของหู dingqiu เสียงหัวเราะยังคงแทงแก้วหูของเขา" ภูเขาสมบัติของฉันได้สมบัติมากมาย " เขาบังคับให้พูด " แล้วถ้าไม่กี่ของพวกเขาได้รับการถ่าย ? เขาจะไม่สามารถที่จะหนีเขา ฉันค่อยๆรวบรวมสัตว์วิญญาณเหล่านี้ได้จากทุกที่ในโลก มีจำนวนมากเกินไป เขาไม่สามารถหนีพวกเขาได้อย่างง่ายดาย .สองชั่วโมงต่อมา . . . . . . .เมิ่งเฮ่าได้เกือบครบในพื้นที่ที่เต็มไปด้วยหิมะของภูเขาครึ่งทางผ่านจุด เขาใส่ สีหน้าตื่นเต้น เขาเร่งไปข้างหน้าด้วยความเร็วที่มากขึ้น ลงในป่าปีศาจ มากกว่าครึ่งหนึ่งของไวโอเล็ตโชคชะตานิกายสาวกร่วมในการทดลองของไฟก็เห็นเขาขึ้นไปบนภูเขา สีหน้าประหลาดใจและอิจฉาที่ปกคลุมใบหน้าของพวกเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาก้มตัวลงเพื่อหยิบของจากพื้นดิน แต่ละคนและทุกหนึ่งของพวกเขาปรารถนาที่พวกเขาสามารถอยู่ในสถานที่ของเขาซ่างกวนซิ่วยืนกำหมัดแน่น ขากรรไกร clenched , สมบูรณ์ หมดหนทาง เขา ไม่ กล้า ไปขึ้นภูเขา เขาอยู่ในอันตรายมากพอในป่าปีศาจ นอกจากนี้ เขาเคยได้ยินบางส่วนของบทสนทนาสีขาว Robed สาวกและรู้ว่า นี้คือการทดลองโดยไฟสำหรับสาวกของลัทธิสีม่วงโชคชะตาจากโดเมนที่ภาคใต้ เขารู้สึกขัดแย้งในใจ และดูเหมือนจะไม่มีตัวเลือกอื่น ๆ มากกว่าที่จะให้ขึ้น ความเกลียดชังของเมิ่งเฮ่าของเขาเท่านั้นที่ทำให้เขาเปลี่ยนใจได้เป็นนอกรีตเพลงดูเมิงเฮาเจ็บหัวอีกสัตว์แสนรักของเขาปีศาจ เขาก็เอาสามความเข้มข้นของยา และกลืนพวกเขาอย่างต่อเนื่องว่าเขาไม่สนใจ" ฉันค่อยๆรวบรวมหิมะจากยอดเมฆมงคล " เขากล่าวอย่างหน้าตาเฉย " มันเป็นสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมที่สุดสำหรับสัตว์วิญญาณมีค่าที่สุดของฉัน หนึ่งของพวกเขา , ท้องฟ้า rending Condor , ที่รู้จักกันดี . กรงเล็บของมันสามารถทำให้โลหะและหิน ปีกของมันสามารถเตะลมที่รุนแรง มันเป็นชิ้นที่ดุร้าย บางทีวิญญาณที่สุดอันตรายสัตว์บนภูเขา แม้แต่กับไอ้หอกนี่ ตายแน่เมื่อเขาเข้าสู่ดินแดนของตน . "สามชั่วโมงต่อมา . . . . . . .หนึ่งทาลอนถูกทำลายครึ่งปีกหายไป แร้งยักษ์ ไอเป็นเลือด เสียงเศร้าสร้อย มันซ่อนตัวเองในหิมะ , ร้องไห้ออกมาอย่างไม่มีที่สิ้นสุดเมิ่งเฮ่าอยู่เกือบถึงจุดสูงสุดของภูเขา ทั้งหมดของสีม่วงชะตากรรมตั้งสาวกจ้องเขา พวกเขาไม่สนใจใด ๆเพิ่มเติมเกี่ยวกับการต่อสู้กับสัตว์ปีศาจ พวกเขาจ้องมองในความหวาดกลัวของเขาระยิบระยับ , ส่องแสงหอกเหล็ก และตาเผา" นี่ใครเนี่ย . . . "" เขาบุกรุกเข้ามาในการทดลองของเรา โดยไฟและเอารางวัล . . . . . . . ของเรามันโหดร้ายเกินไป "" หอกเหล็ก