The second branch is theoretical, e

The second branch is theoretical, effectual, prescriptive, and normative. That is, it is concerned with the development of theories of public policymaking, and the outputs and effects of those theories in practice. It focuses on prescribing better ways of making and implementing better policies, regardless of the substantive issues and areas that public policy may address.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สาขาที่สองคือทฤษฎี effectual รับมือ และ normative กล่าวคือ มันเป็นเรื่องการพัฒนาของทฤษฎี policymaking สาธารณะ และแสดงผล และลักษณะพิเศษของทฤษฎีเหล่านั้นในทางปฏิบัติ เน้นการกำหนดวิธีทำ และการปฏิบัติตามนโยบายดีดี อาจอยู่ที่นโยบายสาธารณะว่าปัญหาแน่นและพื้นที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สาขาที่สองคือทฤษฎีมีผลบังคับใช้กำหนดและกฎเกณฑ์ นั่นคือมันมีความกังวลเกี่ยวกับการพัฒนาของทฤษฎีการกำหนดนโยบายสาธารณะและผลและผลกระทบของทฤษฎีเหล่านั้นในทางปฏิบัติ จะมุ่งเน้นการกำหนดวิธีการที่ดีในการทำและการใช้นโยบายที่ดีขึ้นโดยไม่คำนึงถึงปัญหาที่สำคัญและพื้นที่ที่นโยบายสาธารณะอาจจะอยู่ที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สาขาที่สองคือคําคํา , ทฤษฎีและเชิงบรรทัดฐาน คือว่า มันเกี่ยวข้องกับการพัฒนาทฤษฎีของนโยบายสาธารณะ และผลผลิตและผลของทฤษฎีในการปฏิบัติ เน้นใช้วิธีที่ดีกว่าของการทำและการใช้นโยบายดีกว่า ไม่ว่าเนื้อหาสาระประเด็นและพื้นที่ที่นโยบายสาธารณะอาจที่อยู่