Provides descriptive statistics par

Provides descriptive statistics partitioned on whether the BTM ratio is greater than one or not. The third column (t-Test) is the results from a t-test assuming equal variances (in no instance is there a demonstrative difference using the unequal variance assumption). In general, there is not a large discernable difference between the two groups and descriptions roughly conform to Oler (2011) results, with the largest exception being the total assets are statistically not different in this sample, whereas in Oler 2011 the BTM > 1 sample is smaller than the whole population. It is interesting to note that the intangible assets and goodwill are both higher (p < 0.01 for both) for the BTM greater than one sample, consistent with these assets potentially overstating their value. The largest differences are in the net income and market values of equity, with the BTM less than one observations having almost two and three times the magnitude respectively. Overall, the BTM greater than one observations appear to be less profitable, have lower return on assets, and are lower in value.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แสดงสถิติพรรณนาที่กั้นว่าอัตรา BTM เป็นมากกว่าหนึ่ง หรือไม่ คอลัมน์ที่ 3 (ทดสอบ t) คือ ผลจาก t-ทดสอบสมมติว่าผลต่างที่เท่ากัน (ในกรณีไม่มีความแตกต่างนิยมใช้สมมติฐานความแปรปรวนไม่เท่ากัน) ทั่วไป ไม่แตกต่างระหว่างสองกลุ่ม discernable ใหญ่ และคำอธิบายประมาณสอดคล้องกับ Oler (2011) ผล มีข้อยกเว้นที่ใหญ่ที่สุดมีสินทรัพย์รวมไม่ทางสถิติต่าง ๆ ในตัวอย่างนี้ ในขณะที่มีขนาดเล็กกว่าประชากรทั้งหมดใน Oler 2011 BTM > 1 ตัวอย่าง เป็นที่น่าสนใจบันทึกสินทรัพย์ไม่มีตัวตนและค่าความนิยมทั้งสูง (p < 001 ทั้ง) สำหรับ BTM มากกว่าอย่างหนึ่ง สอดคล้องกับสินทรัพย์เหล่านี้อาจ overstating ค่าของพวกเขา ความแตกต่างที่ใหญ่ที่สุดมีรายได้สุทธิ และตลาดค่าหุ้น มี BTM สังเกตหนึ่งน้อยกว่าที่มีขนาดเท่าเกือบสอง และสามตามลำดับ โดยรวม BTM มากกว่าหนึ่งสังเกตจะ เป็นน้อย ได้ต่ำกว่าผลตอบแทนจากสินทรัพย์ และไม่ต่ำกว่าค่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีสถิติเชิงพรรณนาแบ่งพาร์ติชันกับว่าอัตราส่วน BTM มากกว่าหนึ่งหรือไม่ คอลัมน์ที่สาม (t-Test) เป็นผลที่ได้จากการทดสอบค่าทีสมมติว่าค่าความแปรปรวนเท่ากัน (ไม่เช่นจะมีความแตกต่างที่ชี้โดยใช้สมมติฐานความแปรปรวนไม่เท่ากัน) โดยทั่วไปมีไม่แตกต่าง discernable ขนาดใหญ่ระหว่างทั้งสองกลุ่มและคำอธิบายที่ใกล้เคียงกับ Oler สอดคล้อง (2011) ผลการมีข้อยกเว้นที่ใหญ่ที่สุดเป็นสินทรัพย์รวมที่มีสถิติไม่แตกต่างกันในตัวอย่างนี้ในขณะที่ Oler 2011 BTM> 1 ตัวอย่าง มีขนาดเล็กกว่าประชากรทั้งหมด เป็นที่น่าสนใจที่จะต้องทราบว่าสินทรัพย์ไม่มีตัวตนและค่าความนิยมมีทั้งที่สูงขึ้น (p <0.01 สำหรับทั้งสอง) สำหรับ BTM มากกว่าหนึ่งตัวอย่างที่สอดคล้องกับสินทรัพย์เหล่านี้อาจเกินค่าของพวกเขา ความแตกต่างที่ใหญ่ที่สุดอยู่ในรายได้และค่าการตลาดสุทธิของผู้ถือหุ้นที่มี BTM น้อยกว่าหนึ่งในข้อสังเกตที่มีเกือบสองและครั้งที่สามตามลำดับความสำคัญ โดยรวมแล้ว BTM มากกว่าหนึ่งข้อสังเกตดูเหมือนจะเป็นผลกำไรน้อยมีอัตราผลตอบแทนต่อสินทรัพย์รวมที่ลดลงและจะลดลงในมูลค่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีสถิติแบ่งว่าอัตราส่วน btm มากกว่าหนึ่งหรือไม่ คอลัมน์ที่สาม ( t-test ) ผลจากการทดสอบค่าความแปรปรวนเท่ากัน สมมติว่า ( ในกรณีที่ไม่มีมีความแตกต่างโดยใช้ความแปรปรวนไม่เท่ากัน ( สาธิต ) โดยทั่วไปไม่มีขนาดใหญ่มีความแตกต่างระหว่างสองกลุ่มและรายละเอียดคร่าวๆ ให้สอดคล้องกับ เลอร์ ( 2011 ) ผลมีข้อยกเว้นที่ใหญ่ที่สุด มีสินทรัพย์รวมไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ในตัวอย่างนี้ ในขณะที่ในเลอร์ 2011 btm > 1 ตัวอย่างมีขนาดเล็กกว่าประชากรทั้งหมด เป็นที่น่าสนใจที่จะทราบว่าสินทรัพย์ไม่มีตัวตนและค่าความนิยมทั้งสูง ( p < 001 2 ) เพื่อ btm มากกว่า ตัวอย่างหนึ่งที่สอดคล้องกับทรัพย์สินเหล่านี้อาจจะ overstating มูลค่าของพวกเขา ความแตกต่างที่ใหญ่ที่สุดในสุทธิและค่าตลาดของหุ้น กับ btm น้อยกว่าหนึ่งสังเกตมีเกือบสองและสามครั้งขนาดตามลำดับ โดยรวมแล้ว btm มากกว่าหนึ่งสังเกตปรากฏเป็นกำไรน้อยกว่า มีอัตราผลตอบแทนที่ลดลงในทรัพย์สินและจะลดลงในค่า