1. IntroductionPrevious studies fou

1. Introduction
Previous studies found that there is a small but significant relation between psychosis and aggressive behavior. There are several factors that can explain this relation including decreased mentalizing abilities . Cognitive dysfunctions, and personality pathology. In a recent review, Lamsma and Harte (2015) described the complex interrelation between these different factors, but also conclude that the exact relation between these factors and aggression in schizo-phrenia is still not clearly understood. In this paper we focus on particular psychopathological risk factors that are found to play an important role. Firstly, psychotic symptoms of the schizophrenia disorder can play a role. Taylor (1985) found that offenses were motivated in 90% of offenses. Delusions, especially persecutory delusions, seem to account for most of the (violent) offending of persons with a psychotic disorder Secondly,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. บทนำการศึกษาก่อนหน้านี้พบว่ามีความสัมพันธ์ที่เล็กแต่งมากระหว่างโรคจิตและพฤติกรรมก้าวร้าว มีหลายปัจจัยที่สามารถอธิบายความสัมพันธ์นี้รวมถึงความสามารถในการ mentalizing ลดลง ความผิดปกติของความรู้ความเข้าใจ และพยาธิวิทยาของบุคลิกภาพ ในรีวิวล่า Lamsma และ Harte (2015) อธิบายสัมพันธ์ที่ซับซ้อนระหว่างปัจจัยเหล่านี้แตกต่างกัน แต่ยัง สรุปว่า ความสัมพันธ์ที่แน่นอนระหว่างความก้าวร้าวใน phrenia จิตเภทและปัจจัยเหล่านี้ยังคงไม่ชัดเจนเข้าใจ ในเอกสารนี้ เราเน้นเฉพาะปัจจัยเสี่ยง psychopathological ที่พบว่ามีบทบาทสำคัญ ประการแรก อาการโรคจิตโรคจิตเภทสามารถเล่นบทบาท เทย์เลอร์ (1985) พบว่า ความผิดทางมีแรงจูงใจที่ 90% ของความผิดทาง ดูเหมือน ส่วนใหญ่ของโกรธ (ความรุนแรง) ของบุคคลที่มีความผิดปกติของโรคจิต Secondly หลงผิด โดยเฉพาะอย่างยิ่ง persecutory หลงผิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. บทนำ
ศึกษาก่อนหน้านี้พบว่ามีขนาดเล็ก แต่มีนัยสำคัญความสัมพันธ์ระหว่าง Fi ลาดเทโรคจิตและพฤติกรรมก้าวร้าว มีหลายปัจจัยที่สามารถอธิบายความสัมพันธ์นี้รวมถึงความสามารถในการปรับตัวลดลงเป็น mentalizing ความผิดปกติของความรู้ความเข้าใจและพยาธิวิทยาบุคลิกภาพ ในการทบทวนที่ผ่านมา Lamsma และฮาร์ท (2015) อธิบายความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนระหว่างปัจจัยต่างๆเหล่านี้ แต่ยังสรุปได้ว่าความสัมพันธ์ที่แน่นอนระหว่างปัจจัยเหล่านี้และรุกรานในอาการจิตเภท-phrenia ยังไม่เข้าใจได้อย่างชัดเจน ในบทความนี้เรามุ่งเน้นเฉพาะปัจจัยเสี่ยง psychopathological ที่พบว่ามีบทบาทสำคัญ ประการแรกอาการโรคจิตของความผิดปกติโรคจิตเภทสามารถมีบทบาท เทย์เลอร์ (1985) พบว่าการกระทำที่เป็นแรงผลักดันใน 90% ของการกระทำผิด หลงผิดหลงจองล้างจองผลาญโดยเฉพาะอย่างยิ่งดูเหมือนจะบัญชีสำหรับส่วนมากของ (ความรุนแรง) ที่กระทำผิดกฎหมายของบุคคลที่มีความผิดปกติทางจิตประการที่สอง