T This study investigated the effec

T This study investigated the effects of different light intensities provided via an increasing photoperiod program on broiler live performance and processing characteristics. A total of 1,080 male broilers were evenly distributed in 12 rooms. Six rooms were subjected to intensities of either 15 footcandles (FC) from 1 to 51 d
(Bright), or 0.5 FC from 1 to 9 d and 0.1 FC from 9 to 51 d (Dim). Both intensity treatments were provided in an increasing photoperiod program (23L:1D, 1 to 9 d;
12L:12D, 9 to 16 d; 14L:10D, 16 to 23 d; 17L:7D, 23 to 30 d; 20L:4D, 30 to 37 d; and 23L:1D, 37 to 51 d). Feed consumption and BW were determined, and feed conversions
were calculated approximately weekly. Mortalities were necropsied and recorded daily. At 51 d, 30 birds from each room were processed and cut up to determine
weights and yields. Beginning at 23 and 30 d, respectively BW and feed consumption were greater in the Dim treatment.At 51 d, Dim treatment BW was 4.7% greater and
feed consumption was 3.9% greater. Feed conversion,metabolic and total mortality, and BW uniformity were not influenced by light intensity. Weights of lean carcass,
total breast, fillets, tenders, and legs were from 4.9 to 6.2% greater in the Dim treatment, which was proportional to the BW difference and resulted in similar yields of these parts. However, wings were 9.9% heavier in the Dim treatment, which resulted in greater wing yield. Equal fat pad weights resulted in reduced fat pad yield in the
Dim treatment. These results indicate that BW, feed consumption,and most parts weights were increased proportionally by providing 0.1 vs. 15 FC of light intensity via
an increasing photoperiod program, and that only the yields of minor parts were affected by intensity

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

T This study investigated the effects of different light intensities provided via an increasing photoperiod program on broiler live performance and processing characteristics. A total of 1,080 male broilers were evenly distributed in 12 rooms. Six rooms were subjected to intensities of either 15 footcandles (FC) from 1 to 51 d(Bright), or 0.5 FC from 1 to 9 d and 0.1 FC from 9 to 51 d (Dim). Both intensity treatments were provided in an increasing photoperiod program (23L:1D, 1 to 9 d;12L:12D, 9 to 16 d; 14L:10D, 16 to 23 d; 17L:7D, 23 to 30 d; 20L:4D, 30 to 37 d; and 23L:1D, 37 to 51 d). Feed consumption and BW were determined, and feed conversionswere calculated approximately weekly. Mortalities were necropsied and recorded daily. At 51 d, 30 birds from each room were processed and cut up to determine weights and yields. Beginning at 23 and 30 d, respectively BW and feed consumption were greater in the Dim treatment.At 51 d, Dim treatment BW was 4.7% greater andfeed consumption was 3.9% greater. Feed conversion,metabolic and total mortality, and BW uniformity were not influenced by light intensity. Weights of lean carcass,total breast, fillets, tenders, and legs were from 4.9 to 6.2% greater in the Dim treatment, which was proportional to the BW difference and resulted in similar yields of these parts. However, wings were 9.9% heavier in the Dim treatment, which resulted in greater wing yield. Equal fat pad weights resulted in reduced fat pad yield in theรักษามิติ ผลลัพธ์เหล่านี้บ่งชี้ว่า BW ปริมาณอาหาร และน้ำหนักส่วนใหญ่เพิ่มอีกตามสัดส่วนให้ 0.1 เทียบกับ FC 15 ของความเข้มแสงผ่านโปรแกรมชั่วโมงเพิ่มขึ้น และเท่านั้นผลผลิตส่วนน้อยได้รับผลกระทบจากความเข้ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

T ทั้งหมด หกห้องถูกยัดเยียดให้ความเข้มของทั้ง T This study investigated the effects of different light intensities provided via an increasing photoperiod program on broiler live performance and processing characteristics. A total of 1,080 male broilers were evenly distributed in 12 rooms. Six rooms were subjected to intensities of either 15 footcandles (FC) from 1 to 51 d
(Bright) ทั้งการรักษาความเข้มมีให้ในโปรแกรมช่วงแสงที่เพิ่มขึ้น (Bright), or 0.5 FC from 1 to 9 d and 0.1 FC from 9 to 51 d (Dim). Both intensity treatments were provided in an increasing photoperiod program (23L:1D, 1 to 9 d;
12L: 12D, 9 การบริโภคอาหารและการ 12L:12D, 9 to 16 d; 14L:10D, 16 to 23 d; 17L:7D, 23 to 30 d; 20L:4D, 30 to 37 d; and 23L:1D, 37 to 51 d). Feed consumption and BW were determined, and feed conversions
ได้รับการพิจารณาและการแปลงฟีดจะถูกคำนวณโดยประมาณรายสัปดาห์ ตายถูก 51 d 30 were calculated approximately weekly. Mortalities were necropsied and recorded daily. At 51 d, 30 birds from each room were processed and cut up to determine
นกจากห้องพักทุกห้องได้รับการประมวลผลและตัดขึ้นเพื่อตรวจสอบน้ำหนักและอัตราผลตอบแทน เริ่มต้นที่ weights and yields. Beginning at 23 and 30 d, respectively BW and feed consumption were greater in the Dim treatment.At 51 d, Dim treatment BW was 4.7% greater and
มากขึ้นและปริมาณอาหารที่กินเป็น3.9% ฟีดแปลงการเผาผลาญและการเสียชีวิตทั้งหมดและสม่ำเสมอ feed consumption was 3.9% greater. Feed conversion,metabolic and total mortality, and BW uniformity were not influenced by light intensity. Weights of lean carcass,
total breast, fillets, tenders, and legs were from 4.9 to 6.2% greater in the Dim treatment, which was proportional to the BW difference and resulted in similar yields of these parts. However, wings were 9.9% heavier in the Dim treatment, which resulted in greater wing yield. Equal fat pad weights resulted in reduced fat pad yield in the
Dim treatment. These results indicate that BW, feed consumption,and most parts weights were increased proportionally by providing 0.1 vs. 15 FC of light intensity via
an increasing photoperiod program, and that only the yields of minor parts were affected by intensity

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่ศึกษานี้เป็นการศึกษาผลกระทบของความเข้มแสงที่ต่างกันให้ผ่านการเพิ่มแสงในการแสดงสดและแปรรูปไก่เนื้อโปรแกรมลักษณะ ทั้งหมด 1080 ชายไก่ถูกกระจายตัวใน 12 ห้อง หกห้องภายใต้ความเข้มของทั้ง 15 footcandles ( FC ) จาก 1 51 D
( สดใส ) , หรือ 0.5 เอฟซี 1-9 D และ 0.1 FC จาก 9 51 D ( สลัว )การรักษามีทั้งความเข้มแสงในการเพิ่มโปรแกรม ( 23l : 1D 1 ถึง 9 D ;
: 12B 12L 9 ถึง 16 D ; 14l : 10d 16 23 D ; 17l : 7D , 30 D ; 20L : 4D , 30 และ 37 D ; 23l : 1D 37 , 51 D ) ปริมาณอาหารที่กินและน้ำหนักตัวเป็น และดึงแปลง
) คำนวณได้ประมาณสัปดาห์ mortalities เป็น necropsied และบันทึกประจำวัน 51 D30 นก จากแต่ละห้องถูกประมวลผลและตัดขึ้นเพื่อตรวจสอบ
น้ำหนักและผลผลิต เริ่มต้นที่ 23 และ 30 D ตามลำดับ BW และอาหารได้มากขึ้นในการรักษาสลัว ที่ 51 D , BW รักษาสลัวเป็น 4.7% มากขึ้นและ
การกินอาหารเป็น 3.9% สูงกว่า การเปลี่ยนอาหารการเผาผลาญ และรวมการตาย และน้ำหนักตัวแบบไม่ได้อิทธิพลจากความเข้มแสง น้ำหนัก
ยันซากรวมนม , เนื้อ , ประกวดราคา และ ขา จาก 4.9 6.2 % มากขึ้นในการรักษาสลัวซึ่งเป็นสัดส่วนกับน้ำหนักตัวที่ต่างกันก่อให้เกิดผลผลิตที่คล้ายคลึงกันของชิ้นส่วนเหล่านี้ อย่างไรก็ตาม ปีกเป็น 9.9% หนักในการรักษาสลัว ซึ่งส่งผลให้เกิดผลผลิตปีกมากกว่า น้ำหนักแผ่นไขมันส่งผลให้ลดปริมาณเท่ากับแผ่นไขมันใน
รักษาสลัว ผลลัพธ์เหล่านี้บ่งชี้ว่า น้ำหนักตัวปริมาณอาหารที่กิน และส่วนมากมีน้ำหนักเพิ่มขึ้นตามสัดส่วนโดยให้ 0.1 กับ 15 เอฟซี ความเข้มแสงผ่าน
เพิ่มแสง โปรแกรม และผลผลิตของชิ้นส่วนย่อยเท่านั้น ที่ได้รับผลกระทบจากความรุนแรง